ตอนที่แล้วเล่นมายคราฟในต่างโลก เล่มที่ 2 บทที่ 32: บ้าบออะไรขนาดนี้
ทั้งหมดรายชื่อตอน
ตอนถัดไปเล่นมายคราฟในต่างโลก เล่มที่ 2 บทที่ 34: ผลของการต่อสู้ได้ถูกตัดสิน

เล่นมายคราฟในต่างโลก เล่มที่ 2 บทที่ 33: รูปแบบมังกรแห่งจุดจบ!


ติดตามเป็นกำลังใจให้ผู้แปลได้ที่แฟนเพจ:BamแปลNiyay

เล่มที่ 2 บทที่ 33: รูปแบบมังกรแห่งจุดจบ!

.

(

(วอลสัน)

)

“ขอโทษล่วงหน้านะมิร่า แต่ช่วยดูแลนิตาแทนข้าที”

“โอ้... อืม? หา? วอลสัน!?”

ข้าผลักนิต้าไปที่มิราเบลล่า โดยไม่สนใจชายร่างใหญ่ที่อยู่ข้างหลังข้าที่กำลังตะโกนออกมา ข้ารีบวิ่งเข้าไปในฝูงชน หยิบเหรียญทองออกมาจาก【กระเป๋าเก็บของ】ข้าโยนมันลงข้างๆ ข้าพร้อมกับหยิบหน้ากากขึ้นมา

ในขณะที่สวม【เครื่องยิงใย】ข้าก็สวมถุงมือสูญญากาศและเล็งไปที่ตะขอ ด้วยการกดเพียงครั้งเดียว มันจะยิงใยแมงมุมออกมาและยึดติดกับอะไรบางอย่าง ข้าดึงตัวเองแกว่งไปมาบนท้องฟ้าเหมือนสไปเดอร์แมน

ฟู่!

เสียงน้ำสาดกระเซ็นดังอยู่ข้างหลังข้า ข้าหันศีรษะและเห็นว่าสถานที่ที่ข้าเคยอยู่ตอนนี้มีน้ำท่วมเต็มไปหมด

โอ้ ขอบคุณพระเจ้า! ถ้าข้าลังเลแม้แต่วินาทีเดียวในเวลานั้นข้าคงจมน้ำตายไปแล้ว!

『เมล่อน เกรซ พวกเจ้าเป็นอะไรไหม? เกิดอะไรขึ้นกับบาเรลล่า?』 ข้าถามพวกนางทั้งคู่ในโทรจิตของปาร์ตี้

เกรซและเมล่อนไม่มีปัญหา เพราะข้าเห็นว่าแถบเลือดของพวกนางยังดีอยู่ แต่บาเรลล่าไม่ได้อยู่ในปาร์ตี้ของเรา ดังนั้นข้าจึงไม่เห็นสภาพของนาง

ชิ เป็นปัญหาแล้วสิ

【โกเล็มในตำนาน โกเล็มน้ำระดับ 63 เลือด 113715/113715 สถานะ: 【ฟื้นฟูพลังชีวิต】 【ป้องกันน้ำ】 【ดูดซึมเติบโตน้ำ】 สมญานาม: ภัยพิบัติของเทคโนโลยีโบราณ】

ให้ตาย - ระดับของโกเล็มเพิ่มขึ้นอีกแล้ว! ขนาดร่างกายของมันก็เพิ่มขึ้นด้วย! ตอนนี้มันสูงประมาณ 25 เมตรแล้ว!

『... วอลสัน เจ้าเป็นอะไรหรือเปล่า? ออเรเวียยังสบายดี 』

『นายท่าน เจ้าโง่นั่นมันหนีแล้ว...』

『อ่า ช่างมันเถอะ เรามาจัดการกับพี่เบิ้มตัวนี้กันดีกว่า” 』

ข้าเหวี่ยงตัวลงไปรับเด็กสาวตัวเล็กๆ ที่เกือบจะหนีไม่พ้นใต้อาคารที่สั่นสะเทือน ในขณะเดียวกัน ข้าก็เริ่มสังเกตโกเล็มน้ำขนาดใหญ่

