ตอนที่ 12 หากำไรจากการเป็นคนกลาง

ตอนที่ 12 หากำไรจากการเป็นคนกลาง

"เซรุ่มไวรัสจี 100 โดส 1 คะแนนหลังใช้จะสร้างภูมิคุ้มกันต่อไวรัสจีตลอดชีวิตของตัวละครจนตาย"

"ผ้าพันแผล 100 ม้วน 1 คะแนนใช้ห้ามเลือด"

"เครื่องดื่มชูกำลัง 100 ขวด 1 คะแนนหลังใช้จะมีผลฟื้นฟูพลังกาย 10% อย่างช้าๆ และเพิ่มความสามารถในการฟื้นฟู 20%"

"โพชั่นเลือดพื้นฐาน 100 ขวด 1 คะแนนหลังใช้จะฟื้นฟูเลือด 30 แต้ม"

ขณะที่โจวเช่อชวนมองดูคำอธิบายของไอเท็มแต่ละชิ้น เขาก็ครุ่นคิด "ตอนนี้ฉันมี 50 คะแนนเพียงพอให้ฉันซื้อไอเทมฟื้นฟูขั้นพื้นฐานจำนวนมาก แต่การขายให้ผู้เล่นจะไปมีประโยชน์อะไร"

“ไม่ว่าจะเป็นเหรียญเงิน,เหรียญทองหรือเงินของประเทศหยาน พวกมันก็คงไม่มีประโยชน์ใดๆกับฉัน”

ระบบ: "โฮสต์สามารถแลกเปลี่ยนเหรียญทองของผู้เล่นเป็นคะแนนในอัตราส่วน 1 เหรียญทอง = 100 คะแนน"

(1 เหรียญทอง = 100 เหรียญเงิน = 100 คะแนน

1 เหรียญเงิน = 100 เหรียญทองแดง = 1 คะแนน)

"ถ้าแบบนี้ ฉันสามารถซื้อไอเท็มฟื้นฟูขั้นพื้นฐานได้ 100 ชิ้นในราคา 1 เหรียญเงินและราคาต่อชิ้นคือ 1 เหรียญทองแดง"

หลังจากคำนวณราคาแล้ว โจวเช่อชวนใช้ 4 คะแนนเพื่อซื้อยาขั้นพื้นฐาน 4 อย่างทำให้เขาเหลือ 46 คะแนน

โจวเช่อชวนผลักกล่องใหญ่หลายกล่องไปข้างหน้าและเปิดประตูอีกครั้ง "เซรุ่มไวรัสจี,ผ้าพันแผล,เครื่องดื่มชูกำลัง,โพชั่นเลือดพื้นฐาน ทั้งหมดชิ้นละ 50 เหรียญทองแดงสนใจไหม"

หลังจากตรวจสอบข้อมูลไอเท็มแล้ว ซัพพอร์ตสุดเทพก็พยักหน้าและเรียกอีกสี่คนมา

"ตอนนี้เรามี 5 เหรียญเงินเพียงพอให้ซื้อไอเทมฟื้นฟู 10 ชิ้น"

ซัพพอร์ตสุดเทพคิดสักพักและพูดว่า "เราแต่ละคนต้องมีเซรุ่มไวรีสจีและอีกห้าไอเท็มที่เหลือ ฉันแนะนำให้ซื้อผ้าพันแผล 3 ม้วนและเครื่องดื่มชูกำลัง 2 ขวด"

"ใช้ผ้าพันแผลเพื่อห้ามเลือดกับเครื่องดื่มชูกำลังเพื่อเพิ่มความสามารถในการฟื้นฟู...ส่วนโพชั่นเลือดพื้นฐานไม่จำเป็น"

หลังจากได้รับเหรียญเงินจากสมาชิกในทีมแล้วซัพพอร์ตสุดเทพก็ถามว่า "หัวหน้ามีอาวุธหรือชุดเกราะขายไหมครับ"

“ฉันมีแต่คุณไม่มีเงิน” โจวเช่อชวนตอบ

ในร้านค้าโฮสต์ ไอเท็มฟื้นฟูขั้นพื้นฐานที่มีราคาถูกที่สุดคือ 100 ชิ้นต่อ 1 คะแนน

แต่อาวุธและชุดเกราะที่มีราคาถูกที่สุดคือ 10 คะแนนซึ่งเท่ากับ 10 เหรียญเงินและโจวเช่อชวนจะขายให้กับผู้เล่นในราคา 50 เหรียญเงินเป็นอย่างน้อย!

