บทที่ 218: อัปเกรดอีกครั้ง! พืชผลพิเศษ: แตงกวาเสริมสวย!
เสียงเพลงของต้นไม้ที่บ้านไร่ชิงหลินได้รับความนิยมบนอินเทอร์เน็ตอยู่ยาวนานหลายวัน จากนั้นความนิยมก็ค่อย ๆ ลดลง
นี่ไม่ใช่เพราะเสียงของต้นไม้ไม่เป็นที่นิยมอีกต่อไป แต่เป็นเพราะแพลตฟอร์มวิดีโอสั้น (Short Video) กำลังควบคุมกระแสความนิยมอยู่ แม้ว่าแพลตฟอร์มเหล่านี้จะต้องการสิ่งดึงดูดความสนใจก็ตาม แต่ไม่ใช่ว่าจะปล่อยให้สิ่งดังกล่าวแช่อยู่แบบนั้นไปตลอดกาล ยังคงมีเรื่องการลงทุนจากด้านอื่น ๆ ที่ให้ผลประโยชน์มากมายซึ่งต้องไขว่คว้า
อย่างเช่นกระแสหลักของแพลตฟอร์มในตอนนี้คือการไลฟ์สดโฆษณาขายของ
ถึงกระนั้นในช่วงสัปดาห์ที่ผ่านมานี้ชื่อเสียงของต้นแปะก๊วยเก่าแก่อายุ 500 ปี 2 ต้นที่สามารถส่งเสียงออกมาเป็นเพลงได้ได้แพร่กระจายไปทั่วแล้วเรียบร้อย
ตอนนี้เมื่อพูดถึงต้นไม้ที่มีชื่อเสียงในประเทศจีนจะต้องเป็นต้นแปะก๊วยเก่าแก่สองต้นนี้เท่านั้น
บนแพลตฟอร์ม QQ Music เพลงสบาย ๆ จากเสียงของต้นไม้ก็มียอดดาวน์โหลดที่สูงจนต้องประหลาดใจด้วยเหมือนกัน
ส่วนทางด้านการทำสารคดีนั้นทางอำเภอได้ไปพบกับผู้กำกับแล้ว
อีกฝ่ายเคยถ่ายทำสารคดีเกี่ยวกับขนมของอำเภอโหยวเฉิงให้กับทางอำเภอมาก่อน
...........................................................................
บ้านไร่ชิงหลิน
ในร้านอาหาร
อาจารย์หลินเดินกับชายผมยาวตามทางเดินด้วยสีหน้าขมขื่น
อีกฝ่ายเป็นผู้กำกับที่ทางอำเภอหามา และมีผู้ช่วยอยู่ข้าง ๆ เดินถือสมุดบันทึกขีด ๆ เขียน ๆ ตามที่ทั้งสองคุยกันไม่หยุด
ผู้กำกับผมยาวพูดอย่างจริงจัง “เข้าใจแล้วนะครับอาจารย์หลิน เราจะเพิ่มองค์ประกอบความขัดแย้งให้กับแผนการเปลี่ยนผ่านนี้ เช่นในช่วงเวลาตรงนี้ได้มีโจรพยายามที่จะตัดต้นไม้ แต่หลินหยวนรู้เข้าเลยเข้าไปต่อสู้กับโจรจนมันบาดเจ็บและได้ช่วยตำรวจจับโจรด้วย แบบนี้เรื่องราวจะได้ยิ่งเข้มข้นขึ้น”
หลินหยวนที่ว่าก็คือชื่อของตัวเอกในสารคดี และยังเป็นชื่อจริงของอาจารย์หลินที่สงสัยกันมาถึง 200 กว่าตอนอีกด้วย
“มันจะไม่เป็นไรแน่เหรอ โกหกแบบนั้นมันไม่ดีนะ!” อาจารย์หลินส่ายหัวยิก ๆ เพราะตั้งใจแล้วว่าจะไม่โกหกอีกแล้วในชีวิตนี้
เพราะสถานการณ์ที่เป็นอยู่ตอนนี้ก็มาจากคำโกหกของตัวเองไม่ใช่เหรอ?
ถ้ายังกล้าทำต่อก็งี่เง่าเกินบรรยายแล้ว!
ไม่เอาแล้วการโกหก ไม่เอาแน่นอน!
