[ตอนฟรี] ตอนที่ 35 : ฉีกกระชากแขน

บึ้มม!

เกิดเสียงดังกัมปนาทจากการปะทะอย่างรุนแรง

ควันและฝุ่นฟุ้งไปทั่วทุกแห่งและผืนดินสั่นสะเทือน!

แขกทุกคนเงียบกริบในขณะที่จ้องมองด้วยสายตาอันว่างเปล่าไปที่ร่างชุดขาวผู้ถูกกรงเล็บมังกรโจมตี

หากกล่าวว่าการโจมตีกะทันหันของหลงฮ่าวเทียนทำให้ทุกคนไม่ทันตั้งตัว

การตอบสนองที่รวดเร็วถึงขีดสุดของจวินเซียวเหยากลับน่าตกใจเสียยิ่งกว่า

อย่างไรก็ตาม ทักษะลับที่หลงฮ่าวเทียนใช้คือทักษะชั้นยอดของรังจู่หลง กรงเล็บมังกรเฉือน

เมื่อทักษะประเภทนี้โจมตีออกไป แม้จะมีเครื่องป้องกันชั้นยอดคอยปกป้อง เขาก็จะได้รับบาดเจ็บสาหัสอยู่ดี นับประสาอะไรกับการรับแรงปะทะด้วยร่างกายอย่างเฉียบพลัน

ครั้งหนึ่งหลงฮ่าวเทียนเคยใช้ทักษะนี้สังหารอัจฉริยะสองคนรวดจากนิกายสูงสุดมาแล้ว

“บุตรพระเจ้า!” จวินเสวี่ยฮวางหน้าซีดอย่างรวดเร็วจนมองไม่เห็นสีแดงบนหน้า

หากจวินเซียวเหยาบาดเจ็บสาหัสเพราะนางหรือมีบางอย่างผิดพลาดเกิดขึ้น จวินเสวี่ยฮวางต้องถูกประหารแน่นอน

เพราะว่านางมีความสำคัญต่อตระกูลจวินน้อยกว่าจวินเซียวเหยา

“น้องเซียวเหยา!” เจียงลั่วหลีหน้าถอดสี

เจียงโร่ว เจียงเซิ่งยี จวินจ้านเทียน และคนอื่นๆ ต่างก็มีสีหน้าที่เปลี่ยนไป

กล่าวได้ว่าตอนนี้จวินเซียวเหยาคือตัวแกนหลักที่มีความสำคัญมากที่สุดในรุ่นเยาว์ของตระกูลจวิน

หากมีอะไรผิดพลาดเกิดขึ้นกับเขา คงยากที่จะจินตนาการถึงผลที่ตามมา!

“นี่…เป็นไปได้หรือเปล่าว่างานเลี้ยงฉลองวันเกิดสิบปีของบุตรพระเจ้าจะกลายเป็นงานเลี้ยงนองเลือดแทน?”

“ตำนานของบุตรพระเจ้ายังไม่ทันเริ่ม แต่กลับมาถึงจุดจบแล้ว?”

ใบหน้าของแขกจากทั่วทุกทิศทางที่มาร่วมงานเลี้ยงต่างก็แข็งค้าง

ถ้าเป็นเช่นนี้ ชื่อเสียงเรียงนามของตระกูลจวินจะมัวหมองลง

และรังจู่หลงจะฟื้นกลับมาโด่งดัง

ชั่วขณะหนึ่ง โลกส่งเสียงอันเงียบสงัดและสายตานับไม่ถ้วนจับจ้องไปที่รูปร่างอันไร้ที่ติในชุดสีขาว

“เอ…สภาวะนั่น มันไม่ถูกต้อง…” สัตว์ประหลาดเฒ่าจากนิกายเต๋าสวรรค์สูงสุดสูงสุดเอ่ยเบาๆ

เป็นที่เข้าใจได้ว่าหากเขาถูกโจมตีโดยกรงเล็บมังกรเฉือน ไม่ต้องไปถึงขนาดที่ถูกฉีกเป็นเศษเนื้อ อย่างน้อยเขาต้องกระอักเลือดและลอยกลับหลังบ้าง

