ตอนที่ 366 การล่าอย่างต่อเนื่อง (ฟรี)

ตอนที่ 366 การล่าอย่างต่อเนื่อง

หลังจากที่กเขาได้แก้ไขเรื่องปีศาจร้ายในป้อมปราการชีหยานแล้ว ฉินซู่เจียนกล่าวคำอำลา และจากไปทันที

สำหรับผู้เชี่ยวชาญของนิกายต่างๆ ในดินแดนชี่ พวกเขาต้องการผูกมิตรกับฉินซู่เจียน แต่พวกเขาไม่กล้าพูดก่อน

ดังนั้น เมื่อฉินซู่เจียนจากไป

บางคนทุบหน้าอก และกระทืบเท้าของพวกเขาโดยตระหนักว่าพวกเขาพลาดโอกาสที่จะผูกมิตรกับคนที่แข็งแกร่ง

ท้ายที่สุด นิกายหยวนในปัจจุบัน…

มันเป็นนิกายชั้นนำในมณฑลเป่ยหยุน และมีชื่อเสียงแม้กระทั่งในสิบสามมณฑลของอาณาจักรต้าจ้าว

ถ้านิกายที่พวกเขาอยู่ผูกมิตรกับนิกายหยวนได้…

ตราบใดที่สามารถหาผลประโยชน์จากมันได้ มันก็เพียงพอแล้วสำหรับนิกายในดินแดนชี่ที่จะกินอิ่ม

นี่คือพลังของนิกายชั้นนำ

พวกเขาแตกต่างจากนิกายทั่วไปอย่างมาก

ในอีกด้านหนึ่ง หลังจากที่เขาออกจากป้อมปราการซีหยาน

ฉินซู่เจียนรีบไปที่ป้อมปราการถัดไปทันที

ตอนนี้เขากำลังแข่งกับเวลาเพื่อตามล่าปีศาจร้าย

ไม่ใช่ว่าสถานการณ์นั้นวิกฤตจริงๆ

ในความเห็นส่วนตัวของฉินซู่เจียน ปีศาจร้ายในดินแดนชี่ของมณฑลเป่ยหยุนอยู่ในมือของเขาแล้ว

สำหรับค่าโชคที่รอให้เขาเก็บเกี่ยว การรออีกหนึ่งวันช่างทรมาน ความสุขที่สุดคือการได้เก็บเกี่ยวมันอย่างเต็มที่

—

“ท่านลอร์ด การฆ่าปีศาจร้ายในครั้งนี้ไม่เสี่ยงไปหน่อยเหรอ?”

หลี่กวงอันถามอย่างลังเลขณะที่เขามองไปที่ลอร์ดเป่ยหยุน

แม้ว่าเขาจะเป็นผู้ช่วยของลอร์ดเป่ยหยุน …

อย่างไรก็ตาม เขาเคยได้ยินเรื่องบางอย่าง และเขารู้เพียงเล็กน้อยว่าทำไมอาณาจักรต้าจ้าวจึงผนึกปีศาจร้าย และไม่เคยฆ่าพวกมัน

"มันเป็นเพียงเรื่องของเวลา"

ลอร์ดเป่ยหยุนส่ายหัวเล็กน้อย เขาไม่ได้พูดอะไรมากเกี่ยวกับความกังวลของหลี่กวงอัน

แท่นบูชาที่ปิดผนึกปีศาจในมณฑลเป่ยหยุนถูกตั้งขึ้นโดยยอดปรมาจารค่ายกลที่ส่งมาจากราชสำนัก

อย่างไรก็ตาม ผนึกเหล่านี้ชำรุดทรุดโทรมมาเป็นเวลาหลายร้อยหรือหลายพันปีแล้ว นอกจากการโจมตีอย่างต่อเนื่องของปีศาจร้ายด้านล่างแล้ว บางแห่งก็ถึงขีดจำกัดแล้ว