แต่ผู้กำกับผมยาวกลับยิ้มและบอกว่า “อาจารย์หลิน ความมุ่งมั่นที่จะไม่โกหกของคุณน่าชื่นชมมากจริง ๆ แต่นี่มันแค่สารคดีเองนะครับ แถมจุดประสงค์ที่ทำขึ้นมาก็เพื่อส่งเสริมการขายด้วย เพราะงั้นยังมีช่องให้ใช้ศิลปะแปรรูปได้หน่า แล้วเรื่องนี้ก็ตัดสินไปแล้ว”
‘ไอ้...’ อาจารย์หลินอยากจะด่าออกมา
‘ในเมื่อพวกมึงตัดสินไปแล้วแล้วจะมาขอความเห็นกูเพื่อ?’
หลังจากนั้นผู้กำกับผมยาวก็ได้ยื่นคำขอปรับโครงเรื่องให้สมบูรณ์ยิ่งขึ้น และอาจารย์หลินก็พบว่าตัวเองไม่ได้คัดค้านอะไรออกไปเลย แถมเนื้อเรื่องที่อีกฝ่ายแต่งขึ้นยิ่งมาก็ยิ่งประหลาดเรื่อย ๆ ซะอย่างนั้น
หลังจากที่ผู้กำกับผมยาวจากไปแล้วอาจารย์หลินก็ได้แต่เดินไปที่ห้องโถงเดิมด้วยความหดหู่ใจ
ที่ห้องโถงเดิมมีคนหลายคนกำลังวัดขนาดพื้นที่นั่นนู่นนี่อยู่ โดยมีฉินหลินที่กำลังออกท่าออกทางชี้นู่นชี้นี่คุยกับคนคนหนึ่งอยู่
คนเหล่านี้คือคนที่ฉินหลินจ้างมาสร้างอควาเรียม
ห้องโถงเดิมตอนนี้ว่างเปล่าแล้ว และแผนอควาเรี่ยมเองก็มีมานานแล้วด้วย ที่ต้องล่าช้ามาจนถึงตอนนี้ก็เพราะมัวแต่สนใจในการเก็บเมล็ดพันธุ์ของแตงโมกับข้าวหลวงเสียงสุ่ยที่สวนหลังบ้านนั้นแหละ
ทว่าตอนนี้ทั้งโครงการแตงโมและข้าวหลวงเสียงสุ่ยได้สำเร็จไปแล้ว ถึงตาแผนอควาเรี่ยมที่ต้องเอาเข้าสู่วาระการประชุมซักที
ผู้รับเหมาได้จดบันทึกสิ่งที่ฉินหลินอยากได้ทีละอย่าง ๆ
อความเรี่ยมนั้นไม่ใช่สิ่งที่จะสร้างขึ้นมาได้ในเวลาสั้น ๆ และส่วนยากสุดก็ไม่ได้อยู่ที่ขั้นตอนการสร้างด้วย แต่เป็นการออกแบบ
ค่าใช้จ่าย ความสมเหตุสมผล วิธีการควบคุมการระบายอากาศ ปริมาณออกซิเจน การจัดวางและสร้างสภาพแวดล้อมที่เหมาะสม ฯลฯ ในขั้นตอนการออกแบบต้องมีการวางแผนเป็นขั้นเป็นตอนให้หมด
ส่วนเรื่องการก่อสร้างนั้นด้วยวัสดุและเทคโนโลยีในสมัยนี้จึงไม่ใช่เรื่องยาก แค่ทำตามขั้นตอนที่วางแผนไว้อย่างเคร่งครัดก็จบ ไม่ต่างจากโครงการก่อสร้างโดยทั่วไปมากนัก
ผู้รับเหมาเดินดูรอบ ๆ กับฉินหลิน และหลังจากที่เห็นว่าฉินหลินไม่มีอะไรจะเพิ่มเติมแล้วก็เริ่มให้คนงานที่สำรวจตรวจวัดเข้ามาบอกข้อมูลที่วัดได้
เมื่ออาจารย์หลินเห็นฉินหลินก็เข้าไปถามด้วยน้ำเสียงขื่นขม “เถ้าแก่ ช่วยบอกทางอำเภอได้มั้ยว่าอย่าปล่อยคลิปสารคดีโปรโมต”
“มีไรอีกล่ะค้าบ~” ฉินหลินถามอาจารย์หลินด้วยน้ำเสียงหยอกล้อ เพราะเขารู้ว่าอีกฝ่ายต้องกำลังตื่นตระหนกกับสถานการณ์ของตัวเองในตอนนี้อย่างแน่นอน
อาจารย์หลินรู้สึกลนลาน แต่ก็ยังไม่กล้าบอกเรื่องที่ตัวเองโกหกอยู่ดี ได้แต่โบ้ยความผิดใส่ผู้กำกับว่า “ก็ผู้กำกับนั่นจะแต่งบทเพิ่มให้ฉันนี่นา แบบนั้นไม่ใช่การโกหกเหรอ!”
