ตอนที่แล้วบทที่ 4 : ดินแดนต้องห้ามที่ผนึกราชาปีศาจ
ทั้งหมดรายชื่อตอน
ตอนถัดไปบทที่ 6 : ทะลวงผ่านขอบเขตปรมาจารย์โดยกำเนิด

บทที่ 5 : ทักษะมังกรคชสารปราบปีศาจขั้นที่สิบ


วันรุ่งขึ้น เวลาเช้าตรู่

เซี่ยเฉินลุกขึ้น ถือไม้กวาดและออกไปทำกิจวัตรประจำวันของเขาเช่นเคย

ทันทีที่เขาเดินออกจากห้องพัก เขาก็เห็นข้ารับใช้จำนวนมากมารวมตัวกัน ใบหน้าของพวกเขาเต็มไปด้วยความสยดสยอง

“ตายอีกแล้ว...”

“ครั้งนี้เป็นทหารองครักษ์”

"ทหารสองคนเสียชีวิต"

มีการถกเถียงกันมากมายในฝูงชน พวกเขาต่างก็เฝ้าดูกลุ่มทหารองครักษ์นำศพทั้งสองศพเคลื่อนย้ายออกไป

เซี่ยเฉิน มองดูเหตุการณ์จากระยะไกลและเห็นว่าผู้คุมสองคนของพื้นที่ต้องห้ามถูกพาตัวไป คิ้วของพวกเขาขมวดเล็กน้อย

“ตายอีกสองคน?”

เขาคิดในใจอย่างลับๆ ว่าเมื่อคืนเขาฆ่าทหารองครักษ์ที่ดูเหมือนจะถูกพลังบางอย่างควบคุม แต่จู่ๆก็มีอีกสองคนเสียชีวิต

ยิ่งไปกว่านั้น ทหารองครักษ์ที่เสียชีวิตทั้งสองคนมีใบหน้าที่น่าเกลียดน่ากลัวมาก และสามารถมองเห็นเล็บที่ยาวขึ้นและเปลี่ยนเป็นสีดำได้อย่างชัดเจน ซึ่งดูเหมือนจะเหมือนกับเล็บของทหารองครักษ์ที่เขาสังหารไปเมื่อคืนนี้

เกิดอะไรขึ้น เกิดอะไรขึ้นในพื้นที่ต้องห้าม มีปีศาจถูกผนึกอยู่ที่นั้นจริงๆเหรอ?

“ทุกคนฟังทางนี้”

ในเวลานี้ ต่อหน้าฝูงชน ชายชราผู้พิทักษ์ดินแดนบรรพบุรุษเขากล่าวออกมาว่า "ตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป ห้ามมิให้ผู้ใดเข้าไปข้างในพื้นที่ต้องห้ามของภูเขาด้านหลังในระยะ 800 เมตร ถ้าหากมีใครฝ่าฝืนจะถูกลงโทษอย่างรุนแรง"

“เข้าใจกันนะทุกคน ถ้าเข้าใจแล้วก็แยกย้ายกันไปทำงานของพวกเจ้ากันได้แล้ว”

“เข้าใจแล้ว เข้าใจแล้วขอรับ”

หลังจากที่อธิบายทุกอย่าเสร็จแล้ว ชายชราก็จากไปหลังจากไล่ฝูงชนให้แยกย้ายกันไปทำงาน

ใบหน้าของเซี่ยเฉิน สงบมากและเขาก็กำลังครุ่นคิดอะไรบ้างอย่าง

เขาไม่ได้ใส่ใจกับเรื่องราวที่เกิดขึ้น และไม่ได้ใส่ใจกับสิ่งที่ไม่เกี่ยวข้องกับเขา

ถ้าไม่ใช่เพราะว่าได้มีร่างเงาดำแอบเข้ามาข้างในห้องของเขาผ่านทางหน้าต่างเมื่อคืนนี้ เขาอาจจะไม่ตามไล่ล่าร่างเงาดำนั้นไป ดังนั้นเรื่องพวกนี้ไม่เกี่ยวอะไรกับเขาเลย