“หัวหน้าผมขอดูของหน่อยได้ไหมครับ” ซัพพอร์ตสุดเทพขอร้อง

"คุณไม่มีเงินพอแล้วจะดูไปเพื่ออะไร!" โจวเช่อชวนโบกมืออย่างไม่ไยดีราวกับขับไล่พวกเขาออกไป "รีบไปฆ่าซอมบี้ซะ! อย่ามากวนฉันที่นี่อีก!"

ซัพพอร์ตสุดเทพ: "..."

"ปัง" ประตูถูกปิดลงอีกครั้ง

“แม้ว่าเราจะไม่สามารถซื้อได้ เราก็น่าจะดูได้ npcคนนี้หยิ่งเกินไป!” ยิงหัวแตกขมวดคิ้ว

“บางทีมันอาจจะเกี่ยวข้องกับระดับค่าความชอบ”

ซัพพอร์ตสุดเทพวิเคราะห์ "หากค่าความชอบของเราสูงพอ เขาอาจเอาของมาให้เราดูก็ได้และอาจให้ส่วนลดด้วยซ้ำ"

"ทำไมถึงไม่มีหน้าเติมเงินในเกมนี้ บริษัทเกมนี้ไม่ต้องการทำเงินเหรอ?" หลางซี่อฮุยบ่นพึมพำ

"ถ้ามีหน้าเติมเงิน ฉันจะจ่ายอย่างไม่ลังเลเลย! ฉันไม่เชื่อว่าnpcคนนี้จะยังคงไม่ชอบเราในตอนนั้น"

ซัพพอร์ตสุดเทพพูดด้วยรอยยิ้ม "ฉันหวังว่าเกมนี้จะไม่สามารถเติมเงินได้เพราะมันมีประโยชน์สำหรับผู้เล่นอย่างพวกเราที่ต้องการทำเงินจากเกมนี้"

"ไม่มีการเติมเงินหมายความว่าผู้เล่นต้องพึ่งพาความพยายามของตัวเองในการหาไอเท็มและไอเท็มดีๆสามารถขายได้ล้านเหรียญหยานโดยไม่มีปัญหา!"

"จริงเหรอ?!" อีกสี่คนที่เหลือตกใจ

“พวกนายมักเล่นแต่เกมแข่งขันเป็นส่วนใหญ่มีเกมออนไลน์ไม่กี่เกมที่เล่น” ซัพพอร์ตสุดเทพส่ายหัว "มูลค่าของไอเท็มขึ้นอยู่กับความนิยมของเกม พวกนายสามารถเข้าใจได้ว่ามันเป็นความสามารถของเกมในการดึงดูดเม็ดเงินจำนวนมาก"

"พวกวาฬจะไม่เสียเวลาฟาร์มเลเวลหรือไอเท็มเหมือนเรา พวกเขาเพียงจ้างคนช่วยปั้มเลเวลและซื้อไอเท็มต่างๆทันทีด้วยเงิน พวกเขาล้วนสนุกไปกับการฆ่าบอสและอวดผู้เล่นธรรมดาๆ"

"แต่ด้วยคุณภาพของเกมนี้จะมีวาฬจำนวนมหาศาลเข้ามาในเกมอย่างน่ากลัว! และเมื่อมีวาฬจำนวนมาก ความต้องการของไอเท็มจะมีแต่เพิ่มขึ้นทำให้ราคาพุ่งสูงขึ้นเรื่อยๆ! ไอเท็มราคาล้านเหรียญหยานเป็นไปได้อย่างแน่นอน!"

อีกสี่คนฟังอย่างตื่นเต้นราวกับว่าพวกเขากำลังจะมีเงินล้านในบัญชีธนาคาร

"เอาล่ะ เราไปฆ่าซอมบี้กันเถอะ!" หลางจื่อฮุยถือมีดครัวในมือและกำลังจะเดินไปที่ทางเข้าของโถงทางเดิน

แต่เมื่อเขาเดินไปได้สองก้าว เขาก็หายตัวไปโดยไม่มีการเตือนล่วงหน้า!

"หลางจื่อฮุย...?" ผมมีหมวกเวลสามกำลังจะถาม แต่ก่อนที่เขาจะได้พูดจบ ตัวละครในเกมของเขาก็หายไปเช่นกัน

อีกสามคนที่นั่งอยู่ด้วยกันก็ประสบสถานการณ์เดียวกัน

ในเวลาเพียงไม่กี่วินาที ชั้นที่ 15 ของอาคารแรกในชุมชนปี่หลัวก็กลับสู่ความเงียบสงบ

เหลือเพียงเสียงหอนของซอมบี้ที่ยังคงดังก้องอยู่ในสถานที่นี้