บทที่ 43 การประมูลราคา
"ตกลง ห่อให้ข้าเลย"หลินเป้ยสามารถมองเห็นความชอบ ในสายตาของหลินหลิงเอ๋อ
"ได้เจ้าค่ะ นายน้อย" หญิงสาวร้านว่านเป่ายิ้มอย่างมีความสุข ไม่คาดฝันว่าหลินเป้ยจะซื้อเสื้อผ้าราคาแพงขนาดนี้ ราคา 27,000 ตำลึง
เสื้อผ้าราคาแพงเช่นนี้ ในหนึ่งเดือนอาจขายไม่ได้เลย
ค่านายหน้าของนางคือ 2 ใน100 ส่วน ซึ่งเท่ากับ 540 ตำลึง
ค่านายหน้าของพวกเขา ตราบใดที่จำนวนการซื้อครั้งเดียวเกิน 200 ตำลึง พวกเขาจะได้รับค่าคอมมิชชั่นถึง 2 ใน100 ส่วน (2%)
หากลูกค้าใช้จ่ายน้อยกว่า 200 ตำลึง จะไม่มีค่านายหน้า
นี่เป็นการจูงใจฝ่ายขาย โดยหวังว่าลูกค้าจะสามารถซื้อสิ่งของที่มีมูลค่าสูงขึ้น และเพิ่มผลประกอบการของร้านว่านเป่า
แน่นอน ผลิตภัณฑ์ของร้านว่านเป่านะ้น มีคุณภาพดีมาก คุ้มค่ากับเงินที่จ่ายแน่นอน
“เดี๋ยวก่อน ชุดนี้ข้าให้ราคา 27,110 ตำลึง ข้าต้องการมัน” ในเวลานี้ เสียงของหวังเสวี่ยดังมาจากด้านหลัง
เดิมทีหวังเสวี่ยวางแผนที่จะขัดขวางหลินเป้ย แต่เมื่อนางเห็นชุดหยานจี นางก็ชอบมากเช่นกัน ดังนั้นนางจึงเสนอราคาทันที
สมาคมการค้าว่านเป่ามีกฎว่า เมื่อมีลูกค้าตั้งแต่ 2 รายขึ้นไป สนใจสินค้าเดียวกันในเวลาเดียวกัน ตราบใดที่พวกเขายังไม่ได้ชำระค่าใช้จ่าย พวกเขาก็สามารถแข่งขันเพื่อซื้อสินค้าได้ผ่านการประมูลราคา
สิ่งนี้ทำเพื่อให้ได้รับเงินมากขึ้น ใครให้ราคาสูงสุดเ็นผู้ชนะ
พนักงานขายสาวตาเป็นประกายเมื่อได้ยินคนเสนอราคา หากราคาสูงกว่า ค่านายหน้าของนางก็จะสูงขึ้น
หลินเป้ย หันกลับมาและมองไปที่หวังเสวี่ย และพูดอย่างใจเย็นว่า "ข้าจ่าย 28,000 ตำลึง"
"เชี่ย!" หลายคนอ้าปากค้างหลินเป้ยคนนี้รวยและมีอำนาจมาก?
บางคนที่ตามหลังหวังเสวี่ย มองไปที่หลินเป้ยด้วยความตกใจ
หลินเป้ยกล่าวก่อนหน้านี้ว่าเขาสามารถเดิมพันได้ 100,000 ตำลึง แต่หลายคนไม่เชื่อ พวกเขาไม่เชื่อว่าหลินเป้ยจะรวยขนาดนี้
หลายคนที่อยู่ตรงนั้นไม่มีเงินแม้แต่ 1,000 ตำลึง หลินเป้ยเป็นคนไร้ค่ามาก่อน
ดังนั้นเขาจะหาเงินจำนวนมากจากที่ไหน
ตอนนี้หลินเป้ยกำลังเสนอราคามากขึ้น
เจ้ารู้ไหม หากเจ้าเสนอราคาโดยไม่เลือกหน้าและเจ้าไม่สามารถจ่ายเงินได้ เจ้าจะพบกับจุดจบที่น่าสังเวช และร้านค้าว่านเป่าไม่ใช่เรื่องง่ายที่จะหลอกลวง
ซื้อของก็เช่นเดียวกัน ถ้ายืนยันจะซื้อแต่จ่ายเงินไม่ครบ ก็โดนด่าอย่างเลี่ยงไม่ได้
“ไอ้ขยะคนนี้มีเงินมากมายจริงๆ เหรอ?” หลินเฉิงคิดกับตัวเอง
เมื่อมองไปที่ใบหน้าที่สงบของหลินเป้ยตอนนี้ ไม่มีความตื่นตระหนกเลย!
