บทที่ 147 เสี่ยวเฮยกลายเป็นคนบ้า!
บทที่ 147 เสี่ยวเฮยกลายเป็นคนบ้า!
ในอีกด้านหนึ่ง
เสี่ยวเฮยและหนิงเฉินซิน ก็ได้เข้าสู่โถงมรดกตามลำดับ
หงหยิง เดินต่อไปยังส่วนลึกของดินแดนลับ
เรามากล่าวถึงเสี่ยวเฮยกัน
ในตอนนี้ เขาได้ทะลุเข้าไปในห้องโถงซากปรักหักพังแล้ว
ด้วยมุมมองสายตาที่มองเห็น
ที่นี่มันเหมือนกับ ทุ่งนรกที่ไร้ขอบเขต
บนท้องฟ้ามีเมฆดำปกคลุมหนาแน่น มีฟ้าร้องและฟ้าผ่า
ฟ้าร้องดัง เหมือนมีเสียงมังกรคำรามอยู่ในนั้น
บนพื้นดิน มีรอยแตกรอยแยกนับไม่ถ้วนกระจายไปทั่วผืนดิน
ในรอยแตก มีหินหนืดไหลช้าๆ และก๊าซร้อนที่แผดเผาพวยพุ่งขึ้น เผาไหม้พื้นที่และทำให้พื้นที่บิดเบี้ยว!
เสี่ยวเฮยผ่านการทดสอบมากมาย และมาถึงที่นี่
ข้างๆเขา มีชายร่างสูงสวมเสื้อยืนกอดอก
ทั้งตัวของชายคนนั้นเป็นทองสัมฤทธิ์
ด้วยใบหน้าที่เคร่งขรึม เมื่อมองไปที่ฉากตรงหน้า เขากล่าวว่า: "ดูเหมือนว่าที่นี่จะเป็นสถานที่รับมรดก"
จากนั้นมองไปที่เสี่ยวเฮย เขากล่าวว่า "แม้ว่าข้าจะไม่รู้ว่าเจ้ามาจากไหน แต่เจ้าจะต้องเป็นผู้บ่มเพาะกายเนื้อ จึงจะมาที่นี่ได้"
เสี่ยวเฮยเกาหัวและยิ้มอย่างจริงใจ
เขาไม่รู้ถึงความแตกต่างของความแข็งแกร่ง ระหว่างหลู่ชางเฉิงกับคนอื่นเหล่านั้น
แต่คิดดูแล้ว พวกเขาคงไม่สามารถเอาชนะท่านอาจารย์ได้
ไม่ว่าในสายตาของศิษย์พี่ หรือในความคิดของเขาเอง
ความแข็งแกร่งของท่านอาจารย์นั้น ไม่อาจหยั่งรู้ได้!
เมื่อเห็นว่าเสี่ยวเฮยไม่ตอบ
คนตัวสูงไม่กล่าวอะไร
และช่วงเวลานี้เอง
ในนรกอันไร้ขอบเขตนี้ แผ่นดินสั่นสะเทือน!
พื้นดินเริ่มสั่นสะเทือนอย่างรุนแรง!
ราวกับว่าโลกกำลังจะล่มสลาย
ในสายตาของเสี่ยวเฮยและชายตัวสูง แผ่นดินด้านหน้าที่เต็มไปด้วยหินหนืด แตกออกเป็นสองส่วนอย่างช้าๆ!
รอยแยกลึกที่มองไม่เห็นก้นบึ้ง ถือกำเนิดขึ้น!
ใต้หุบเขาที่แตกแยก เหมือนเหวลึก!
ในเวลาเดียวกัน.
ดินแดนแห่งนรก ถูกแบ่งออกเป็นสองส่วนโดยพลังงานลึกลับ
หินหนืดในรอยแยกเหล่านั้นเริ่มเดือด!
