สุดยอดอัศวิน บทที่ 48 : เฝ้าดู
สุดยอดอัศวิน บทที่ 48 : เฝ้าดู
แม้ตอนนี้ ฌอนจะยังคงไม่แน่ใจว่าพรสวรรค์ทางสายเลือดของสัตว์ร้าย สามารถตรวจจับได้ด้วยการคัดลอกพรสวรรค์หรือไม่ แต่มันก็คุ้มค่าที่จะลอง แม้จะล้มเหลว แต่อย่างน้อยก็ให้เขาพิสูจน์ว่าพรสวรรค์ทางสายเลือดของเผ่าพันธุ์อื่นไม่สามารถคัดลอกได้
ในการค้นหานี้ฌอนต้องเข้าร่วมให้ได้
ท้ายที่สุดแล้วพรสวรรค์นั้นเกิดยากเกินไป ดังนั้นความน่าจะเป็นที่จะปรากฏจึงต่ำมาก นี่เป็นกรณีของมนุษย์และในการเปรียบเทียบก็ควรเป็นสัตว์
สัตว์ร้ายที่มีพรสวรรค์ด้านความเร็วแบบนี้หาได้ยากมาก ถ้าพลาดโอกาสนี้ก็ไม่รู้ว่าครั้งหน้าจะมีโอกาสอีกเมื่อไหร่ ดังนั้น ฌอนจะไม่ปล่อยมันไปเด็ดขาด
“เว้นแต่ท่านจะแสดงให้ผมเห็นว่าแข็งแกร่งพอที่จะปกป้องตัวเองได้หรือเปล่า?”
เมื่อเห็นว่าน้ำเสียงของฌอนจริงจังมาก หัวหน้าองครักษ์รูซจึงมองไปยังฌอนและพูดหลังจากครุ่นคิดเล็กน้อย
โดยหลักการแล้ว เขาไม่ต้องการพาเด็กน้อยไปร่วมรบ แต่นั่นไม่ใช่ทางเลือกที่จะทำให้ฌอนเข้ามาพัวพันได้ตลอดเวลา ดังนั้นจึงต้องตัดสินด้วยการปล่อยให้ฌอนล่าถอยท่ามกลางความยากลำบาก โดยตั้งเกณฑ์ที่สูงมากสำหรับฌอน และให้ฌอนแสดงพลังของตัวเอง ถ้าฌอนไม่สามารถไปถึงเกณฑ์นั้นได้ ก็คงล่าถอยไปเอง
“ถ้าแบบนี้ล่ะ?”
ฌอนจะไม่เข้าใจเจตนาของหัวหน้าองครักษ์ได้ยังไง แต่นี่เป็นโอกาสดีสำหรับฌอน โอกาสที่จะเกลี้ยกล่อมอีกฝ่ายมาถึงแล้ว ดังนั้นฌอนจึงชักดาบออกมาแล้วฟันไปที่โต๊ะน้ำชาข้าง ๆ
ชิ้ง!
แสงดาบสีเงินวาบขึ้นมา ถัดจากฌอนมีโต๊ะน้ำชาที่ถูกตัดเหมือนเต้าหู้ที่ถูกหั่นด้วยมีด ขาคครึ่งจากตรงกลางแล้วล้มลงไปด้านข้างด้วยการหักอย่างรุนแรง
“ฌอน ลูกทำอะไรเนี่ย?”
