บทที่ 35 ลาก่อน

"เข้าใจผิด ทั้งหมดนี้เป็นเรื่องเข้าใจผิด!" ฉินหลินพูดอย่างเร่งรีบ

ชายที่ปรากฏตัว ทำให้ฉินหลินและคนอื่นๆ กลัวมาก

หากมหาปรมาจารย์นักรบ ต้องการฆ่าพวกเขา!

พวกเขาจะไม่สามารถเป็นคู่ต่อสู้ได้เลย หลายคนคิดว่าจะหนีอย่างไร

ตราบใดที่พวกเขาวิ่งเร็วกว่าคนอื่น คนที่ตายก็ไม่ใช่ตัวเอง

นี่คือความคิดของพวกเขา!

“เข้าใจผิดเหรอ ฮิฮิ แต่ที่นี่ไม่มีความเข้าใจผิด ฆ่าพวกมันให้เร็วที่สุด!” หลินเป่ยออกคำสั่งทันที

ไอ้พวกเวรเหล่านี้ เมื่อพวกเขาพบคนที่อ่อนแอกว่าพวกเขา

พวกเขาจะกดขี่อย่างมาก!

พวกเขาจะฆ่าทุกเมื่อ ที่พวกเขาต้องการ

แต่พอเจอคนแข็งแกร่งกว่า กลับบอกว่า เข้าใจผิด?

สิ่งดีๆแบบนี้มีที่ไหนในโลก!

ทันทีที่คำพูดของหลินเป้ยจบลง

ร่างของชายผู้ถือหอกยาวก็ขยับ และเขาแทงออกไปด้วยความรุนแรง

ผ่านนักรบรับจ้างสีโลหิต 3 คน ที่อยู่ข้างหน้าทันที

"ทักษะการต่อสู้ระดับ3 หอกมังกรเสมือน" (ฉางเชี่ยงหลูหลง)

"ปัง! ปัง! ปัง!" เสียงระเบิดดังขึ้นสามครั้ง และทั้งสามคนก็ถูกหอกซัด

ลมปราณก็ฉีกนักรบรับจ้างทั้งสามออกจากกันโดยตรง

พวกเขาทั้งสามถูกฉีกเป็นชิ้นๆ

มหาปรมาจารย์นักรบที่แข็งแกร่งนั้น น่ากลัวมาก!

"นี่..." สีหน้าของฉินหลินเปลี่ยนไปอย่างมาก

ทรงพลังขนาดนี้เลยหรือ?

ด้วยการแทงเพียงครั้งเดียว

ลมปราณสามารถฉีกนักรบแท้จริงเป็นชิ้นๆ ได้

ความแข็งแกร่งแบบนี้ไม่ใช่สิ่งที่เขาสามารถต่อกรได้

สมาชิกคนอื่นๆ ของทีมนักรบรับจ้างสีโลหิตต่างก็หวาดกลัว

พวกเขาไม่เคยคาดคิดว่า มหาปรมาจารย์นักรบที่แข็งแกร่ง จะน่ากลัวมากขนาดนี้

“วิ่ง!” มีคนพูดอะไรบางอย่าง และทุกคนก็หันหลังวิ่งหนี

แต่มีหมาป่าสีครามอยู่เบื้องหลัง

ในเวลานี้ หมาป่าสีครามก็ให้ความร่วมมือ และหยุดนักรบรับจ้างที่ต้องการหนีทันที

“ไปให้พ้น” นักรบรับจ้างโกรธจัด

เขาโจมตีหมาป่าสีครามทันที พร้อมกับอาวุธจิตวิญญาณในมือของเขา

แต่หมาป่าสีครามเคลื่อนไหวเร็วมาก

หลบการโจมตีครั้งแล้วครั้งเล่า จากนั้นมันก็เข้าไปพัวพันอีกครั้ง

สำหรับเสี่ยวเฮย มันมีพลังมากกว่า

มันงับนักรบรับจ้างไปตรงๆ

อ้าปากที่เปื้อนเลือดของมัน และกัดคอของฝ่ายตรงข้าม!

หลังจากฆ่าแล้ว มันก็กระโดดไปที่เป้าหมายถัดไปทันที

ทันใดนั้น ก็มีเสียงโหยหวนอย่างน่าสมเพชจากทีมนักรบรับจ้างสีโลหิต

สำหรับหุ่นเชิด เขาก็ไม่ได้อยู่เฉยๆ เช่นกัน

ด้วยการกวาดหอก ปราณของหอกก็กวาดไปทั่ว

นักรบรับจ้างทั้ง 4 คนที่อยู่ข้างหน้า ก็ถูกตัดออกที่เอวและเสียชีวิตทันที

<ติ้ง รับค่าประสบการณ์ 32 แต้ม>

<ติ้ง รับค่าประสบการณ์ 27 แต้ม>

<ติ้ง รับค่าประสบการณ์ 23 แต้ม>

...

