เล่นมายคราฟในต่างโลก เล่มที่ 1 บทที่ 31: เล่นเอนชานท์
ติดตามเป็นกำลังใจให้ผู้แปลได้ที่แฟนเพจ:BamแปลNiyay
เล่มที่ 1 บทที่ 31: เล่นเอนชานท์
.
เช้าวันรุ่งขึ้น ข้าไปที่หลุมฝังศพของนักผจญภัยนิรนามและวางของเซ่นไหว้ให้กับผู้ตาย ก่อนที่จะไปยังฐานลับ
โอ้ มีอีกเรื่อง หลังจากการสืบเสาะที่ยาวนานของนักผจญภัยที่ตายไปแล้ว ข้าก็ได้สร้างความวุ่นวายครั้งใหญ่ในหมู่บ้าน
พวกเขาเป็นกลุ่มคนที่หายไปเมื่อยี่สิบสามปีก่อน และปรากฎว่าไม่มีญาติอยู่รอบๆ ดังนั้นข้าวของของพวกเขาจึงเป็นของข้าอย่างถูกต้องตามกฎหมาย
...ไม่ใช่ว่าข้าต้องการของของพวกเขาหรอกนะ ข้าเพิ่งฝังพวกเขาไปพร้อมกับสิ่งที่เหลืออยู่ในร่างกายของพวกเขา
ข้าหวังว่าพวกเขาจะไปสู่สุคติ
ข้าอาจไม่เคร่งศาสนามากนัก แต่สถานเลี้ยงเด็กกำพร้าของเราเป็นโบสถ์เกรลลาแวนติโนม การฝังคนตายก็เสมือนการให้ความเคารพแด่ผู้ตาย
ข้ารีบไปที่ฐานลับเพื่อหาเมล่อนที่ร่างกายตอนนี้ชุ่มไปด้วยเลือดจากบนลงล่าง
“อรุณสวัสดิ์ นายท่าน” นางทักทายข้าในขณะที่ร่างกายของนางเต็มไปด้วยเลือด นี่คงจะตลกมากถ้าภาพมันดูไม่น่าสยดสยองขนาดนี้
“เมล่อนเป็นอะไรหรือเปล่า?”
"ข้าสบายดี เลือดทั้งหมดมาจากศัตรูของข้าต่างหาก ข้ากลับมาอย่างเร่งรีบ เพราะงั้นข้าก็เลยยังไม่ได้ทำความสะอาดตัวเองนะคะ”
เมล่อนมี [กล่อง] ขนาดใหญ่รัดอยู่บนหลังของนางและมันก็เต็มไปด้วยเลือด เมื่อคืนนางอาบเลือดแบบไหนกัน!?
[เมล่อน_ระดับ 29_เลือด: 1634/2058_สถานะ: {ทาส}_สมญานาม: ทาสของวอลสัน]
หาาา!? นางเพิ่มระดับขึ้นสองระดับในคืนเดียว!?
ตอนนี้ข้ามีระดับเป็น 29 และเกรซเป็น 28... โอ้ เดี๋ยวก่อนนะ เมื่อคืนเราทั้งคู่มีระดับสูงขึ้นเพราะเมล่อนออกไปล่าอะไรบางอย่างด้วย
เพราะงั้นคงต้องตัดส่วนค่าประสบการณ์ของคืนวันก่อนไป
แต่การที่นางเพิ่มระดับได้ไวเช่นนี้ก็ถือเป็นเรื่องที่น่าเหลือเชื่ออย่างยิ่ง
เราทั้งคู่มีระดับที่ใกล้เคียงกัน แต่เลือดของข้าเป็นเพียงหนึ่งในสี่ของทั้งหมดของนาง... ทำไมมันต้องเป็นแบบนี้ด้วยนะ?