การขยับดาบอย่างกะทันหันของฌอน ทำให้บรอดพูดอย่างตกใจพร้อมกับขมวดคิ้วเล็กน้อย
ลุงสองคนของฌอนก็ขมวดคิ้วที่ฌอนเช่นกัน
ทีมล่าสัตว์ที่ฝึกฝนมาเป็นเวลาหลายปีถูกโจมตี และตอนนี้สมาชิกส่วนใหญ่ไม่รู้ว่ายังมีชีวิตอยู่หรือตายไปแล้ว อาจกล่าวได้ว่าถ้าไม่รีบการจัดการ จะส่งผลกระทบต่อการดำเนินงานตามปกติของธุรกิจเครื่องหนังของแคมป์เบลอย่างแน่นอน และธุรกิจนี้ก็จะล้มละลายหายไป
กำไรนี้จะต้อง ‘ปกป้อง’ มันไว้ และเขาก็ไม่อยากให้ฌอนออกมา ‘สร้างปัญหา’ ในช่วงเวลาคับขันแบบนี้
ไม่ว่าจะเป็นบรอดหรือพ่อของฌอนและลุงทั้งสอง พวกเขาล้วนแต่เป็นคนธรรมดาที่ไม่เคยฝึกฝนความกล้าหาญมาก่อน จึงไม่มีความเข้าใจโดยสัญชาตญาณ
ดังนั้นเมื่อรูซเห็นฌอนผ่าโต๊ะน้ำชาด้วยดาบเล่มเดียว ก็ตกใจเล็กน้อย แต่ก็คงทำเป็นไม่เห็นไม่ได้ ถึงพวกเขาจะเป็นหัวหน้าองครักษ์สามคนที่ได้รับการว่าจ้างจากบริษัทแคมป์เบลด้วยเงินจำนวนมาก ก็ต้องยอมรับในพลังของฌอน
“เป็นดาบที่ทรงพลังจริง ๆ!”
ชายผู้แข็งแรงมีผมสีป่านถึงกับรูม่านตาหด และแววตานั้นดูประหลาดใจมาก
เขาก็เหมือนกับฌอนที่ฝึกวิชาดาบอย่างหนัก ดังนั้นเขาจึงมองเห็นความแข็งแกร่งจากดาบของฌอนได้ดีกว่าคนอื่น ๆ
สำหรับดาบของฌอนนั้น การประเมินของเขาที่ได้คือ รวดเร็ว แม่นยำ และไร้ความปรานี
ความเร็วที่ฌอนชักดาบก็ไม่เลว และกระบวนการทั้งหมดตั้งแต่การวาดดาบไปจนถึงการฟันนั้นเสร็จสิ้นในเสี้ยววินาที
ความแม่นยำจากการฟันดาบของฌอน ที่ผ่าโต๊ะน้ำชาแบ่งออกเป็นสองส่วน ความกว้างของทั้งสองด้านของโต๊ะเท่ากันทุกประการ การควบคุมที่แม่นยำนี้น่ากลัวมาก และไม่ได้ทำกันง่าย ๆ
นอกจากนี้ยังมีพลังที่ไร้ความปรานีแผ่ออกมาจากดาบของฌอน ดาบเล่มเดียวที่สามารถแบ่งครึ่งโต๊ะน้ำชาได้ ใครก็ตามที่ฝึกฝนความแข็งแกร่งเป็นเวลาหลายปีจะสามารถทำได้ แต่การฟันไม้โดยไม่มีเสี้ยนหรือความไม่สม่ำเสมอของรอยบากนั้นถือว่ายากมาก ซึ่งไม่ใช่สิ่งที่คนธรรมดาที่ฝึกฝนความแข็งแกร่งมาหลายปีจะทำได้
“แข็งแกร่งไม่เบานี่!”
