ตอนที่ 184 : ชุมชนราชาสัตว์กลายพันธุ์

ตอนที่ 184 : ชุมชนราชาสัตว์กลายพันธุ์

ในร่องสมุทรลึกมารีนา

นี่คือร่องสมุทรที่ลึกที่สุดของโลก มันอยู่ลึกลงไปถึง 10,916 เมตร จากระดับน้ำทะเล

ร่องสมุทรแห่งนี้ยาวหลายพันกิโลเมตร กว้างกว่า 100 กิโลเมตร ราวกับเหวของโลกใต้น้ำ ที่ก้นของร่องสมุทรแห่งนี้มีแต่ความมืดมิด

ที่ก้นทะเลลึกลงไป 10,916 เมตร แรงกดดันต่อตารางเซนติเมตรนั้นเทียบกับน้ำหนักหลายพันตัน มันเท่ากับการเอารถถัง 3 คันมาวางซ้อนกัน แทบไม่มีสิ่งมีชีวิตไหนที่รอดไปได้เลย !

ในอดีตนั้นทางยุโปรได้ใช้เรือดำน้ำมาสำรวจร่องสมุทรแห่งนี้และได้ข้อสรุปว่าไม่มีสิ่งมีชีวิตที่นี่นอกจากพวกจุลินทรีย์และสาหร่าย

ที่นี่มีแต่ความตาย

แต่ตอนนี้ในส่วนลึกของร่องสมุทร มีเงาดำนับไม่ถ้วนเคลื่อนที่ผ่านไปจนทำให้เกิดคลื่นน้ำซัดออกมา

หากมีแสงส่องลอดผ่านลงไปถึงที่นั่น จะเห็นฉากที่เพียงพอจะทำให้ทั้งโลกตะลึงได้ !

ในหุบเหวแห่งนี้ที่รู้จักกันในชื่อพื้นที่แห่งความตาย มีราชาสัตว์กลายพันธุ์หลายร้อยตัวที่เป็นสัตว์คนละชนิดกัน ทั้งวาฬสีฟ้า, ฉลามเสือ, ปลาหมึกยักษ์, งูทะเล....

บางตัวถึงกับเป็นศัตรูทางธรรมชาติกัน ตราบใดที่พวกมันพบกันก็จะสู้กันจนตาย แต่ตอนนี้พวกมันกลับอยู่รวมตัวกันเงียบ ๆ ในหุบเหวแห่งนี้ พวกมันล้อมวงกัน ยิ่งอยู่วงในเท่าไหร่ สัตว์กลายพันธุ์ก็ยิ่งแข็งแกร่งและมีตัวใหญ่มากขึ้นเรื่อย ๆ !

ถึงจะเป็นแบบนั้น แต่ราชาสัตว์กลายพันธุ์เหล่านี้ก็ไม่ได้ทำการฆ่าพวกที่อ่อนแอกว่า

นี่คือเหตุการณ์ที่น่ากลัว !

ในหมู่ราชาสัตว์กลายพันธุ์พวกนี้ มีจิตสำนึกที่คล้ายกับ ‘เผ่าพันธุ์’ กำเนิดขึ้นมา เวทีต่อไปของพวกมันคืออารยธรรม  !

ราชาสัตว์กลายพันธุ์พวกนี้ได้ทิ้งการจำแนกระหว่างเผ่าพันธุ์และการเป็นศัตรูทางธรรมชาติที่มีต่อกันในเวลาแค่ 2 วัน พวกมันมารวมตัวกันและก่อตั้งเผ่าขึ้นมา ความฉลาดของพวกมันไม่ได้น้อยกว่ามนุษย์เลย เชื่อว่าคงอีกไม่นาน ก่อนที่พวกมันจะก่อตั้งอารยธรรมของตัวเองขึ้น

การกำเนิดของอารยธรรมใหม่นั้นมักจะมาพร้อมกับการนองเลือด สำหรับมนุษย์ที่อยู่ในโลกมาหลายพันปีแล้ว ราชาสัตว์กลายพันธุ์พวกนี้นะยังอ่อนแออยู่ พวกมันไม่ใช่ก็อซซิลล่าเหมือนในหนัง พวกมันยกจะต้านทานระเบิดนิวเคลียร์และพลังอันน่ากลัวของมนุษย์ได้ในตอนนี้

พวกมันไม่ใช่พระเจ้า

อย่างน้อยก็ยังไม่ใช่ !

