เล่นมายคราฟในต่างโลก เล่มที่ 2 บทที่ 32: บ้าบออะไรขนาดนี้
ติดตามเป็นกำลังใจให้ผู้แปลได้ที่แฟนเพจ:BamแปลNiyay
เล่มที่ 2 บทที่ 32: บ้าบออะไรขนาดนี้
.
(
(วอลสัน)
)
ข้าได้สัมผัสกับประสบการณ์ภาพเสมือนจริง 3 มิติอันแสนสุดยอด ในที่นั่งของครอบครัวผู้เข้าร่วมการแข่งขัน ได้ติดตามเมล่อนที่กำลังวิ่งและกระโดดไปรอบๆ เขาวงกต การดูนางทุบตีคนอื่นโดยไม่มีปัญหาใดเป็นประสบการณ์ที่น่ายินดีมาก
นิตา ซึ่งอยู่ในอ้อมแขนของข้าก็ตื่นเต้นมากและเชียร์แม่กิ้งก่าสาว
อย่างไรก็ตาม...ดูเหมือนว่าเหตุการณ์ต่อจากนี้จะดูมีอะไรที่ผิดแปลกนิดหน่อย
“ในที่สุดข้าก็เจอเจ้าแล้ว ไอ้มนุษย์กิ้งก่าสารเลว” ชายหนุ่มผมบลอนด์ที่สวมเสื้อผ้าที่ดูสง่างามกล่าวขึ้นมา
ข้ามองไปที่ชายบนหน้าจอด้วยความสับสน เท่าที่ข้าจำได้ ชายหนุ่มผมบลอนด์ไม่ได้อยู่ในรายชื่อผู้เข้าร่วมที่มีการแนะนำตัวไม่ใช่เหรอ?
เขายืนอยู่บนกองเรือร้าง พร้อมกับดึงผมหญิงสาวคนหนึ่งด้วยมือขวา
เด็กสาวคนนั้นเป็นผู้เข้าแข่งขันหมายเลข 7 และแววตาของนางเต็มไปด้วยความกลัวตาย
เมื่อเมล่อนได้กุญแจดอกที่สองและกำลังจะกลับไปเผชิญหน้ากับเกรซในการดวล 1 ต่อ 1 ทันใดนั้นคนแปลกหน้าคนนี้ก็ปรากฏตัวขึ้น
“เจ้า...ไม่สิ ไม่ใช่แค่เจ้า พวกคนทั้งเมือง! ผู้คนในเมืองนี้มันสิ้นหวังกันหมดแล้ว ไม่มีผู้ใดสนับสนุนนายน้อยผู้นี้อีกต่อไป!”
เขากำลังพูดเรื่องบ้าอะไร...หือ?
เหตุใดข้าจึงเห็น...ออร่าแปลกๆ ปรากฏออกมาจากตัวชายผู้นั้นกัน?
“ไม่...ไม่เป็นไร ข้าจะบอกอะไรให้ไอ้เจ้ากิ้งก่าสารเลว...อย่าเข้าใกล้ข้า! ไม่อย่างนั้นข้าจะฆ่านาง”
คนบ้าที่เรียกตัวเองว่านายน้อยชี้ดาบที่ดูหรูหราไปทางลำคอของหญิงสาว
“…ที่นี่ฆ่ากันไม่ได้” เมื่อได้ยินคำพูดของชายวิกลจริต เมล่อนก็ส่ายศีรษะและพูดออกมาอย่างเย็นชา แสงแห่งเจตนาฆ่าได้ส่องประกายออกมาจากดวงตาของนาง
“ตามปกติ...คงทำไม่ได้ แต่ด้วย【ศีรษะนักปราชญ์】ที่พระเจ้าให้ข้ามา ก็คนละเรื่อง” ในขณะที่พูดเช่นนั้น คนบ้าก็หยิบสิ่งสีดำรูปทรงลูกบาศก์ประหลาดที่เรืองแสงสลัวๆ ออกมาจากอ้อมแขนของเขา
“เจ้า【ศีรษะนักปราชญ์】จะสามารถทำให้ข้าขจัดขยะเช่นเจ้าออกจากเมืองนี้ได้ และที่แห่งนี้จะปลอดภัยอีกครั้ง!”