ซัสซูนหรือชายหัวโล้นที่แข็งแกร่งก็ยังมองฌอนอย่างคาดไม่ถึงเช่นกัน แถมยังรู้สึกประหลาดใจเล็กน้อย
แม้เขาจะถูกจ้างโดยตระกูลแคมป์เบล แต่ก็ไม่เคยแสดงท่าทีที่ดีต่อหน้าสมาชิกคนในตระกูลแคมป์เบลเลย โดยเฉพาะลูกหลานของพวกเขา
การเป็นคนมีกำลังสำหรับเขานั้น จะไปไหนก็ได้ เงินเดือนก็ดี เขาจึงประนีประนอมและเอาใจลูกหลานของตระกูลแคมป์เบลที่เคยดูถูกได้ง่ายดาย
แต่ในเวลานี้เขาอดไม่ได้ที่จะมองเด็กชายตรงหน้าอย่างจริงจัง เพราะอีกฝ่ายมีกำลังมากพอที่จะขู่เขาในตอนนี้
ซัสซูนเกือบประเมินผู้ที่มีกำลังมากพอในการคุกคามต่ำเกินไป และนั่นคือเหตุผลที่เขาสามารถมีชีวิตอยู่ได้จนถึงปัจจุบันด้วยประเมินผู้อื่น
“โอเค ท่านมากับเราได้!”
รูซพยักหน้าเห็นด้วย
แม้เขาจะไม่ได้ฝึกวิชาดาบอัศวิน แต่ก็ประเมินความแข็งแกร่งของฌอนได้เช่นกัน ไม่ต้องสงสัยเลยว่าเด็กชายตรงหน้าเขาไม่ใช่คนที่จับแพ้ดาบสามเล่มอีกต่อไป และตอนนี้อีกฝ่ายมีพลังมากพอในการต่อสู้ ถ้าพูดอย่างตรงไปตรงมา ผู้ที่มีพละกำลังแบบนี้ย่อมเป็นตัวช่วยที่ทรงพลังในการค้นหาอย่างไม่ต้องสงสัย ดังนั้นพวกเขาจึงพยักหน้าเห็นด้วย
“หัวหน้าองครักษ์รูซ จะไม่เป็นเรื่องแน่เหรอ? ความแข็งแกร่งในปัจจุบันของฌอนอาจสร้างปัญหาให้พวกท่านได้!”
เมื่อได้ยินว่าหัวหน้าองครักษ์รูซเห็นด้วย บรอดก็เริ่มกังวล
เขาไม่สนใจว่าฌอนจะสร้างปัญหาหรือไม่หลังจากเข้าร่วมทีมล่าสัตว์ แต่กังวลเกี่ยวกับอันตรายที่จะมาถึง
ท้ายที่สุด สัตว์ร้ายที่เร็วมากนั้นแปลกประหลาดเกินไป และยังไม่รู้ถึงอันตรายของมัน ซึ่งอันตรายเกินไปสำหรับฌอนที่จะผลีผลาม
“ใช่ ถ้าฌอนไปก็มีแต่จะสร้างปัญหา”
ลุงสองคนของฌอนก็คัดค้าน
แม้พวกเขาจะไม่ชอบหลานชายอย่างฌอน แต่ท้ายที่สุดแล้วเขาก็เป็นญาติที่มีความสัมพันธ์ทางสายเลือด แม้จะไม่ชอบหน้ากัน แต่พวกเขาก็ทนดูฌอนตกอยู่ในอันตรายไม่ได้
“พวกท่านอาจมองไม่ออกถึงความแข็งแกร่งของท่านฌอนที่เพิ่มขึ้น!”
เมื่อเห็นว่าลุงสองคนและบรอดพยายามค้านไม่ให้พาฌอนไปด้วย รูซก็อพูดขึ้นและอธิบายต่อ
“อันที่จริง ความแข็งแกร่งที่ท่านฌอนแสดงออกมานั้น ไม่น้อยไปกว่าพวกเราสามคนเลย”
“อะไรนะ? ไม่ต่างจากพวกท่านเลยเหรอ?”
