สุดยอดอัศวิน บทที่ 33 : ฝีมือดาบที่ยอดเยี่ยม

สุดยอดอัศวิน บทที่ 33 : ฝีมือดาบที่ยอดเยี่ยม

“นี่คือพรสวรรค์ด้านฝีมือดาบระดับสูงเหรอ?”

เมื่อรู้สึกถึงการเปลี่ยนแปลงนี้ ฌอนไม่สามารถซ่อนความสุขได้

ด้วยพรสวรรค์อันน่าสะพรึงกลัวของพรสวรรค์ด้านฝีมือดาบ การจะมีวิชาดาบอัศวินแบบเบนจามินก็ไม่ใช่เรื่องที่เป็นไปไม่ได้อีกต่อไป ตอนนี้ฌอนมีความแข็งแกร่งเท่ากับเบนจามินแล้ว และสิ่งเดียวที่ฌอนขาดไปคือเวลาในการพัฒนาฝีมือดาบ

คงเป็นไปไม่ได้ที่ฌอนจะไม่รู้สึกอิจฉาฝีมือดาบแปลก ๆ ที่เบนจามินใช้ในวินาทีสุดท้าย

แม้ความแข็งแกร่งของเบนจามินจะอยู่ในระดับปานกลาง แม้วิชาดาบอัศวินจะไม่ดีเท่าวิชาดาบอัศวินเหมันต์สีเงิน ถ้านักเรียนคนอื่นจากชั้นปีเดียวกันที่โรงเรียนอัศวินยุคใหม่เผชิญหน้ากับเบนจามินก็อาจตกอยู่ในอันตรายได้เหมือนกัน แต่โชคดีที่การซ่อนความแข็งแกร่งของฌอนนั้น ทำให้เขาได้เห็นความน่ากลัวของวิชาดาบแปลก ๆ ที่เบนจามิน

แน่นอนว่าสิ่งสำคัญที่สุดคือวิชาดาบอัศวินจะไม่พัฒนาขึ้น ต่อให้ความแข็งแกร่งเพิ่มขึ้นก็ตาม แม้จะพัฒนาตัวเองไปจนถึงระดับอัศวินผู้ยิ่งใหญ่ วิชาดาบอัศวินก็ไม่พัฒนาขึ้นตาม เหมือนกับลำโพงตัวหนึ่ง แม้จะเปิดเสียงดังแค่ไหน ลำโพงก็ไม่ได้ขยายขนาดขึ้งตามเสียงที่เปิด

ฌอนเริ่มเข้าใจสิ่งนี้ และไม่ต้องการชักช้าจึงรีบฝึกฝนวิชาดาบอัศวินเหมันต์สีเงินทันที

เหมันต์สีเงิน หิมะหวนกลับ

เหมันต์สีเงิน หิมะหยาดแรก

เหมันต์สีเงิน หิมะเริงรำ

…

วิชาดาบอัศวินเหมันต์สีเงินมีทั้งหมดเก้ากระบวนท่าซึ่งได้รับการฝึกฝนไปทีละกระบวนท่า ความเข้าใจและการรับรู้ที่หลากหลายก็เกิดขึ้น ไม่มีช่วงเวลาใดที่การรับรู้ระหว่างฌอนกับดาบจะชัดเจนขนาดนี้

หลังจากฝึกฝนครั้งแรก ฌอนมีความเข้าใจใหม่เกี่ยวกับวิชาดาบอัศวินเหมันต์สีเงิน

หลังจากฝึกฝนครั้งที่สอง ฌอนมีความเข้าใจอย่างลึกซึ้งยิ่งขึ้นไปอีกเกี่ยวกับวิชาดาบอัศวินเหมันต์สีเงิน

หลังจากฝึกฝนครั้งที่สาม ฌอนได้เรียนรู้เทคนิคมากมายเกี่ยวกับวิชาดาบอัศวินเหมันต์สีเงิน

หลังจากฝึกฝนไปสี่ครั้ง ฌอนก็เริ่มพยายามเพิ่มเทคนิคใหม่ที่ได้เรียนรู้วิชาดาบอัศวินเหมันต์สีเงิน

…

หลังจากฝึกฝนไปสิบครั้ง วิชาดาบอัศวินเหมันต์สีเงินของฌอนก็พัฒนาขึ้นอีกระดับหนึ่ง

วิชาดาบยังคงเป็นวิชาดาบดั้งเดิม แต่มีความนุ่มนวลมากขึ้น และความเชื่อมโยงระหว่างการเคลื่อนไหวในแต่ละกระบวนท่าก็เป็นธรรมชาติมากขึ้น

…

หวืดๆๆ!