ในหินหนืด ฟองร้อนที่แผดเผาปะทุออกมาอย่างต่อเนื่อง จากนั้นก็ระเบิดออก
และด้วยการระเบิดของฟองที่แผดเผาเหล่านั้น สัตว์ยักษ์ที่ควบแน่นจากหินหนืดหลอมเหลวก็ก่อตัวขึ้น!
สัตว์ยักษ์หินหนืดทีละตัวยืนอยู่บนดินแดนแห่งนรกแห่งนี้
เหมือนดั่งกองทัพสัตว์ยักษ์!
เจ้าไม่สามารถมองเห็น จุดสิ้นสุดของกองทัพได้!
ในตอนนี้เอง
สัตว์ยักษ์หินหนืดคำรามไปทางเสี่ยวเฮย!
โฮก!
เสียงคำรามเขย่าท้องฟ้า
ดูเหมือนจะเขย่าโลกทั้งใบ!
พื้นที่สั่นสะเทือนอย่างแผ่วเบา
เมื่อเห็นฉากนี้ ชายร่างสูงยิ้ม: "ดูเหมือนว่าการทดสอบได้เริ่มขึ้นแล้ว"
หลังจากกล่าวจบ เขาก็เหลือบมองเสี่ยวเฮยอย่างยั่วยุ และกล่าวว่า "มาเปรียบเทียบกันดูว่าใครจะฆ่าสัตว์ประหลาดหินหนืดด้านล่าง ได้มากกว่ากัน"
ดวงตาของเสี่ยวเฮย แสดงเจตจำนงการต่อสู้อย่างช้าๆ และเขาก็พยักหน้า
ในจิตใต้สำนึกของเสี่ยวเฮย
มีแค่สองคำคือ สู้!
หรือ.
สังหาร...
ทั้งสองกระโดดลงมาพร้อมกัน
พุ่งเข้าหาสัตว์ยักษ์หินหนืด!
ทั้งคู่เป็นผู้บ่มเพาะกายเนื้อ และไม่ได้ใช้พลังอื่นใดนอกจากร่างกาย!
เสี่ยวเฮยเหมือนสัตว์ดุร้ายที่ไร้ปัญญา เขารีบวิ่งไปที่ด้านหน้าของสัตว์ร้ายหินหนืด ชูกำปั้นของเขาและระเบิดมันออกไป!
ไม่ใช้ทักษะ!
ไม่มีอะไรพิเศษ!
แต่กล้ามเนื้อที่ปูดโปน เส้นเลือดสีน้ำเงินที่วิ่งพล่าน
และเมื่อกำปั้นผ่านไป พื้นที่ก็สั่นสะเทือนอย่างต่อเนื่อง!
ทั้งหมดสามารถสะท้อนให้เห็นถึง พลังที่น่าสะพรึงกลัวของหมัดเสี่ยวเฮย!
ชกออกไปหนึ่งหมัด
กำปั้นตกลงบนหัวของสัตว์ร้ายหินหนืด!
เพียงครู่เดียว
หัวของสัตว์ร้ายหินหนืดระเบิดออกโดยตรง!
ระเบิดออกทีละนิ้วตามร่างกายของมัน
แตกออกเป็นหินหนืดจำนวนนับไม่ถ้วน
แต่ลาวาเหล่านี้ไม่ได้กระจายอยู่บนพื้น
ในทางกลับกัน มันไต่ตามแขนของเสี่ยวเฮย และรวมเข้ากับร่างของเขา!
เสี่ยวเฮยรู้สึกได้ หลังจากที่หินหนืดหลอมละลายเข้าสู่ร่างกายของเขา
เส้นลมปราณ และร่างกายของข้ากำลังถูกลาวาหลอมรวม!
รู้สึกโล่งสบาย!
