EP.43 กลับสู่หุบเขาอสูร

"หนึ่งเดือนเต็ม!"

  "คุณรู้ไหมว่าฉันมาที่นี่ได้อย่างไรในเดือนนี้!"

  เมื่อรัง เถียซานเรียนรู้ [แอบ] เสร็จและเห็นร่างที่หายไปของเขาอยู่ในตำแหน่งเดิมเฉินจื้อรู้สึกน้ำตาคลอเบ้า

  หีบทองคำของอสูรที่เขาใฝ่ฝันอยากจะเปิด

  แต่ท้องฟ้ากลับล้มเหลว ไม่เพียงแต่เขาล้มเหลวในการได้รับรางวัล แต่สมาชิกในครอบครัวของเขาไม่มีใครทำอาชีพเหมือนนักฆ่า

  ไม่ตรงเงื่อนไข!

  ไม่แม้แต่การแลกเปลี่ยน!

  เป็นความจริงที่บางคนได้รับทักษะที่เกี่ยวข้องกับการซ่อนตัว แต่คนเหล่านั้นใช้มันเองและพวกเขาจะไม่หมุนเวียนในตลาดเลย

  "ผู้นำหายไป!"

  "ผู้นำหายไป!"

  เมื่อ Tieshan หายไปต่อหน้าทุกคนในเผ่า ทุกคนก็ตกใจ

  ฉันคิดว่ามีบางอย่างแปลกๆ เกิดขึ้น

  แต่ในไม่ช้า Tieshan ก็หัวเราะ แยกย้ายกันไป และทุกคนก็ถอนหายใจด้วยความโล่งอก

  “เจ้านาย ตอนนี้คุณมีความสามารถอะไร?” ทหารคนหนึ่งก้าวไปข้างหน้าและถามอย่างสงสัย

  Tieshan ยิ้มและพูดว่า "มันเป็นความสามารถในการล่องหน เมื่อกี้พวกคุณไม่เห็นฉันเหรอ?"

"ฉันมองไม่เห็น"

  นักสู้รุ่นแรกหลายสิบคนส่ายหัว

  เฉินจื้อบนความว่างเปล่าที่ไม่มีที่สิ้นสุดรู้สึกโล่งใจอย่างมากหลังจากได้ยินประโยคนี้ ตอนนี้ นักสู้ของเขาเหล่านี้อยู่เหนือระดับ 11

  พวกเขามองไม่เห็น Tieshan ยืนอยู่ข้างหน้าพวกเขา นับประสาอะไรกับรอให้ Tieshan แอบผ่านไปข้างหลัง

  แม้ว่าอสูรสองหัวจะมีระดับที่สูงกว่า แต่โอกาสที่จะถูกค้นพบนั้นน้อยมาก

  "สำหรับความต้องการจิตวิญญาณและความว่องไว 20 คะแนน ตอนนี้ฉันสามารถเรียนรู้ได้จาก Tieshan เท่านั้น"

  เฉินจื้อพูดอะไรบางอย่างในใจอย่างลับๆ   

นี่เป็นเหตุผลว่าทำไมยูนิตฮีโร่จึงได้รับค่าความว่องไว 1 แต้มทุกครั้งที่เลเวลอัพ   

หน่วยรบธรรมดาจะไม่เพิ่มความว่องไวเมื่ออัพเกรด!   

เฉพาะผู้ที่อยู่ในความอุปการะซึ่งมีอาชีพที่เกี่ยวข้องกับความว่องไวเท่านั้นที่สามารถเติบโตได้ และมีคนเช่นนี้น้อยมาก   

ดังนั้น [การซ่อนตัว] จึงเป็นทักษะที่หลายคนต้องการ แต่ความต้องการเรียนรู้กลับท้อแท้   

มิฉะนั้น ไม่ว่าเขาจะโจมตีเร็วแค่ไหน ก็จะมีคนอยู่ข้างหน้าเขา   

...

  ภายใต้การจัดการของเฉินจื้อ Tieshan ถอดชุดเกราะหนักและสวมชุดเกราะเบาและไปที่ Ogre Valley ด้วยตัวเอง

  นับตั้งแต่ที่เขาถูกไล่ล่าโดยอสูรสองหัว เขาแทบไม่ยอมให้ผู้ใต้บังคับบัญชาเข้าใกล้

  เพียงแค่ให้ข้อมูลเชิงลึกเล็กน้อยเป็นครั้งคราวเพื่อดูว่าเกิดอะไรขึ้นกับผีปอบ

  น่าเสียดายที่แม้แต่ความสามารถในการหยั่งรู้ก็ยังทำได้เพียงปัดเป่าหมอกรอบๆ หุบเขา และเห็นอสูรเพียงไม่กี่ตัว

  หมอกข้างในยังมิอาจจางหาย

  นี่เป็นเหตุผลว่าทำไมระดับทักษะไม่เพียงพอ หากคุณต้องการเคลียร์หมอกโดยตรง คุณต้องใช้ทักษะที่สูงกว่าระดับ B

  "กรน~กรน~"

  เถี่ยซานได้ยินเสียงกรนของยักษ์สองหัวที่อยู่ห่างออกไปไม่กี่ร้อยเมตร

  ดูเหมือนจะหลับไปแล้ว

  มีเพียงเขาเท่านั้นที่รู้ว่าพฤติกรรมของอีกฝ่ายร้ายกาจเพียงใด!

