เล่นมายคราฟในต่างโลก เล่มที่ 2 บทที่ 37: คำสารภาพของเอลฟ์
ติดตามเป็นกำลังใจให้ผู้แปลได้ที่แฟนเพจ:BamแปลNiyay
เล่มที่ 2 บทที่ 37: คำสารภาพของเอลฟ์
.
(
(มิราเบลล่า)
)
“ตั้งแต่เกือบตายในป่านั้น ข้าก็ไม่กล้าทำภารกิจใดๆ ที่อยู่เหนือระดับบีเลย” นางกล่าว
“ใช่ เราโชคดีจริงๆ ที่ได้พบกับวอลสัน” หนึ่งในเพื่อนร่วมทีมของนางพูดต่อ
“...หลังจากนี้เราควรเพิ่มรางวัลเมล่อนอีกเล็กน้อยเป็นค่าตอบแทนนะ” หัวหน้าทีมของนางกล่าว
โกบาบูรู้ดีว่าอะไรเป็นอะไร
“เราแบ่งรางวัลออกเป็นสี่ส่วนและให้ ¾ แก่นางเถอะ” ข้าพูดขึ้นมา
ข้ามีนามว่ามิราเบลล่า เป็นเอลฟ์
ข้าเป็นเอลฟ์ที่มีความสามารถด้านเวทย์มนตร์แสง
ข้าเกิดในเมืองซาร์ดิเนียและตอนนี้ข้าอายุ 35 ปี ยังไม่ได้แต่งงาน
ข้ามีคนที่ชอบไหมน่ะหรือ...? อืม ข้ามีสิ
ทว่าเมื่อพิจารณาถึงอายุขัยของเอลฟ์ ข้ายังเป็นเด็กสาว ดังนั้นข้าจึงยังไม่ใช่คนแก่ ข้าคิดว่าจะใช้ชีวิตโสดไปอีกสักพักหนึ่ง
เมื่อพวกท่านให้กำเนิดข้า พ่อแม่ของข้าก็อายุร้อยปีแล้ว แต่พวกท่านเสียไปเมื่อข้าอายุได้สิบห้าปี
ต่อมาข้าได้เข้าร่วมสมาคม "นัยน์ตาแห่งแมวรัตติกาล" และทำงานเป็นนักผจญภัย
เพื่อนร่วมทีมของข้าคือ โกบาบู กุเรนตันและลอว์เรนซ์
สองในสามคนนี้มีลูกแล้ว ส่วนอีกคเนพิ่งจะมีแฟนสาว
ทีมของเราชื่อ "นัยน์ตาแห่งแมวรัตติกาลกลุ่มบี"
เมื่อสองปีก่อน เราเกือบตายในขณะที่สำรวจส่วนลึกของป่าใหญ่แห่งนาคูลา
ทว่าเราได้รับการช่วยชีวิตโดยเด็กหนุ่มที่มีความสามารถมาก เราจึงรอดชีวิตมาได้
เขาเป็นเด็กกำพร้าที่ไม่มีพ่อแม่ แต่เขาเก่งถึงขั้นสร้างฐานลับบนภูเขา เขาสร้างสิ่งประดิษฐ์มากมายที่สามารถเปลี่ยนโลกได้เลย
ถึงกระนั้น เขาก็พยายามทำตัวไม่เด่น ถือได้ว่าค่อนข้างรอบคอบเลยทีเดียว
แม้ว่าเขาจะดูเตี้ยและค่อนข้างเหมือนเด็ก แต่ทักษะการต่อสู้และสติปัญญาของเขานั้นเหนือกว่าคนธรรมดาสามัญมาก
เขาเป็นเด็กที่น่าเชื่อถือ...ไม่สิ ข้าควรจะบอกว่าเขาเป็นชายหนุ่มที่น่าเชื่อถือ
ในขณะเดียวกัน เขาก็น่ารักมากด้วย
บางครั้ง ข้าก็อดไม่ได้ที่จะอยากกอดเขา
หลังจากใช้เวลากับเขา มันก็ทำให้เป็นเรื่องยากมากที่ข้าจะไปประทับใจชายอื่นได้ ข้าค่อนข้างมั่นใจในรูปร่างหน้าตาของตัวเอง มีผู้ชายมากมายอยู่รอบตัวข้า แต่เมื่อเร็วๆ นี้ข้าเพิ่งรู้สึกตัวว่าข้ามักจะเทียบผู้ชายที่เข้ามากับวอลสันโดยไม่รู้ตัว พวกเขาทุกคนแทบไม่มีใครเทียบกับวอลสันได้เลย
หลังจากมาที่เมืองหลวง ข้าคิดว่าข้าจะได้เจอเขาบ่อยขึ้น แต่กลับกลายเป็นว่าน้อยลงเสียอย่างนั้น เขาเปิดร้านอาหารธรรมดาทั่วไปในเมืองหลวง แต่เขาก็ทำสิ่งที่น่าทึ่งเป็นอย่างมาก ตัวอย่างเช่น เขาเข้าไปแทรกแซงเหตุการณ์โกเล็มน้ำเมื่อเร็วๆ นี้ สมกับเป็นวอลสัน ไม่มีอะไรหยุดเขาได้เลยจริงๆ
...แต่เมื่อไม่นานมานี้ มีเอลฟ์อีกตนอยู่รอบๆ วอลสัน นางไม่เพียงแต่อายุน้อยกว่าข้า แต่เขายังไปดื่มกับนางทุกวัน ถ้าข้าไม่ใช่นักผจญภัย ข้าก็อยากจะตัวติดอยู่กับวอลสันเหมือนกันนะ!
