(ฟรี) ตอนที่ 163 อาวุธแห่งกรรมของซึนาเดะ

ปั้มลูกฟื้นฟูตระกูลอุจิวะ ตอนที่ 163 อาวุธแห่งกรรมของซึนาเดะ

วันต่อมา

ซึนาเดะหน้าแดง เธอเป็นโฮคาเงะผู้มีเกียรติที่ทำผิดพลาดร้ายแรง!

เธอเผลอใส่ยาลงในแก้วตัวเอง!

"ล้วนเป็นเพราะเหล้าของอุจิวะนั้นดีมาก! นัตสึฮิโกะไอ้คนเจ้าเลห์!"

ไม่!

ตอนนี้โคโนฮะต้องการเงินทุนอย่างเร่งด่วน ฉันต้องใช้ประโยชน์จากการแพ้ของนัตสึฮิโกะ และหาเงินให้โคโนฮะ!

แน่นอนว่านินจาระดับคาเงะที่สง่างามจะไม่ทำผิดซ้ำสอง

“ชิซึเนะ งานจัดการยามอบหมายให้เธอ!” ซึนาเดะพูดด้วยสีหน้าจริงจัง

ชิซึเนะถึงกับปฏิญาณ: "ได้คะท่านซึนาเดะ ฉันจะตั้งใจทำงานอย่างเต็มที่!"

งานเลี้ยงวันที่สอง

ซึนาเดะยังดื่มต่อตามแผนเดิม ครั้งนี้ให้ชิซึเนะเป็นคำทำ เธอมีหน้าที่เพียงดึงความสนใจของนัตสึฮิโกะเท่านั้น!

หลังจากดื่มไปสามรอบ

“ชิซึเนะน่าจะลงมือแล้ว นัตสึฮิโกะ ดูซะว่าครั้งนี้นายจะเอาชนะฉันได้ยังไง!”

ในสมองที่พร่ามัวของซึนาเดะ เธอได้แสยะยิ้มด้วยความผยองของนักพนัน

เดิมพันครั้งนี้ฉันชนะแน่ ยังมีเหตุผลที่จะแพ้อีกเหรอ?

การพนันนะเป็นข้อได้เปรียบเป็นของฉัน!

จากนั้นเธอก็จิบเหล้า ก่อนจะค้นพบหลังจากที่กลืนลงลำคอ

"กลิ่นนี่มันอะไรนะ! ชิซึเนะหลอกฉันเหรอ?!"

ซึนาเดะพยายามอย่างเต็มที่ หันไปมอง แต่ก็พบว่าชิซึเนะเมาแอไปแล้ว

และเธอเองก็เกือบจะเมาแล้ว

ตั้งแต่เมื่อไหร่

ก่อนจะหันไปพอนัตสึฮิโกะที่ยิ้มอย่างอบอุ่น ได้กลิ่นหอมจากในอ้อมแขนของเขา

นัตสึฮิโกะ : ???

“บ้าเอ๊ย! ทำไมฉันถึงได้อารมณ์เสียอย่างนี้!”

ใบหน้าของซึนาเดะเปลี่ยนเป็นแดงก่ำด้วยความโมโห แม้กระทั่งระงับความแดงแจ๋บนใบหน้าไว้ไม่อยู่

“ขอโทษนะค่ะท่านซึนาเดะ ฉันเผลอพลาดไปแล้ว” ชิซึเนะดูละอายใจ

แต่นี่เป็นเรื่องยุ่งยากโดยแท้

ความแข็งแกร่งของชิซึเนะนั้นด้อยกว่าของนัตสึฮิโกะ เธอต้องการวางยานัตสึฮิโกะต่อหน้าเขา เธอย่อมต้องทนดื่มให้ได้ถึงสามรอบ เพื่อให้นัตสึฮิโกะแสดงอาหารเมาเล็กน้อย

แต่หากทำให้นัตสึฮิโกะเมา ชิซึเนะก็ต้องดื่มมากอยู่แล้ว

อีกอย่าง เนื่องจากซึนาเดะต้องทำงานอย่างหนักเพื่อดึงความสนใจของนัตสึฮิโกะและสร้างโอกาสให้ชิซึเนะ เธอจึงไม่ต้องทุ่มเทแรงกายแรงใจเหมือนทางด้านชิซึเนะมากนัก

สุดท้าย ใครจะคิดว่าชิซึเนะเผลอวางยาแก้วผิด ทำให้ซึนาเดะโดนยากซะงั้น!

“ไม่เป็นไร คราวนี้เราจะไม่ใช่ยาแล้ว!”