หนวดที่ยื่นออกมาจากตัวของโกเล็มน้ำขนาดใหญ่จะติดอยู่ในช่องน้ำ และน้ำจำนวนมากจะถูกดูดซึมเข้าสู่ร่างกายโดยมัน

กระสุนเวทมนตร์เป็นระยะๆ บินไปที่โกเล็มน้ำจากทุกทิศทาง แต่พวกเขาไม่ได้ทำการโจมตีมันอย่างมีประสิทธิภาพเลย เพราะโกเล็มยังคงดูดซับน้ำอยู่ ความเสียหายจึงได้รับการฟื้นฟูในทันที

อืม...โกเล็มเวทมนตร์ขนาดใหญ่ที่ทำจากน้ำ มีความสูงประมาณ 25 เมตรและเส้นผ่าศูนย์กลาง 15 เมตร หนวดนับไม่ถ้วนโปร่งใสกำลังยื่นออกไปด้านนอก

ในหมู่พวกมัน หนวดสองเส้นมีขนาดใหญ่เป็นพิเศษ ขนาดของหนวดเท่ากับรถม้าได้ 2 คันและพวกมันกำลังทำลายอาคารโดยรอบอยู่... นี่คืออาวุธหลักของโกเล็มน้ำใช่ไหม?

『อืม...สาวๆ พวกเจ้าอยากเป็นผู้กล้ากันไหม?』 ข้าถามออกมา แต่จากบุคลิกของพวกนาง ข้ารู้คำตอบอยู่แล้วล่ะ

『นายท่าน ข้าอยากจะจัดการมัน 』

『... จัดการมันด้วยกันกับเมล่อนและวอลสัน 』

คำตอบของทั้งสองคนเป็นอย่างที่คาดไว้ ถ้าอย่างนั้น...

ตู้ม!

ในวินาทีต่อมา เสียงได้ดังมาจากรอยต่อของแขนขวาของโกเล็มน้ำ!

แน่นอนว่าสิ่งแรกที่ควรจะหายไปคือแขนโกเล็มน้ำ

ตรงจุดนั้นปรากฏคลื่นเวทย์มนตร์ คุณสมบัติความมืดที่หลงเหลืออยู่คือการโจมตีของเกรซ อา เป็นเวลานานแล้วที่ข้าไม่ได้เห็นนางใช้มันในการต่อสู้จริง

ข้าเห็นเกรซยืนอยู่บนแท่นก้อนโลหะที่นางทำขึ้นมา ไม้เท้าในมือของนางสั่นไหวเล็กน้อย

“...” นางมองไปที่โกเล็มน้ำอย่างเงียบๆ พลังเวทขนาดใหญ่ของนางห่อหุ้มร่างกายของนาง มันปั่นป่วนเหมือนฝนที่กำลังตกหนัก

เวทมนตร์สีฟ้าอ่อนที่เป็นตัวแทนของธาตุลมและเวทมนตร์สีขาวที่เป็นตัวแทนของธาตุแสงที่มีรูปร่างประกอบ กำลังหมุนซ้ำๆ ในอากาศเพื่อส่งออกพลังเวทมนตร์ขนาดใหญ่ผ่านร่างกายของเกรซ

ปืนใหญ่เวทย์มนตร์สีฟ้าและสีขาวมีความยาวประมาณ 20 เมตรและสูงประมาณ 7 เมตร พลังเวทมนตร์กำลังพลุ่งพล่านไปทั่ว

จากนั้นสีของเวทมนตร์ก็เริ่มดำมืดลงกลายเป็นสีดำสนิทดั่งธรรมชาติของเวทมนตร์ธาตุมืด นอกจากนี้มันยังเสริมพลังของเวทมนตร์ธาตุอื่นๆ เพิ่มขึ้นอย่างมาก

ปืนใหญ่ที่สร้างจากพลังเวทย์มนตร์บริสุทธิ์ นั่นคือเวทมนตร์ดั้งเดิมที่เกรซสร้างขึ้น ข้าเรียกมันว่า 【จุดจบของหายนะ】

