(ฟรี) ตอนที่ 144 เป็นไปได้ยังไง! ใช้คาถาไม้ได้ยังไง

ปั้มลูกฟื้นฟูตระกูลอุจิวะ ตอนที่ 144 เป็นไปได้ยังไง! ใช้คาถาไม้ได้ยังไง

โฮคาเงะรุ่นที่ 3 อ้าปากพูด แต่สุดท้ายก็ไม่สามารถหักล้างได้

ฮาชิรามะตกตะลึง

เจ้าลิงทำอย่างงั้นเหรอ?

ทำไม

ทำไมเขาถึงทำแบบนี้?

ฮาชิรามะหายใจเข้าลึก และพูดกับนัตสึฮิโกะอย่างจริงจัง: "เด็กน้อยอุจิวะ เรื่องของตระกูลเธอไม่ใช่ผลลัพธ์ที่ฉันต้องการให้เป็น...แต่ไม่ว่าในใจเธอจะโกรธแค่นแค่ไหน ตอนนี้หมู่บ้านกำลังถูกโจมตี ในฐานะนินจาโคโนฮะ เราควรร่วมมือกันจัดการกับศัตรูภายนอก! "

คำพูดของเขาแสดงถึงความรักที่จริงใจมาก บางทีเขากำลังคิดถึงสถานการณ์ระหว่างเขากับอุจิวะ มาดาระ ในน้ำเสียงจึงมีคำอุทานเล็กน้อย

แต่นัตสึฮิโกะยังส่ายหน้า: "ขอโทษครับท่านโฮคาเงะรุ่นที่ 1 ผมไม่ได้เป็นคนดีเท่าท่าน”

“และผมจะไม่แก้แค้นโฮคาเงะรุ่นที่ 3 เพื่อตระกูลอุจิวะอย่างที่ท่านคิดด้วย”

มีแววตาดูถูกเล็กน้อย: "ฉันแค่อยากจะฆ่าเขา มันไม่เกี่ยวอะไรกับตระกูลอุจิวะ"

"ไม่! แกห้ามทำ!"

โฮคาเงะรุ่นที่ 2 โทบิรามะผนึกกำลังทันที

คาถาน้ำ: ระเบิดน้ำมังกรวารี!

มังกรน้ำยักษ์โผล่ขึ้นมาจากที่ใดก็ไม่ทราบ แผดเสียงคำรามแล้วพุ่งเข้าใส่นัตสึฮิโกะ

ฮาชิรามะก็ถอนหายใจเช่นกัน และเริ่มลงมืออย่างรวดเร็ว

เมื่อเห็นแบบนี้ โอโรจิมารุก็ถอนหายใจด้วยความโล่งอก

ใครก็ตามที่ทำร้ายโฮคาเงะก็คือศัตรูของโคโนฮะ

นี่คือการสำนึกทั่วไปของพี่น้องเซ็นจู

จากมุมมองนี้ จุดประสงค์ของการลงมือของโฮคาเงะทั้งสองนั้นชัดเจนมาก โดยมีความคิดลงมือเองในระดับหนึ่ง ซึ่งช่วยลดความยากในการควบคุมของโอโรจิมารุได้อย่างมาก และไม่จำเป็นต้องพยายามอย่างหนักเพื่อกำราบการต่อต้านของโฮคาเงะทั้งสอง

แน่นอน หลังจากสังหารนัตสึฮิโกะแล้ว โฮคาเงะทั้งสองย่อมต้องเริ่มต่อต้าน

แต่เดี๋ยวค่อยว่ากัน!

นัตสึฮิโกะหัวเราะ แล้วกระโดดหลบการโจมตีของมังกรน้ำ

ฮาชิรามะก็ต้อนรับเขาในวินาทีต่อมา

หมัด เท้า เข่า ศอก...

เขาใช้วิชากระบวนท่าทุกรูปแบบ แต่ละท่าเต็มไปด้วยพละกำลัง ราวกับว่าอยู่ในสภาพที่แข็งแกร่งตลอดไป

นัตสึฮิโกะเองก็ต่อสู้กลับอย่างไม่มีพิธีรีตอง โดยอาศัยพลังสังเกตของเนตรวงแหวน เพื่อแสวงหาโอกาสในทุกย่างก้าว

ทั้งสองฝ่ายแลกหมัดและฝ่ามือกันไปมา

จากนั้นฮาชิรามะก็ถูกนัตสึฮิโกะซัดกระเด็นออกไป!

แน่นอนว่านี่ไม่ใช่ว่าวิชากระบวนท่าของฮาชิรามะด้อยกว่าของนัตสึฮิโกะ แต่โอโรจิมารุไม่กล้าให้อิสระแก่ฮาชิรามะมากเกินไปต่างหาก --- เขาเองก็รู้ข้อบกพร่องของวิชาต้องห้ามนี้เช่นกัน

สัมภเวสีบางตนที่อาจทำลายสัญญาที่คาถาสัมภเวสีคืนชีพบัญญัติขึ้นได้

เมื่อโฮคาเงะทั้งสองหลุดพ้นจากพันธนาการแล้ว คงจะลำบากแน่

แม้นว่าฮาชิรามะจะถูกนัตสึฮิโกะเตะออกไป แต่คาถาลวงตาของโทบิรามะก็ปรากฏขึ้นอีกครั้ง

วิชาลวงตาคาถาอนธการ!