ภายในป่า ฌอนกำลังฝึกดาบ และวิชาดาบที่กำลังฝึกฝนอยู่ตอนนี้คือวิชาดาบอัศวินเหมันต์สีเงินดั้งเดิม แต่ค่อนข้างแตกต่างจากที่คนอื่น ๆ ใช้

ความแตกต่างนี้สะท้อนให้เห็นรายละเอียดบางอย่างของการเคลื่อนไหวเวลาใช้ดาบ

ในการเคลื่อนไหวบางกระบวนท่า การยกดาบจะสูงกว่าคนอื่นอย่างเห็นได้ชัด...

การจัดรูปแบบดาบบางครั้ง ปลายดาบจะเอนไปข้างหลังเล็กน้อยอย่างเห็นได้ชัด แม้ระยะโจมตีจะสั้นลง แต่ก็ทำให้ฌอนมีความสามารถในการรุกมากขึ้น...

เป็นเวลาหนึ่งเดือนแล้วที่ฌอนได้รับพรสวรรค์ด้านฝีมือดาบระดับสูง ในช่วงนี้ ความแข็งแกร่งได้เพิ่มขึ้นอีกครั้ง และในหมู่พวกเขา ฝีมือดาบของฌอนเติบโตเร็วที่สุด ราวกับทะยานขึ้นสูงด้วยความเร็วราวของจรวด

ต่างคนเข้าใจได้ว่าฌอนได้ทำการพัฒนาตัวเองครั้งใหญ่ ก่อนหน้านี้ ฌอนมีพรสวรรค์ด้านฝีมือดาบระดับพื้นฐานเท่านั้น แต่ด้วยการฝึกฝนอย่างหนัก วิชาดาบของเขาก็แข็งแกร่งกว่าเพื่อนคนอื่น ๆ เล็กน้อย แต่ก็ยังมีข้อจำกัด ถ้ามองด้วยสายตาของนักดาบอัจฉริยะอย่างเบนจามิน คงพูดได้ว่า ฌอนยังอยู่ในสภาวะที่ต้องขัดเกลาให้มากกว่านี้

ตอนนี้ฌอนมีพรสวรรค์ด้านฝีมือดาบระดับสูงแล้ว จุดบกพร่องเหล่านี้สามารถค้นหาและแก้ไขได้ง่าย ซึ่งเป็นเหตุผลว่าทำไมวิชาดาบของฌอนจึงเติบโตอย่างรวดเร็วภายในเดือนนี้

แม้ฌอนยังห่างไกลจากเบนจามิน แต่ท้ายที่สุดแล้ว เบนจามินบรรลุถึงระดับด้านฝีมือดาบในปัจจุบันนี้ได้หลังจากฝึกฝนมาหลายปี

อย่างไรก็ตาม ฌอนไม่ท้อใจกับประเด็นนี้ เนื่องจากพรสวรรค์ด้านการขี่ม้าระดับสูงที่เขามีนั้นเหนือกว่าเบนจามินมาก ดังนั้นฌอนจึงนำหน้าเบนจามินไปก้าวหนึ่ง

ตอนเช้าที่สนามฝึกกลางแจ้งแห่งหนึ่งของโรงเรียนอัศวินยุคใหม่ นักเรียนจากห้อง 6 จับคู่ฝึกซ้อมกัน

ในหมู่พวกเขา การต่อสู้ระหว่างเด็กชายทั้งสองเป็นที่สะดุดตามาก ๆ ทั้งสองเกือบจะครอบครองพื้นที่ขนาดใหญ่ของสนามฝึก แต่ก็ไม่มีนักเรียนคนอื่นไม่พอใจ แต่พวกเขากลับยืนดูทั้งสองด้วยความทึ่งแทน

หนึ่งในสองคนนั้นมีสีหน้าที่หล่อเหลาและเป็นเด็กชายผมบลอนด์ อีกคนเป็นเด็กผู้ชายผิวขาวซีด พวกเขาก็คือฌอนและแธ็คเกอร์เรย์