นางยิงเวทย์มนตร์ไปที่โกเล็มน้ำ ทำลายร่างกายส่วนบนและแขนซ้ายส่วนใหญ่ของมันในทันที

ในขณะที่เกรซกำลังยุ่งอยู่กับการเตรียมเวทมนตร์ของนาง เมล่อนก็ไม่ได้อยู่เฉย ด้วยการเคลื่อนไหวที่รวดเร็วเด็กสาวกิ้งก่ากระโดดไปที่โกเล็มน้ำและต่อยแขนขวาของมันจนหายไปเลย

เมื่อคลื่นกระจัดกระจายอยู่บนพื้น โกเลมน้ำก็สูญเสียแขนทั้งสองข้าง…ทันใดนั้นแขนน้ำใหม่ก็เติบโตขึ้นและหมัดหนักก็กระแทกท้องของเมล่อน!

ในเวลาเดียวกัน โกเล็มน้ำก็มองไปที่เกรซและเสาน้ำแรงดันสูงได้พุ่งขึ้นไปหาเกรซราวกับหอกที่แหลมคม!

“พวกเจ้า! ระวัง...”

หมัดโกเล็มน้ำทำให้เมล่อนบินตรงไปที่ถนน หลังจากเกิดการกระแทกสองครั้งที่จุดที่นางลงจอด เด็กสาวกิ้งก่าก็กลิ้งบนพื้นและไถลไปหลายเมตร ก่อนที่จะหยุดลง

『ข้าไม่เป็นไรนายท่าน』 เพราะว่ากระเด็นไปไกลเกินไป เมล่อนจึงใช้โทรจิตบอกข้า

"...น่ารำคาญ" อนุภาคสีม่วงปรากฏขึ้นที่สายตาของข้า ในขณะนั้นเองที่เกรซใช้การเคลื่อนย้ายของนางปรากฏขึ้นข้างๆ ข้า

แย่แล้ว ความเร็วในการฟื้นฟูโกเล็มในน้ำเร็วเกินไป

【โกเล็มในตำนาน โกเล็มน้ำระดับ 65 เลือด 133715/133715 สถานะ: 【ฟื้นฟูพลังชีวิตขั้นสูง】 【ป้องกันน้ำ】 【ดูดซึมเติบโตน้ำ】 สมญานาม: ภัยพิบัติของเทคโนโลยีโบราณ】

ดูจากเลือดของมันแล้ว ความเสียหายที่เราเพิ่งสร้างไปเหมือนกับไม่สะกิดมันเลย และในขณะเดียวกัน ระดับของมันก็ยังเพิ่มขึ้น ขนาดของโกเล็มก็เพิ่มขึ้นด้วย...ให้ตายเถอะ นี่มันอะไรกัน!

คุณสมบัติของน้ำที่โกเล็มมีอยู่นั้นอันตรายเกินไปสำหรับเกรซ และการเคลื่อนย้ายของนางก็จะถูกจำกัดอย่างมากในต่อสู้กับเจ้านี้ การฟื้นฟูอย่างรวดเร็วของโกเล็มน้ำยังทำให้การโจมตีของเราดูเหมือนไม่มีอะไรเลย

...แถมข้าก็ไม่มีความสามารถในการโจมตีด้วย... ข้าสามารถลองขว้าง TNT จำนวนมากไปที่โกเล็มน้ำได้ แต่เราอยู่ในเมือง และเมื่อพิจารณาถึงแรงระเบิดแล้ว มันคงไม่เหมาะนัก ดังนั้นข้าจึงไม่สามารถใช้แผนนั้นได้….

ทั้งหมดที่ข้าทำได้คือเคลื่อนย้ายผู้ที่ไม่ได้ต่อสู้ออกจากอันตราย

“เฮ้!” ข้าเหวี่ยงลงไปและคว้าชายชราคนหนึ่งที่ยังอยู่ในเขตอันตราย หลังจากที่เขากรีดร้องออกมาอยู่สองสามวินาที ข้าก็ค่อยๆ พาเขาไปยังที่ที่ปลอดภัยกว่า

มีอีกหนึ่งคน

ข้าหันหลังกลับทันทีพร้อมกับเหวี่ยงตัวกลับไปช่วยเด็กคนสุดท้ายที่ยังอยู่ในระยะโจมตีของโกเล็ม

ข้าเห็นหนวดหลายเส้นกำลังพุ่งเข้ามา... อุ๊ปส์...