เมื่อได้ยินคำพูดของหัวหน้าองครักษ์รูซ ไม่ว่าจะเป็นบรอดพ่อของฌอน หรือลุงอีกสองคน ก็ต่างพากันประหลาดใจ แล้วหันไปมองฌอนอย่างเคร่งขรึม
หัวหน้าองครักษ์ทั้งสาม รูซ ฟอล และซัสซูน ทั้งสามได้รับการว่าจ้างจากตระกูลแคมป์เบลด้วยเงินจำนวนมาก ซึ่งความแข็งแกร่งของพวกเขาไม่น้อยไปกว่าอัศวินเลย แม้จะไม่ใช่อัศวินฝึกหัด แต่ความแข็งแกร่งของพวกเขาก็ไม่ไกลจากอัศวินฝึกหัดมาก บางทีอาจแข็งแกร่งอย่างคาดไม่ถึงเลยทีเดียว
กล่าวกันว่ามีความแข็งแกร่งที่ไม่ต่างจากฌอนมากนัก แม้จะเหมือนการพูดเกินจริง แต่ก็เพียงพอที่จะแสดงให้เห็นว่าความแข็งแกร่งในปัจจุบันของฌอนนั้นไม่อ่อนแออย่างแน่นอน
“ใช่ครับ”
รูซพยักหน้าอย่างเคร่งขรึม
“ดังนั้น ผมหวังว่าฌอนจะเข้าร่วมกับเราได้ ยังไงก็ตาม เรายังรู้ไม่ชัดเจนว่าสัตว์ร้ายตัวนี้แข็งแกร่งมากแค่ไหน แต่ยิ่งทีมค้นหาแข็งแกร่งมากแค่ไหนก็ยิ่งดีเท่านั้น”
หลังจากฟังคำอธิบายของอีกฝ่าย บรอดก็เงียบไปนาน และในที่สุดก็เงยหน้าขึ้นแล้วพูดว่า
“ตกลง ฉันเห็นด้วย แต่พวกท่านต้องระวังให้ดี ถ้ามีอะไรผิดพลาด ก็ยกเลิกการค้นหาและกลับมาอย่างปลอดภัย”
สิ่งเหล่านี้ไม่ได้ขัดต่อความประสงค์ของบรอดตั้งแต่แรก ถ้าฌอนไม่ได้อยู่ในทีมค้นหา แม้ต้องเสียหนึ่งในสามหัวหน้าองครักษ์ไป ราคาที่ต้องจ่ายหรือเงินบำนาญก็ลดลง แต่ตอนนี้กลับต่างออกไป แน่นอนว่าความสำคัญมันชัดเจนในตัวเองอยู่แล้ว ถ้ามีอะไรเกิดขึ้นกับฌอน ตระกูลแคมป์เบลจะได้รับผลกระทบอย่างหนักอย่างแน่นอน ดังนั้นบรอดจึงต้องพูดออกไปแบบนี้เพื่อรักษาสมดุลในตระกูล
“ท่านพี่ จะตัดสินใจแบบนั้นจริง ๆ เหรอ…”
“ใช่แล้ว ฉันว่า…”
ลุงอีกสองคนไม่เห็นด้วย
เมื่ออายุได้ 15 ปี ฌอนมีพละกำลังเทียบเท่ากับหัวหน้าองครักษ์ที่ฝึกฝนมากว่าสิบหรือยี่สิบปีแล้ว ถ้าเขามีเวลาเติบโตต่อไปจะไปได้ไกลแค่ไหน?
