ตอนที่แล้ว[ตอนฟรี] ตอนที่ 4 : จวินหลิงหลง
ทั้งหมดรายชื่อตอน
ตอนถัดไป[ตอนฟรี] ตอนที่ 6 : คำร้องขอของจวินหลิงหลง

[ตอนฟรี] ตอนที่ 5 : ผู้เชี่ยวชาญอายุสามขวบ


“ติ๊ง! ขอแสดงความยินดีกับโฮสต์ คุณประสบความสำเร็จในการลงชื่อ ได้รับรางวัลระดับหกดาว พลังเทพคชสารทลายโลกันตร์!”

สิ้นเสียงของระบบ กระแสของพลังลึกลับและหลักการฝึกได้หลั่งไหลเข้าสู่ความคิดของจวินเซียวเหยาราวกับกระแสน้ำไหลเชี่ยว

พลังเทพคชสารทลายโลกันตร์ ใช้พลังปราณควบแน่นจิตวิญญาณ, แปรเปลี่ยนจิตวิญญาณเป็นพลังคชสาร, ทุกการเคลื่อนไหวคือพลังแห่งเทพคชสาร, ในหนึ่งกายมนุษย์มีหนึ่งแสนอนุภาค!

ทุกอนุภาคเทียบเท่าหนึ่งเทพคชสาร!

หากปลุกหนึ่งแสนอนุภาค พละกำลังจะเพิ่มขึ้นเทียบเท่าหนึ่งแสนเทพคชสาร!

เพียงหนึ่งหมัด ภูเขาและเหล่าทะเลล้วนพังทลาย ดวงดาราทั้งหลายกลายเป็นผุยผง กระทั่งสุริยันและจันทราก็ถึงคราวพลิกกลับภายในสำนึกเดียว!

“พลังเทพคชสารทลายโลกันตร์ช่างเป็นเคล็ดฝึกฝนที่ทรงพลังยิ่งนัก แม้แต่ในตระกูลจวิน เคล็ดฝึกฝนร่างกายเช่นนี้ยังนับว่าหาได้ยาก” จวินเซียวเหยาลอบถอนหายใจ

เขาได้เห็นเคล็ดฝึกฝนร่างกายระดับสูงมามากมายในตระกูล แต่เคล็ดฝึกฝนอย่างพลังเทพคชสารทลายโลกันตร์ยังคงหาได้ยาก

“เดิมทีข้าคิดว่าของรางวัลระดับหกดาวจะด้อยกว่าของรางวัลระดับแปดดาวไปมากโข แต่ดูเหมือนว่ามันจะไม่ได้แย่อย่างที่คิด” จวินเซียวเหยาถอนหายใจกับตัวเอง

และจวินเซียวเหยายังเข้าใจด้วยว่าของรางวัลจากระบบแบ่งเป็นระดับหนึ่งถึงสิบดาว เรียงจากต่ำไปสูง

ของรางวัลระดับหนึ่งดาวคือรางวัลที่ธรรมดามากที่สุดและรางวัลระดับสิบดาวคือรางวัลที่ดีที่สุด

ของรางวัลระดับหกก็ดีเยี่ยมพอแล้ว

“พลังเทพคชสารทลายโลกันตร์ ถ้าได้ฝึกฝนคู่กับกายาเทพบรรพกาลอันไร้คู่เปรียบ ไม่ใช่ว่ามันคือการจับคู่ที่สมบูรณ์สุดๆ ไปเลยรึไง?”

จวินเซียวเหยานั่งขัดขัดขาลงบนพื้นทันที และเริ่มทำความเข้าใจในเคล็ดฝึกฝน

แน่นอนว่าความตั้งใจเดิมของเขาคือการมาลงชื่อที่ศิลาจารึกโบราณไท่เยว่ ไม่ใช่มาเพื่อทดสอบพละกำลังของตัวเอง

“หนึ่งแสนอนุภาคในร่างกายมนุษย์ จะต้องแปรเปลี่ยนอนุภาคเหล่านี้ให้กลายเป็นคชสารยักษ์ก่อน หลังจากแปรเปลี่ยนไปเป็นคชสารยักษ์ทั้งหมดแล้ว ถัดไปคือการแปรเปลี่ยนไปสู่คชสารมังกร ถัดจากคชสารมังกรคือแปรเปลี่ยนไปสู่คชสารบรรพกาล และสุดท้ายคชสารบรรพกาลจะแปรเปลี่ยนไปสู่เทพคชสาร”

จวินเซียวเหยาจมดิ่งสู่การรู้แจ้ง

อย่างไรก็ตาม ศิษย์ตระกูลจวินรอบๆ ศิลาจารึกโบราณไท่เยว่ทั้งหมดต่างกำลังสับสน

“เกิดอะไรขึ้น ข้าคิดว่าใต้เท้าบุตรพระเจ้ามาที่ศิลาจารึกโบราณไท่เยว่เพื่อทดสอบพละกำลังซะอีก”

“ใช่ แล้วทำไมเขาไปถึงนั่งบนพื้นเช่นนั้น?”