ตอนนี้เขาสนใจเพียงแค่หน้าที่ของเขาที่ต้องทำในแต่ล่ะวัน เขากวาดพื้นตักน้ำ และลงชื่อเช็คอินในสถานที่ต่างๆที่เขาไปทำความสะอาด ในแต่ล่ะวัน

ในไม่ช้าเซี่ยเฉิน ก็เดินมาถึงด้านนอกของลานปรุงยาทางทิศตะวันออก

"ระบบ ลงชื่อเช็คอินที่นี่"

ในขณะที่เขากำลังกวาดใบไม้ที่ร่วงหล่นอยู่บนพื้น เขาก็ออกคำสั่งกับระบบในใจ

ติ๊ง!

"เช็คอินสำเร็จ ขอแสดงความยินดีกับโฮสต์ด้วย ท่านได้รับ : เม็ดยาเลือดมังกร"

แน่นอนว่าวันนี้เขามาทำความสะอาดที่ลานปรุงยาทางทิศตะวันออกลงชื่อเช็คอินที่นี่และได้รับ เม็ดยาเลือดมังกรร มาอีกหนึ่งขวด ซึ่งทำให้เซี่ยเฉิน รู้สึกมีความสุขมาก

เม็ดยาเลือดมังกร เป็นสิ่งที่จำเป็นสำหรับเขามากเพราะว่าสามารถใช้ฝึกฝนทักษะมังกรคชสารปราบปีศาจได้ ตราบใดที่เขามีเม็ดยาเลือดมังกรมากเพียงพอ เขาก็สามารถฝึกฝนทักษะมังกรคชสารปราบปีศาจไปจนถึงขั้นที่สิบ ได้อย่างรวดเร็ว

หลังจากเสร็จสิ้นงานของวันนี้ เซี่ยเฉินก็รับประทานอาหารและรีบกลับไปยังที่บ้านพักของเขา

จนกระทั่งในตอนดึกเซี่ยเฉิน ก็ได้หยิบเม็ดยาเลือดมังกรออกมาและเตรียมตัวที่จะฝึกฝน

อึก อึก...!

ในบ้านพักเซี่ยเฉิน เขากลืนเม็ดยาเลือดมังกรห้าเม็ดลงไปในอึกเดียว

เม็ดยาละลายในปาก และพลังยาอันยิ่งใหญ่แผ่กระจายออกไป ราวกับกระแสน้ำอุ่นที่พัดผ่านไปยังแขนขาและกระดูก กระจายไปทั่วทั้งร่างกาย

เขารีบนั่งสมาธิและฝึกฝนทักษะมังกรคชสารปราบปีศาจในทันที เพื่อปรับแต่งและดูดซับพลังยาอย่างต่อเนื่อง ด้วยพลังของเม็ดยาเลือดมังกรที่ทรงพลัง อุปสรรคที่เขาติดอยู่ค่อยๆ คลายออก

อย่างไรก็ตาม อุปสรรคนี้แข็งแกร่งและทนทาน ไม่ว่าจะถูกเขาโจมตีไปกี่ครั้ง มันก็ไม่สามารถทะลวงได้ และพลังของยาก็เริ่มอ่อนลงไปเรื่อยๆ

เมื่อเห็นสิ่งนี้เซี่ยเฉิน ก็กลืนเม็ดยาเลือดมังกรห้าเม็ดสุดท้ายลงไปอีกครั้ง

บูม!

หลังจากที่เขากลืนเม็ดยาเลือดมังกรห้าเม็ดสุดท้ายลงไป เม็ดยาละลายในปาก และพลังยาอันยิ่งใหญ่แผ่กระจายออกไป ราวกับกระแสน้ำอุ่นที่พัดผ่านไปยังแขนขาและกระดูก กระจายไปทั่วทั้งร่างกายอย่างรวดเร็ว

ในขณะนี้ ทักษะมังกรคชสารปราบปีศาจก็เร่งความเร็วขึ้นเป็นสองเท่า

"กรรรรร..."

