บทที่ 133 เกี่ยวก้อยกับเอ้อหนิว
ดวงตาของเอ้อหนิวเป็นสีแดง มองไปที่ความมืดนอกบ้าน นางรู้สึกเศร้าอยู่พักหนึ่ง ท่านแม่ไม่รักข้า ไม่เลย... ท่านแม่รักแต่ซานวา... ขณะที่นางกำลังจะร้องไห้ คำพูดของซู่ว่านว่านก็มาถึงหูของนาง "ยัยโง่ อย่าร้องไห้สิ" เมื่อได้ยินเสียง เอ้อหนิวก็หันศีรษะไปมอง และพบว่าซู่ว่านว่านซ่อนตัวอยู่ในความมืด เมื่อเห็นสิ่...