ในสายตาของศิษย์รุ่นเยาว์ตระกูลจวิน การกระทำของจวินเซียวเหยากำลังถูกเข้าใจผิด

โดยธรรมชาติ พวกเขาไม่มีทางรู้ว่าจวินเซียวเหยากำลังจมดิ่งสู่การรู้แจ้งพลังเทพคชสารทลายโลกันตร์

“ความรู้สึกที่สั่นไหวนี้ เป็นไปได้รึว่าเขาคือ…” ดวงตาอันงดงามของจวินหลิงหลงจ้องไปที่แผ่นหลังของจวินเซียวเหยาที่กำลังนั่งขัดขา

ถึงแม้ว่าเขาจะเป็นเด็กอายุแค่สามขวบ แต่เขากลับดูเหมือนเทพวัยหนุ่มคนหนึ่ง มอบความรู้สึกลึกล้ำยากจะหยั่งถึง

“ตอนนี้มันยังไม่ชัดเจน แต่…ก็ใช่ว่าจะเป็นไปไม่ได้” จวินหลิงหลงคิด

ในยามที่จวินเซียวเหยาเกิด ได้กระตุ้นให้เกิดนิมิตของเหล่าเทพเซียนนับหมื่นหันมาหมอบคารวะโดยพร้อมกัน ซึ่งสร้างความตกตะลึงให้กับทั้งแดนอมตะหวงเทียน

เหล่าศิษย์ตระกูลจวินต่างพากันคาดเดาถึงกายาที่จวินเซียวเหยาครอบครอง

แม้ว่าจวินจ้านเทียนและคนอื่นๆ จะไม่ได้มีความตั้งใจที่จะปิดข่าวเรื่องจวินเซียวเหยามีกายาเทพบรรพกาล แต่ก็ไม่ได้คิดที่จะเปิดเผยต่อสาธารณชนเช่นกัน

ฉะนั้น คนส่วนมากในตระกูลจึงยังไม่รู้ถึงกายาของจวินเซียวเหยา

“นี่คือบุตรพระเจ้าผู้ที่ลือกันว่าสร้างเสียงอึกทึกครึกโครมในช่วงนี้รึ? ข้าไม่เห็นจะมีความรู้สึกว่าเขามีความพิเศษเหนือคนทั่วไปสักนิด และเขายังดูเด็กมาก เป็นไปได้รึเปล่าว่าเขาอยากท้าทายศิลาจารึกโบราณไท่เยว่?”

หลานชิงหย่าก็มองไปที่จวินเซียวเหยาเช่นกัน

ในดวงตาของนางไม่ได้มีความหวั่นเกรงมากนัก เพราะยังไงก็ตาม เบื้องหลังของนางคือลำดับสิบแห่งตระกูลจวิน

ส่วนใหญ่แล้ว กระทั่งศิษย์อัจฉริยะของตระกูลจวินบางคนยังไม่กล้าที่จะยั่วยุหลานชิงหย่า เพราะกลัวจะสร้างความขุ่นเคืองให้กับจวินจ้างเจี้ยนผู้อยู่เบื้องหลังนาง

“นายท่านจ้างเจี้ยนบันทึกสถิติไว้ที่ห้าล้านจินบนศิลาจารึกโบราณไท่เยว่ แม้จะมองไปทั่วแดนอมตะหวงเทียน สถิตินี้ยังอยู่ในระดับสูงสุด ด้วยการบ่มเพาะและอายุของบุตรพระเจ้าผู้นี้แล้ว มากสุดที่ทำได้คงประมาณหนึ่งแสนจิน ใช่รึไม่?” หลานชิงหย่าคิดในใจอย่างลับๆ

การได้รับความโปรดปรานจากจวินจ้างเจี้ยนคือความโชคดีที่สุดในชีวิตนาง

ดังนั้นในสายตาของนาง จึงไม่มีใครสามารถเทียบได้กับจวินจ้างเจี้ยน

และนั่นรวมไปถึงจวินเซียวเหยา

ในขณะเดียวกัน จวินเซียวเหยาได้จมดิ่งสู่การรู้แจ้งโดยสมบูรณ์

ในความเลือนรางนั้น เขาสามารถรู้สึกได้ถึงหนึ่งแสนอนุภาคในร่างกายตัวเอง เหมือนหนึ่งแสนตัวอ่อน ในแต่ละตัวอ่อนบรรจุหนึ่งคชสารยักษ์ที่ยังหลับใหล

บูมม!!

