บทที่ 421: เหยียนหุนที่ถูกฝังอยู่ที่นั่นเป็นเวลาหลายพันปี
ทันใดนั้นอูหลิวก็รู้ตัวว่าตนเองเผยอารมณ์ที่แท้จริงออกไป เขาจึงดึงหนังสัตว์ที่คลุมศีรษะลงมาปิดใบหน้าให้อยู่ใต้เงามืดแล้วถามด้วยน้ำเสียงเรียบเฉย “ทำไมเจ้าถึงขุดมันไม่ได้ ลองวิธีอื่นหรือยัง?” ในขณะที่ชายแก่เอ่ยถาม ดวงตามืดมนที่ซ่อนอยู่ใต้เงากำลังส่องประกายแสงเย็นเยียบ ตอนนี้ไม่ใช่เวลาที่เขาควรจะเปิดเผย...