แม้วอลเลซไม่อยู่ แต่แธ็คเกอร์เรย์ก็ยังไม่ทิ้งหน้าที่ในการกำจัดฌอน

เมื่อเร็ว ๆ นี้ แธ็คเกอร์เรย์มักเข้ามาหาฌอนทุกครั้งเพื่อขอท้าดวล และความตั้งใจที่พร้อมยั่วยุฌอนก็ชัดขึ้นทุกวัน

สำหรับการยั่วยุนี้ ฌอนเสแสร้งแสดงสีหน้าโกรธออกา แต่ในใจนั้นระเบิดเสียงหัวเราะนับครั้งไม่ถ้วน

หลังจากอาบน้ำยาสมุนไพรแล้ว พลังทางกายภาพของฌอนก็ไม่ได้ดีไปกว่าแธ็คเกอร์เรย์มาก นอกจากนี้ฝีมือดาบที่แข็งแกร่งกว่า แม้ว่าจะไม่ใช่เรื่องง่ายที่จะเอาชนะแธ็คเกอร์เรย์ แต่ก็ไม่ยากเกินไป

แต่ฌอนไม่ได้ทำอย่างนั้น กลับกัน เขาออมแรงส่วนหนึ่งไว้หลังอาบน้ำยาสมุนไพร เพื่อให้ความแข็งแกร่งของตัวเองคงอยู่ในระดับเท่าเดิมก่อนอาบน้ำยา

โดยธรรมชาติแล้ว ฌอนมีจุดประสงค์ในการทำแบบนี้ เพื่อล่อให้แธ็คเกอร์เรย์มาท้าดวลและเป็นเหมือนที่ทดสอบพลัง

ห้อง 6 ตอนนี้ ผู้มีความแข็งแกร่งใกล้เคียงกับฌอนมากที่สุดย่อมไม่ใช่ใครอื่นนอกจากแธ็คเกอร์เรย์ เมื่อต้องเผชิญหน้ากัน ฌอนสามารถสู้ได้อย่างเต็มที่โดยไม่ต้องกังวลว่าคู่ต่อสู้จะพ่ายแพ้อย่างง่ายดาย นี่ถือไม่ใช่คู่ซ้อมที่ดีที่สุดหรอกเหรอ?

ดังนั้นในช่วงเดือนนี้ ฌอนจึงออมแรงเพื่อฝึกฝนกับแธ็คเกอร์เรย์ แต่มีสิ่งเดียวที่ไม่ได้ออมแรงคือวิชาดาบอัศวิน ท้ายที่สุด ฌอนต่อสู้กับอีกฝ่ายเพื่อฝึกฝนวิชาดาบ

แต่ความก้าวหน้าที่น่ากลัวของวิชาดาบอัศวินในเดือนนี้ ทำให้แธ็คเกอร์เรย์ซึ่งกำลังฝึกฝนกับฌอนอยู่นั้นรู้สึกเย็นชามากขึ้นเรื่อย ๆ

ในตอนเริ่มการเผชิญหน้ากับฌอน แธ็คเกอร์เรย์ได้เปรียบกว่า และสามารถป้องกันการโจมตีของฌอนได้ทุกครั้งตอนที่ตกอยู่ในอันตราย และฌอนก็ตื่นตระหนก

หลังจากนั้น เมื่อเผชิญหน้ากับฌอนอีก แธ็คเกอร์เรย์ก็รู้สึกแปลก ๆ เหมือนตอนนี้ฌอนมีพลังบางอย่างที่เก็บซ่อนไว้อยู่ แต่เขายังหาข้อพิสูจน์ไม่ได้

ผ่านไปไม่นาน ฌอนก็สามารถใช้ดาบสู้กับเขาได้อย่งาสูสี

ตอนนี้ฌอนสามารถใช้วิชาดาบได้คร่องมากขึ้นแล้ว...

ชิ้ง!

ดาบทั้งสองปะทะกันทำให้เกิดเสียงกระทบกันอย่างรุนแรง

ความแข็งแกร่งของดาบในมือแธ็คเกอร์เรย์นั้นแข็งแกร่งขึ้นอย่างเห็นได้ชัด และทำให้ ฌอนก้าวถอยหลังทันที

เมื่อเห็นสิ่งนี้ ประกายแห่งความสุขก็ฉายแววขึ้นมาในดวงตาของแธ็คเกอร์เรย์ และเขาก็พยายามอย่างไม่ลดละ เมื่อฟันไปที่ฌอนอีกครั้ง ก็ต้องตกใจเมื่อพบว่าอีกฝ่ายซึ่งที่ดูเหมือนจะเสียเปรียบเมื่อครู่นี้ กลับยกดาบขึ้นป้องกันได้อย่างรวดเร็ว

ตึง!