จวินเซียวเหยารวบรวมพลังปราณและโลหิตทองคำของกายาเทพบรรพกาล

กายาเทพบรรพกาลสามารถกล่าวได้ว่าเป็นกายาที่เหมาะสมที่สุดในการปรับแต่งร่างกาย

ทำให้การฝึกฝนพลังเทพคชสารทลายโลกันตร์มีประสิทธิภาพมากขึ้นด้วยการออกแรงเพียงครึ่งเดียว

ครืนนน!

หลังจากนั้นไม่นาน จวินเซียวเหยารู้สึกว่าแต่ละอนุภาคในร่างกายของเขากำลังแตกออก ราวกับว่าคชสารยักษ์ได้ตื่นขึ้นพร้อมกับคำรามเสียงสู่ท้องฟ้าและระเบิดหมู่ดาว!

ด้วยการตื่นขึ้นของหนึ่งอนุภาคคชสารยักษ์ พลังศักดิ์สิทธิ์ได้ระเบิดออกจากร่างกายของจวินเซียวเหยา

“พละกำลังหนึ่งหมื่นจิน!” จวินเซียวเหยาตกตะลึง

อนุภาคคชสารยักษ์เพียงหนึ่ง กลับมอบพละกำลังให้ถึงหนึ่งหมื่นจิน

หากจวินเซียวเหยาแปรเปลี่ยนทั้งหนึ่งแสนอนุภาคในร่างกายของเขาไปสู่หนึ่งแสนอนุภาคคชสารยักษ์

นั่นคือพละกำลังอันมหาศาลของหนึ่งพันล้านจิน!

และจวินจ้างเจี้ยนมีพละกำลังมากสุดที่ห้าล้านจิน!

หนึ่งพันล้านปะทะกับห้าล้าน เป็นความแต่งต่างที่มิอาจเปรียบเทียบ!

“จากนี้มันคงง่ายกว่าเดิมหลังจากแปรเปลี่ยนอนุภาคอันแรกได้แล้ว ข้าอยากจะเห็นจริงๆ ว่าอนุภาคคชสารยักษ์จะถูกปลุกด้วยกายาเทพบรรพกาลกี่อนุภาคภายในคราเดียว!” จวินเซียวเหยากล่าวในใจ

เขาเริ่มฝึกฝนต่อ พลังปราณและโลหิตทองคำพุ่งทะยานสู่ท้องฟ้า ราวกับว่าเบื้องหลังของเขามีร่างเงาของเทพคชสารบรรพกาลเกิดขึ้น

“พลังปราณและโลหิตอะไรกัน!”

“เคล็ดฝึกฝนประเภทใดกัน ทำไมข้าไม่เคยเห็นมาก่อน?”

ความผันผวนจากการบ่มเพาะของจวินเซียวเหยากวาดผ่านทั้งสนามประลอง และศิษย์ตระกูลจวินนับไม่ถ้วนจ้องฉากตรงหน้าของพวกเขาด้วยดวงตาอันว่างเปล่า

ด้วยงวงยาวที่ม้วนไปมาของเทพคชสารบรรพกาล ราวกับว่าสามารถโอบล้อมดวงจันทร์อันส่องสว่างในสวรรค์ทั้งเก้าได้!

และจวินเซียวเหยาซึ่งกำลังนั่งขัดขาอยู่ด้านหน้าของเทพคชสาร ดูราวกับว่าเป็นเทพแห่งสงครามวัยหนุ่ม!

ครืนนน!!

ในร่างกายของจวินเซียวเหยา เสียงของถั่วระเบิดสามารถได้ยินตลอดเวลา ซึ่งนั่นคือเสียงการตื่นของอนุภาคคชสารยักษ์อันแล้วอันเล่า

ในที่สุด จวินเซียวก็ลืมตาขึ้น กลิ่นอายของเขาพวยพุ่งไปถึงสวรรค์ทั้งเก้า!

ขอบเขตการบ่มเพาะของเขาได้ทะลวงอีกครั้งในตอนนี้ เข้าถึงขอบเขตถัดไปจากขอบเขตความสมบูรณ์อันยิ่งใหญ่ของห้าระดับของการฝึกฝนภายใน!

ขอบเขตทะเลจิตวิญญาณ!

ทะเลจิตวิญญาณทองอันกว้างใหญ่และเชี่ยวกรากถูกเปิดขึ้นในร่างกายของจวินเซียวเหยา สะเทือนไปทั่วทั้งปฐพี!