ภายใต้สถานการณ์ดังกล่าว

ราชสำนักควรจะส่งยอดปรมาจารย์มาเพื่อเสริมสร้างความแข็งแกร่งให้กับผนึกอีกครั้ง

แต่ในสถานการณ์ปัจจุบัน… ราชสำนักไม่มีเวลาในการดูแลเรื่องเหล่านี้

ก่อนหน้านี้พวกเขาได้ผนึกปีศาจร้ายเหล่านี้

มันคือการยับยั้งพลังของอเวจีปีศาจในช่วงเวลานี้

อย่างไรก็ตาม ไม่ว่าจะผนึกมันมากเพียงใด หากพวกเขาไม่ฆ่าปีศาจร้ายเหล่านี้ให้หมดสิ้น ในที่สุดพวกมันคืออันตรายที่ซ่อนอยู่

สำหรับสถานการณ์ในปัจจุบัน…

แทนที่จะรอให้อันตรายที่ซ่อนอยู่ปะทุขึ้น จะเป็นการดีกว่าที่จะกำจัดพวกมันทั้งหมดในคราวเดียว ในอนาคต หากมีปีศาจร้ายบุกโจมตีออกมาจากอเวจีปีศาจจริงๆ เขาจะจัดการกับพวกมันด้วยตัวเขาเอง

สิ่งที่มณฑลเป่ยหยุนกำลังจะทำ มันคือทางเลือกที่ดีที่สุดแล้ว

หากต้องดูแลหลายสิ่งหลายอย่างพร้อมกันมากเกินไป จะไม่เป็นผลลัพธ์ที่ดีอย่างแน่นอน

เมื่อเห็นว่า ลอร์ดเป่ยหยุนไม่ต้องการพูดถึงเรื่องนี้ หลี่กวงอันก็ปิดปากของเขาเช่นกัน

ท้ายที่สุด … เขาเป็นเพียงผู้ช่วยของลอร์ดเป่ยหยุน

เขาไม่มีอำนาจที่จะมีอิทธิพลต่อการตัดสินใจของลอร์ดเป่ยหยุน

…

ภายในสิบวัน

ฉินซู่เจียนมุ่งหน้าไปยังป้อมปราการทั้งหมดแปดแห่ง และสังหารปีศาจร้ายแปดตัว

ป้อมปราการเหล่านี้

พวกมันเป็นสถานที่ที่ลอร์ดเป่ยหยุน ระบุไว้โดยเฉพาะในหินหยกที่เขาได้รับ และต้องการให้เขาไปสถานที่เหล่านี้ก่อน

เมื่อฉินซู่เจียนรีบไป เขาพบว่าผนึกของป้อมปราการทั้งแปดนั้นมีปัญหา

แม้ว่ามันจะไม่เหมือนป้อมปราการชีหยานที่แตกไปแล้วครึ่งหนึ่ง

อย่างไรก็ตามผนึกยังมีข้อบกพร่อง ทำให้พลังชี่ปีศาจเอ่อล้น

เมื่อพลังชี่ปีศาจกตะจายออกไป

นั่นจะเป็นปัญหาที่น่าลำบากใจมาก

อย่างน้อยที่สุด มันก็หมายความว่าบางคนจะถูกกัดกร่อนโดยพลังชี่ปีศาจ และในที่สุดก็กลายเป็นส่วนหนึ่งของหายนะปีศาจ

อย่างไรก็ตาม ตราบใดที่คนๆ หนึ่งแข็งแกร่งพอ… มันไม่ง่ายเลยที่จะถูกพลังชี่ปีศาจกัดกร่อน

นอกเสียจากว่า พลังชี่ปีศาจจะหนาแน่นในระดับที่น่ากลัวอย่างยิ่ง มันคงเป็นเรื่องยากมากที่จะถูกกัดกร่อน ตราบเท่าที่ชี่และเลือดของคนเราอยู่ที่จุดสูงสุดก็จะไม่เป็นอะไร

ปัญหาหลักของพลังชี่ปีศาจที่เอ่อล้นคือมันจะปนเปื้อนพื้นที่โดยรอบให้กลายเป็นแดนปีศาจ ซึ่งจะให้พลังแก่ปีศาจร้าย ทำให้ผนึกไม่เสถียรมากขึ้น และนำไปสู่สถานการณ์ที่ผนึกแตกออก