ฉินหลินไม่ได้เปิดโปงอาจารย์หลินแต่กลับล้อว่า “การใช้ศิลปะปรับเปลี่ยนก็เป็นเรื่องปกตินี่ ถึงตอนนั้นแค่เพิ่มข้อความไปว่า ‘ดัดแปลงมาจากเรื่องจริง’ ก็ไม่มีปัญหาแล้ว”
“...” อาจารย์หลินได้แต่ถอนหายใจและเดินกลับไปที่ร้านอาหารอย่างช่วยไม่ได้
เรื่องทุกอย่างรู้สึกจะเกินเยียวยาไปแล้ว
ตัวเองที่อายุปูนนี้ไม่รู้ทำไมถึงเกิดอยากหายาแก้เสียใจมากินมากขนาดนี้ได้หนอ?
ฉินหลินยิ้มชอบใจและกลับไปที่ห้องทำงาน
เนื่องจากต้องมาดูเรื่องอควาเรียมทำให้วันนี้ยังไม่ได้จัดการกับเรื่องในเกมเลย ดังนั้นเมื่อกลับถึงห้องเขาจึงเล่นเกมก่อนเลย
ฉินหลินให้ตัวละครทำกิจวัตรประจำวันให้ครบทุกอย่าง แต่ก็น่าเสียดาย ปลาที่ได้ก็เดิม ๆ ของป่าไม่มีการรีเฟรช และต้นไม้ก็มีแต่ต้นไม้ธรรมดา ๆ
เป็นอีกวันที่ดูเหมือนว่าจะไม่มีอะไรให้น่าแปลกใจ
ทว่าเมื่อเขาเอาไม้ที่ตัดแล้วกลับมาขายที่ฟาร์มจู่ ๆ ก็มีแจ้งเตือนของระบบเด้งขึ้นมา
[อัปเกรดตัวละคร เปิดฟีเจอร์ใหม่!]
การแจ้งเตือนที่จู่ ๆ ก็โผล่มานี้ทำให้ฉินหลินมีความสุขมาก
เนื่องจากในเกมฮาร์เวสต์มูนมีการตั้งค่าในการอัปเลเวลที่คลุมเครือมาก มันไม่มีแถบบอกว่าได้ EXP เท่าไหร่แล้ว จึงเป็นไปไม่ได้เลยที่เพลย์เยอร์จะกะเวลาได้ว่าตัวเองจะอัปเลเวลตอนไหน
ดังนั้นการที่จู่ ๆ มีการอัปเกรดตัวละครจึงเป็นเรื่องน่าแปลกใจอยู่เสมอ
ฉินหลินรีบดูข้อมูลทันทีว่าหลังจากอัปเกรดแล้วจะทำอะไรได้บ้าง
มีแปลงเลเวล 1 ที่บุกเบิกได้ 1 แปลง สามารถอัปเกรดเป็นแปลงเลเวล 2 ได้ 1 แปลง สามารถอัปเกรดเป็นแปลงเลเวล 3 ได้ 1 แปลง และยังสามารถอัปเกรดเป็นแปลงเลเวล 4 ได้อีก 1 ด้วย
ส่วนแปลงนากับทุ่งปศุสัตว์ยังไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลง
และตามที่คาดไว้คือฟังก์ชั่นแปลงปลูกสมุนไพรได้เปิดขึ้นแล้ว โดยการเปลี่ยนให้เป็นแปลงสมุนไพรต้องเปลี่ยนจากแปลงปลูกเลเวล 3
ซึ่งเรื่องนี้ยังต้องคิดให้ดี ๆ ก่อน แต่ก่อนอื่นฉินหลินได้ให้ตัวละครทำการบุกเบิกแปลงเลเวล 1 ที่ได้มาใหม่และจัดการอัปให้เป็นเลเวล 2...