เสียงมังกรคำรามดังขึ้น เงามังกรคชสารทั้งแปดสั่นสะเทือนพร้อมเพรียงกัน จู่ๆ ลมหายใจอันทรงพลังก็แผ่ออกมาจากร่างกายของเซี่ยเฉิน และเงามังกรคชสารตัวที่เก้าก็ค่อยๆ โผล่ออกมาจากร่างกายของเขา

เงามังกรคชสารทั้งเก้าตัวลอยวนเวียนอยู่รอบๆ พ่นลมหายใจอันทรงพลังออกมา

เปรี๊ยะ...!

ด้วยเสียงดังที่คมชัด ในที่สุดสิ่งกีดขวางบางอย่างในตัวของเซี่ยเฉิน ก็พังทลาย และทักษะมังกรคชสารปราบปีศาจก็ก้าวเข้าสู่ขั้นที่เก้าในทันที

"ในที่สุดก็ทะลวงผ่านสักที..."

เซี่ยเฉินลืมตาตื่นขึ้นมาอย่างสบายๆ ลมหายใจของเขาทรงพลังมากกว่าเมื่อก่อนมาก และเงามังกรคชสารทั้งเก้าตัวก็หมุนวนและเต้นไปมารอบตัวของเซี่ยเฉิน

ความรู้สึกของเขาในตอนนี้นั้นน่าทึ่งมาก สมรรถภาพทางร่างกาย ความแข็งแกร่ง และอื่นๆ ได้รับการปรับปรุงขึ้นอย่างน่าอัศจรรย์

ทักษะมังกรคชสารปราบปีศาจขั้นที่เก้า นั้นทำให้เขามีพลังของมังกรคชสารเก้าตัว ดูเหมือนว่าตอนนี้เพียงแค่เขาชกหมัดธรรมดาๆออกไปก็สามารถทำลายความว่างเปล่าได้ และความรู้สึกที่แข็งแกร่งเช่นนี้ช่างน่าหลงใหล

แน่นอนเซี่ยเฉิน รู้ดีว่านี่เป็นเพียงแค่ภาพลวงตาเท่านั้น

“ในที่สุดทักษะมังกรคชสารปราบปีศาจก็ทะลวงผ่านไปยังขั้นที่เก้าได้แล้ว และอยู่ห่างจากจุดสูงสุดเพียงแค่ระดับเดียวเท่านั้น”

ใบหน้าของเซี่ยเฉินเต็มไปด้วยความตื่นเต้น และในที่สุดเขาก็มาถึงจุดนี้

เพียงแค่ความแข็งแกร่งของร่างกายเท่านั้นก็มีพละกำลังมหาศาลมากพอที่จะบดขยี้ปรมาจารย์โดยกำเนิด และยังสามารถเอาชนะปรมาจารย์ผู้ยิ่งใหญ่ระดับทั่วไปได้

หากว่าเขาสามารถฝึกฝนทักษะมังกรคชสารปราบปีศาจไปจนถึงขั้นที่สิบขอบเขตความสมบูรณ์แบบ เขาก็จะสามารถระเผชิญหน้ากับ ปรมาจารย์ผู้ยิ่งใหญ่ได้

“แน่นอนว่าพลังของมังกรคชสารสิบตัวนั้นอาจเกินจริงไปหน่อย แต่แน่นอนว่ามันเป็นทักษะฝึกฝนร่างกายที่ทรงพลัง”

เซี่ยเฉินรู้สึกมีความสุขมากในขณะนี้ และเขาอยู่ห่างจากจุดสูงสุดเพียงก้าวเดียว เมื่อถึงตอนนั้นแม้แต่ผู้ฝึกตนขอบเขตปรมาจารย์ผู้ยิ่งใหญ่ก็สามารถล้มลงได้ด้วยหมัดเดียว

“การฝึกฝนความแข็งแกร่งของอวัยวะภายในนั้นเป็นเพียงระดับแรกเท่านั้น และยังมีเวลาอีกมากในการฝึก”