สิ่งเหล่านี้อาจเป็นปัญหาใหญ่ หรือเล็กก็ได้

ความไม่ใส่ใจก็ย่อมทำให้เกิหายนะ

โชคดีที่ความแข็งแกร่งของปีศาจร้ายที่ถูกผนึกในสถานที่เหล่านี้นั้นธรรมดามาก ยกเว้นจ้าวปีศาจเทียนเย่ในป้อมปราการชีหยานที่นต้องใช้ค่ายกลเก้าดาราเพื่อปิดผนึก

ผู้ที่แข็งแกร่งที่สุดใช้เพียงค่ายกลเจ็ดดาราเท่านั้น

ระดับของค่ายกล มันหมายถึงความแข็งแกร่งของปีศาจร้าย

จ้าวปีศาจเทียนเย่อยู่ที่จุดสูงสุดของสามโซ่สวรรค์ และอยู่ใกล้กับพลังของสี่โซ่สวรรค์

สำหรับปีศาจร้ายแห่งค่ายกลเจ็ดดารา…

ความแข็งแกร่งของมันเทียบเท่ากับผู้เชี่ยวชาญที่ควบแน่นสองโซ่สวรรค์เท่านั้น

เมื่อเผชิญหน้าศัตรูระดับนี้…

แม้ว่า ฉินซู่เจียนจะไม่ได้ใช้เพลิงราชันอเวจี เขาก็สามารถครอบงำมันได้อย่างสิ้นเชิง เมื่อพลังชี่ปีศาจของมันจะสลายไปจนหมด เขาก็ฆ่ามัน

ณ ตอนนี้

เขายืนอยู่หน้าป้อมปราการ แสดงโทเค็นของลอร์ดเป่ยหยุนอีกครั้ง

ที่ป้อมปราการตงเล่อ

นี่คือเป้าหมายของฉินซู่เจียนในครั้งนี้

เช่นเดียวกับป้อมปราการอื่น ๆ ผู้บัญชาการของป้อมปราการเปิดประตูต้อนรับทันที เมื่อเห็นโทเค็นนี้

ในเวลาสั้นๆ มีแม่ทัพคนหนึ่งออกมาจากข้างใน เมื่อเขาเดินมาตรงหน้าฉินซู่เจียน เขาก็กำหมัดและพูดว่า “ผู้บัญชาการของป้อมปราการจ้าวเหิง คารวะเจ้านิกายฉิน!”

“ยินดีที่ได้พบเช่นกัน แม่ทัพจ้าว”

“ข้าขอถามได้ไหมว่าทำไมเจ้านิกายฉินถึงมาที่นี่”

“ข้ามาเพื่อฆ่าปีศาจร้าย”

“เชิญเข้ามาก่อน!”

การแสดงออกของจ้าวเหิงกลายเป็นจริงจังในขณะที่เขาหันไปด้านข้าง

ในช่วงเวลานี้ ฉินซู่เจียนมักจะมุ่งหน้าไปยังป้อมปราการต่างๆ ข่าวการตามล่าปีศาจร้ายของเขาได้แพร่กระจายไปไม่น้อยแล้ว

ท้ายที่สุดเขาเป็นคนที่เน้นการฆ่าปีศาจร้าย

ไม่สำคัญว่ามันจะเป็นแดนมรณะ หรือดินแดนชี่

ปีศาจทั้งหมดอย่างน้อยอยู่ขอบเขตสวรรค์ ซึ่งเทียบเท่าได้กับผู้ที่แข็งแกร่งที่สุดในดินแดนนั้น

เว้นแต่เพื่อนผู้ฝึกฝนขอบเขตสวรรค์จะเคลื่อนไหว

มิฉะนั้น … ผู้ฝึกฝนคนอื่นไม่มีโอกาสต่อต้านปีศาจร้ายได้

เป็นเรื่องยากสำหรับผู้ฝึกฝนที่ทรงพลังเช่นฉินซู่เจียน ที่สามารถตามล่าปีศาจร้ายด้วยตัวเองอย่างต่อเนื่อง และไม่ดึงดูดความสนใจ