“นายท่านมาที่นี่สิค่ะ” เมล่อนปลดเชือกและวาง [หีบ] ที่เปื้อนเลือดลงบนพื้น
ข้าเปิดมันและพบว่ามันเต็มไปด้วยกระดูกและเนื้อสัตว์ทุกชนิด
[เนื้ออมานด้า], [เนื้อเสือชีต้าหุ้มเกราะ], [เนื้อมิโนทอร์สสารมืด]... หา?
"มิโนทอร์สสารมืด!?" ข้าจ้องมองไปทางเมล่อนด้วยความประหลาดใจ
ข้าจำได้ว่ามันเป็นชื่อของมอนสเตอร์ระดับ "A" นะ และมัน...เอ่อ... มักจะต้องใช้คนมากมายเพื่อจัดการมัน เจ้ากำลังบอกข้าว่าเมลอนฆ่าสิ่งนี้ด้วยตัวนางเพียงคนเดียวเหรอ!?
"ค่ะนายท่าน กว่าข้าจะจัดการมันได้ใช้เวลานานพอสมควรเลย แถมข้ายังถูกมันตีด้วย ดูท่าข้ายังคงมีอีกหลายอย่างให้ต้องฝึกฝน"
...ที่เจ้าฆ่ามันได้ด้วยตัวคนเดียวก็เก่งมากแล้วไม่ใช่หรือไง...? ข้าว่าไม่จำเป็นต้องฝึกอีกแล้วมั้ง
หากที่ข้าจำมาไม่ผิด นี่ควรจะเป็นมอนสเตอร์ระดับ 43 สิ!
ข้าไม่รู้เลยว่ามันจริงหรือไม่ แต่มีข่าวลือว่ามันแข็งแกร่งพอๆ กับ [อาร์คอน] ผู้เป็น [ราชันแห่งขุนเขา]
ข้าเหลือบมอง [กระบี่ผึ้ง] ที่ติดอยู่กับเมล่อน ด้ามจับแสดงให้เห็นว่าพลังงานวิเศษที่ใช้หมดลงไปแล้ว
...ถ้าอย่างนั้นนางคงจะใช้อาวุธนี้เพื่อฆ่ามันสินะ...ถ้ามันอยู่ในระดับเดียวกับเมล่อน มันคงจะไม่...
"พระเจ้า..." ข้าหยิบ [ขวานยักษ์ของมิโนทอร์] ออกมาจาก [หีบ] มันเป็นขวานรบธรรมดา แต่น้ำหนักค่อนข้างหนัก
“ข้าหวังว่ากระดูกพวกนี้จะสามารถสร้าง [ผงกระดูก] ให้กับนายท่านได้มากพอ” เมล่อนกล่าว
"หา?" ให้ข้าเหรอ?
“นายท่าน...นี่...พอจะช่วยนายท่านได้บ้างไหมคะ?” เมล่อนมองมาที่ข้าด้วยสีหน้ากังวล
ดูเหมือนนางจะตีความอารมณ์บนใบหน้าของข้าผิดคิดว่าข้าโกรธอยู่ สงสัยข้าต้องรีบแก้ไขความเข้าใจผิดนี้แล้ว
“เมล่อน เจ้าค่อนข้างบ้าบิ่นมากเลยนะ” ภายในใจข้ามีความสุข แต่ข้าก็ไม่พอใจมากเช่นกัน
"เอ่อ!?"
"เจ้าเข้าไปในป่า [นาคูลา] ตอนกลางคืนตัวคนเดียวไม่ใช่เหรอ?" ข้าคงต้องดุนางหน่อย ไม่เช่นนั้นนางคงคิดจะทำอะไรบางอย่างที่อันตรายมาก
“ถ้าเป็นคนอื่น มันคงไม่ต่างจากการฆ่าตัวตาย! เจ้ารู้ไหมว่ามันอันตรายแค่ไหน?”
