เล่นมายคราฟในต่างโลก เล่มที่ 2 บทที่ 23: การจับกุมในเมืองหลวงและเรื่องราวต่อจากนั้น
ติดตามเป็นกำลังใจให้ผู้แปลได้ที่แฟนเพจ:BamแปลNiyay
เล่มที่ 2 บทที่ 23: การจับกุมในเมืองหลวงและเรื่องราวต่อจากนั้น
.
หลังจากแน่ใจว่าทุกอย่างเรียบร้อยดีแล้ว ข้าก็กลับไปที่ 【บ้านสุนัข】
นอกจากจะเปิดร้านตอนเที่ยงวันนี้แล้ว ข้ายังไปที่ตลาดเพื่อวัตถุดิบบางอย่างและกลับมาที่ร้าน
บางทีข้าอาจจะต้องเผื่อเวลาในการล่าสัตว์ด้วย เพราะเนื้อในเมืองหลวงราคาไม่ค่อยถูกนัก
นอกจากนี้ยังมีเรื่องธุรกิจยาอีกด้วย
ข้าใช้เวลาสองชั่วโมงฟังหัวหน้าสมาคมพูดเรื่องไร้สาระมากมายและยังมีอีกหลายสมาคมที่ดูสนใจในตัวข้ามาก
ข้าปฏิเสธพวกเขาทั้งหมด เพราะเรื่องการขายได้ถูกกำหนดไว้แล้ว
ในท้ายที่สุด ข้าก็ไปที่ทีมสืบสวนในเมืองหลวงเพื่ออธิบายอีกครั้งว่าข้ากับบาเรลล่าไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับคดีนี้ คืนนั้นเราเพิ่งออกไปเดินเล่นหลังอาหารเย็นและพบเห็นเหตุการณ์ฆาตกรรม
บางทีฐานทัพลับทั้งสามของสายลับคงถูกควบคุมโดยทหารของเมืองหลวงอยู่แล้ว
แต่สาเหตุที่เกิดการสืบสวนขึ้น...ก็เป็นเพราะเกรซก่อให้เกิดการระเบิดครั้งใหญ่ในฐานทัพลับแห่งหนึ่ง
ข้าเองก็กำลังจะไปช่วย แต่พอไปถึงกลับพบว่าฐานที่เหลือได้ถูกจัดการแล้วโดยเกรซและเมล่อน ฐานแรกระเบิด ฐานสองถูกทุบจนพัง
เกรซแสดงทักษะอันน่าทึ่งของนางออกมาและจัดการฐานลับของสายลับทั้งสองฐานด้วยตัวเอง..
ระดับเฉลี่ยของสายลับในฐานที่มั่นอยู่ระหว่างสี่สิบถึงห้าสิบ ซึ่งอาจกล่าวได้ว่าสูงมาก
แน่นอนว่าหากระดับสูง เจ้าก็จะได้รับค่าประสบการณ์จำนวนมากหากพวกเจ้าฆ่าพวกเขา...
วิธีที่จะได้รับคะแนนประสบการณ์ในโลกนี้ส่วนใหญ่คือการฆ่า
มอนสเตอร์จะได้รับแต้มประสบการณ์ในการฆ่าคน พวกมันก็จะโตขึ้นและแข็งแกร่งขึ้นมาได้
มันไม่ได้จำกัดอยู่แค่มอนสเตอร์ แต่เจ้ายังสามารถได้รับค่าประสบการณ์จากการฆ่าคนอื่นได้อีกด้วย
ความแตกต่างระหว่างทั้งสองคือการฆ่าคนนั้นผิดกฎหมาย แต่การฆ่ามอนสเตอร์นั้นไม่ผิดกฎหมาย
หากระดับความแตกต่างระหว่างบุคคลนั้นมากเกินไป ก็จะไม่มีค่าประสบการณ์ที่ได้รับ ดังนั้นมันจึงไม่ใช่วิธีที่ดีนักในการเพิ่มระดับ
เมื่อคืนก่อนข้าได้ฆ่าใครไหมน่ะเหรอ?... แน่นอนว่าข้ายังไม่ได้ทำอะไรเลย แถมยังไม่ได้ค่าประสบการณ์ด้วย เพราะพวกเขาล้วนฆ่าตัวตายกันไปเอง