หลังจากที่นักรบรับจ้างเหล่านี้ถูกสังหาร

หลินเป้ยได้รับการแจ้งเตือนจากระบบจำนวนมาก ซึ่งกลายเป็นค่าประสบการณ์ของเขา

แถบค่าประสบการณ์ของหลินเป้ยเพิ่มขึ้นอย่างต่อเนื่อง และเขาเกือบจะพร้อมที่จะก้าวหน้าแล้ว

ต่อจากนั้น หุ่นเชิดก็ใช้ทักษะการต่อสู้อื่นๆ อีก

หลังจากตัดหัวคนอีก 3 คน

ในที่สุดพลังงานก็ถูกใช้จนหมดและสลายไป

และฉากนี้ก็สังเกตเห็นโดยฉินหลิน

เขาให้ความสนใจ กับมหาปรมาจารย์นักรบที่แข็งแกร่ง

เขากังวลเกี่ยวกับการตกเป็นเป้าหมาย

แต่การหายตัวไปอย่างกะทันหันของมหาปรมาจารย์นักรบ ทำให้เขารู้สึกโล่งใจ

ในเวลาเดียวกัน เขายังคิดว่า นี่ไม่ใช่ผู้ฝึกตนที่แท้จริง

แต่ถูกเรียกโดยหลินเป้ย ด้วยวิธีการบางอย่าง

ตอนนั้นเขาเห็นหลินเป้ยใช้ยันต์บางอย่าง

จากนั้นชายผู้แข็งแกร่งใน มหาปรมาจารย์นักรบก็ปรากฏตัวขึ้น

และตอนนี้หลังจากการสังหารครั้งใหญ่ ชายผู้แข็งแกร่งนี้ก็หายตัวไป!

“ยันต์หุ่นเชิด!” ชื่อหนึ่งผุดขึ้นในใจ

เขาเคยได้ยินเรื่องแบบนี้

ซึ่งปรมาจารย์ผู้เก่งกาจสักคนอาจสร้างได้

เขาเคยเห็นมันในหนังสือบางเล่ม แต่เขาไม่เคยเห็นมันมาก่อน

วันนี้ เขาเจอมันจริงๆ!

ในเวลานี้ ภายใต้การสังหารของหมาป่าสีคราม

เหลือนักรบรับจ้างสีโลหิตเพียง 3 หรือ4 คน และมีฉินหลินอีกคน

เมื่อเห็นว่ามีหมาป่าสีครามมากกว่า 10 ตัวและราชาหมาป่าสีครามหนึ่งตัว

ความแข็งแกร่งของราชาหมาป่าสีครามนั้น แข็งแกร่งกว่าฉินหลิน!

เมื่อเห็นสถานการณ์นี้ ฉินหลินมองหลินเป่ยอย่างขมขื่น

แล้วรีบหาทางหนีอย่างรวดเร็ว

ฉินหลินขับไล่หมาป่าสีคราม ที่อยู่ข้างหน้าเขาด้วยดาบเล่มเดียว และใช้ทักษะต่อสู้ของเขาอย่างรวดเร็ว

ร่างหลายร่างวูปวาบ แล้วหายไปจากสายตาของหลินเป้ย!

ฉินหลินยังมีทักษะท่าร่าง

แม้ว่าจะเป็นเพียงระดับแรก แต่ความล้ำค่าของทักษะท่าร่าง ทำให้ความเร็วของเขาเร็วกว่าปกติประมาณ ห้าส่วน!

แม้ว่ามันจะใช้ปราณเป็นจำนวนมาก

แต่ก็ยังคุ้มค่ามาก เมื่อแลกกับความเร็วในการหลบหนี

ที่สุดแล้ว มีเพียงฉินหลินเท่านั้นที่หลบหนีได้ และหลินเป้ยไม่ให้เสี่ยวเฮยไล่ตามเขาไป

เพราะตอนที่ทีมนักรบรับจ้างสีโลหิตและคนอื่นๆ ถูกโจมตีเมื่อกี้

สัญญาณก็ถูกส่งไปแล้ว และทีมอื่นที่อยู่ใกล้ๆ ก็จะมาถึงที่นี่ในไม่ช้า

หลินเป้ยไม่รู้ว่า มีคนอยู่ในพื้นที่กี่คน?

ดังนั้น จึงจำเป็นต้องปล่อยฉินหลินให้จากไป

และนี่ก็เป็นเหตุผล ที่หลิวเป้ยไม่ได้ให้หุ่นเชิดทำการสังหารฉินหลินก่อน

ไม่งั้นพลังงานจะหมดลง ก่อนที่จะสังหารนักรบรับจ้างที่เหลือ

ฉินหลินเป็นปรมาจารย์นักรบที่แข็งแกร่ง บวกกับเขามีทักษะท่าร่างและทักษะป้องกันตัวสูง

ต่อให้เสี่ยวเฮยไล่ตามเขา แต่มันก็ไล่ตามไม่ทันแน่นอน

หลังจากนั้น หลินเป้ยใช้เวลา 5 หรือ 6 นาทีในการค้นหาของมีค่าบนศพเหล่านี้

และได้เงินมากกว่า 14,000 ตำลึง!