“ข้าจะจ่าย 30,000 ตำลึง” หวังเสวี่ยกัดฟันพูด
เมื่อหวังเสวี่ย มาถึงเมืองชิงหลิง ในครั้งนี้ นางรวบรวม้งินได้เป็นจำนวนมาก
ซึ่งรวมแล้วเกือบ 20,000 ตำลึง
ทั้งหมดนี้มอบให้โดยคนเหล่านั้น ที่ต้องการประจบประแจงนาง
สำหรับนักรบแทัจีิงขั้น 5 นางจัดอยู่ในกลุ่มผู้มั่งคั่งอย่างแน่นอน
เจ้าต้องรู้ว่าผู้อาวุโสหลายคนของสี่ตระกูลหลัก ไม่มีความมั่งคั่งถึง 40,000 ตำลึง
ยิ่งกว่านั้น เสื้อผ้าที่นางใส่ราคาก็ไม่ถึง 20,000 ตำลึง
แม้ว่านางจะมาจากสำรักซวนตัน แต่คนที่สามารถซื้อเสื้อผ้าราคาแพงเช่นนี้ได้ อย่างน้อยก็เป็นศิษย์ฝ่ายใน
นางเป็นเพียงศิษย์ฝ่ายนอก แม้ว่านางจะมีบิดาของผู้อาวุโสนิกายฝ่ายนอก
แต่นางก็เป็นเพียงลูกสาว นอกจากนี้ พ่อของนางมีภรรยามากกว่าหนึ่งคน และนางมีพี่น้องต่างมารดาหลายคน
ความรักที่พ่อของนางมีต่อนางก็มีจำกัดเช่นกัน และพ่อของนางก็เมีฐานการบ่มเพาะเพียงมหาปรมาจารย์นักรบ
ความแข็งแกร่งระดับนี้ไม่ใช่อะไรเลยในสำนัก
ด้วยชุดป้องกันนี้ พลังการต่อสู้ที่แท้จริงของหวังเสวี่ย จะได้รับการปรับปรุงให้อยู่ในระดับที่สูงขึ้น
ในช่วงเวลาวิกฤต มันช่วยชีวิตนางได้ด้วยซ้ำ
อาวุธวิญญาณป้องกันระดับสองสามารถป้องกันการโจมตีส่วนใหญ่ของปรมาจารย์นักรบได้
แม้แต่การโจมตีที่รุนแรงของมหาปรมาจารย์นักรบ ก็สามารถป้องกันได้เพียงครั้งเดียว มากกว่า 20,000 ตำลึง ราคานั้นไม่แพงแน่นอน
และมันก็ดูดีด้วย
“35,000 ตำลึง” หลินเป่ยกล่าวอย่างไร้ความรู้สึก
ราวกับว่าเขาไม่ได้พูดเรื่องเงิน
เมื่อได้ยินหลินเป่ยพูดว่า 35,000 ตำลึง ราคาก็เพิ่มขึ้น 5,000 ตำลึงในคราวเดียว ซึ่งทำให้ทุกคนตกใจ
นี่มันบ้ามาก!
“พนักงานขาย เราสงสัยว่าชายหนุ่มคนนี้ไม่สามารถจ่ายเงินจำนวนมากขนาดนี้ได้ และกำลังหลอกลวงเรา ข้าขอให้ตรวจสอบเงินของเขา” โจวเหม่ยยืนขึ้นและพูดในเวลานี้
ช่างตลกจริงๆ เงิน 27,000 ตำลึงสำหรับเสื้อผ้าหนึ่งชิ้นนั้นช่างอุกอาจ และตอนนี้หลินเป่ยยังจ่ายเงินถึง 35,000 ตำลึง
35,000 ตำลึง ยกเว้นศิลาหลิวหลีบนตัวของโจวเหม่ย นางขายอย่างอื่นก็ไม่สามารถมีถึงจำนวนนั้นได้
หลินเป้ย มีเงิน?