ในไม่ช้า เขาก็ตระหนักได้ว่าความแข็งแกร่งของอวัยวะภายในของเขาแย่กว่าความแข็งแกร่งของร่างกายมาก และเขาต้องหาทางทำให้ความแข็งแกร่งของอวัยวะภายในให้เท่ากับความแข็งแกร่งของร่างกายให้ทัน

การฝึกฝนทักษะกำหนดลมหายใจเจียวโม่ อย่างน้อยจะต้องไปถึงระดับสูงสุดของปรมาจารย์ผู้ยิ่งใหญ่ และยังมีความสามารถมากพอในการทะลวงไปสู่ระดับที่สูงขึ้น

ดูเหมือนว่าช่วงนี้จำเป็นต้องไปที่ลานปรุงยาทางทิศตะวันออกเพื่อลงชื่อเช็คอินเพื่อรับ เม็ดยาและสมุนไพรต่างๆ เพื่อสงเสริมการบ่มเพาะ

หลังจากตัดสินใจได้แล้ว เซี่ยเฉินก็เริ่มฝึกฝนต่อไป

วันเวลาผ่านไป ซ้ำไปซ้ำมา กวาดพื้น ตักน้ำ เก็บปุ๋ย ปลูกผัก ลงชื่อเช็คอินชีวิตที่น่าเบื่อแต่ว่าเซี่ยเฉินไม่รู้สึกน่าเบื่อเลย

ด้วยการมีอยู่ของระบบ เซี่ยเฉินเดินทางไปมาระหว่างวิหารบรรพบุรุษ ลานปรุงยาทางทิศตะวันออก และแท่นบูชาจักรพรรดิ

เวลาผ่านไป...

เจ็ดปีผ่านไปในชั่วพริบตา

หน้าวิหารบรรพบุรุษ เซี่ยเฉิน กวาดใบไม้ที่ร่วงหล่นในสวนด้วยท่าทางที่สบายๆ และใต้ต้นไม้โบราณข้างๆ เขามีข้ารับใช้สองสามคนอยู่ที่นั่น

ในช่วงเจ็ดปีที่ผ่านมา เซี่ยเฉิน ใช้เวลาส่วนใหญ่ในการลงชื่อเช็คอินไปกับลานปรุงยาทางทิศตะวันออก เขาได้รับยาครอบจักรวาลมาเป็นจำนวนมาก และยังมีสมบัติสวรรค์และโลกมากมาย และความแข็งแกร่งของเขาก็เพิ่มขึ้นอย่างต่อเนื่อง

สามารถอธิบายได้ว่าเข้าความแข็งแกร่งของเขาเพิ่มขึ้นมาอย่างก้าวกระโดด

ตอนนี้ความแข็งแกร่งของอวัยวะภายในของเขาได้ก้าวเข้าสู่ระดับปรมาจารย์แล้ว

สำหรับความแข็งแกร่งของร่างกายนั้น ทักษะมังกรคชสารปราบปีศาจได้มาถึงขั้นที่สิบเมื่อช่วงต้นปีที่ผ่านมา ตอนนี้เขาได้ครอบครองพลังของมังกรคชสารสิบตัวแล้ว

ทุกการเคลื่อนไหวของเขาพลังอันยิ่งใหญ่แอบแฝงอยู่ด้วนในทุกๆการเคลื่อนไหว ด้วยพละกำลังของมังกรคชสารสิบตัวนั้นทรงพลังไม่มีที่สิ้นสุด

พลังของร่างกายเพียงอย่างเดียวก็เทียบได้กับผู้ฝึกตนขอบเขตปรมาจารย์ผู้ยิ่งใหญ่ และในตอนนี้เขาก็สามารถบดขยี้ปรมาจารย์ผู้ยิ่งใหญ่ทั่วไปได้โดยไม่มีปัญหาแม้แต่น้อย