ทั้งหมดต่างก็เป็นฝีมือของบาเรลล่า หลักฐานเหรอ? ดูระดับของนางสิ! นางระดับ 19 เมื่อวานนี้ ตอนนี้มันระดับ 22 แล้ว
ข้าคิดว่าเป็นเพราะระดับของเป้าหมายที่นางฆ่าสูงกว่าระดับ 40 นางจึงได้รับคะแนนประสบการณ์พิเศษที่ได้รับจากการฆ่าคนที่มีระดับสูงมากกว่าสองเท่า
การได้รับคะแนนประสบการณ์จากการฆ่าคน...มันดูน่ากลัวนิดหน่อยแฮะ แต่ข้าก็คงโทษเรื่องที่นางฆ่าพวกเขาไม่ได้
อีกฝ่ายมาพร้อมกับเจตนาฆ่า เป็นเรื่องธรรมดามากที่จะตอบโต้ด้วยการฆ่ากลับไป
อีกทั้งนางเองก็ประสบกับความเจ็บปวดมากมาย ถ้าคนพวกนี้ไม่ตาย คงเป็นนางที่ตายไปแล้ว
นอกจากเรื่องที่สายลับพวกนั้นฆ่าตัวตายด้วยการกินยาพิษแล้ว ก็ไม่มีความลับใดเลยที่รั่วไหลจากปากของพวกเขา
นอกจากศพตามท้องถนน ยังมีศพตามฐานลับที่เกรซใช้เวทมนตร์ไปจัดการ แต่ก็ไม่มีหลักฐานอะไรสื่อมาถึงพวกเราได้
ผู้ที่ฆ่าตัวตายหลังจากถูกเมล่อนทำให้พิการก็มีร่องรอยของการแช่แข็งหรือการเผาไหม้บนร่างกายของพวกเขาด้วย ซึ่งเพราะว่ามีร่องรอยของเวทมนตร์อยู่ เมล่อนจึงสามารถหลีกหนีออกจากการตกเป็นผู้ต้องสงสัยได้
ซึ่งตามท้องถนนก็มีของที่ข้าทำไว้ด้วย พื้นโดยรอบเต็มไปด้วยใยแมงมุม จึงมีการสงสัยว่ามอนสเตอร์ได้บุกรุกเข้ามา... แต่พวกมันโจมตีเฉพาะสายลับพวกนั้นจริงๆ เหรอ? แถมสายลับยังฆ่าตัวตายด้วยการกินยาพิษอีก
ส่วนลูกธนูที่ถูกยิงออกมาโดยบาเรลล่าที่มี [ไร้ที่สิ้นสุด] ก็จะหายไปในไม่กี่วินาที หลังจากที่โดนไปแล้ว ซึ่งธนูพวกนั้นยังมี [พลัง] ระเบิดที่ไม่เหมือนลูกศรทั่วไปอีก
ซึ่งจู่ๆ ก็มีคนบอกว่าพวกเขาเห็นมอนสเตอร์แมงมุมและอธิบายเหตุการณ์ต่อสู้อย่างชัดเจน พนักงานสมาคมนักผจญภัยจึงแปะป้ายให้ล่าพวกมอนสเตอร์ แต่ก็ไม่มีพวกมันโผล่ออกมาสักตัว
สรุปแล้ว เราก็ไม่ได้ถูกตั้งข้อสงสัยโดยสมาคมนักผจญภัยเลย
“ถ้าอย่างนั้น เรามาดื่มไวน์กันเถอะ ข้าจะเอาเหยือกไวน์ออกมาเอง ตราบใดที่เจ้าเดาส่วนผสมทั้งหมดได้ ข้าจะเป็นทาสของเจ้าหนึ่งวัน แต่ถ้าข้าชนะ ข้าจะทาสีบนหน้าเจ้า” ข้าท้าบาเรลล่า
สองสัปดาห์ผ่านไปแล้ว
ตอนนี้หลังจากที่นางเรียนเสร็จ บาเรลล่าจะแวะมาที่ร้านของข้าทุกวัน นางยังคงยิ้มเหมือนเมื่อก่อน แต่ตอนนี้รอยยิ้มของนางมันรู้สึกเหมือนจริงมากขึ้น ราวกับว่าตอนนี้นางมีความสุขจริงๆ
"จัดมา ใครกลัวกันเล่า!" บาเรลล่าเชิดอกขึ้นและพูดออกมาอย่างภาคภูมิใจ...มันใหญ่มากเกินไปแล้ว...