ดังนั้นตั้งแต่ต้น

จ้าวเหิงสามารถคาดเดาวัตถุประสงค์ของการมาเยือนของฉินซู่เจียนได้บ้าง

หลังจากที่ได้รับการยืนยันแล้ว

เขาก็ยิ่งดีใจ

ไม่มีเหตุผลอื่นใด เช่นเดียวกับป้อมปราการอื่นๆ ป้อมปราการตงเล่อ ถูกสร้างขึ้นมาเป็นเวลานาน มีทหารประจำอยู่ที่นี่ตลอดทั้งปี และไม่อนุญาตให้ออกไปโดยไม่ได้รับอนุญาต

กองทัพที่มาป้องกันสามารถหมุนเวียนได้ทุกสองสามปี

แต่ในฐานะผู้บัญชาการของป้อมปราการ… จ้าวเหิงไม่มีโชคเช่นนั้น

เป็นเวลากว่า 50 ปีแล้วที่เขามาที่นี่ และเขายังคงเฝ้าป้อมปราการอยู่ เขาไม่ได้รับอนุญาตให้ออกไปโดยไม่ได้รับอนุญาตเว้นแต่จะมีสถานการณ์พิเศษ

ห้าสิบปีแห่งความทุกข์ระทม

แม้ว่าเขาจะไม่รู้สึกขุ่นเคืองใจก็ตาม

อย่างไรก็ตาม หากพวกเขายังคงทนทุกข์เช่นนี้ต่อไป ทุกคนคงอยากจบชีวิตลง

อย่างไรก็ตาม ผนึกปีศาจร้ายนั้นเป็นอัตราย ต้องการคนเฝ้าทุกวัน

อย่างไรก็ตามตอนนี้สิ่งต่างๆ เปลี่ยนไป

ฉินซู่เจียนอยู่ที่นี่ ถ้าเขาสามารถฆ่าปีศาจร้ายที่ถูกผนึกไว้ข้างในได้ ก็ไม่จำเป็นต้องมีป้อมปราการตงเล่ออยู่ เขาไม่จำเป็นต้องปกป้องสถานที่นี้อีกต่อไป

ผลที่ตามมา มันเป็นสิ่งที่ดีโดยธรรมชาติ

ดังนั้น เมื่อเขาเห็นฉินซู่เจียน ทัศนคติของจ้าวเหิงก็อบอุ่นมาก

ขณะที่ทั้งสองเข้าไปในป้อมปราการ เขาหันศีรษะและถามว่า “เจ้านิกายฉินมาถึงที่นี่แล้ว ท่านต้องการให้ข้าทำอะไรหรือไม่”

“มีแร่ระดับสูงในป้อมปราการตงเล่อหรือไม่?”

“แร่ระดับสูง?” จ้าวเหิง มึนงงอยู่ครู่หนึ่ง แต่ในไม่ช้าเขาก็ตอบสนอง หลังจากครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง เขาตอบว่า

“มีแร่ระดับหกเพียงบางส่วนในโกดังของป้อมปราการ ข้าสงสัยว่าเจ้านิกายฉินสามารถใช้มันได้หรือไม่?”

“แร่ระดับหก ข้าไม่แน่ใจว่าจะเพียงพอหรือไม่” ฉินซู่เจียนพยักหน้าเล็กน้อย

“ข้าต้องรบกวนแม่ทัพจ้าวให้พาข้าไปที่นั่น”

“เชิญทางนี้ เจ้านิกายฉิน”

จ้าวเหิงไม่ปฏิเสธเมื่อเขาได้ยินสิ่งนี้ เขาพาฉินซู่เจียนมุ่งหน้าไปยังโกดังของของป้อมปราการตงเล่อ

หลังจากแสดงโทเค็นประจำตัวของเขา

ประตูโกดังเปิดออก

สิ่งที่ ฉินซู่เจียน เห็นคือกระสอบจำนวนมากที่ซ้อนกันเหมือนภูเขาลูกเล็กๆ บางส่วนที่กระจัดกระจายบนพื้น เขาสามารถบอกได้ว่ากระสอบเหล่านี้เต็มไปด้วยธัญพืช

เขาไม่แปลกใจกับของพวกนี้

ป้อมปราการตงเล่อนั้นใหญ่กว่าป้อมปราการชีหยานเสียอีก ตามความเข้าใจของฉินซู่เจียน มีทหาร 200,000 นายคอยปกป้อง

ผู้คนมากมาย ปริมาณอาหารที่พวกเขากินในแต่ละวันต้องมากตามไปด้วย

ถ้าพวกเขาไม่เก็บเสบียงไว้มากพอ ราชสำนักจะต้องส่งคนมาทุกๆ สองสามวัน

ณ ตอนนี้.