ซึนาเดะนั้นเป็นนินจาระดับคาเงะ เธอได้ค้นพบแก่นแท้ของปัญหาแล้ว: "ที่จริง ตราบใดที่ฉันคิดอย่างรอบคอบ โดยไม่ต้องใช้ยาช่วย ตราบใดที่ฉันมีเจตจำนงแน่วแน่ ฉันไม่มีทางเริ่มก่อนแน่นอน!"

"เป็นฉันเองที่อยากป้องกันความผิดพลาดแต่เนิ่นๆ มันจึงกลายเป็นแพ้ภัยตัวเอง และสร้างจุดอ่อนใหญ่หลวงขึ้นมาแทน..."

ชิซึเนะพยักหน้า ใช่

แต่อย่างที่ว่าไป ผู้แข็งแกร่งระดับคาเงะจะไม่แพ้ท่าเดิมซ้ำสอง!

การต่อสู้ยังคงดำเนินต่อไป!

ครั้งนี้ไม่มีปัญหาอย่างแน่นอน!

วันที่สาม

งานเลี้ยงของอุจิวะดำเนินต่อไป

ครั้งนี้ซึนาเดะเลิกใช้ยา

ยังไงก็ไม่ใช้ยาแล้ว จะโดนหลอกได้ยังไง

ผลก็คือ หลังจากดื่มไปสามรอบ.....

ซึนาเดะดื่มเหล้าไปแก้วหนึ่ง ก่อนจะรู้สึกถึงรสชาติที่คุ้นเคยอีกครั้ง

"ทำไม! ทำไมเจ้านี่ถึงมาอีกแล้ว!"

ซึนาเดะโกรธจัด จึงเริ่มตรวจสอบปัญหา—และจับผู้ร้ายได้ในไม่ช้า ริงโกะ!

“วางยาฉันทำไม!” ซึนาเดะทำหน้าบูดบึ้ง: "เป็นแผนของเธอกับนัตสึฮิโกะรึเปล่า?"

“แผน?” ริงโกะผงะและพูดแปลกๆ ว่า "เป็นไปได้ไง ฉันแค่ช่วยคุณเองน่ะ!"

“ก่อนหน้านี้ที่คุณมอมยาตัวเอง ไม่ใช่ว่าเพื่ออำนวยความสะดวกให้นัตสึฮิโกะหรอกเหรอ?”

“เพื่อตอบแทนที่ช่วยฉันครั้งนั้น ฉันจึงช่วยคุณ!”

บางทีความสนใจของนัตสึฮิโกะอาจถูกซึนาเดะเบนความสนใจไป เขาจึงไม่ได้สังเกตเห็นการเคลื่อนไหวเล็กน้อยของชิซึเนะ

แต่ต่อหน้าริงโกะที่มีความแข็งแกร่งระดับคาเงะ การเคลื่อนไหวของสาวขี้เมาทั้งสองยังชัดเจนอยู่ในสายตา

กล่าวอีกนัยหนึ่ง การเคลื่อนไหวของทั้งสอง อันที่จริง หลายคนเห็นชัดเจนอยู่แล้ว

เพราะฉะนั้น ปัญหาจึงเกิดขึ้น

ทำไมซึนาเดะกับชิซึเนะถึงวางยาตัวเองทุกวัน แล้วมาคุยกับนัตสึฮิโกะ

ริงโกะคิดตริตร่องเรื่องนี้ก่อนจะรู้สึกว่าจะต้องเป็น ——— ซึนาเดะขี้อายเกินไป จงใจหาข้ออ้างเป็นการมอมยา!

สาวๆ ก็อย่างงี้แหละ!

เป็นที่เข้าใจกันว่าหนังหน้ามักจะบาง

แม้ริงโกะจะรู้สึกว่าซึนาเดะเป็นนินจาระดับคาเงะ แต่เธอก็น่าจะขี้อายจนใช่การวางยาเป็นข้ออ้าง ไม่กล้าถึงขั้นเด็ดขาด

เธอได้คิดถึงความเมตตาของซึนาเดะกับชิซึเนะที่ช่วยชีวิตเธอ

จากนั้นก็ตัดสินใจช่วยสร้างโอกาสให้แก่ผู้ช่วยชีวิตของตัวเอง!

ทำไมคุณถึงโทษฉันละ?

ริงโกะรู้สึกผิด

"เธอช่วยกับผีอะสิ!"

หน้าอกของซึนาเดะยกขึ้นเป็นระลอก

เธอแทบอยากจะสู้ตายอยู่แล้ว - ถ้าไม่ใช่เพราะริงโกะยังท้องอยู่ เธอคงเริ่มทุบตีใครแถวนี้ไปแล้ว!

ป๋อง

ริงโกะถึงกับป้องปากทันทีที่ได้ยินสิ่งที่ซึนาเดะพูดด้วยสีหน้างุนงง

นะนี่....…

เธอก่อกวนงั้นเหรอ?