แค่มีความเจ็บปวดเล็กน้อย
แน่นอน เมื่อเทียบกับการหลอมรวมของเปลวเพลิงแห่งนิพพาน เสี่ยวเฮยยังคงเพิกเฉยต่อความเจ็บปวดนี้ได้
แต่ในอีกด้านหนึ่งของเสี่ยวเฮย
ชายร่างสูงบ่นพึมพำ
เขาบดขยี้สัตว์ร้ายหินหนืด ได้ด้วยกำปั้นเหมือนกัน
ลาวาละลายเข้าไปในร่างกายของเขา
หลอมรวมกับเนื้อหนัง
แต่ชายตัวสูงดูทนไม่ค่อยไหวนัก กับความร้อนที่แผดเผานี้
ชายร่างสูงหันศีรษะไปมองเสี่ยวเฮย
เขาพบว่าเสี่ยวเฮย พุ่งเข้าไปในกลุ่มของสัตว์ยักษ์หินหนืดเหมือนคนผิดปกติ
กำปั้นทุบขึ้นและลง
จากนั้นบดขยี้สัตว์ร้าย!
เร็วขึ้น เร็วขึ้น และเร็วขึ้นมาก!
จิตวิญญาณแห่งการต่อสู้ในดวงตาของเสี่ยวเฮย ทวีความรุนแรงมากขึ้นเรื่อยๆ!
มีแม้แต่รอยยิ้มบ้าๆ บนใบหน้าของเขา!
ชายร่างสูงมีสีหน้าดูน่าเกลียด
ชายผู้นี้ ซึ่งดูเรียบง่ายและซื่อตรงสุดๆ แต่มีร่างกายแข็งแกร่งพอ ที่จะทนความเจ็บปวดจาการแผดเผาได้งั้นหรือ?
ชายร่างสูงกัดฟัน
ไม่ยอมน้อยหน้า อดทนต่อความเจ็บปวดแสนสาหัสในร่างกายของเขา และวิ่งต่อไปยังสัตว์ร้ายหินหนืด!
การต่อสู้ยังคงดำเนินต่อไป
ในนรกอันไร้ขอบเขต เสี่ยวเฮยยังคงพุ่งเข้าใส่ และสังหารท่ามกลางสัตว์ร้ายหินหนืด
ทั้งร่างเต็มไปด้วยจิตวิญญาณแห่งการต่อสู้ และพลังปราณมารก็เพิ่มขึ้น!
มันเหมือนกับเทพมารสูงสุดที่ลงมายังโลก ต้องการที่จะสังหารทุกสิ่งในโลก!
การตายของสัตว์ยักษ์หินหนืดทุกตัว ทำให้ร่างกายของเสี่ยวเฮยแข็งแกร่งขึ้นอย่างต่อเนื่อง
ในตอนนี้ ผิวกายของเสี่ยวเฮยมีรูปแบบเป็นเปลวไฟแล้ว!
ละอองลาวาละลายเข้าไป และรูปแบบเปลวไฟบนร่างกายก็ร้อนขึ้นเรื่อย ๆ!
อุณหภูมิทั้งร่างกายของเสี่ยวเฮยสูงขึ้นเรื่อย ๆ
ใบหน้าของชายร่างสูงบิดเบี้ยวไปในทันที
ลาวาที่ไหลเข้าสู่ร่างกาย แม้ว่าการทำให้ร่างกายหลอมรวมความร้อน จะมีประโยชน์อย่างมากต่อการบ่มเพาะกายเนื้อ
แต่กลับต้องพบกับความเจ็บปวด ที่แทบทนไม่ได้กว่าคนทั่วไป!
เส้นทางสู่การฝึกกายเนื้อ เป็นเส้นทางที่เจ็บปวดและยากลำบาก
น้อยคนนักที่จะฝึกฝนจนถึงขั้นสุดยอดได้
อย่างไรก็ตาม เมื่อร่างกายมีเจตจำนงรุนแรงถึงขีดสุด
จะทำให้สามารถบรรลุขอบเขตแห่งวิญญาณอมตะ และร่างกายอมตะได้!
หมัดเดียว สามารถทำให้ผู้บ่มเพาะเต๋าก้มหัวได้!
