ตอนที่ 9 ทักษะกลืนกิน

"เข้ามา"

ซู่เฮาเที่ยนพูดด้วยอารมณ์ที่ไม่ค่อยดีมากนั้น เพราะเขากำลังสงสัยถึงพลังของทักษะที่เขาได้รับมาจากระบบ

เมื่อประตูถูกเปิดออก ผู้หญิงในชุดสีน้ำเงินได้ก้มหน้าลงและเดินเข้ามา แม้ว่าเขาจะเลิกคิ้วแต่ดวงตาของเขาก็เต็มไปด้วยความเย็นชา

"นายน้อยที่สาม ได้โปรดรับมันไว้"

"หือ? ท่านฮั่ว นี่ท่านฮั่ว ดูเหมือนว่าท่านจะดุข้ามากกว่าที่พ่อของข้าทำซะอีกนะ! แต่ถึงอย่างนั้นข้าก็ได้ใจที่เจอท่านนะ"

แม้ว่า ซู่เฮาเที่ยนจะไม่ได้สนใจผู้หญิงคนนี้ แต่รอยฟกช้ำบนร่างกายของเขาล้วนมาจากฝีมือของผู้หญิงคนนี้และความเกลียดชังนี้มันเป็นสิ่งที่ยากจะลืมเลือนสำหรับเขา

“ถ้าอย่างนั้นข้าขอใช้เจ้าทดสอบทักษะดูดกลืนสักหน่อยนะ” แสงประกายสาดส่องออกมาจากดวงตาของเขา และมุมปากของเขาก็ยกขึ้นเล็กน้อย

“อ๊ะ! ไม่นะ ไม่ ท่านกำลังจะทำอะไรข้า นายน้อยคิดดีๆก่อนที่ท่านจะทำอะไรข้านะ”

ฮัวเฉิงนั้นเป็นภริยาของตระกูลซู่ เป็นภริยาคนที่สี่และเป็นแม่ของซู่ซง หลังจากที่ภริยาทั้งสามของซู่หยุนตายอย่างไม่คาดฝันทีละคน แม่ของซู่ซงจึงเป็นเมียเอกเพียงเป็นคนเดียวในบ้านหลังนี้ ทำให้ฮัวเฉิงกลายเป็นคนที่ทำอะไรโดยไม่คิดถึงคนอื่น

ขณะที่เธอพูดด้วยความหวาดกลัวนั้น เธอกำลังจะยื่นมือเข้าไปที่ซู่เฮาเที่ยนที่กำลังงอตัว แต่เมื่อมือของเธอเข้าไปกุมมือของซู่เฮาเที่ยนนั้น แรงดูดที่แข็งแกร่งก็ก่อตัวขึ้นจากฝ่ามือของซู่เฮาเที่ยน ก่อนที่เธอจะทันได้ตอบสนอง เธอรู้สึกว่าพลังจิตวิญญาณในร่างกายของเธอถูกดูดไปที่ฝ่ามือของซู่เฮาเที่ยน

เมื่อเห็นแบบนี้มันจึงทำให้เธอหวาดกลัว ก่อนที่จะพยายามปล่อยมือออกจากซู่เฮาเที่ยนและถอยหนี

แต่มือของพวกเขาทั้งสองคนนั้นดูเหมือนจะติดกันแน่นและไม่ว่าเธอจะพยายามดึงมันออกมากแค่ไหน มือของเธอก็ไม่ขยับเขยื้อนเลย

"โฮ่ นี่น่ะหรือพลังกลืนกิน น่าสนใจแฮะ!"

ทันใดนั้นดวงตาของซู่เฮาเที่ยนก็เบิกกว้างขึ้นเมื่อเขารู้สึกถึงความแปลกประหลาดบางอย่างในร่างกายของเขา

"เฮ้ ท่านฮั่ว นี่เจ้าเป็นอะไรหรือเปล่า ทำไมถึงตัวสั่นขนาดนั้นนี่เจ้าไม่สบายหรือเปล่า?"

ซู่เฮาเที่ยถามด้วยรอยยิ้มขณะดูดกลืนพลังจิตวิญญาณของเธออยู่

“นายน้อยที่สาม นี่ท่านกำลังฝึกอะไรอยู่งั้นหรือ...นี่มันอะไรกัน..”