แม้ว่าจะไม่จำเป็นต้องเอาพืชผลจากแปลงเลเวล 1 กับ 2 ออกมาขายในโลกจริงแล้วก็ตาม แต่แปลงปลูกเหล่านี้คือแหล่งที่มาของเหรียญทองในเกม
หลังจากนั้นก็จัดการอัปเกรดแปลงเลเวล 2 ให้กลายเป็นเลเวล 3 กระนั้นถึงจะได้แปลงเลเวล 3 มาเพิ่ม 1 แปลงก็จริง แต่ถ้าเปลี่ยนมันให้เป็นแปลงสมุนไพรล่ะก็แปลว่าแปลงเลเวล 3 สุดท้ายแล้วก็เหลือเท้าเดิม
แน่นอนว่าฉินหลินเลือกเปลี่ยนแปลงเลเวล 3 ให้เป็นแปลงสมุนไพร
แล้วแจ้งเตือนก็เด้งขึ้นมา
[เปลี่ยนให้เป็นแปลงปลูกสมุนไพรหรือไม่?]
ฉินหลินเลือก [ใช่] จากนั้นแปลงปลูกเลเวล 3 ก็เริ่มเกิดการพลิกตลบ จากนั้นไม่นานจากแปลปลูกเลเวล 3 ได้เปลี่ยนเป็นแปลงปลูกสมุนไพรเลเวล 1
พอเห็นคำว่า ‘แปลงปลูกสมุนไพรเลเวล 1’ แล้วฉินหลินก็นึกถึงหญ้าอโดนาซีที่หลี่ไข่อยากขยายพันธุ์
หลี่ไข่นั้นอย่าว่าแต่ทำพันธุ์เลย แค่ปลูกให้งอกก็ไปไม่รอดแล้ว และตอนนี้เขามีแปลงสมุนไพรที่จะใช้ทดลองปลูกได้
เหรียญทองในเกมตอนนี้ก็เยอะแยะตาแป๊ะไก่ ดังนั้นเขาจึงใช้มันอัปเกรดแปลงปลูกเลเวล 3 แปลงหนึ่งให้กลายเป็นแปลงปลูกเลเวล 4
เมื่อเสร็จหมดแล้วเขาก็ให้ตัวละครไปที่ร้านขายเมล็ดพันธุ์ในเมืองแร่ดิบ
ฉินหลินอยากดูว่าพอมีแปลงเวล 4 กับแปลงสมุนไพรแล้วจะมีอะไรใหม่ ๆ ให้เอาไปปลูกได้บ้าง
เมื่อเข้าไปในร้านขายเมล็ดพันธุ์แล้วก็กดที่ NPC
นอกจากเมล็ดพันธุ์ที่ปลูกในแปลงปลูกและแปลงนาแล้ว ตอนนี้ได้มีตัวเลือกหมวดหมู่สมุนไพรเพิ่มขึ้นมาด้วย
เมื่อกดเข้าไปดูดูเมล็ดพันธุ์สำหรับแปลงสมุนไพรเลเวล 1 ก็เห็นรายการของเมล็ดพันธุ์ที่ปลูกได้ มินต์ สายน้ำผึ้ง ติงซงเถิง...
มีเมล็ดพันธุ์สำหรับแปลงสมุนไพรเลเวล 1 จำนวนมากในร้านขายเมล็ดพันธุ์ แต่... ไม่มีเมล็ดหญ้าอโดนาซี ซึ่งก็คงเป็นขีดจำกัดของเกมนั่นแหละ เพราะมันเป็นไปไม่ได้หรอกที่จะมีเมล็ดพันธุ์พืชทุกชนิดบนโลกใส่ไว้ในเกม ถ้าต้องเอาละเอียดถึงเบอร์นั้นล่ะก็บริษัทท่าจะเจ๊งก่อน
แต่ที่งงก็คือทำไมระบบมันถึงขึ้นว่าเมล็ดของหญ้าอโดนาซีสามารถปลูกในแปลงสมุนไพรเลเวล 1 ได้ล่ะ?