พอเห็นรูปร่างทรงลูกบาศก์สีดำที่เขาถือนั้น ข้าในฐานะผู้กลับชาติมาเกิดจากอีกโลกหนึ่งก็อดไม่ได้ที่จะแข็งค้างด้วยความประหลาดใจกับสิ่งที่ข้าเห็น...
มันคือ【กะโหลกคำสาปเหี่ยวเฉา】!
ทำไมมันถึงอยู่ในมือเขาได้! มันมาจากที่ไหนกัน!
อย่างไรก็ตาม ก่อนที่ข้าจะคิดมากเกินไป กะโหลกศีรษะก็เปล่งแสงสลัวบรรจบกันแล้วระเบิดขึ้น!
"ฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า...ฮ่าฮ่าฮ่า..."
"! ?"
"เมล่อน... ไม่เพียงแต่นางเท่านั้น【เครื่องรางฤดูใบไม้ร่วง】ที่คอของผู้เข้าร่วมโดยรอบทั้งหมดได้กลายเป็นเถ้าถ่านและเหี่ยวแห้งไป!
บัดซบแล้ว มันเกิดอะไรขึ้นกับวงเวทย์กัน!? ทำไมพวกเขาถึงไม่ถูกส่งออกจากเขาวงกต?
"ด้วยมือของข้า โลกใบนี้จะสดใสยิ่งขึ้น!" ดาบในมือของเจ้าคนจิตวิกลจริตได้พุ่งไปที่ลำคอของหญิงสาวในมือของเขาอย่างไม่ลังเลทันที
ในจอของข้า สิ่งที่ข้าเห็นคือเลือดที่กระเซ็นออกมา
"....ฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า... เจ้าคงไม่กล้าเข้ามาเพราะยัยนี้ใช่ไหมล่ะ?” หลังจากเลือดถูกขจัดออกไปจากหน้าจอ ข้าก็รู้สึกโล่งใจที่หญิงสาวที่เขาใช้เป็นตัวประกันยังไม่เป็นอะไร
ดูเหมือนว่าคนบ้าจะกระโดดและคว้าเถาวัลย์บนกำแพงหินด้วยท่าทางแปลกๆ และยึดเอาไว้
"..." ส่วนเมล่อนก็กำลังอุ้มเด็กสาวที่หวาดกลัวอย่างเห็นได้ชัดอยู่บนไหล่ซ้ายของนาง เด็กสาวผู้นี้มีบาดแผลยาวจนมีเลือดหยดลงบนแขนซ้ายของนาง...
จากนั้นก็ได้มีชั้นน้ำแข็งก่อตัวขึ้นบนจุดที่ที่คนวิกลจริตอยู่
"ฮ่า ๆ ๆ ๆ! มาเลยเจ้าขยะ! มาสู้กันเถอะ!! โอม── "รอยร้าวทำลายล้าง"!!
หลังจากร่ายคาถา น้ำก็แยกออกจากกัน
หน้าจอวิดีโอเป็นสีดำและคนที่นั่งชมอยู่ก็ไม่มีใครรู้สึกสงบกันแล้ว
"เดี๋ยวก่อน มันเกิดอะไรขึ้น!?" กลุ่มคนสี่คนที่อยู่ข้างๆ เขาเริ่มส่งเสียงะโกนออกมา
ในเมื่อจอมันดับไปแล้ว ข้าจึงติดต่อไปหานางทันที 『เมล่อน? เจ้าเป็นอะไรไหม?』
หากนางไม่มี【เครื่องรางฤดูใบไม้ร่วง】ระบบโทรจิตของปาร์ตี้ก็คงจะทำงานได้
『มันก็แค่แผลเล็กๆ นายท่าน 』
ขอบคุณพระเจ้าที่นางยังปลอดภัย!
