ตอนที่แล้วสุดยอดอัศวิน บทที่ 14 : คนจากทางบ้าน
ทั้งหมดรายชื่อตอน
ตอนถัดไปสุดยอดอัศวิน บทที่ 15 : ถูกโจมตี

สุดยอดอัศวิน บทที่ 17 : ฆ่า


สุดยอดอัศวิน บทที่ 17 : ฆ่า

หวืด!

ฌอนไม่ตอบ วินาทีถัดมา ทหารของตระกูลแคมป์เบลล์อาจได้รับบาดเจ็บสาหัสหรือถึงขั้นถูกฆ่าตายได้ ในเวลานี้ เขาไม่อยู่ในอารมณ์ที่จะสนทนากับชายร่างสูง

ด้วยความเร็วสูงสุด เขาพุ่งไปที่ด้านข้างของชายร่างสูงในทันที ดาบในมือของเขาฟันลงอย่างรวดเร็ว ราวกับว่าเขากำลังใช้กระบวนท่าที่สี่ของวิชาดาบเหมันต์สีเงิน ‘เหมันต์สีเงิน หิมะเยือกแข็ง’

วิชาดาบไม่ได้เป็นเพียงวิธีการฝึกฝนร่างกายเท่านั้น แต่ยังใช้ต่อสู้ได้อีกด้วย

ถ้าเป็นคนธรรมดา แม้ว่าพวกเขาจะมีพละกำลังสิบเปอร์เซ็นต์ แต่ก็สามารถออกแรงได้มากที่สุดแค่หกหรือเจ็ดเปอร์เซ็นต์ของพละกำลังทั้งหมด ในขณะที่คนที่มีพรสวรรค์ด้านฝีมือดาบอันยอดเยี่ยมนั้นสามารถพึ่งพาทักษะนี้ ในการสร้างพลังโจมตีที่ออกแรงมากถึงเก้าหรือสิบเปอร์เซ็นต์ของพละกำลังทั้งหมด นี่แหละคือวิชาดาบ มันจึงเรียกว่ากฎแห่งการต่อสู้

แม้ว่าฌอนในปัจจุบันจะไม่สามารถแสดงพลังได้ 100% แต่เขายังสามารถแสดงพลังได้ถึง 80%

ดังนั้นดาบเล่มนี้จึงทรงพลังกว่าดาบเล่มก่อน ๆ

“ชัวะ!”

ประกายแสงสีเงิน กลืนกินพลังมหาศาลจากบนลงล่าง ฟันลงมาด้วยดาบเดียว พลังมหาศาลราวกับภูเขาสูง จากยอดลงมาถึงจุดต่ำสุด

เมื่อเห็นดาบนี้ สีหน้าของชายร่างสูงก็เคร่งขรึม เขาทุ่มเทกำลังทั้งหมดไปที่ดาบ เพื่อพยายามต้านดาบของฌอน

แต่เห็นได้ชัดว่าเขาประเมินพลังดาบของฌอนต่ำไป ทันทีที่คมดาบสัมผัสกัน ก็เกิดพลังที่ไม่มีใครเทียบได้ ดาบของเขาถูกเหวี่ยงออกไปทันที และดาบของฌอนก็ฟาดฟันลงมา สับไหล่ของชายคนนั้น

ฉึบ!

คมดาบสีเงินตัดผ่านเนื้ออย่างง่ายดาย และไม่หยุดจนกว่ามันจะตัดกระดูกไหปลาร้าได้ และเลือดก็ไหลออกมาราวกับน้ำพุ

เอื้อก!

ชายร่างสูงตะโกนด้วยความเจ็บปวด เขายกดาบขึ้นและเหวี่ยงมันในแนวนอน ในที่สุดก็ทำให้ดาบของฌอนกระเด็นออกไป เวลานี้ เขามีเหงื่อออกมากจากความเจ็บปวด แล้วมองไปที่ฌอนด้วยความกลัวมากยิ่งขึ้น

ถ้าเขาไม่ได้ฝึกฝนวิชาดาบอัศวินเป็นเวลานาน และมีพลังทางกายภาพสูงกว่าคนทั่วไป ดาบของฌอนอาจผ่าเขาออกเป็นสองส่วนแล้ว

“มาพยุงฉันหน่อย!”