ก็ในเมื่อดูในร้านขายเมล็ดพันธุ์แล้วเมล็ดที่ใช้กับแปลงปลูกเลเวล 1 ได้นั้นมีแต่พวกพืชสมุนไพรสวนครัวทั่ว ๆ ไปเองนะ แต่เมล็ดของหญ้าอโดนาซีนั้นเห็นได้ชัดว่าเป็นอะไรที่ปลูกได้ยากในโลกจริง
ตามประสบการณ์ที่ผ่านมา มูลค่าของเมล็ดพันธุ์ในแต่ละระดับของเกมจะสัมพันธ์กับเมล็ดพันธุ์ในโลกจริงอยู่บ้าง แปลว่ายิ่งเป็นเมล็ดที่ในเกมต้องใช้ข้อกำหนดในการปลูกสูงเท่าไหร่เมล็ดในโลกจริงก็ยิ่งแพงและหายากเท่านั้น
เมล็ดหญ้าอโดนาซีล่ะมันยังไง หรือมันเคยปลูกง่ายมาก่อน?
หรือว่าหญ้าอโดนาซีมันปลูกง่ายในต่างประเทศ? เพราะบางแห่งพืชบางชนิดปลูกง่ายมากจริง
หรือบางทีวิธีเพาะเมล็ดก่อนหน้านี้จะผิด? หรือวิธีการปลูกไม่ถูกต้อง?
พอ ๆ ไม่ต้องคิดละ คนไม่มีความรู้คิดไปก็คิดไม่ออหรอก ในเมื่อมีระบบอยู่ในมีเพราะงั้นคิดไม่ออกแล้วมันจะทำไมวะ
ต่อมาก็เช็กดูเมล็ดพันธุ์ที่ปลูกได้ในแปลงปลูกเลเวล 4
อืม... เยอะแยะตาแป๊ะไก่จริง ๆ แถมผลผลิตในโลกจริงยังขายได้แพงกว่าเมล็ดในแปลงปลูกเลเวล 3 อีก
ทว่ามีของสำคัญที่เขาอยากรู้จนต้องเลื่อนดูจนสุดรายการ
นั้นคือเมล็ดพันธุ์ที่มีเครื่องหมาย ☆ กำกับ
เครื่องหมาย ☆ ที่กำกับอยู่กับเมล็ดพันธุ์เป็นตัวที่บอกว่านี่คือไอเทมลึกลับซึ่งหายากมากโดยจะสุ่มรีเฟรชในร้าน คุณภาพก็แปลกและแตกต่างซึ่งไม่อยู่ในหมวดหมู่เดียวกับเมล็ดพันธุ์ทั่ว ๆ ไป
เหมือนกับ ☆เมล็ดพันธุ์แตงโมไร้เมล็ด (เลเวล 2) และ ☆เมล็ดข้าวหลวงเสียงสุ่ย (เลเวล 1) ก่อนหน้านี้
[☆เมล็ดแตงกวาเสริมสวย: เลเวล 2]
[เมล็ดแตงกวาชนิดพิเศษ เป็นเมล็ดแตงกวาคุณภาพสูงที่ได้รับการปรับปรุงอย่างต่อเนื่องโดยผู้เชี่ยวชาญด้านพืชผลเผ่าคนแคระ หลังจากการวิจัยและการตรวจสอบมาเป็นระยะเวลายาวนานก็ได้ปรับปรุงเอฟเฟกต์เสริมความงามของแตงกวา ไม่จำกัดฤดูกาลในการปลูก ความต้องในการปลูก: แปลงปลูกเลเวล 4]
เป็นเมล็ดแตงกว่าแต่กลับไม่ใช่แตงกวาธรรมดา
ทุกคนต่างก็รู้กันดีอยู่ว่าแตงกวามีประโยชน์ในด้านการเสริมความงาม และแตงกวาบางชนิดก็มีประโยชน์มากกว่ามาส์กหน้าซะอีก
เนื่องจากในแตงกวามีเอนไซม์ที่ออกฤทธิ์แรงและสารอื่น ๆ เป็นองค์ประกอบ เอนไซม์ของแตงกวาสดสามารถส่งเสริมการเผาผลาญของร่างกาย ส่งเสริมการไหลเวียนโลหิต และให้ความชุ่มชื้นทำให้ผิวสวยได้อย่างมีประสิทธิภาพ ดังนั้นผู้หญิงบางคนจึงใช้เหตุนี้ในการเอาแตงกวามาโปะที่หน้าโดยตรง
ครั้งนี้แตงกวาเสริมสวยที่รีเฟรชได้นี้มีการเพิ่มเติมเอฟเฟกต์เสริมความงานเข้าไปอีก หรือก็คือเป็นแตงกวาที่ไม่ได้มีไว้กินแต่เอาไว้โปะหน้า!