ที่แย่ไปกว่านั้นคือ ขนาดหน้าอกของนางสามารถเทียบได้กับหน้าอกของข้าเลย! หน้าอกของข้าเป็นจุดที่ที่วอลสันชอบจ้องมองมากที่สุด แย่แล้ว ดูท่าข้าจะมีปัญหาเสียแล้ว!
...มีสาวๆ อยู่รอบตัวเขามากเกินไป เมล่อน เกรซและก็ยังมีมาเพิ่มอีก การจะใกล้เขายิ่งยากขึ้นไปเรื่อยๆ เฮ้อ
ตอนนี้ข้ากำลังจัดการปีศาจหนูไฟฟ้าอยู่
กำไรของวันนี้เป็นเท่ากับภารกิจระดับ D ปกติ ซึ่งง่ายเกินไปสำหรับเราในระดับ B
ในขณะนั้นเอง มีครีปเปอร์ตัวหนึ่งย่องขึ้นมา
มอนสเตอร์ชนิดนี้เสมือนเป็นนักฆ่า มันจะแอบย่องมาหลังเจ้าและระเบิดทันที มันน่ารำคาญมาก แต่...
เมล่อนก็หันหลังกลับอย่างรวดเร็วคว้าหัวของครีปเปอร์บิดและดึงออกจากกัน ก่อนที่มันจะสามารถระเบิดได้
"ว้าว!! เจ้าน่าทึ่งมาก... ข้าไม่เคยคิดเลยว่าข้าจะได้เห็นพลังของผู้กล้าด้วยเงินเพียง 30 เหรียญทอง แถมยังได้มาสู้เคียงบ่าเคียงไหล่กับนางด้วย" ลูกค้าที่มากับเรา ซึ่งเป็นนักผจญภัยมือใหม่ได้กล่าวขึ้นมา
ใช่ นั่นคือสิ่งที่เรากำลังทำอยู่ตอนนี้
เมล่อนมีชื่อเสียงมาก นางจึงมีผู้ชื่นชอบมากมาย
แต่หากจะคุยกับนางที่ "บ้านสุนัข" ก็เป็นอะไรที่ยากมาก เพราะเมื่ออาหารขายหมด ร้านก็จะปิดทันที แถมนางยังรู้สึกไม่ปลื้มด้วยที่ไปถูกเกาะติดในสถาบัน
ดังนั้นหากเจ้าต้องการพูดคุยกับนาง เจ้าต้องยื่นเรื่องมาทางเรา
เรายืมเมล่อนจากวอลสันทุกสองสัปดาห์และให้นางเข้าร่วมภารกิจกับเรา
ก่อนหน้านั้น เราได้ลองเปลี่ยนค่าบริการของเรากับทางสมาคมนักผจญภัยไป
ค่าภารกิจอยู่ที่ประมาณสามสิบเหรียญทอง แล้วเราก็จะให้เจ้าเข้าร่วมกับเราในภารกิจด้วย
ค่าบริการภารกิจแปลกประหลาดเช่นนี้ไม่เคยปรากฏขึ้นมาก่อน แต่นี่เป็นสถานการณ์พิเศษ
หลังจากนัดหมายและส่งเงินมาแล้ว เราก็จะคัดกรองคนที่ชื่นชอบเมล่อน
ใช่แล้ว เพียงสามสิบเหรียญทอง เจ้าก็สามารถเข้าร่วมภารกิจกับเมล่อนได้
เราแต่ละคนได้รับสามเหรียญจากสามสิบเหรียญทอง และอีกสิบแปดเหรียญทองจะถูกมอบให้กับเมล่อน
ด้วยค่าบริการแปลกๆ ตอนนี้ชีวิตของเราจึงค่อนข้างสะดวกสบาย
เหมือนกับการรับเบี้ยยังชีพที่ไม่ต้องไปผจญภัยอันตรายอะไรเลย
หากมีสถานการณ์ที่เป็นอันตรายมาก เมล่อนก็สามารถแก้ปัญหาได้อย่างง่ายดาย
...ข้ารู้สึกแย่พอสมควรที่ใช้เมล่อนมาทำอะไรเช่นนี้ ดังนั้นเราทั้งสี่จึงมักชวนนางไปทานมื้อเย็ฯกันเสมอ
นางเองก็คงจะรู้สึกตัว แต่นางไม่ได้ว่าอะไร นางยังคงมีความสุขที่ได้ทำงานร่วมกับเรา
นางใจดีเหลือเกิน ข้าชอบเจ้ามากนะ แต่ให้วอลสันที่หนึ่ง
หลังจากตอบคำถามของลูกค้าที่ตื่นเต้นอย่างอดทนและเซ็นชื่อบนอาวุธด้วยมือนางแล้ว เราก็กลับไปที่โรงแรมของพอล ซึ่งเป็นสาขารองของ "นัยน์ตาแห่งแมวรัตติกาล"
ก่อนเข้านอน ข้าดูเอกสารที่เหล่าผู้คลั่งไคล้เมล่อนส่งมาสมัครเข้าร่วมภารกิจกับเรา
เมื่อข้าเห็นชื่อที่เขียนอยู่บนกระดาษแผ่นหนึ่ง ข้าถึงกับพ่นน้ำดื่่มออกมาเลย
เดริชา เตกิตตัน