มูลค่าของทีมนักรบรับจ้างสีโลหิตทีมนี้ มีค่ามากกว่า 2 ทีมก่อนหน้า

น่าจะเป็นเพราะ พวกเขาได้ปล้นหลายสิ่งหลายอย่าง

เป้าหมายหลักของหลินเป้ยคือเงิน

ถ้าเขาขาดเงิน หมาป่าสีครามก็จะขาดอาหาร

ท้ายที่สุด ความเร็วของบ้านสัตว์อสูรนั้น เร็วกว่าโลกภายนอกเป็นร้อยเท่า

อัตรการสิ้นเปลืองอาหารก็ทวีคูณ!

หลินเป้ยไม่ได้ดูขวดยาและสมุนไพรเลย

เขาโยนมันเข้าไปในช่องเก็บของโดยตรง

"ไปกันเถอะ"หลินเป้ยพาหมาป่าสีครามตัวอื่นๆ เข้าไปในบ้านสัตว์อสูร

เหลือไว้เพียงเสี่ยวเฮยอยู่ที่นี่กับเขา

หลินเป้ยขึ้นขี่บนเสี่ยวเฮยอยู่ และร่างของมันก็ขยับและวิ่งอย่างรวดเร็ว

ในไม่ช้าก็หายไป!

แม้ว่าจะดึกแล้ว แต่หลินเป้ยต้องการออกจากพื้นที่นี้ในตอนนี้

เขาฆ่าคนจำนวนมาก และฉินหลินก็เห็นเขาแล้ว

ดังนั้นกลุ่มนักรบรับจ้างสีโลหิต จะไม่ปล่อยเขาไปอย่างแน่นอน!

สิบห้านาทีหลังจากหลินเป้ยออกไป ทีมที่มีผู้คนกว่า 30 คน ก็มาที่นี่

ในหมู่พวกเขาคือฉินหลิน

หลังจากที่ฉินหลินจากไป เขาก็ติดต่อทีมอื่นอย่างรวดเร็ว

และเป็นผู้นำทางมาที่นี่!

หลังจากมาถึงที่นี่ นอกจากซากศพของกระทิงเกราะแล้ว

ยังมีศพของนักรบรับจ้างของพวกเขาด้วย

ศพส่วนใหญ่ไม่สมบูรณ์ และการตายของพวกมันน่าสลดใจอย่างยิ่ง

“รายงาน ทรัพย์สินทั้งหมดของคนของเรา หายไปหมดแล้ว” ชายผมแดงตรวจสอบที่เกิดเหตุแล้วกลับมารายงาน

“ผู้นำทีมฉิน บอกข้าอีกครั้ง เกิดอะไรขึ้น?” ชายร่างสูงอีกคนถาม

ชายร่างสูงคนนี้ยังเป็นปรมาจารย์นักรบที่แข็งแกร่ง ชื่อเกาหลง

เขาเป็นปรมาจารย์นักรบขั้น 4 ซึ่งแข็งแกร่งกว่าฉินหลิน!

นอกจากนี้ยังมีชายวัยกลางคนร่างผอมข้างๆ เขา

ซึ่งเป็นปรมาจารย์นักรบด้วย และชื่อของเขาคือซุนวู

ครั้งนี้ ปรมาจารย์นักรบหลักสามคนมารวมกัน และมีนักรบแท้จริงเกือบ 30 คน

“เราพบชายหนุ่มที่มีระดับนักรบฝึกหัดขั้น 8 แต่เขามียันต์หุ่นเชิดอยู่ในมือ ซึ่งสามารถเรียกหุ่นเชิดมหาปรมาจารย์นักกรบได้ แถมข้างหลังเรายังมีกลุ่มหมาป่าสีครามดักไว้อีก ในหมู่พวกมันเมีราชาหมาป่าด้วย เราได้รับบาดเจ็บสาหัส จากการสกัดกั้นของทั้งสองฝ่าย โชคดีที่พลังงานของหุ่นเชิดหมดลง ดังนั้นข้าจึงมีโอกาสหลบหนี และนั่นคือสิ่งที่เกิดขึ้น” ฉินหลินถอนหายใจ

“เรื่องนี้ร้ายแรงมาก เราต้องรายงานตุณชายสาม เจ้าจำรูปร่างหน้าตาของเด็กคนนี้ได้ไหม” เกาหลงกล่าว

การสูญเสียสมาชิกนักรบรับจ้างสีโลหิตถึง 19 คน

เป็นการสูญเสียที่ยิ่งใหญ่อย่างไม่ต้องสงสัย

เป็นเวลานานแล้ว ที่มีคนกล้าฆ่าคนของ กลุ่มนักรบรับจ้างสีโลหิต!

"ข้าจำรูปร่างหน้าตาของไอ้เด็กคนนี้ได้ แม้ตอนที่มันกลายเป็นขี้เถ้า!" ฉินหลินพูดอย่างขมขื่น

เขานำทีมออกตามหาฆาตกร แต่เขาสูญเสียคนทั้งหมดไป

เขาสามารถรอดชีวิตได้ แต่เขาต้องถูกลงโทษอย่างแน่นอน!