ดีมาก นางคาบเหยื่อแล้ว
นอกจากบาเรลล่าจะดื่มเก่งแล้ว นางยังมีทักษะพิเศษในการชิมไวน์อีก ขอแค่มีไวน์ให้ นางก็พร้อมจะดื่ม ด้วยเหตุนี้การทายส่วนผสมของไวน์จึงเป็นอีกหนึ่งส่วนสนุกที่เรามักจะเล่นกัน
ดังนั้นแล้ว! ข้าดึงไวน์ธรรมดาออกมาหนึ่งเหยือก
ข้าเพิ่งซื้อมาจากข้างทาง... วันนี้ยุ่งมากและข้าไม่มีเวลาทำไวน์เลย วันนี้เมล่อนก็อยู่ที่โรงเรียนและเพิ่งกลับมา อีกทั้งยังทำไวน์สามถังอย่างเร่งด่วน แต่มันก็ยังไม่เพียงพอ
"นี่น่ะผลงานชิ้นเอกของข้าเชียวนะ"
"หืม" นางหยิบถังขึ้นมาและกระดกลงไป
หนึ่งนาทีต่อมา นางก็ดื่มเสร็จและขมวดคิ้ว
"อัตราส่วนของไวน์โสมคือ 52:33 และ 15% ที่เหลือประกอบด้วยวานิลลานีลขนาด 7.3 กรัมและน้ำคูล 20 มล. ถูกต้องไหม? เจ้าซื้อมาจากริมทางถนนงั้นเหรอ? ถ้ามันถูกทำขึ้นมาโดยฝีมือเจ้าคงมีรสอร่อยมากกว่านี้ "
“ไม่ๆ เจ้าเดาผิดไปแล้ว”
“หือ?” บาเรลล่าขมวดคิ้วและจิบอีกครั้ง "เจ้าโกหก มันจะผิดได้ยังไงกัน?"
“ไม่ เจ้าพลาดไปจริงๆ ข้าไม่ได้โกหกเจ้า เพื่อเป็นข้อพิสูจน์ ตอนนี้เจ้ารู้สึกง่วงนอนหรือเปล่าล่ะ?”
"อืม...? อา? ทำไมข้าถึงเวียนหัวกันล่ะ?”
"ข้าเพิ่มสิ่งนี้เข้าไป" ข้าหยิบสมุนไพรซองเล็กๆ ออกมาจาก [กระเป๋าเก็บของ]
มันเป็นพืชที่เรียกว่าหญ้านอนหลับ ข้าเคยเก็บมันบนภูเขาเมื่อนานมาแล้ว
"ข้าบดมันเป็นผงและใส่ลงในเครื่องดื่ม ไม่มีสีและไม่มีรสชาติ มันเป็นยานอนหลับที่มีประสิทธิภาพสูงมาก"
สุโค้ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย
เดิมทีข้าต้องการวาดครีปเปอร์ลงใบหน้านาง แต่มันคงไม่ดีนักหากจะวาดสิ่งมีชีวิตที่มีรูปร่างคล้ายอวัยวะเพศบนใบหน้าของหญิงสาว ดังนั้นข้าจึงวาดเต่าแทน
ทว่าข้าวาดรูปไม่ค่อยเก่งนัก ขอบคุณพระเจ้าที่ข้าไม่เลือกจะวาดรูปครีปเปอร์
“วันนี้พอแค่นี้ก่อนแล้วกัน ข้าขอโทษจริงๆ”
ตั้งแต่นั้นมา บาเรลล่าก็มีความสุขมากที่ได้มาที่ร้านของข้าทุกวัน ดื่มแบบนั้นทุกวันจนข้าแทบจะทนไม่ไหวแล้ว
ข้าได้ยินจากเกรซว่าช่วงนี้ในสถาบันนางกระตือรือร้นมาก เดิมทีนางถูกเลือกปฏิบัติในสถาบันและใช้ชีวิตอันน่าอดสูมานานกว่า 6 ปี แต่จู่ๆ นางก็กลายเป็นคนที่มีชื่อเสียง
โอ้ อีกเรื่อง ข้าได้ยินมาว่านางได้ให้บทเรียนกับผู้ที่มาสร้างความเดือดร้อนให้นางหลายครั้งในอดีตด้วย
หลายคนคงจะคิดว่านางเมาหรือเปล่า? ยัยถังเบียร์บ้าแอลกอฮอล์มันจะไปเมาได้ยังไงกัน?!
ถ้าหากนางเมา นางก็มักจะเข้ามากอดแขนข้า แม้ว่าข้าจะมีความสุขมากในฐานะผู้ชาย แต่... แววตาอาฆาตที่เกรซส่งมาแทบจะบดขยี้ข้าไม่เหลือชิ้นดีแล้ว