“...ค่ะ นายท่าน...” หัวของเมล่อนห้อยลงต่ำ ราวกับว่าความภาคภูมิใจที่มีทั้งหมดของนางได้สลายหายหมดสิ้น
เอ๊ะ? ข้าพูดแค่สองสามประโยค นางก็ตัวหดลงแล้ว
ตอนนี้เมล่อนดูน่าสงสารมาก ร่างกายของนางเต็มไปด้วยเลือดและด้วยใบหน้ากับท่าทางนั้น คนนอกคงคิดว่านางกำลังถูกทรมานอยู่
อืม...แต่หน้าแบบนี้ของนางก็น่ารักน่าแกล้งไม่หยอกเลยนะ
“แต่ว่าเมล่อน เจ้าก็ทำได้ดีมาก สิ่งนี้ช่วยข้าได้มากเลยล่ะ” เมล่อนน่ารักมาก บางทีข้าควรจะกอดนางเป็นการตอบแทนดีไหม?
ข้ายกแขนกอดนาง
อู้ววววว ไม่นะ ข้าลืมคิดไปว่าหน้าอกของนางใหญ่มากจนมันบีบอยู่ข้างหน้าข้าเสียแล้ว โอ้! นี่เป็นครั้งแรกที่ข้าได้โอบกอดนาง
หืม? วิตถารงั้นเหรอ? เอาน่า หยวนๆ กันหน่อย คิดเสียว่าพี่ชายน้องสาวกอดกัน!
รูปร่างของเมล่อนนั้นสมบูรณ์แบบมาก หน้าอกที่เหมือนแตงโมสองเต้าของนางถูกกดลงบนร่างกายของข้า ร่างกายของนางนุ่ม แต่ข้าก็รู้สึกได้ถึงกล้ามเนื้อที่ซ่อนอยู่ใต้ซิกแพคของนาง...จะว่าไปมันก็ทำให้ข้าหวนคิดถึงสาวๆ ที่ชอบออกกำลังกายในโลกใบเก่าเลยแฮะ
ข้าเลี้ยงดูนางมาอย่างสมบูรณ์เลยนิ!
“น - น - นายท่าน !?”
“ด้วยกระดูกพวกนี้ ข้าก็วางใจได้เปลาะหนึ่งแล้ว ขอบคุณนะเมล่อน”
“ค่ะ... ข้าแค่ทำหน้าที่ของข้าเอง...” เมล่อนเริ่มพูดไม่ออกแล้ว
"เอ่อ ไม่สิ เจ้าทำงานได้ดีมากตลอดหลายปีที่ผ่านมา แต่ว่าในอนาคตข้าคงต้องรบกวนเจ้าด้วยนะ”
“ได้อยู่เสมอค่ะ...”
“คราวหน้าถ้าเจ้าอยากทำอะไรแบบนี้บอกข้ามาก่อนดีกว่า ไม่งั้นข้าคงตกใจแย่แน่ ไม่ดีเลยนะที่เจ้าออกไปคนเดียวแบบนี้”
...ถ้าข้ากอดนางต่อไป คงจะมีเรื่องไม่ดีเกิดขึ้นแน่ ใช่แล้ว ต้องรีบผละตัวออก
ข้าปล่อยตัวนางออกและสังเกตเห็นว่าใบหน้าของนางแดงก่ำด้วยความเขินอาย
โอ้ น่ารักจังแฮะ อยากหอมแก้มสักฟอดเลย!
"ค่ะ...นายท่าน..."