เขากดบาดแผลที่ไหล่ของตัวเองและสั่งให้พวกโจรที่อยู่ข้าง ๆ เข้ามา

“ครับหัวหน้า”

โจรหลายคนมองหน้ากัน ฉากที่ผู้นำของตัวเองได้รับบาดเจ็บสาหัส ทำให้พวกเขาเห็นว่าแม้แต่ผู้นำที่แข็งแกร่ง ยังเทียบคู่ต่อสู้คนนั้นไม่ได้ นับประสาอะไรกับพวกเขา

เมื่อพวกเขาคิดถึงวิธีการที่โหดเหี้ยมตามปกติของผู้นำ ก็อดไม่ได้ที่จะรู้สึกเย็นชา ทุกคนรู้ว่าหากไม่ลงมือในตอนนี้ แม้ว่าจะเอาชีวิตรอดไปได้ แต่ก็ไม่มีทางรอด ดังนั้นจึงได้แต่กัดฟัน เพราะถึงอย่างไรอีกฝ่ายก็มีแค่ตัวคนเดียว แต่จำนวนของฝั่งตัวเองนั้นมีมากกว่าหลายเท่า

“ฆ่ามันซะ!”

โจรที่ถือขวานรู้สึกฮึกเฮิมมากขึ้น เขาคำรามด้วยความโกรธ ถือขวานไว้ในมือทั้งสองข้างแล้วฟันใส่ฌอน

ในเวลาเดียวกัน โจรที่ถือมีดและโจรที่ถือดาบก็พุ่งเข้าหาฌอนจากทางซ้ายและขวา

“ตายซะ!”

สายตาเย็นชาฉายชัดบนใบหน้าของฌอน มือของคนพวกนี้ต่างเปื้อนเลือดทหารของตระกูลแคมป์เบลล์ ดังนั้นเขาจึงไม่มีความตั้งใจแม้แต่น้อยที่จะแสดงความเมตตาต่อคนพวกนี้

ปะทะครั้งแรก ดาบแทงทะลุหัวใจของฝ่ายตรงข้ามก่อนที่โจรถือขวานจะทันได้ตอบโต้ จากนั้นก็รีบชักดาบสองเล่มออกมาอย่างรวดเร็ว และปาดคอโจรจากทางด้านซ้ายและขวาตามลำดับ

ชิ้ง!

โจรทั้งสามล้มลงโดยไม่มีความแตกต่าง ขณะที่พวกเขาล้มลง ดวงตาเต็มไปด้วยความเหลือเชื่อ ไม่เคยคิดมาก่อนว่าตัวเองต้องมาตายโดยทำอะไรคู่ต่อสู้ไม่ได้เลยแม้แต่น้อย

ฉึก!

หลังจากฆ่าโจรทั้งสามแล้ว ฌอนไม่มีเวลารู้สึกถึง “จิตสังหาร” เลย ดาบยาวแทงเข้าจากด้านหลังเหมือนงูพิษที่ซ่อนตัวอยู่ในความมืด และคนที่ถือดาบก็คือชายร่างสูง

เขาปล่อยให้โจรคนอื่น ๆ ดึงดูดความสนใจของฌอน จากนั้นก็ตลบหลังฌอนแล้วสวนกลับ

แต่เขาไม่รู้ว่าฌอนไม่ได้ละสายตาจากเขาเลย คนอื่น ๆ เป็นเพียงคนธรรมดาที่มีร่างกายแข็งแรงเล็กน้อย แต่ชายร่างสูงแตกต่างออกไป เขาเป็นคนที่ฝึกวิชาดาบอัศวิน และเป็นคนที่อันตรายที่สุด ฌอนจะปล่อยให้เขาคลาดสายตาได้ยังไง

ชิ้ง!