ถ้าหลินเป้ยมีเงินมาก หลินเป้ยคงไม่ตกต่ำขนาดนี้มาก่อน
ในตอนแรก เมื่อนางติดต่อกับหลินเป้ย โจวเหม่ยรู้สึกว่าหลินเป้ยชอบนางจริงๆ
อย่างไรก็ตาม จุดประสงค์หลักของโจวเหม่ยในเวลานั้น คือการแย่งศิลาหลิวหลีจากหลินเป้ย
เมื่อนางได้รับศิลาหลิวหลีแล้ว นางกังวลว่าหลินเป้ยจะรู้ถึงคุณค่าของศิลาหลิวหลี และเพื่อป้องกันไม่ให้หลินเป้ยพูดออกมา ดังนั้นนางจึงต้องการปิดปากเขา
หรือถ้าหลินเป่ยแพร่เรื่องนี้ออกไป มันจะส่งผลกระทบต่อชื่อเสียงของนางด้วย ดังนั้นการฆ่าหลินเป่ยจึงเป็นเรื่องจำเป็น
เพียงแค่นางไม่คาดคิดว่าหลินเป้ยจะไม่ตาย
"การยืนยันเงินของข้าเป็นเรื่องที่ดี แต่ข้าควรตรวจสอบเงินของนางด้วยหรือไม่ หากตรวจสอบพร้อมกัน ข้าไม่มีปัญหา และข้ายังกังวลว่านางไม่มีเงินและกำลังทำให้ราคาสูงขึ้น"หลินเป้ยกล่าวอย่างเย็นชา
“อะไรนะ? เจ้าไม่เชื่อเหรอว่าข้าจะหาเงินได้? เจ้ากล้าสงสัยเงินของข้าเหรอ?” หวังเสวี่ยไม่พอใจทันทีเมื่อได้ยินสิ่งนี้
ท้ายที่สุดนางก็มาจากสำนักซวนตัน มีคนสงสัยว่านางไม่สามารถจ่ายเงินได้?
“นายน้อยผู้นี้พูดถูก ถ้าการยืนยันยุติธรรมกับทั้งสองฝ่าย ท่านสามารถที่จะยืนยันได้หรือไม่์” พนักงานขายหญิงสาวถาม
นางเฝ้าดูความขัดแย้งระหว่างทั้งสองฝ่าย อย่างไรก็ตาม ในฐานะพนักงานของร้่านค้า นางจะไม่เข้าไปยุ่งเป็นเรื่องธรรมดา
หากท่านไม่ยืนยันได้ ก็ไม่เป็นไร หากท่านมีความตั้งใจซื้อแต่ไม่กล้ายืนยัน
ที่นี่จะแสดงให้ว่า ร้านค้าว่านเป่าไม่ใช่มังสวิรัติแน่นอน
ไม่มีใครกล้าแสดงท่าทีทะนงตนในร้านค้าว่านเป่า!
เว้นแต่ท่านจะมีอำนาจมากและมีคุณสมบัติที่แข็งแกร่ง จนสมาคมการค้าว่านเป่าไม่สามารถทำอะไรท่านได้
ท่านก็มีสิทธิ์ที่จะเพิกเฉยต่อกฎ!
บางคนกล่าวว่ากฎใช้เพื่อควบคุมผู้อ่อนแอและผู้ที่แข็งแกร่งจะอยู่เหนือกฎ เพราะแม้แต่กฎก็สร้างโดยพวกเขาเอง
หวังเสวี่ยลังเลเล็กน้อย นอกจากนี้ นางยังสงสัยว่าหลินเป้ยตั้งใจที่จะต่อต้านนาง
หลินเป้ยต้องไม่มีเงินมากขนาดนั้นแน่นอน!
นอกจากนี้ ชุดหยานจี(ประกายเปลวเพลิง)นี้ยังดูดีมาก ยิ่งมองนางก็ยิ่งชอบ และมันยังเป็นอาวุธวิญญาณระดับ 2 ซึ่งเหมาะสำหรับการป้องกันตัว
ในเวลาเดียวกัน หากหลังจากซื้อไปแล้ว นางยังคงสามารถระบายความโกรธ และความรังเกียจหลินเป้ยได้ สิ่งนี้คือเรื่องที่น่ายินดี!
"แมานางหวัง ไม่เป็นไร ข้าขอยืนยันว่าชื่อเสียงของร้านค้าว่านเป่านั้นดีมาก" โจวเหม่ยพูดอย่างเงียบๆ จากด้านข้าง
“ถ้าหลินเป้ยพบว่าเขาไม่มีเงินมาก เขาจะถูกไล่ออกหากเขาขอขึ้นราคาอย่างไม่เลือกหน้า หากเป็นเช่นนี้ ความโกรธของเราก็จะได้ระบายออกมาเช่นกัน”โจวเหม่ยพูดเบาๆ อีกครั้ง
แน่นอนโจวเหม่ยพูดใกล้ๆกับหวังเสวี่ย บางคนที่อยู่ห่างไกลไม่ได้ยินชัดเจนแน่นอน
หวังเสวี่ย และโจวเหม่ยเข้ากันได้ดี จนถูกเรียกว่าพี่สาวน้องสาว
นอกจากนี้หวังเสวี่ย มาที่เมืองชิงหลินในครั้งนี้เพราะตระกูลโจว
มิฉะนั้น ทำไมตระกูลโจวถึงปฏิบัติต่อหวังเสวี่ยอย่างสุภาพ?