แถมความต้องการในการปลูกคือแปลงปลูกเลเวล 4 ด้วย แปลว่าถ้าเอาไปปลูกนอกแปลงเลเวล 4 อย่างเช่นโลกจริงจะทำให้คุณภาพเสื่อมถอยลงเหมือนกับแตงโม
อย่างไรก็ดี ขอแค่มันเสริมความงามแบบได้ผลจริงจังก็พอแล้วหนิ ต่อให้คุณภาพเสื่อมลงเหลือเลเวล 1 แต่ใครคนไหนมันจะไปรู้ด้วยล่ะ ยังไงผู้หญิงทุกคนก็ต้องแย่งกันซื้ออยู่แล้ว
คำถาม: ผู้หญิงสนใจอะไรมากที่สุด?
คำตอบ: ใบหน้าตัวเองไง!
ใช่ป๊ะ?
รองลงมาก็เงิน สวยด้วยรวยด้วยนี่แหละเริ่ดสุด
ระบบของฉินหลินนั้นทำให้เขาสามารถควบคุมความมั่งคั่งเอาไว้ในมือได้
ก่อนหน้านี้ก็มีไข่เป็ดคนสวยที่มีผลเหมือนกัน แต่ตอนนี้มีแตงกว่าเพิ่มเข้ามาอีก ไข่เป็ดคนสวยนั้นยังมีข้อจำกัดคือต้องให้เป็ดออกไข่อยู่ แต่การปลูกแตงกวานั้น... ถ้าหากขยายการปลูกในวงกว้างได้ล่ะก็ เหอะ ๆ
ในอนาคตมันจะกลายเป็นสิ่งสำคัญที่ผู้หญิงทุกคนต้องมีติดตัว!
ก็นะมันไม่ใช่แค่ใช้โปะหน้าได้นี่เนอะ คือผู้หญิงเค้าก็มีวิธีใช้เพื่อความบันเทิงส่วนตัวด้วย... นั่นแหละ!
ฉินหลินให้ตัวละครซื้อเมล็ดแตงกวาเสริมสวยมาโดยไม่มีลังเล จากนั้นก็กลับไปยังแปลงปลูกเลเวล 4
ระยะเก็บเกี่ยวของแตงกวาไม่ได้นานอะไร ในโลกจริงปลูก 2 เดือนก็ได้กินแล้ว จากความต่างของเวลาในเกมแปลว่าปลูกตอนนี้ช่วงบ่ายได้เก็บ แต่อย่างที่บอกคือกินไม่ได้
ในตอนบ่าย เกมได้แจ้งเตือนว่าแตงกวาเสริมสวยที่ปลูกไว้สุกแล้ว
ฉินหลินให้ตัวละครไปเก็บเกี่ยวแตงกวาเสริมสวยในแปลงปลูกเลเวล 4 ทั้งหมดมาไว้ในห้องเก็บของจากนั้นตัวเขาก็ไปล็อคประตูห้องทำงาน
เมื่อเข้าเกมมาก็ไปดูแตงกวาก่อนเลย
มองแว้บแรกเห็นว่าจำนวนที่เก็บเกี่ยวได้นั้นมีไม่เยอะ แตงกวาก็ขนาดไม่ได้ใหญ่ ผิวก็ไม่ได้เขียวออกไปทางเหลือ ๆ อมน้ำตาลมากกว่า และขนาดก็ไม่ได้ใหญ่เหมือนแตงกวาทั่วไปด้วย มีเส้นผ่าศูนย์กลางประมาณ 5 เซนติเมตรเท่านั้น
ไม่รู้ทำไมมันถึงดูแหม่ง ๆ แต่ก็บอกไม่ได้ว่ามันตรงไหน (ทุกตรงเลยโว้ย!)
และมีหน้าต่างข้อมูลกำกับว่า
[แตงกวาเสริมสวย: เลเวล 2 (75 ลูก)]
[แตงกวาที่ใช้เพื่อเสริมความงามชนิดพิเศษ เป็นผลิตภัณฑ์ที่ได้รับการวิจัยอย่างละเอียดรอบคอบโดยผู้เชี่ยวชาญเผ่าคนแคระ มันคือพรสำหรับผู้หญิง: ผิวขาวขึ้น +2, เพิ่มความชุ่มชื้นให้ผิว +2!, รสสัมผัส -2, อร่อย -2, เอฟเฟกต์พิเศษที่ไม่รู้จัก +1]