ฌอนกวาดสายตาไปด้านหลังอย่างรวดเร็ว สกัดกั้นการลอบโจมตีของชายร่างสูง ราวกับว่าเขามีตาอยู่ข้างหลัง

เมื่อพลาดไปอีกครั้ง เขาก็ล่าถอยออกมา ฌอนไม่ต้องการให้ชายคนนี้หลุดมือไป เขาแค่อยากจะสั่งสอนอีกฝ่าย แต่ทันใดนั้น ก็พบว่ามีอาวุธอื่นโจมตีเข้ามาทางซ้ายและขวา เมื่อเห็นว่าฌอนถูกชายร่างสูงดึงดูดความสนใจ พวกโจรที่เหลือก็อดไม่ได้ที่จะแข็งขันกันลอบโจมตีฌอน

เขาถอยหลังหนึ่งก้าว กดลำตัวต่ำลงเล็กน้อย เพื่อหลีกเลี่ยงอาวุธที่เหวี่ยงมาจากซ้ายและขวา ฌอนก้าวไปข้างหน้าและกวาดดาบไปข้างหน้าเป็นรูปครึ่งวงกลม

อา เอื้อ!

เสียงกรีดร้องสองครั้งของโจรสองคนดังขึ้นพร้อมกัน

ดาบที่ฌอนตวัดนั้นผ่าหน้าท้องของทั้งสองคนเป็นแผลลึก

เลือดยังไม่ทันไหลออกมา จากสายตาของฌอน เขาสามารถมองเห็นอวัยวะภายใน เช่น ลำไส้ ดูเหมือนว่าพวกเขาจะไม่รอด

อย่างไรก็ตาม ฌอนยังไม่หยุด เขาเบี่ยงตัวไปทางซ้ายอีกครั้ง เพื่อหลบดาบที่แทงโดยชายร่างสูงจากทางด้านซ้าย

ในเวลาเพียงไม่กี่วินาที ท่ามกลางโจรที่ปิดล้อมฌอน สามคนถูกฆ่า สองคนบาดเจ็บสาหัสและกำลังจะตาย ส่วนที่เหลืออดไม่ได้ที่จะแสดงความกลัวบนใบหน้า และไม่กล้าโจมตีฌอน

“ไป ไปฆ่ามันซะ!”

ชายร่างสูงคำรามเสียงดังใส่พวกโจรหลายคนที่เฝ้าดูอยู่ แต่ภายใต้เงาแห่งความกลัวความตาย คำพูดของเขาไม่มีประโยชน์เลย และพวกโจรที่เหลือก็ไม่มีความตั้งใจที่จะออกมาข้างหน้า

หวืด!

ขณะที่เขากำลังคำราม ฌอนก็ขยับตัวและพุ่งตรงไปที่เขา

ชัวะ!

ประกายแสงสีเงินที่ห่อหุ้มด้วยพลังมหาศาลฟันไปที่ชายร่างสูง

ชิ้ง!

ชายคนนั้นกัดฟันและยกดาบขึ้นเพื่อต้านเอาไว้ แต่ก็ถูกกระแทกกลับด้วยพลังมหาศาล และชนเข้ากับโจรที่อยู่ด้านหลัง ทั้งสองกลิ้งเป็นลูกบอล

ตึก!

หลังจากล้มลงกับพื้น ชายร่างสูงก็ไม่ลังเล รีบกลิ้งหลบไปด้านข้าง

วินาทีต่อมา ดาบยาวก็ฟาดฟันลงมา

หวืด!

ชายคนนั้นหลบได้ แต่โจรที่อยู่ข้างหลังเขาถูกดาบของฌอนฟันจนเกือบขาดครึ่ง

ฌอนไม่ได้มองอีกฝ่ายด้วยซ้ำ เขาดึงดาบออกมาและไล่ฟันชายร่างสูงอีกครั้ง ในเวลานี้ เขาพุ่งเข้าไปโจมตีอย่างไร้ความปรานี โดยไม่มีท่าทีจะหยุดเลยแม้แต่น้อย ถ้าหยุดคงเสียโอกาสในการฆ่าฆาตรกรคนนี้ ท้ายที่สุด นี่เป็นครั้งแรกที่เขากำลังจะลงมือฆ่าใครสักคน

“ย๊าก!”

ชายร่างสูงมองไปยังฌอนที่ ‘ยังไม่หยุดโจมตี’ เขาสั่งให้โจรที่เหลือหนี ในเวลาเดียวกัน เขาเองก็รีบวิ่งเข้าไปในป่าใกล้ ๆ

หวืด!