แต่ระดับการบ่มเพาะของเขายังอยู่ในขอบเขตนักรบระดับหนึ่ง เขายังไม่สามารถทะลวงขอบเขตไปยังขอบเขตปรมาจารย์โดยกำเนิดได้ และดูเหมือนว่ามีบางอย่างขวางกั้นการพัฒนาของเขาเอาไว้

"ปรมาจารย์โดยกำเนิด ข้าจะทะลวงขอบเขตนี้ได้อย่างไร"

ในขณะที่เขากำลัง กวาดพื้นเขาก็ไตร่ตรองถึงสิ่งต่างอย่างเงียบๆ ในใจของเขา

ในความเป็นจริง เมื่อห้าปีที่แล้ว เขาไปทะลวงผ่านระดับย่อยของขอบเขตนักรบระดับหนึ่งไปถึงระดับสูงสุดแล้ว แต่ว่าเขาไม่สามารถทะลวงขอบเขตไปยังขอบเขตปรมาจารย์โดยกำเนิดได้

ภายในราชวงศ์เซี่ยนั้น ผู้ฝึกตนระดับแนวหน้าที่อยู่ในขอบเขตปรมาจารย์โดยกำเนิดนั้นมีไม่มากนัก และปรมาจารย์ผู้ยิ่งใหญ่นั้นหายากยิ่งกว่า

ส่วนในนิกายนั้นมีค่อนข้างน้อย

ดังนั้นในทางทฤษฎีแล้วเซี่ยเฉิน จึงถูกพิจารณาว่าเป็นผู้ฝึกตนที่ทรงพลังในระดับแนวหน้าของราชวงค์ได้เลย ด้วยพละกำลังของมังกรคชสารสิบตัว เมื่อปรมาจารย์ผู้ยิ่งใหญ่อยู่ต่อหน้าของเซี่ยเฉินก็ยังต้องคุกเข่าลง

แต่ว่าเขายังรู้สึกไม่พอใจ ความแข็งแกร่งของเขาในตอนนี้นั้นเขาไม่ได้อยู่ยงคงกระพัน ดังนั้นเซี่ยเฉิน จึงตัดสินใจที่จะรักษาภาพลักที่ต่ำเอาไว้ต่อไป

“หึ ชั่วพริบตา เวลาก็ผ่านไปแล้วสิบปี”

หลังจากทำความสะอาดเสร็จแล้ว เซี่ยเฉิน ก็เงยหน้ามองขึ้นไปบนท้องฟ้า

เขารู้สึกมีอารมณ์ขึ้นมาเล็กน้อยในใจ เป็นเวลากว่าสิบปีแล้วที่เขาได้ถูกเนรเทศให้มาอยู่ที่ดินแดนของบรรพบุรุษ สิบปีเต็ม

จากจุดเริ่มต้น เขาไม่รู้อะไรเลยและตอนนี้เขามีความแข็งแกร่งที่ทรงพลัง และเขามีร่างกายที่แข็งแกร่งเทียบได้กับปรมาจารย์ผู้ยิ่งใหญ่

แต่เซี่ยเฉิน ยังคงลังเลที่จะเปิดเผยความแข็งแกร่งของเขาออกมา เขารู้สึกว่าความแข็งแกร่งของเขายังไม่เพียงพอ และเขาจะไม่มีวันออกไปจากที่นี้โดยปราศจากความแข็งแกร่งที่อยู่ยงคงกระพัน

"ไม่เป็นไร ไปลงชื่อเช็คอินของวันนี้ให้เสร็จก่อนก็แล้วกัน"

แค่คิด เขาก็มาถึงลานปรุงยาทางทิศตะวันออกแล้ว

"ระบบ ลงชื่อเช็คอินที่นี่"

เมื่อระบบได้ยินคำสั่งของ เซี่ยเฉิน มีเสียงการแจ้งเตือนดังขึ้นในใจของเขา

ติ๊ง!

"เช็คอินสำเร็จ ขอแสดงความยินดีกับโฮสต์ด้วย ท่านได้รับ : เม็ดยากลั่นสัมผัสศักดิ์สิทธิ์"