『ถ้าอย่างนั้น-』
『นายท่าน ข้าขออนุญาตใช้【กำไลป้องกัน】 ข้าต้องเอาชนะเจ้าบ้านั่นให้ได้ 』
...
เมล่อน เจ้าคงต้องการจัดการทุกอย่างเองเลยสินะ?
『....อนุญาต』
『ระวังได้รับบาดเจ็บด้วยนะ』
『ขอบคุณนายท่านมาก』หลังจากพูดจบ เมล่อนก็ตัดการสนทนาในปาร์ตี้ทันที
การต่อสู้ได้เริ่มขึ้นแล้ว... เฮ้อ มีเรื่องยุ่งยากเสียแล้ว...
"เรียนผู้เข้าชมทุกท่าน เราต้องขออภัยเป็นอย่างยิ่ง แต่เนื่องจากมีอุบัติเหตุเกิดขึ้น พวกท่านทุกคนจำเป็นต้องออกจากที่นี่ชั่วคราว!" เสียงที่ดังขึ้นข้างหลังข้าดังมาจากทหารยามที่พาเรามาก่อนหน้านี้
...
ดูเหมือนว่าจะมีบางอย่างผิดปกติจริงๆ
ในการต่อสู้จำลองของนวนิยายกลับชาติมาเกิดใหม่ ส่วนใหญ่มักจะมีปัญหาเกิดขึ้นอยู่แล้ว หรือว่ามันมีการกำหนดไว้ล่วงหน้ากันนะ!?
แต่ว่าตอนนี้ข้าก็ยังคิดอีกเรื่องหนึ่ง ทำไม【กะโหลกคำสาปเหี่ยวเฉา】มาจากไหน ทำไมมันถึงตกอยู่ในมือของคนบ้าแบบนั้นได้กัน
เจ้าจำได้ไหมว่ากะโหลกคำสาปเหี่ยวเฉาอันหนึ่งได้เกือบสร้างความเสียหายต่อทั้งที่ดิน ประชากรและระบบนิเวศของเมืองซาดินไป
ข้าเพิ่งปิดผนึกกะโหลกหนึ่งอันใน【กระเป๋าเก็บของ】ของข้าไป ทำไมอีกอันหนึ่งถึงโผล่มาจากไหนก็ไม่รู้!?
ในระหว่างทางที่จะออกไป ภายใต้คำแนะนำของทหารยาม ข้าก็เดินผ่านไปยังที่นั่งที่สงวนไว้สำหรับประชาชนทั่วไป
มีเพียงจอหนึ่งจอเท่านั้นที่ยังสามารถ่ายทอดสดได้ อิทธิพลของ【กะโหลกศีรษะคำสาปเหี่ยวเฉา】ได้ค่อยๆ ขยายออกไป มันแพร่กระจายและทำให้เครื่องรางของผู้เข้าร่วมการแข่งขันหายไป...
『พระเจ้าทรงเห็นว่ามีเพียงคนที่มีความเห็นอกเห็นใจเช่นข้าเท่านั้นที่ดีพอที่จะได้รับสิทธิ์ในการปลดปล่อยโลกนี้จากขยะอย่างพวกเจ้า!』 ผ่านการถ่ายทอดสด ข้าสามารถได้ยินเสียงของชายหนุ่มผู้นี้ได้อย่างชัดเจน น้ำเสียงของเขาเต็มไปด้วยความคลั่ง
อืม เขามันก็บ้าอยู่แล้วนะ
ในการถ่ายทอดสด คนบ้ากระโดดลงไปในแท่นบูชากลาง โดยมีเมล่อนติดตามเขาไป ไม่นานหลังจากนั้น เกรซซึ่งอยู่ในสภาพเตรียมพร้อมสำหรับการต่อสู้ก็รู้สึกได้ว่าเครื่องรางของนางก็หายไปเช่นกัน
『...คราวนี้พอแค่นี้ก่อน คราวนี้ข้าจะฝากของขวัญอันยิ่งใหญ่ที่นายท่านฝากไว้ให้กับพวกเจ้า! 』
น้ำจำนวนมากพุ่งออกมาจากบริเวณโดยรอบของชายหนุ่ม มันห่อหุ้มตัวคนบ้าทีละชั้น
จากนั้นหน้าจอก็ถูกตัดการเชื่อมต่อ
เฮ้ เฮ้ นี่มันเกิดบ้าอะไรขึ้นเนี่ย!?