  เมื่ออยู่ในระยะหนึ่งร้อยเมตร อสูรสองหัวจะลืมตาราวกับว่ามันถูกกระตุ้น จากนั้นโจมตีผู้บุกรุก

  เขาลองอย่างระมัดระวังหลายครั้งโดยไม่มีข้อยกเว้น

  การโยนสัตว์ป่าที่จับได้ลงไปจะทำให้มันตื่นขึ้นทันที จากนั้นกระบองจะบินไปหามัน ทุบมันจนแหลกละเอียดในจุดนั้น

  เฉินจื้อไม่แน่ใจว่ากลไกนี้จะทำงานในสถานะ [ซ่อนตัว] หรือไม่

  เราสามารถให้ Tieshan เข้าใกล้เพื่อลองก่อนเท่านั้น

  ด้วยเวลาอมตะ 5 วินาทีของ [Avatar of the Gods] อย่างน้อย Iron Mountain ก็สามารถป้องกันตัวเองได้

  หากเป็นเพียงอสูรสองหัวที่อยู่ข้างนอก Tieshan คงจะต้านทานได้ชั่วขณะหนึ่งโดยไม่ต้องใช้ทักษะของเขา

  สิ่งที่เฉินจื้อคอยปกป้องก็คือพวกอสูรตัวอื่นๆ ในหุบเขาอสูร

  พระเจ้ารู้ว่าอสูรที่อยู่ภายในนั้นเร็วแค่ไหน ถ้ามันวิ่งเร็วกว่าเถี่ยซาน ก็คงจะดีไม่น้อย

  หลังจากได้รับคำสั่ง Tieshan ก็เข้าใกล้ด้านหน้าอย่างระมัดระวัง

  300 เมตร 200 เมตร 150 เมตร

  ในที่สุดก็ถึงระยะเตือน 100 เมตรแล้ว!

  [ซ่อนตัว] เปิดใช้งาน!

  หัวใจของเฉินจื้อพองขึ้นที่คอของเขา

  99 เมตร!

  "ฮูลู~ฮูลู~"

  ผีปอบยังไม่ตื่น!

  เสียงกรนยังดังอยู่!

  ทันใดนั้นมีความปีติยินดีในใจของฉัน

  Tieshan เดินอย่างระมัดระวังไปที่หีบสมบัติทองคำทันที!

  แม้ว่าการแอบดูจะทำให้ร่างและลมหายใจหายไป แต่ผลกระทบต่อสภาพแวดล้อมโดยรอบยังคงมีอยู่

  หากการเคลื่อนไหวเดินดังเกินไป คนอื่นจะยังสังเกตเห็นได้

  ดังนั้นความว่องไว 25 แต้มของเถี่ยซานจึงเป็นเพียงส่วนเล็กๆ

  โชคดีที่ระยะเวลาของการพรางตัวนี้คือ 30 วินาที แม้แต่ความเร็วเพียงเล็กน้อยก็เพียงพอแล้ว

  หีบสมบัติทองคำอยู่ห่างจากอสูรเพียงสิบเมตร

  มันเชื่อมต่อกับก้อนหินที่วางอยู่

  Ogres เดินเตร่ก้อนหินรอบ ๆ หีบทองคำเป็นครั้งคราว

  ในเวลานั้นไม่มีโอกาสได้รับหีบสมบัติเลย

  เฉินจื้อยังใช้ข้อมูลเชิงลึกเพื่อขจัดหมอกที่นี่ล่วงหน้า และตรวจสอบให้แน่ใจว่าผีปอบไม่ได้เข้ามาใกล้

  Tieshan กลั้นหายใจและเขย่งเท้าผ่านยักษ์สองหัว

  ในขณะนี้ หัวด้านซ้ายของยักษ์สองหัวก็ลืมตาขึ้นอย่างงัวเงีย

  เท้าขวาของ Tieshan หยุดอยู่กลางอากาศ

  เฉินจื้อซึ่งเฝ้าดูอยู่ก็มีเหงื่อเย็นบนใบหน้าเช่นกัน

  โชคดีที่ตาของหัวนี้หันไปเล็กน้อยแล้วปิดอีกครั้ง

  เตือนภัย!

  ฉันรู้สึกโล่งใจ

  “เร็วเข้า!”

  เฉินจื้อออกคำสั่งแก่เถี่ยซานทันที

  ตอนนี้ผ่านไปแล้ว 17 วินาที และทักษะจะสิ้นสุดใน 13 วินาที

  Tieshan ก้าวไปข้างหน้าอย่างระมัดระวังมากขึ้น

  อันที่จริง มันเป็นเรื่องน่าอายเล็กน้อยสำหรับทหารอย่างเขาที่จะทำสิ่งนี้

  แต่ไม่มีทาง เพราะคนที่ตรงตามความต้องการเท่านั้นที่ทำได้

  หนึ่งก้าวข้ามบริเวณที่อสูรสองหัวอยู่ ภูเขาเหล็กอยู่ห่างจากหีบสมบัติทองคำเพียง 8 เมตร

  จากมุมนี้ จากมุมมองของ Tieshan ดวงตาของเฉินจื้อเต็มไปด้วยแสงระยิบระยับของหีบสมบัติทองคำ

  แสงจ้ามากจนทำให้ Tieshan ต้องมองไปที่พื้น

  ในวินาทีที่ 22 ของเวลาที่ซ่อนตัว Tieshan มาถึงหีบสมบัติ

  ในวินาทีที่ 24 ของการลอบเร้น มือใหญ่ยื่นออกมาสัมผัสหีบสมบัติ

  วินาทีที่ 25 ของการแอบ

  คำราม!

  อสูรสองหัวที่นอนหลับอุตุตื่นขึ้นอย่างกะทันหัน และเสียงคำรามนับไม่ถ้วนดังมาจากหุบเขา!

  "วิ่ง!"

  สีหน้าของเฉินจื้อเปลี่ยนไปอย่างกะทันหัน และเขาสั่งให้ Tieshan ผู้ซึ่งถือหีบสมบัติทองคำรีบวิ่งหนีทันทีโดยไม่คำนึงถึงรูปร่างของเขา!