แต่ในขณะนั้นเอง ก็ได้มีร่างหนึ่งแวบเข้ามาช่วย นางผู้นั้นเป็นหญิงสาวที่มีผมหางม้าสีเงินและแจ็คเก็ตสีดำ

นางโยนหอกที่ปล่อยแสงสีฟ้าระเบิดหนวดน้ำพวกนั้นออกไปทันทีและหอกก็ระเบิดทำลายหนวดน้ำในเวลาเดียวกัน

ข้าพุ่งลงไปบนหลังคาและมองดูนางที่วิ่งออกไปพร้อมกับเด็กในอ้อมแขนของนาง

"เจ้าเอาจริงเหรอ? คิดจะสู้กับเจ้าสิ่งนั้นเนี่ยนะ!?" ลูกธนูลอยมาจากตรงหน้าข้าพุ่งผ่านไหล่ของข้าระเบิดหนวดที่กำลังโจมตีใส่ด้านหลังข้าจนกระจายเป็นหยดน้ำ

ดีใจที่ได้เจอเจ้าสบายดี บาเรลล่า

“หยุดแกว่งไปมาได้แล้ว! รู้ไหมว่ามันอันตรายแค่ไหน!?”

“อ่า ขอโทษที… ขอบคุณที่ช่วยชีวิต” ข้าเกาหัวด้วยความอาย “ข้าเป็นหนี้เจ้าแล้วนะ บาเรลล่า”

“เอ๊? เอ่อ-- ไม่เป็นไร” หา? นี่นางหน้าแดงงั้นเหรอ?

ช่างมันเถอะ "แล้วเจ้าอยากช่วยไหมล่ะ?" ข้าเอ่ยถาม

“หือ? ได้ ถ้าเจ้าโกเล็มจะพุ่งเข้ามา ข้าจะคุ้มกันเจ้าเอง” หลังจากพูดเช่นนั้น บาเรลล่าก็เตรียมต่อสู้และยก【อพอลโล】ขึ้นมา

“โอมมม【ลูกศรวายุ】 【ลูกศรวายุ】 【ลูกศรวายุ】 !!” แสงสีฟ้ารวมตัวกันอย่างรวดเร็วตรงเบื้องหน้า【อพอลโล】และลูกศรทั้งสามก็ได้ถูกห่อหุ้มด้วยพายุ มันถูกยิงออกมาทันทีผ่านหนวดโกเล็มที่พุ่งทะยานขึ้นไปเหนือน้ำ ทำให้มันกลายเป็นไอในพริบตา

การเติบโตของโกเล็มน้ำชะลอตัวลง และการโจมตีที่รุนแรงเช่นนี้ก็ได้ดึงดูดความสนใจของมัน

ในไม่ช้า หนวดน้ำใหม่ก็งอกขึ้นมาและพุ่งเข้ามาในทิศทางของเรา แต่ก่อนที่พวกมันจะสามารถสัมผัสกับบาเรลล่าหรือข้าได้ พวกมันก็ถูกทำลายโดยเมล่อนที่พุ่งมาจากท้องฟ้า

“โอมมมม---【ลูกศรปีกแห่งแสง】 !”

บาเรลล่าร่ายทักษะลูกศรเวทย์อีกครั้ง และด้วยอิทธิพลของ【อพอลโล】พลังการโจมตีของลูกศรเวทย์ยิ่งแข็งแกร่งยิ่งขึ้นไปอีก!