แต่จวินเซียวเหยากลับนิ่งไม่ไหวติงด้วยสีหน้าอันไร้อารมณ์

มันมีเพียงแค่ดวงตาคู่หนึ่งที่ลึกดุจบ่อน้ำอันเก่าแก่และสุดแสนจะเฉยเมย

ตอนนี้ทุกคนได้สัมผัสถึงความผิดปกติบางอย่าง

ปฏิกิริยาของจวินเซียวเหยาธรรมดามากจนเขาไม่แม้แต่ขยับตัว

“บุตรพระเจ้ากำลังพยายามเก็บอาการหรือ?” บางคนกระซิบกระซาบขณะที่มองเขา

อย่างไรก็ตาม มีเพียงตัวของหลงฮ่าวเทียนเท่านั้นที่สามารถสัมผัสถึงสภาวะของจวินเซียวเหยาได้มากที่สุด

“เจ้า…ร่างกายของเจ้า…” หลงฮ่าวเทียนเต็มไปด้วยความตกตะลึง

เขาโจมตีโดนหน้าอกของจวินเซียวเหยาด้วยมือข้างหนึ่ง แต่กลับรู้สึกราวกับว่าโจมตีเข้าใส่ทองอมตะ

ไม่เพียงแต่จวินเซียวเหยาจะไม่ขยับโดยสิ้นเชิง แต่มือของเขากลับสั่นสะท้านจนรู้สึกเจ็บปวด

เป็นที่รู้ดีว่าเขาคือเผ่าพันธุ์มังกร

เนื้อหนังร่างกายของเผ่ามังกรไร้เทียมทานที่สุดในโลก เป็นฉันทามติพื้นฐานของดินแดนอมตะที่ทุกคนเข้าใจตรงกัน

แต่ตอนนี้ จวินเซียวเหยาแค่ยืนอยู่ตรงนั้นและปล่อยให้เขาโจมตี แต่กลับไม่รู้สึกบาดเจ็บเลย

มันเป็นแบบนี้ได้อย่างไร?

“แค่นี้หรอ?”

จวินเซียวเหยาเอียงคอเล็กน้อย แม้ว่าเขาไม่ได้มีเจตนาจะดูถูก

แต่มันทำให้ใบหน้าของหลงฮ่าวเทียนแดงแปร๊ดด้วยความเดือดดาล

“เกิดบ้าอะไรขึ้นกับเจ้า? หรือว่าเจ้ากำลังพยายามรักษาหน้าของตัวเองและฝืนเก็บอาการบาดเจ็บในร่างกาย?”

นี่คือความเป็นไปได้หนึ่งเดียวที่หลงฮ่าวเทียนสามารถคิดออก

“โอ้…เจ้าคิดมากไป…”

หลังจากจวินเซียวเหยากล่าวจบ แสงอันเยือกเย็นพลันปะทุออกมาจากดวงตาของเขา

เขาเอื้อมมือออกไปและกำแขนของหลงฮ่าวเทียนที่โจมตีเข้ามาโดนอกโดยตรงและในเวลาเดียวกัน 40,000 อนุภาคคชสารยักษ์ก็ได้ปะทุขึ้นในร่างกาย

ชั่วพริบตา พละกำลัง 400 ล้านจินได้ทะลักออกมา

พุฟ!

จวินเซียวเหยาบิดข้อมือและดึงอย่างแรง!

ตามมาด้วยเสียงกรีดร้อง แขนของหลงฮ่าวเทียนถูกฉีกออกโดยจวินเซียวเหยา!

เลือดมังกรพวยพุ่งและสาดกระเซ็น!

หลงฮ่าวเทียนถอยหลังกลับอย่างรีบร้อนและกุมแขนที่ขาด หน้าเขาถอดสีด้วยความไม่อยากจะเชื่อ

ไม่ใช่แค่หลงฮ่าวเทียน

แขกทุกคนเงียบกริบ! การพลิกกลับแบบนี้ไม่ใช่สิ่งที่ใครจะคาดคิดได้

หลังจากรับกรงเล็บมังกรเฉือนจากหลงฮ่าวเทียน จวินเซียวเหยาไม่ใช่แค่สบายดี แต่เขากระทั่งฉีกแขนของหลงฮ่าวเทียนด้วยพละกำลังที่รุนแรงเป็นอย่างยิ่ง

ใครจะไปคิดภาพนี้ออก?