“หนึ่งพันอนุภาคคชสารยักษ์ได้ตื่นขึ้น และทะลวงขั้นเข้าสู่ขอบเขตทะเลจิตวิญญาณโดยตรง!” จวินเซียวเหยาหลี่ตาและหายใจแรง

หลังจากขอบเขตการฝึกฝนร่างกายทั้งห้าและการฝึกฝนภายในทั้งห้า ถัดมาคือสามขอบเขตใหญ่

เก้าสวรรค์ทะเลจิตวิญญาณ เก้าสวรรค์วิหารศักดิ์สิทธิ์ และเก้าสวรรค์แก่นแท้จิตวิญญาณ!

หรือรู้จักกันในอีกชื่อหนึ่งว่า รวบรวมทะเลจิตวิญญาณ ควบแน่นวิหารศักดิ์สิทธิ์ แปรเปลี่ยนแก่นแท้จิตวิญญาณ!

ผู้ที่บรรลุขอบเขตทะเลจิตวิญญาณในวัยสามขวบ หาทั่วทั้งแดนอมตะจากช่วงเวลาตั้งแต่จักรวาลถือกำเนิดจนถึงบัดนี้ ยังไม่เคยปรากฏแม้แต่คราเดียว

“ข้าไม่ได้พลาดอะไรใช่รึเปล่า ใต้เท้าบุตรพระเจ้าได้ทะลวงผ่านเข้าสู่ขอบเขตทะเลจิตวิญญาณ?”

ศิษย์ตระกูลจวินคนหนึ่งตาเบิกโพลง อ้าปากค้างจนกรามเกือบตกถึงพื้น

“ผู้บ่มเพาะขอบเขตทะเลจิตวิญญาณอายุสามขวบ เฮือกกก…” เหล่าศิษย์ตระกูลจวินอ้าปากค้างและเริ่มสงสัยในสภาพชีวิตของตัวเอง

ไม่ใช่แค่พวกเขา แม้แต่ตาเฒ่าจวินจ้านเทียนที่กำลังแอบอยู่ในความว่างเปล่ายังรู้สึกตกตะลึงเล็กน้อย

เดิมทีเขามาเพื่อดูแลจวินเซียวเหยา กลัวว่าความล้มเหลวที่เกิดขึ้นจะสร้างบาดแผลในหัวใจแห่งเต๋า แต่ตอนนี้ จวินจ้านเทียนกลับรู้สึกว่าหัวใจแห่งเต๋าของตัวเองต่างห่างที่เป็นแผล

“หลานชายของข้านี่ช่างมันผิดมนุษย์มนาโดยแท้ ว่าแต่เคล็ดฝึกฝนนั่นมาจากไหนกัน? มันมีบางอย่างที่น่าสนใจจริงๆ” จวินจ้านเทียนบ่มพึมพำ

เขาคือผู้บ่มเพาะอันทรงพลังในขอบเขตศักดิ์สิทธิ์ เขาจึงเห็นความแข็งแกร่งอันพิเศษของพลังเทพคชสารในการมองครั้งเดียว

“ข้าปลุกหนึ่งพันอนุภาคคชสารยักษ์ให้ตื่นขึ้นแล้ว อยากลองทดสอบมันสักหน่อยจัง…” จวินเซียวเหยามองไปที่ศิลาจารึกโบราณไท่เยว่ด้านหน้าอย่างกระตือรือร้น

หนึ่งพันอนุภาคคชสารยักษ์หมายถึงพละกำลังอันมหาศาลสิบล้านจิน!

นี่มันมากกว่าสองเท่าของพละกำลังของลำดับสิบที่บันทึกไว้เรียบร้อยแล้ว!

หากไม่มีอะไรผิดพลาด บันทึกของจวินจ้างเจี้ยนจะต้องหายไปในวันนี้แน่นอน

จวินเซียวเหยากำหมัดตัวเองขึ้นหนึ่งข้างและพลังศักดิ์สิทธิ์อันสูงส่งได้เพิ่มขึ้นภายในร่างกายของเขา

“ใต้เท้าบุตรพระเจ้ากำลังจะท้าทายศิลาจารึกโบราณไท่เยว่!”

“เขาจะสามารถทำลายบันทึกเดิมของจวินจ้างเจี้ยนได้รึเปล่า?”

ในสถามประลองทั้งหมด ดวงตาของศิษย์ตระกูลจวินนับไม่ถ้วนล้วนจับจ้องพร้อมกันในตอนนี้

หลานชิงหย่ากัดริมฝีปากและกล่าวกับตัวเอง “ไม่ บันทึกสถิติของนายท่านจ้างเจี้ยนจะไม่มีใครทำลายลงได้…”

(หากมีคำแนะนำหรือข้อติเตียน สามารถคอมเมนท์เพื่อบอกกล่าวได้นะครับ ^ ^ ขอบพระคุณมากครับที่สละเวลาอ่านจนจบ)

5 1 โหวต
Article Rating
0 Comments
Inline Feedbacks
ดูความคิดเห็นทั้งหมด