ถ้านี่คือเผ่าพันธุ์ใหม่ที่เพิ่งกำเนิดขึ้นมา หากต้องการจะสร้างอารยธรรมของตัวเองภายใต้การปกครองของมนุษย์ในตอนนี้แล้ว สิ่งแรกที่ต้องทำคือต้องศึกษามนุษย์ให้ถี่ถ้วน

นี่คือหนึ่งในเหตุผลที่เหล่าราชาสัตว์กลายพันธุ์สั่งการให้สัตว์กลายพันธุ์ไม่สมบูรณ์โจมตีเหล่ามนุษย์

พวกมันมีพลังมากมายกับตัวก็จริง แต่ต่อหน้ามนุษย์แล้ว พวกมันยังอ่อนแออยู่ยังไม่อาจจะเผชิญหน้ากับมนุษย์ได้ในตอนนี้ แต่โชคดีที่พวกมันเจออีกทาง ตอนนั้นที่ก้นทะเลกลับเกิดการสั่นไหว เหล่าราชาสัตว์กลายพันธุ์พากันบิดตัวไปมาและมองไปที่ส่วนที่ลึกที่สุดของหุบเหว

น้ำทะเลกระจายออกมาโดยรอบพร้อมกับร่างอันเพรียวบางพุ่งออกมาจากด้านล่าง

หากเทียบกับราชาสัตว์กลายพันธุ์อื่น ๆ แล้ว ร่างนี้แทบไม่ต่างอะไรจากมดเลย !

ตัวของมันไม่ได้ใหญ่เท่ากับฟันของเหล่าราชาสัตว์กลายพันธุ์เลยด้วยซ้ำ แต่ตอนที่มันปรากฏตัวขึ้นมา เหล่าราชาสัตว์กลายพันธุ์ตัวอื่นต่างก็พากันเงียบ

ภายใต้สายตาของเหล่าราชาสัตว์กลายพันธุ์มากมาย ร่างที่ลึกลับนี้ก็ได้เผยหน้าตาที่แท้จริงของมัน

หากมนุษย์เห็นฉากนี้ พวกเขาคงจะอุทานออกมาเพราะสิ่งมีชีวิตลึกลับนี้กลับเป็น....นางเงือกในตำนาน !

หน้าตามันเหมือนกับในหนัง  !

ตั้งแต่ที่มนุษย์สำรวจทะเลมาก็มีข่าวลือเรื่องนางเงือกไม่หยุด หลายคนถึงกับบอกว่าเคยเห็นนางเงือกมาแล้ว เพียงแต่ไม่มีหลักฐาน

จนถึงตอนนี้ในหนังยุโรปก็มีการนำนางเงือกมาใช้แทนความรักที่งดงามยิ่งทำให้คนเชื่อว่านางเงือกนั้นเป็นสิ่งมีชีวิตที่คนแต่งขึ้นมาและไม่มีตัวตนอยู่จริงในโลก

แต่ตอนนี้นางเงือกจริง ๆ กลับปรากฏตัวขึ้นมา

เหมือนกับตำนาน เธอมีหน้าตาที่งดงาม ผิวที่เรียบเนียนและเป็นประกายราวกับหยก ผมสีดำลอยไปกับน้ำทะเล เธอราวกับเอลฟ์

เธอหลับตาและกางแขนออก อยู่ ๆ กลับมีคลื่นที่แปลกประหลาดพุ่งออกมาจากก้นเหว

กรร.....

หึ่ง...

เหล่าราชาสัตว์กลายพันธุ์ต่างพากันคำรามราวกับตอบรับ

สุดท้ายคลื่นพลังนี้ก็หายไป เหล่าราชาสัตว์กลายพันธุ์พากันหยุดคำราม เกิดคลื่นที่น่ากลัวขึ้นมาจากหุบเหว เหล่าราชาสัตว์กลายพันธุ์ที่น่ากลัวต่างก็รีบพากันออกจากที่นี่ เหลือแค่ราชาสัตว์กลายพันธุ์ที่ตัวใหญ่ที่สุดสองตัวยังอยู่ที่นั่น คอยยืนข้างนางเงือกเอาไว้ราวกับเป็นคนคุ้มกัน