วันที่สี่

แม้สิ่งที่เกิดขึ้นเมื่อวานจะดูยุ่งยากไปหน่อย

จะว่าไปแล้ว วันนี้จะต้องไม่มีปัญหาแน่นอน!

แต่ไม่เหมือนงานเลี้ยงครั้งก่อนที่จัดขึ้นเพื่อท่านโฮคาเงะเป็นพิเศษ งานวันนี้ ยูกิโนะจัดขึ้นร่วมกับพวกภรรยาหลายคนที่ชอบทำอาหาร

ในฐานะภรรยา แม้ทักษะของพวกเธอจะไม่ดีเท่าเชฟในโรงแรม แต่แม่บ้านจะห้ามไม่ให้สามีกินอาหารที่เธอปรุงได้ยังไง?

เพราฉะนั้น แม้ตระกูลอุจิวะจะจ้างเซฟระดับไฮเอนด์ แต่ทุกๆ สองสามวันจะมีพวกภรรยาปรุงอาหารด้วยความรัก

ซึนาเดะกับชิซึเนะสาบานว่าจะเตรียมพร้อมต่อสู้ในวันนี้

“ครั้งนี้จะไม่มีอุบัติเหตุแน่นอน!” ซึนาเดะเอ่ยอย่างหนักแน่น

ผลก็คือ ตะเกียบหลุดมือ

"ทำไมจานนี้ถึงไม่อร่อยเลย!" ซึนาเดะร้องลั่น: "นัตสึฮิโกะ! นายทำบ้าอะไรเนี่ย!"

นัตสึฮิโกะเลิกคิ้วขณะที่กำลังชิม แล้วตระหนักได้ว่ามีบางอย่างผิดปกติ

เขาอดถามยูกิโนะไม่ได้ว่า: "ยูกิโนะ เธอทำอาหารจานนี้งั้นเหรอ เธอใส่ยาลงไปรึเปล่า?"

“ใส่ยา?” ยูกิโนะดูแปลกๆ: "ไม่ ฉันจะใส่ยาอะไรละ"

“แต่ฉันใส่เครื่องปรุงที่ท่านซึนาเดะเอามาให้ เป็นผงในขวดเล็กๆ ที่ฉันเห็นชิซึเนะเอามาให้เมื่อสองวันก่อน เธอบอกว่าเป็นของโปรดท่านซึนาเดะ ท่านไม่ชอบอาหารที่ไม่มีเครื่องปรุงรสพวกนี้...”

"ฉันทำอะไรผิดรึเปล่า?"

ยูกิโนะเอ่ยอย่างเอียงอาย

ชิซึเนะอ้าปากพูดไม่ออก

ในตอนนั้น เมื่อยูกิโนะเห็นขวดเล็กๆ ที่เอวของเธอ ชิซึเนะได้พูดอย่างมั่นใจว่า "เครื่องปรุงรส”

ต้องไม่ลืมว่า บอกภรรยาของนัตสึฮิโกะไม่ได้ใช่มั้ยว่าเธอกับท่านซึนาเดะกำลังจะวางยานัตสึฮิโกะ?

ใครจะคิดว่ายูกิโนะจะจดเอาไว้ในใจ และเพื่อ "ทำให้ท่านซึนาเดะมีความสุข" เธอจึงเพิ่ม "เครื่องปรุงรสโปรดของท่านซึนาเดะ" ด้วยความเอาใจใส่

เป็นอย่างนี้นะเอง...

แต่ยูกิโนะต้องบอกว่าสินค้าของท่านซึนาเดะนั้นมีสรรพคุณค่อนข้างดีมาก

จากนั้นสัมผัสที่คุ้นเคยก็โผเข้ามา

นัตสึฮิโกะ: “…”

หลังจากผ่านไปหนึ่งคืน

ซึนาเดะถึงกับร้องไห้ เกลื้อนกลิ้งไปกับเตียงนอน

"ฉันไม่เอาแล้ว!"

“ฉันจะไม่เลิกเล่นการพนันตลอดชีพ!”

"ฉันไม่อยากได้เงินแล้ว! ไม่เอาแล้ว!"

แม้แต่นัตสึฮิโกะก็ยังเงียบ

เห็นชัดว่าเขาเดิมพันว่าซึนาเดะจะต้องชนะ และร่วมมือกับเธออย่างใกล้ชิดมากขึ้นเพื่อเตรียมแพ้

ด้วยโอกาสชนะสูงขนาดนี้ เธอก็ยังแพ้อาวุธแห่งกรรม และ "การเดิมพันที่ต้องชนะ" ของตัวเองอีก

บางทีซึนาเดะอาจเกิดมาเพื่อลิขิตโชคลาภและความร่ำรวยให้คนอื่น...