“มีคนมากเกินไปในป้อมปราการตงเล่อ แม้ว่าเราจะมีที่ดินสำหรับการเพาะปลูกในบางพื้นที่ของป้อมปราการชั้นใน แต่ก็ยังไม่สามารถรองรับการบริโภคในแต่ละวันได้ เสบียงเหล่านี้จะถูกส่งมาโดยราชสำนักเป็นประจำในกรณีฉุกเฉิน”

“ยังมีการทำฟาร์มในป้อมปราการตงเล่อ?”

คราวนี้ ฉินซู่เจียนรู้สึกตกใจอย่างแท้จริง

การหยิบอาวุธขึ้นมาสามารถฆ่าศัตรูได้ การวางอาวุธเพื่อทำฟาร์มก็ทำได้เช่นกัน

ป้อมปราการตงเล่อทำสิ่งต่างๆ เหล่านี้อย่างคุ้นเคย น่าสนใจจริงๆ

เมื่อคิดเกี่ยวกับมันอย่างระมัดระวัง

ฉินซู่เจียน ค่อนข้างเห็นด้วยกับวิธีที่ป้อมปราการตงเล่อทำสิ่งหล่านี้

ท้ายที่สุด เป็นเรื่องยากที่สงครามจะปะทุขึ้นเมื่อกองทัพขนาดใหญ่ค่อยปกป้องป้อมปราการ มีทหาร 200,000 นายอยู่ที่นี่ และได้รับการสนับสนุนจากราชสำนัก ยิ่งไปกว่านั้น ที่นี่กำลังปราบปรามปีศาจ ดังนั้นจึงไม่มีประโยชน์อะไรในการโจมตี

เว้นแต่ศัตรูจะต่อต้านเผ่ามนุษย์

มิฉะนั้น … ไม่มีใครโจมตีที่นี่โดยไม่เหตุผล

เหตุผลหลักที่กองทัพถูกวางไว้ที่นี่ก็เพื่อรับมือกับเหตุการณ์ที่อาจเกิดขึ้นได้

แม้ว่าความน่าจะเป็นของเหตุการณ์เช่นั้นจะน้อยมากจนน่าตกใจ

อย่างไรก็ตาม

เรื่องของปีศาจร้ายมีความสำคัญมาก แม้ว่าจะมีโอกาสหนึ่งในหมื่น ราชสำนักจะไม่ละเลย

เมื่อเทียบกับกองทัพสองแสนนาย

เมื่อหายนะปีศาจปรากฏขึ้น… นั่นหมายถึงการตายของผู้คนนับล้านหรือแม้แต่หลายสิบล้านคน

“ห้องสำหรับเก็บแร่อยู่ที่นั่น เจ้านิกายฉิน โปรดตามข้ามา” จ้าวเหิงเพียงแค่ยิ้ม และนำทางฉินซู่เจียน ไปที่ประตูด้านข้างทันที

เมื่อเข้ามาแล้วพวกเขาทั้งหมดก็ตกตะลึง

ห้องที่อยู่หลังประตูด้านข้างมีขนาดเล็กกว่าโกดังขนาดใหญ่มาก แต่ก็เต็มไปด้วยสิ่งของทุกประเภท

เมื่อเนตรจิตวิญญาณของฉินซู่เจียน กวาดไปทั่วบริเวณ …

ใช้เวลาไม่นานในการหาแร่ระดับหกสักสองสามชิ้น จากนั้นก็เก็บมันไว้ และหันหน้ามาพูดว่า

“แม่ทัพจ้าว โปรดจัดหาลานที่เงียบสงบ และกว้างขวางให้ข้าด้วย”