นางเงือกลืมตาขึ้นมา ตาของเธอไม่มีนัยน์ตา ตาของเธอเป็นสีขาวโพลน สายตานั้นดูเฉยเมยอย่างมาก

มันไม่ได้แสดงความโหดร้ายใด ๆ สายตานั้นดูมองข้ามทุกชีวิต

เธอเงยหน้าขึ้นมองไปด้านบน ผมของเธอสะบัดไปมากับน้ำราวกับงูพิษ เธอกางแขนออกราวกับกำลังอ้อมกอดทะเล มันเหมือนกับ....เธอกำลังมองไปที่อนาคต

เสียงกรีดร้องแหลมดังขึ้นมาจากก้นทะเลเหมือนกับเสียงหัวเราะของปิศาจ

หลายคนจดจำความสวยและความอ่อนโยนของนางเงือกจากในนิยาย แต่อันที่จริงแล้วในตำราเก่าแก่นั้นนางเงือกมีอีกชื่อ...คราเคน

.....

เสียงสัญญาณเตือนดังก้องไปทั่ว แต่ก็ยังไม่มีการบุกรุกจากสัตว์กลายพันธุ์ในเมืองหนานเฉิงคืนนี้

ทุกอย่างยังคงสงบเช่นเคย

แต่มีข่าวรายงานว่าราชาสัตว์กลายพันธุ์ตัวหนึ่งปราฏตัวขึ้นในหมู่บ้านห่างจากเมืองไป มันได้สร้างความวุ่นวายขึ้นมา แต่โชคดีที่คนที่นั่นอพยพออกมาได้ทัน ทำให้คนเสียชีวิตไม่มากนัก ภายใต้การระดมยิง ราชาสัตว์กลายพันธุ์ก็ไม่อาจจะต้านทานได้และกลายเป็นศพไป

ทางยุโรปมีราชาสัตว์กลายพันธุ์พร้อมกับสัตว์กลายพันธุ์มากมายบุกเข้าไปในเมือง แต่มันไม่เหมือนกับหยานหวง ทางยุโรปนั้นไม่ได้ซ่อนที่หลบภัยไว้ให้ดี ฝูงสัตว์กลายพันธุ์นี้ทำให้เกิดคนตายหลายพันคนและบาดเจ็บอีกมากมาย

สิ่งที่สำคัญที่สุดคือหลายคนที่บาดเจ็บนั้นไม่ได้บาดเจ็บเพราะฝีมือสัตว์กลายพันธุ์ แต่เพราะอุบัติเหตุ !

หลังจากบทเรียนนี้ ทางยุโรปก็ได้เปลี่ยนความคิด พวกเขาได้ปฏิเสธอิสระที่ประชาชนเคยได้รับ

กลับเป็นว่าตอนที่มีอันตราย ความมั่นใจในตัวเองนั้นเหมือนกับมีดที่จ่อคอตัวเองอยู่

หลี่เทียนวางชามกับตะเกียบลง เขากินเนื้อจระเข้มา 3 มื้อติดแต่เขาก็ยังรู้สึกว่ามันยังอร่อยเหมือนเดิม

เขามองออกไปนอกหน้าต่างพร้อมสีหน้าที่เครียดขึ้นมา

เป็นธรรมดาที่จะไม่อยากให้ราชาสัตว์กลายพันธุ์บุกเข้ามาที่หนานเฉิง แต่เขาไม่อาจจะเปลี่ยนอะไรเรื่องนี้ได้ เขาต้องหาผลประโยชน์จากเรื่องที่เกิดขึ้น !

ราชาสัตว์กลายพันธุ์นั้นแข็งแกร่งและสร้างความเสียหายได้มาก ในเวลาเดียวกันเนื้อของมันก็เป็นสารอาหารที่หาได้ยากและเป็นทรัพยากรที่มีค่าสำหรับผู้วิวัฒนาการ

ผลไม้ระดับ 1 นั้นล้ำค่าอย่างมาก พลังที่เนื้อราชาสัตว์กลายพันธุ์ให้นั้นมีพลังไม่น้อยกว่าผลไม้ระดับ 1 หลี่เทียนจึงตัดสินใจที่จะออกล่าเหล่าราชาสัตว์กลายพันธุ์ !