อัศวินฝึกหัดคงอยู่ไม่ไกล ท้ายที่สุดแล้ว ความแข็งแกร่งของหัวหน้าองครักษ์ทั้งสามนั้นไม่ได้ตามหลังอัศวินฝึกหัดมากนัก เป็นไปไม่ได้ที่ฌอนจะหยุดนิ่งในอีกไม่กี่ทศวรรษข้างหน้า
สำหรับอัศวินระดับบารอนที่อยู่เหนือกว่าอัศวินฝึกหัด ไม่ใช่เรื่องที่เป็นไปไม่ได้ พูดได้อีกว่ามีความเป็นไปได้สูงมาก เพราะตอนนี้ฌอนยังเด็ก และถ้าฌอนสามารถไปถึงจุดนั้นได้จริง ๆ ก็มีโอกาสที่ตระกูลแคมป์เบลจะผงาดขึ้นมา
ไม่ต้องพูดถึงค่าตอบแทนจากอาณาจักร ความแข็งแกร่งที่น่าสะพรึงกลัวของอัศวินระดับบารอนก็เพียงพอที่จะหล่อเลี้ยงตระกูลแคมป์เบล และทำให้พวกเขาเป็นหนึ่งในตระกูลที่ทรงพลังที่สุดในเมืองเอซายรวมถึงบริเวณโดยรอบอีกด้วย
ดังนั้น ในสายตาของบรอดและลุงทั้งสองในเวลานี้ ฌอนคือความหวังในการผงาดขึ้นของตระกูลแคมป์เบล ซึ่งพวกเขาจะเฝ้าดูฌอนตกอยู่ในอันตรายได้ยังไง
“ไม่ต้องบอกก็รู้ แต่ฉันได้ตัดสินใจไปแล้ว แม้เหตุการณ์นี้จะอันตรายมาก แต่ก็เป็นโอกาสสำหรับฌอนที่จะเรียนรู้ ในการช่วยเหลือผู้อื่นและการล่าสัตว์”
และการรวมทีมค้นหาที่ทรงพลังคือวิธีที่ดีที่สุดแล้ว”
นอกจากนี้ ถ้าทีมล่าสัตว์ประสบกับการสูญเสียมากเกินไป ก็มีแนวโน้มว่าจะส่งผลกระทบต่อค่าเล่าเรียนของฌอนในปีหน้าด้วย ดังนั้นด้วยค่าเล่าเรียนของตัวเขาเอง ฌอนก็ไปกับเรา ได้เรียนรู้และได้ช่วยเหลือผู้ที่สนับสนุนเขา”
บรอดขัดจังหวะ
ในที่สุด ฌอน รูซ และหัวหน้าองครักษ์ทั้งสองรวมกับนักล่าสัตว์ที่กลับมาก่อนหน้านี้ และนักล่าสัตว์เก่าที่มีประสบการณ์ พากันขี่ม้าออกจากคฤหาสน์ตระกูลแคมป์เบลแล้วมุ่งหน้าไปยังภูเขาซาทุลล่าด้วยความเร็ว
ขณะที่พวกเขาขี่ม้าออกจากคฤหาสน์ ชายที่นุ่งผ้าขี้ริ้วดูเหมือนขอทานก็ลุกขึ้นจากพื้น และเดินออกจากบริเวณคฤหาสน์ตระกูลแคมป์เบลอย่างรวดเร็ว และมุ่งหน้าไปยังคฤหาสน์หรูหราอีกแห่งในเมืองเอซาย
จากนั้นเขาก็เข้าไปในคฤหาสน์โดยไม่มีใครขัดขวาง เมื่อเข้ามาข้างในประตูคฤหาสน์ แม้ว่าผู้คุ้มกันที่คอยเฝ้าประตูคฤหาสน์เห็นเขานุ่งผ้าขี้ริ้วสกปรกก็ยังปล่อยให้เข้าไปเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น เห็นได้ชัดว่าผู้คุมกันเหล่านี้ล้วนรู้จักเขา
ในที่สุดชายคนนั้นก็มาถึงประตูและเคาะประตูเบา ๆ
“เข้ามา!”
ในห้องโถง เสียงของชายวัยกลางคนดังขึ้น ด้วยความยิ่งใหญ่จากน้ำเสียง เห็นได้ชัดว่านี่คือคนที่มีอำนาจมาเป็นเวลานาน
ความจริงก็เป็นเช่นกัน เขาเป็นคนที่อยู่ในตำแหน่งมาเป็นเวลานาน นอกจากนี้ยังเป็นศัตรูตัวฉกาจที่สุดของตระกูลแคมป์เบลในเมืองเอซายอีกด้วย และนี่คือเจ้าของบริษัทตระกูลอดัมส์คนปัจจุบัน นั่นก็คือลิป อดัมส์