หากผู้ชมยังคงอยู่ในขณะนี้ พวกเขาคงสามารถมองเห็นปีกนางฟ้าจากลูกศรที่บาเรลล่ายิงออกไปได้เลย เมื่อลูกศรถูกยิงออกไป มันก็กลายเป็นแสงสีขาวทันที เปลี่ยนหนวดจำนวนมากให้กลายเป็นฝนอย่างรวดเร็ว

ในขณะที่เหตุการณ์นี้เกิดขึ้น เมล่อนก็กลับไปที่สนามรบและมายังตำแหน่งของเรา

"...ข้าควรทำยังไงดี?" ด้วยการเคลื่อนย้ายเพียงครั้งเดียว เกรซก็มาหาเราและเราสี่คนก็เงยหน้าขึ้นมองโกเล็มน้ำขนาดยักษ์

จริงๆ แล้วคู่ต่อสู้ประเภทนี้เอาชนะได้ยาก แต่ก็ไม่ใช่เรื่องที่เป็นไปไม่ได้ที่จะรับมือ

“เกรซ ใช้ไม้เท้าของเจ้าสิ ไม่ว่าเจ้าจะยิงโดนมันกี่ครั้ง หากความเสียหายไม่รุนแรงพอ มันก็จะฟื้นฟูเหมือนเดิม ดังนั้นเรามาลองแก้ปัญหาด้วยการโจมตีที่รุนแรงสุดๆ กันเถอะ” ข้าพูดพลางชี้ไปที่ไม้เท้าของเกรซ

นางมีทักษะลับที่เพิ่งได้รับการพัฒนาและยังไม่ได้ใช้ในการต่อสู้จริงอยู่ทักษะหนึ่ง

“ถ้าหากจะให้ใช้มัน...งั้นพวกเราก็ต้องปกป้องคุณเกรซใช่ไหมคะนายท่าน?”

"นี่ ข้าไม่เห็นเข้าใจเลยว่าพวกเจ้ากำลังพูดถึงเรื่องอะไรกัน... ช่างเถอะ มันคงจะเป็นอะไรบางอย่างที่ทรงพลังมากเลยใช่ไหม? ถ้าอย่างนั้นเราก็แค่ต้องซื้อเวลาให้เกรซสินะ? ไม่มีปัญหา ข้าจะสนับสนุนเจ้าด้วยธนูของข้าเอง” บาเรลล่าที่ไม่รู้ว่าเรากำลังพูดถึงอะไรกันก็เริ่มเตรียมการยิงของนาง

หลังจากได้ยินความคิดของทั้งสองแล้ว ข้าก็มองไปที่เกรซ นางก็มองมาที่ข้าสองสามวินาทีพร้อมกับพยักหน้าและเดินไปข้างหน้ากับเรา

“ถ้าอย่างนั้นทุกคนปกป้องเกรซ!” ข้าหยิบทีเอ็นทีสองสามลูกออกมา ก้าวถอยหลังไปพร้อมกับเมล่อนและบาเรลล่า จากนั้นเกรซก็ถอดแว่นตาออก

เมล่อนและข้าจ้องไปที่เกรซอย่างพร้อมเพีรยงกัน

“....โอมมมมมม 【วิญญาณมังกรครอบครอง】” ปีกมังกรขนาดใหญ่ที่ทำจากพลังเวทสีม่วงเข้มแผ่ขยายออกไปด้วยความเร็วสูงตามหลังเกรซ! ในเวลาเดียวกัน พลังเวทขนาดใหญ่ก็รั่วไหลออกมาจากตัวนาง พุ่งออกไปยังธาตุน้ำเบื้องหน้า

การต่อสู้ระหว่างเรากับโกเลมน้ำในตอนนี้ได้ดึงดูดความสนใจของหลายๆ คน...ทำให้ยิ่งมีคนจับจ้องเกรซมากขึ้น ทำให้นางมีพลังมากขึ้นไปอีก

เอาแล้ว! ทักษะพิเศษที่เกรซกำลังใช้อยู่ในตอนนี้เป็นทักษะใหม่ที่สร้างขึ้นโดยการผสมทักษะเวทย์มนตร์ 【วิญญาณมังกรครอบครอง】และความสามารถเฉพาะตัวของ 【เอนเดอร์แมน】.... ทักษะที่ไม่เหมือนของเกรซแต่เพียงผู้เดียว ทักษะที่ข้าขอตั้งชื่อมันว่า【รูปแบบมังกรแห่งจุดจบ】

ติดตามเป็นกำลังใจให้ผู้แปลได้ที่แฟนเพจ:BamแปลNiyay

0 0 โหวต
Article Rating
0 Comments
Inline Feedbacks
ดูความคิดเห็นทั้งหมด