“เดี๋ยวก่อนนี่มัน...” ทหารยามหยุดและจ้องมองหน้าจอด้วยความประหลาดใจ
หอคอยผลึกสี่เหลี่ยมเอียงลงและน้ำก็ได้พุ่งออกมาจากพื้นดิน
ผู้คนในลานตกอยู่ในความตื่นตระหนก
พื้นอิฐของที่รับชมมีรอยแตกและมีบางอย่าง...
ตู้ม!
น้ำจำนวนมากไหลผ่านพื้นดินของจัตุรัสและรวมตัวกันเป็นรูปร่างบางอย่าง...
นั่นมันบ้าอะไรกัน!?
【โกเล็มในตำนาน โกเล็มน้ำระดับ 60 เลือด 91551/91551 สถานะ: 【ฟื้นฟูพลังชีวิต】 【ป้องกันน้ำ】 【ดูดซึมเติบโตน้ำ】 สมญานาม: ภัยพิบัติจากเทคโนโลยีโบราณ】
เจ้าบ้านั่นมันอัญเชิญอะไรออกมากัน!
โกเลมน้ำขนาดยักษ์ที่ทำจากน้ำทั้งหมด มีเส้นผ่าศูนย์กลางอย่างน้อย 20 เมตร! แขนขนาดใหญ่สองข้างที่ทำจากน้ำยื่นออกมาจากโกเล็มน้ำ จากนั้นโกเล็มก็โบกแขนไปใส่กลุ่มผู้ชมที่ยังคงตกใจ
ผลึกสีน้ำเงินเข้มลอยอยู่ตรงกลางของโกเล็มน้ำ ผลึกนี้ดูเหมือนว่ามันจะเป็นดวงตาของโกเล็มน้ำ
เงาสีดำพุ่งออกมา ทำให้เกิดหลุมขนาดใหญ่ปรากฏขึ้นในโกเลมน้ำ จากนั้นหัวใหญ่ที่อยู่ตรงกลางของโกเลมน้ำก็ถูกทุบออกอย่างกะทันหัน
เมล่อน!
ร่างของโกเล็มน้ำครึ่งหนึ่งที่ถูกทุบระเบิดลงบนพื้น ทำให้เกิดน้ำตกขึ้น
【โกเล็มในตำนาน โกเล็มน้ำระดับ 62 เลือด 85551/103715 สถานะ: 【ฟื้นฟูพลังชีวิต】 【ป้องกันน้ำ】 【ดูดซึมเติบโตน้ำ】 สมญานาม: ภัยพิบัติจากเทคโนโลยีโบราณ】
หา! ทำไมกันล่ะ!
ระดับของมันกำลังเพิ่มขึ้น! หลังจากตรวจสอบอย่างละเอียด ดูเหมือนว่าโกเล็มน้ำจะมีเส้นใยบางอย่างที่กำลังเชื่อมกับทางน้ำโดยรอบ
เป็นเพราะทักษะ【ดูดซึมเติบโตน้ำ】... หรือเปล่า?
...เวรแล้ว เราอยู่ในเมืองเตกิตตัน เมืองหลวงที่เต็มไปด้วยน้ำ...
ความเสียหายของโกเล็มที่เกิดจากเมล่อนเมื่อสักครู่นี้ได้หายไปอย่างสมบูรณ์แล้ว...
...ให้ตายสิ นี่มันเป็นการบังคับให้เราต้องสู้เลยไม่ใช่เหรอ... มันเป็นแค่งานเปิดเทศกาลเอง ทำไมมันถึงกลายเป็นเรื่องแบบนี้ได้กัน?...
ข้าถอนหายใจและเริ่มคิดหาวิธีกำจัดมันแล้ว