ชายร่างสูงชำเลืองมองเสี่ยวเฮยอีกครั้ง ตอนนี้ ความเร็วของเสี่ยวเฮยไม่ได้ลดลงเลยแม้แต่น้อย
ในทางกลับกัน เขายังดำดิ่งลึกเข้าไป ในนรกอันไร้ขอบเขตนี้ด้วยความเร็วที่เร็วมาก!
และในเวลานี้เอง
พื้นดินด้านหน้า แยกตัวกะทันหัน!
ตรงหน้าเสี่ยวเฮย
ลาวาในรอยแยกบนพื้นก็ปะทุขึ้นทันที!
ลาวารวมตัวกันอย่างต่อเนื่องในขณะนี้
สัตว์ประหลาดยักษ์ที่มาจากหินหนืด ซึ่งมีขนาดใหญ่กว่าเดิมหลายเท่า กำลังก่อตัวขึ้นอย่างช้าๆ!
ทันใดนั้นสี่เท้าก็ก้าวเข้าไปหาเสี่ยวเฮย
ร้องคำรามใส่เสี่ยวเฮย!
คลื่นเสียงระเบิด!
ทันใดนั้น มันวิ่งสี่ขาและพุ่งเข้าหาเสี่ยวเฮย!
ในตอนนี้ เสี่ยวเฮยถูกโจมตีทันที
แต่เขามองไม่เห็นความแข็งแกร่งของคู่ต่อสู้
ข้อดีคือ เสี่ยวเฮยไม่รู้สึกกลัวแม้ว่าคู่ต่อสู้จะแข็งแกร่งขึ้น!
ในใจของเขามีเพียงความคิดเดียว
นั่นคือการฉีกศัตรูตรงหน้าเป็นชิ้นๆ!
เมื่อเห็นเช่นนี้ เสี่ยวเฮยก็ยิ้มอย่างบ้าคลั่ง ทันใดนั้นเท้าเหยียบพื้น และปล่อยเสียงคำรามลั่น!
ทั้งตัวกลายเป็นเหมือนสัตว์ร้ายยุคก่อนประวัติศาสตร์ ที่หลุดออกจากกรงของมัน!
เมื่อเขาชูกำปั้นและยกไหล่ขึ้น เขาก็พุ่งเข้าหาสัตว์ร้ายยักษ์หินหนืดทันที!
ภายใต้สายตาประหลาดใจของชายร่างสูง
สัตว์ร้ายยักษ์หินหนืดส่งเสียงร้องโหยหวนอย่างน่าสมเพช และบินถอยหลัง!
ในตอนนี้ ร่างกายของเสี่ยวเฮยดูเหมือนจะเปรอะเปื้อนด้วยลาวาจำนวนนับไม่ถ้วน
ทั้งร่างกาย ถูกปกคลุมด้วยลาวาที่หลอมละลาย!
อย่างไรก็ตาม ราวกับว่าเขาไม่รู้สึกเจ็บปวดเลย เขาแสยะยิ้มและหัวเราะเสียงดัง
พุ่งไล่ตามสัตว์ร้ายยักษ์หินหนืดที่บินกลับหัว!
ในชั่วพริบตา เขาก็ตามทัน ซึ่งมันยังลอยอยู่กลางอากาศ
เท้าข้างหนึ่งกระแทก เหยียบหัวของสัตว์ร้ายยักษ์หินหนืดลงบนพื้น
ยังไม่พอ เขาเหยียดมือออก จับริมฝีปากบนและกรามล่างของสัตว์ร้ายหินหนืด!
ด้วยเสียงคำราม คว๊าก!
ฉีกหัวของสัตว์ร้ายยัดษ์หินหนืดนี้ออกจากกันอย่างน่ากลัว!
ชายร่างสูงดูฉากนี้ รูม่านตาหดลงอย่างรวดเร็ว
นี่เป็นกายเนื้อที่แข็งแกร่งมาก
เขาฝึกมันได้ยังไง?