“ลมหายใจของบุตรพระเจ้ามั่นคงมากและไม่ได้ดูบาดเจ็บจริงๆ” สัตว์ประหลาดเฒ่าจากนิกายเต๋าสวรรค์สูงสุดกล่าว

ได้ยินคำกล่าว ผู้บ่มเพาะทรงพลังหลายคนมองจวินเซียวเหยาทันทีราวกับกำลังมองสิ่งประหลาด

ท้ายที่สุดแล้ว หากมองไปทั่วดินแดนอมตะหวงเทียน มันมีผู้บ่มเพาะเพียงหยิบมือเท่านั้นที่สามารถต้านทานกรงเล็บมังกรเฉือนของรังจู่หลงได้

ที่สำคัญที่สุดคือจวินเซียวเหยาไม่ได้พยายามต้านทานหรือได้รับบาดเจ็บเลย แต่เขาปลอดภัยอย่างสมบูรณ์

“แม้ว่ากายาเทพบรรพกาลจะถูกยับยั้งโดยสวรรค์และปฐพี มันก็ยังคงน่าสะพรึง!”

“บุตรพระเจ้า...” จวินเสวี่ยฮวางถอนหายใจด้วยความโล่งอกเช่นกันและมองจวินเซียวเหยาด้วยความขอบคุณ

“เจ้ากลับไปก่อน ปล่อยหนอนแมลงตัวนี้ให้ข้าจัดการเอง” จวินเซียวเหยาเอ่ยสบายๆ

“ค่ะ” จวินเสวี่ยฮวางพยักหน้าอย่างนอบน้อม

ตอนนี้ นางไม่ได้ดูเหมือนลำดับเจ็ดแห่งตระกูลจวินอีกแล้ว เรียกว่าเป็นสาวใช้ของจวินเซียวเหยาจะเหมาะกว่า

ได้ยินคำพูดจวินเซียวเหยา หลงฮ่าวเทียนแสดงออกอย่างอับอาย

เขากดบาดแผลแขนที่ขาด ในดวงตาปรากฏความหวาดหวั่น

จนถึงตอนนี้ถ้าเขายังดูถูกจวินเซียวเหยาต่อ เขาคงเป็นไอ้โง่อย่างแท้จริง

จวินเซียวเหยาส่ายหัวเบาๆ

ใต้ผิวของเขา มันมีแสงสีครามจางกำลังปกคลุมไปทั่ว

จวินเซียวเหยาได้ดูดซับและกลั่นปราณมังกรของเซียวเฉินและเกราะมังกรครามก็สามารถควบแน่นในร่างกายเขาได้

เมื่อรวมกับกายาเทพบรรพกาลอันทรงพลัง จวินเซียวเหยาจึงสามารถยับยั้งกรงเล็บมังกรเฉือนของหลงฮ่าวเทียนได้โดยไม่บาดเจ็บ

เขาไม่จำเป็นต้องกระตุ้นทักษะเทพนรกปกปักของเคล็ดพลังเทพคชสารทลายโลกันตร์ด้วยซ้ำ

“ฮึ่ม จวินเซียวเหยา แม้ว่าข้าจะไม่รู้ว่าเจ้าใช้วิธีการอะไรต้านทานทักษะของข้า แต่อย่าได้ไร้เดียงสาเกินไปที่คิดว่าเจ้าจะเอาชนะข้าได้”

หลงฮ่าวเทียนกล่าวอย่างเย็นชา

จากภายในร่างกายของเขา พลังสายเลือดอันเข้มข้นและมีชีวิตชีวาพลันทะลักออกมา

จากนั้นภายใต้สายตาอันโง่งมของฝูงชน

เลือดเนื้อตรงบาดแผลที่แขนขาดเริ่มขยับดุกดิกไปมา จากนั้นแขนใหม่ก็งอกออกอย่างเชื่องช้า

“แบบนี้ก็ได้หรอ?” รุ่นเยาว์บางคนตกตะลึง

หลงฮ่าวเทียนผู้นี้เป็นไม่มีวันตายหรือ?