เมื่อมีผู้คนมากมายหลบหนีไปพร้อมกัน ฌอนไม่สามารถหยุดพวกเขาได้หมด ดังนั้นจึงได้แต่ปล่อยให้พวกเขาหนีไป แต่มีเพียงคนเดียวเท่านั้นที่เขาจะไม่มีวันปล่อยไป นั่นก็คือชายร่างสูง ดังนั้นเขาจึงวิ่งไล่ตามไปติด ๆ ไปตามทางที่อีกฝ่ายหลบหนี

ด้วยความเร็วของฌอน เขาตามชายคนนั้นที่บาดเจ็บได้อย่างรวดเร็ว

ผัวะ!

หลังจากเข้ามาใกล้แล้ว ฌอนก็เตะเท้าออกไปโดยตรงเข้าที่ด้านหลังชายคนนั้น พอถูกเตะจนล้มไปกระแทกกับต้นไม้และได้รับบาดเจ็บเพิ่ม เขาก็อดไม่ได้ที่จะร้องโอดครวญ

“แก…”

เมื่อเห็นว่าฌอนเลิกไล่ล่าฆ่าโจรคนอื่น ๆ แต่เขาเป็นคนเดียวที่ถูกไล่ตามอย่างใกล้ชิด หัวใจของชายร่างสูงก็จมดิ่งลง

“ใครส่งแกมา?”

ก่อนฆ่าคนเป็นครั้งแรก ฌอนไม่ได้ลงมือทันที แต่ถามอีกฝ่ายก่อน

การโจมตีคาราวานในครั้งนี้ เห็นได้ชัดว่าไม่ใช่อุบัติเหตุธรรมดา ๆ ไม่ต้องสงสัยเลยว่าโจรเหล่านี้มุ่งเป้าไปที่คาราวานของตระกูลแคมป์เบล

“ไม่มี”

ชายคนนั้นส่ายหน้า

“จะยอมบอกดี ๆ ไหม?”

ฌอนพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชา

“ฉันไม่รู้จริง ๆ ว่าคนจ้างเป็นใคร เขาปิดหน้า ฉันจะไปรู้ได้ไงว่ามันเป็นใคร แต่…”

“แต่อะไร?”

ฌอนรีบถาม

“ถึงเขาจะพยายามปิดบังใบหน้าก็เถอะ แต่ฟังจากเสียงแล้ว เขาไม่น่าจะแก่มาก!”

“ไม่แก่มากเหรอ?”

หลังจากได้ยินเรื่องนี้ ฌอนแน่ใจว่าต้องเป็นเบนสันที่จ้างให้โจรพวกนี้เข้ามาปล้นคาราวานของตระกูลแคมป์เบลล์

เพราะเขาเห็นเบนสันมองพ่อบ้านพาวด์ด้วยสีหน้าเย้ยหยัน ทำให้เขารู้สึกไม่สบายใจ จึงตามออกมาดูว่าเกิดอะไรขึ้น ปรากฎว่าก็มีบางอย่างเกิดขึ้นจริง ๆ เห็นได้ชัดว่านี่ไม่ใช่เรื่องบังเอิญ

“เบนสัน!”

เมื่อคิดถึงเรื่องนี้ ฌอนอดไม่ได้ที่จะแสดงแววตาที่เต็มไปด้วยจิตสังหาร

ชิ้ง!

ทันใดนั้น ดาบเล่มหนึ่งแทงมาที่เขาอย่างรวดเร็ว จังหวะนั้นยอดเยี่ยมมาก และเกิดขึ้นในขณะที่เขาเสียสมาธิ

เป็นฝีมือของชายร่างสูงนั่นเอง เขารู้ว่าฌอนจะคงไม่ปล่อยให้ตัวเองรอดไปอย่างแน่นอน ดังนั้นจึงหันเหความสนใจของฌอนด้วยการพูดคุย แล้วหาจังหวะโจมตีเขา

5 2 โหวต
Article Rating
0 Comments
Inline Feedbacks
ดูความคิดเห็นทั้งหมด