ประกายแสงจากดาบส่องผ่านหน้าอกของแธ็คเกอร์เรย์ และเกิดรอยกรีดบนชุดเกราะหนังสีดำ

รอยกรีดนั้นเรียบเนียนมาก และสามารถมองเห็นผิวขาวซีดภายใต้เครื่องแบบอัศวินของแธ็คเกอร์เรย์ได้ชัดเจน แต่ก็ไม่มีบาดแผลบนร่างกายของเขาแม้แต่นิดเดียว

“นาย…?”

แธ็คเกอร์เรย์ก้มมองรอยกรีดบนหน้าอกด้วยความเหลือเชื่อ นัยน์ตาของเขาเต็มไปด้วยความสยดสยอง

เขาไม่เข้าใจว่าทำไมอีกฝ่ายถึงสวนกลับได้ ทั้ง ๆ ที่เขาเร็วกว่าทั้งพละกำลังและความเร็ว

“นายแพ้แล้ว!”

ฌอนหัวเราะเล็กน้อย ขณะมองไปที่แธ็คเกอร์เรย์ แล้วพูดติดตลก

ตอนนี้ ฌอนเหยียดมือที่ถือดาบออกไปเล็กน้อย จ่อไปยังลำคอของอีกฝ่าย ฌอนจึงชนะการต่อสู้ครั้งนี้

เหตุผลที่ฌอนไม่ทำร้ายแธ็คเกอร์เรย์ไม่ใช่เพราะใจดี แต่เพราะทำไม่ได้

ท้ายที่สุด นี่เป็นเพียง ‘การซ้อม’ แน่นอนว่าอาจารย์เชาเซอร์จะไม่ยอมให้ใครได้รับบาดเจ็บ ถ้าพบว่ามีใครบางคนกำลังบาดเจ็บ อาจจะโดนสั่งพักการเรียนได้ ฌอนจึงต้องข่มอารมณ์ของตัวเอง

เหตุผลที่แธ็คเกอร์เรย์ตกใจความเร็วในการใช้ดาบของฌอนนั้น ก็เข้าใจได้ง่าย

เนื่องจากความเชื่อมโยงในการเคลื่อนไหวของฌอน แทบไม่มีช่องว่างหรือเวลาให้หยุดพักเลย แต่แธ็คเกอร์เรย์นั้นต่างออกไป การเคลื่อนไหวของเขายังคงมีการหยุดชั่วคราวในบางจังหวะ แม้เวลาหยุดจะสั้น แต่ก็ยังทำให้ฌอนโจมตีก่อนได้

“ฉันแพ้จริง ๆ เหรอ?”

เมื่อได้ยินคำพูดของฌอน สีหน้าแธ็คเกอร์เรย์ก็ซีดลง

เขาแพ้ฌอนจริง ๆ! !

นานมาแล้ว ฌอนคือผู้ชายที่น่ารังเกียจในสายตาคนอื่น แถมยังไม่ผ่านการประเมินถึงสองครั้งติดกัน และกำลังจะถูกไล่ออกจากโรงเรียน

แต่ผู้ชายที่พวกเขาดูถูกมากที่สุด ในตอนนี้เขาเอาชนะแธ็คเกอร์เรย์ได้ ซึ่งทำให้ทุกคนรู้สึกเหลือเชื่อ

แม้พวกเขาจะได้เห็นความก้าวหน้าอันน่าสะพรึงกลัวของฌอนในเดือนที่ผ่านมา แต่ก็ไม่อยากเชื่อว่าฌอนจะเอาชนะอีกฝ่ายได้จริง ๆ

ฌอนส่ายหน้าเมื่อมองไปยังแธ็คเหอร์เรย์ที่มีสีหน้าซีดเซียว

เดิมที ฌอนอยากจะด่าอีกฝ่ายด้วยคำพูดอีกสองสามคำ แต่ท้ายที่สุด อีกฝ่ายได้รับคำสั่งจากวอลเลซให้มาจัดการเขา หลังจากคิดเกี่ยวกับเรื่องนี้ ฌอนก็ปล่อยวางมันไป

ฌอนคงให้อีกฝ่ายเป็นคู่ซ้อมไปอีกหนึ่งเดือน ถึงจะมีความแค้นอยู่ในใจก็ตาม แต่มันก็ควรได้รับการให้อภัย