เดี๋ยวๆๆๆ ใจเย็นก่อนตัวข้า
ฟิ้ว...โอเค ดีขึ้นมากล่ะ เอาล่ะ กลับมาที่เรื่องหลักกันก่อน
“เจ้าใช้ยาหมดแล้วใช่ไหม? เลือดของเจ้าก็เลยไม่เต็มสินะ”
"เอ่อ... ใช่ค่ะนายท่าน"
“ไปกินยาเลยสิ แล้วก็ไปอาบน้ำเปลี่ยนชุดด้วย พอดีข้ามีอะไรบางอย่างให้เจ้า”
เมล่อนที่ทั้งตัวเปื้อนเลือดก็ดูเหมือนนักผจญภัยที่มีประสบการณ์ซึ่งกลับมาจากนรกไม่มีผิด น่ากลัวเป็นอย่างมาก
แต่เลือดนั้นลดความทนทานของอุปกรณ์ ข้าต้องรีบทำความสะอาดมันก่อน
หลังจากส่งเมล่อนเข้าไปในห้องน้ำ ข้าก็หยิบเกราะโซ่มาแช่ไว้ในน้ำ
จากนั้นข้าก็เปิด [หีบ] ที่มีหนังสือเอนชานท์ทั้งหมดอยู่ในนั้น
เมื่อคืนข้ามีความคิดที่จะทำให้เมล่อนแข็งแกร่งขึ้นโดยการเอนชานท์ไปที่นางโดยตรง
ตอนนี้ข้าได้ทดสอบการเอนชานท์กับสิ่ง 'ไม่มีชีวิต' ทั้งหมดไปแล้ว ซึ่งหมายความว่าเอนชานท์อาจไม่สามารถใช้ได้กับสิ่งมีชีวิต
แต่ว่า... เมล่อนเป็นมนุษย์กิ้งก่า มือเท้าและหางของนางก็เต็มไปด้วยเกล็ด
ถ้าเกิดว่า... ข้าเอนชานท์เกล็ดของนางล่ะ?
ข้ารวบรวม [ไฟพิฆาต I], [กระเด็นII], [แหลมคม IV] มากมายจนรวมเป็นหกเล่ม และมีอีกสองคือ [ป้องกันการโจมตีระยะไกล] และ [ป้องกัน]
ข้าตัดสินใจที่จะเพิ่มเอนชานท์พวกนี้ลงบนเกล็ดที่อยู่ในมือของเมล่อน
ส่วนอีกสอง [ขนนก IV] และ [เท้าเยือกแข็ง] ให้กับเกล็ดที่เท้าของนาง
ใช่แล้ว [เท้าเยือกแข็ง] เป็นเอนชานท์ที่พิเศษมากในเกมมายคราฟ แต่ตอนนี้ข้ามีเพียงสองเล่มเท่านั้น ซึ่งข้าตัดสินใจที่จะใช้มันทั้งหมดเพื่อทำให้เมล่อนแข็งแกร่งขึ้น
เมื่อเดินบนน้ำ พื้นเบื้องล่างจะแข็งตัวป้องกันไม่ให้ผู้ใช้จมลงไป
นี่อาจทำให้นางแข็งแกร่งมากขึ้นอย่างยิ่งยวด!
นอกจากนี้ถ้าข้าเพิ่ม [ขนนก I] เพิ่มลงบนรองเท้าของนาง เอฟเฟคมันจะซ้อนทับกันและทำให้นางตัวเบาลงหรือไม่?
แน่นอนว่าข้าไม่ลืมการเอนชานท์อย่างอื่นด้วย [ไฟพิฆาต] จะทำให้เป้าหมายที่เมล่อนโจมตีเกิดติดไฟ แต่มันก็มีโอกาสที่จะโดนนางด้วย ข้าจึงเพิ่ม [ต้านทานไฟ] ลงไป
ข้าไม่รู้ว่าการเอนชานท์แบบนี้ให้เมล่อนจะทำให้นางแข็งแกร่งเกินไปไหม แต่นั่นก็เป็นเรื่องราวในอนาคต
ไหนตอนนี้มาดูกันสิ.... ไรเฟิล.... โว้ว เกิดอะไรขึ้นเนี่ย? ไหงเขาตัวใหญ่ได้ขนาดนี้กัน? เขากว้าง 2.3 เมตรและสูง 1.5 เมตร...นี่ยังนับว่าเป็นหมาป่าอีกเหรอ? เขาตัวเล็กกว่า [อาร์คอน] แค่นิดเดียวเองนะ!