“ใช้คาถาลวงตาต่อหน้าอุจิวะ ท่านประเมินอุจิวะต่ำไปรึเปล่า?”

เนตรวงแหวนในดวงตาของนัตสึฮิโกะหมุนอย่างเร็วจี๋ จากนั้นพลังเนตรก็ปะทุออกมา

ก่อนที่ความมืดจะมาถึง มันก็ถูกระเบิดเป็นชิ้นๆ ด้วยพลังเนตรที่ทรงพลัง

จากนั้นตามด้วยการโจมตีเพียงหนึ่งครั้ง เขาก็สังหารฝูงราชสีห์ที่พุ่งเข้ามาจนสิ้นซาก

คราวนี้เป็นตาของโอโรจิมารุ

เขารับมือได้ง่ายกว่าเมื่อเทียบกับสองพี่น้องเซ็นจูที่มีความคิดเป็นของตัวเอง แต่ไม่จำเป็นต้องกำราบเพื่อควบคุม

เพียงแต่เขายังกังวลเกี่ยวกับเนตรวงแหวนของนัตสึฮิโกะ เพราะฉะนั้น เขาจึงเริ่มโจมตีจากระยะไกล โดยโยนงูกลุ่มหนึ่งเข้าไป

"น่าจะพอแล้ว" โอโรจิมารุยิ้ม

ถือจากเขา โฮคาเงะรุ่นที่ 1 ประกบฝ่ามือ จากนั้นจักระขนาดมหึมาก็พุ่งออกมา

พื้นดินสั่นสะเทือน รากไม้จากต้นไม้ต้นหนึ่งค่อยๆ เติบโต เลื้อนคดเคี้ยวออกไป

"นี่คือคาถาเฉพาะตัวของรุ่นที่ 1!" โฮคาเงะรุ่นที่ 3 ที่ซ่อนตัวอยู่ห่างไกล มีดวงตาสดใส

เขาอยู่ห่างจากจุดต่อสู้ ปล่อยให้นัตสึฮิโกะกับโอโรจิมารุต่อสู้กันเอง

ยังไงก็เป็นศัตรูกัน ปล่อยให้หมากัดกันดีกว่า!

โดยเฉพาะหลังจากที่โอโรจิมารุฆ่านัตสึฮิโกะ คาถาสัมภเวสีคืนชีพก็จะอยู่เหนือการควบคุม แล้วถูกเขาสังหารได้ไม่ยากเย็นแล้ว!

ใช่แล้ว เขาไม่ต้องการฆ่านัตสึฮิโกะ เพราะเขาอยากเห็นโอโรจิมารุฆ่านัตสึฮิโกะก่อน!

เมื่อเทียบกับโอโรจิมารุที่เดาจุดประสงค์ได้แล้ว โฮคาเงะรุ่นที่ 3 เกลียดนัตสึฮิโกะที่เหน็บแนมตัวเองอย่างโจ่งแจ้งเพราะเขาแก่!

ตอนนี้ได้เห็นคาถาไม้ของโฮคาเงะรุ่นที่ 1 เขาก็มีความสุขเป็นธรรมดา

ดีมาก!

เท่านี้ก็เพียงพอแล้วที่จะสอนบทเรียนให้เจ้าอุจิวะที่โง่เขลานั่น!

โฮคาเงะรุ่นที่ 3 ตั้งหน้าตั้งตารอ คาถาไม้ของรุ่นที่ 1 เป็นวิชานินจาที่ทรงพลังที่สามารถยุติยุคแห่งความวุ่นวายและกำราบอุจิวะ มาดาระ

“ระดับแค่นี้?”

ทว่านัตสึฮิโกะถอนหายใจเล็กน้อยเมื่อมองไปที่ต้นอ่อนที่เพิ่งงอกขึ้นมาที่เท้า พร้อมกำลังสะสมพลังงาน

“คาถาสัมภเวสีคืนชีพนี้ยังห่างไกลจากความสามารถในการสำแดงพลังที่แท้จริงของท่านอยู่แล้ว สิ่งที่คุณใช้อ่อนแอมาก”

“ถ้าคนอื่นเห็นท่าน พวกเขาจะสงสัยในความแข็งแกร่งของท่านแน่ แล้วเยาะเย้ยว่าอุจิวะ มาดาระในอดีตที่ยังเอาชนะคู่ต่อสู้แบบนี้ไม่ได้ด้วยซ้ำ...ให้ผมบอกพวกเขาถึงพลังที่แท้จริงของคาถาไม้แล้วกัน!”

ระหว่างที่พูด เขาก็ประกบฝ่ามือ

ใช้คาถาไม่ในเวลาไล่เลี่ยกับโฮคาเงะรุ่นที่ 1

"คาถาไม้: ม่านพฤกษาก่อเกิด!"

ต้นไม้งอกขึ้นมาอย่างหนาทึบ กิ่งก้านและรากไม้เลื่อยคดเคี้ยวไปทั่วทุกที่

ปกคลุมทั้งม่านพลังแทบจะทันที!

ทว่าทุกคนในตอนนี้

โอโรจิมารุ ฮาชิรามะ โทบิรามะ และโฮคาเงะรุ่นที่ 3 ต่างพากันร้องอุทาน

"เป็นไปได้ยังไง! ใช้คาถาไม้ได้ยังไง!"