“ไม่ใช่ แม้ว่าเผ่ามังกรจะเต็มไปด้วยพลังแห่งเนื้อหนังและโลหิต มันก็เป็นไปไม่ได้ที่นั่งอยู่เฉยๆ แล้วจะงอกแขนขึ้นมาใหม่ สำหรับหลงฮ่าวเทียนก็ยิ่งเป็นไปไม่ได้เลยที่จะทำได้”

“เข้าใจแล้ว มีข่าวลือว่าหลงฮ่าวเทียนผสานเข้ากับแก่นแท้มังกร เป็นไปได้หรือไม่ว่าสาเหตุมาจากแก่นแท้มังกร…”

ตอนนี้ทุกคนก็เข้าใจได้ในทันทีว่าหลงฮ่าวเทียนหยิบยืมพลังมาจากแก่นแท้มังกร

“โอ๊ะ แก่นแท้มังกรหรอ?” สายตาของจวินเซียวเหยาเป็นประกาย

เขาจ้องหลงฮ่าวเทียนราวกับนักล่ากำลังจ้องมองเหยื่อ

“รนหาที่ตาย!”

เห็นสายตาของจวินเซียวเหยา หลงฮ่าวเทียนรู้สึกโกรธจัด

เขามองเผ่ามนุษย์เป็นเหยื่อมาโดยตลอด จะให้มนุษย์มามองเขาราวกับเหยื่อได้ยังไง?

ตูมม!

หลงฮ่าวเทียนต่อยออกไปหนึ่งหมัดด้วยพลังที่กำลังพลุ่งพล่าน

ทุกคนได้ยินเสียงคล้ายกับมังกรกำลังร้องคำรามและร่างเงาของมังกรยักษ์ก็หมุนวนโอบรอบหมัดของหลงฮ่าวเทียน มันทำลายอากาศโดยรอบและโจมตีใส่จวินเซียวเหยา

ความผันผวนของพลังอันแข็งแกร่งราวกับมังกรที่แท้จริงกำลังจะถือกำเนิดมาเพื่อพลิกสวรรค์!

นีเป็นอีกหนึ่งทักษะอันแข็งแกร่งของรังจู่หลง มันโด่งดังเฉกเช่นกรงเล็บมังกรเฉือน นามว่าหมัดมังกร

“สมแล้วที่ได้ชื่อว่าทายาทมังกรแห่งรังจู่หลง ความแข็งแกร่งของเขาน่าทึ่งอย่างยิ่ง!”

ทันทีที่หลงฮ่าวเทียนลงมือ เขาได้สร้างความตกตะลึงให้กับรุ่นเยาว์หลายคน

แม้ว่าพวกเขาจะไม่เข้าใจในความหยิ่งยโสของหลงฮ่าวเทียน แต่ความแข็งแกร่งของเขาก็ทำให้ผู้คนพูดไม่ออกจริงๆ

เห็นเช่นนี้ จวินเซียวเหยาเยาะเย้ยที่มุมปาก

เขาเหยียดแขนออกไปกำมือตัวเองและพลังปราณทองคำอันสูงส่งก็ถาโถมออกมา

ด้านหลังของเขา ปรากฏร่างเงาอันมโหฬารกำลังยืนตระหง่าน

“นั่นมัน…”

เห็นฉากนี้ รูม่านตาของแขกหลายคนหดตัวลงพร้อมกัน พลังอันมหาศาลทำให้พวกเขาขนลุกและเส้นผมชูขึ้นด้วยความสยดสยอง!

(หากมีคำแนะนำหรือข้อติเตียน สามารถคอมเมนท์เพื่อบอกกล่าวได้นะครับ ^ ^ ขอบพระคุณมากครับที่สละเวลาอ่านจนจบ)