ฮั่วเฉิงตัวสั่น ดวงตาของเธอนั้นเต็มไปด้วยความประหลาดใจ ตื่นตระหนก ไปจนถึงความสิ้นหวัง ก่อนที่จะกลายเป็นความหวาดกลัวอย่างหนักแล้วตะโกนออกมา

"ปะ..ปีศาจจ เจ้ามันเป็นปีศาจไปแล้ววว! เจ้า...อย่านะ...อย่า...อย่า...อย่า...!"

"นี่มัน…! ไม่อยากจะเชื่อเลย!"

ซู่เฮาเที่ยนรู้สึกถึงพลังจิตวิญญาณที่พลุ่งพล่านในร่างกายของเขาทำให้หัวใจของเขาสดชื่นอย่างมาก สำหรับฮั่วเฉิงซึ่งกลายเป็นมนุษย์ธรรมดาไปแล้ว เธอไม่กังวลเลยว่าจะมีใครมาเห็นเธอ เพราะในฐานภริยาคนที่สี่นั้นมันไม่สำคัญอะไรกับเธออีกต่อไปแล้ว เพราะซู่เฮาเที่ยนเป็นคนเปิดโปงเรื่องที่ลูกของเธอเป็นกบฎของตระกูล

“เฮ้ยใครก็ได้ ท่านฮั่วเฉิงพยายามฆ่านายน้อยที่สาม ใครก็ได้ลากมันออกไปที!!”

“รีบไปบอกท่านผู้นำเร็วเข้าว่าท่านฮั่วเฉิงพยายามที่จะลอบฆ่านายน้อยที่สามแต่กลับถูกนายน้อยที่สามฆ่าแทน แล้วพวกเราจะจัดการกับศพของนางอย่างไรดี”

“เฮอะพวกเศษซากของตระกูลเป๋ย ไม่ต้องเสียเวลาจัดการกับมันมากนักหรอก ลากมันออกไปแล้วทิ้งศพลงไปในกองขยะก็พอแล้ว

"การที่นายน้อยที่สามสามารถฆ่าฮั่วเฉิงที่อยู่ในระดับผู้เชี่ยวชาญพลังจิตวิญญาณขั้นที่ 8 ได้ นั่นหมายความว่านอกจากระดับของเขาจะได้รับการฟื้นฟูแล้ว แต่ยังเพิ่มขึ้นมากกว่าเดิมด้วย บางทีเขาอาจไปถึงระดับผู้เชี่ยวชาญพลังจิตวิญญาณขั้นที่ 9 ได้แล้ว"

"ใช่ น่าเสียดายที่สายเลือดของเที่ยนเอ๋อนั้นเป็นสายเลือดผสมและไม่ใช่สายเลือดบริสุทธิ์ แม้ว่าเขาจะมีความพยายามและความมุมานะมากแค่ไหน แต่อนาคตถูกของเขาได้ถูกกำหนดให้อยู่ในขีดจำกัด มันคงจะเป็นการดีกว่าที่จะส่งให้เขาเป็นที่ปรึกษาเพื่อเพิ่มความแข็งแกร่งให้กับซู่รุยนายน้อยคนที่สอง ซึ่งมันก็อาจจะเป็นการทดสอบสำหรับเขาด้วยเช่นกัน!"

‘สุดยอดจริงๆ! แม้ว่าฉันจะอยู่เพียงแค่ขั้นที่เจ็ดของระดับผู้เชี่ยวชาญพลังจิตวิญญาณแต่ความรู้สึกนี้ก็สุดยอดมากจริงๆ!"

“นอกจากนี้ ฉันยังมีสายเลือดของอสูรสวรรค์อีกด้วย แม้ว่าฉันจะไม่รู้ว่าสายเลือดของอสูรสวรรค์จะทำอะไรได้ แต่อย่างน้อยฉันก็คิดว่ามันน่าจะสุดยอดไม่มากก็น้อย”

ก่อนอื่นจะต้องรู้ว่าในทวีปซวนหวู่นั้น การฝึกฝนพลังจิตวิญญาณไม่เพียงอาศัยพลังของสวรรค์และโลกเท่านั้น แต่ยังรวมถึงพลังแห่งสายเลือดในร่างกายอีกด้วย!