(ฟรี) ตอนที่ 138 สัตว์หาง-ชูคาคุ

ปั้มลูกฟื้นฟูตระกูลอุจิวะ ตอนที่ 138 สัตว์หาง-ชูคาคุ

“โฮก!!!”

ชูคาคุปล่อยเสียงคำรามที่สั่นสะเทือนสวรรค์ จักระเย็นยะเยือกอันเป็นเอกลักษณ์ของสัตว์หางพวยพุ่งตรงขึ้นสู่ท้องฟ้า คลื่นพลังพัดเข้าใส่คนดู

เจ้าหน้าที่ระดับสูงและขุนนางที่ตาขาวถึงกับหวาดกลัวจนเป็นลม

“นี่สัตว์หาง?”

“ทำไมสัตว์หางถึงมาอยู่ที่นี่”

“บัดซบ มีคนโจมตีโคโนฮะของเรางั้นเหรอ?”

นินจาโคโนฮะจำนวนนับไม่ถ้วนต่างดูตกใจ

ในขณะเดียวกัน!

บรึ้ม~!!!

โอโรจิมารุจับตัวโฮคาเงะรุ่นที่ 3 ขึ้นไปบนหลังคา แล้วสี่นินจาแห่งเสียง ซาคอน อูคอน ทายูยะ และคิโดมารุ เหล่าสมุนของเขาก็ขึ้นตามมา พวกเขาแยกไปประจำคนละทิศ ถอดหน้ากากออกและประสานอิน

ม่านพลังค่ายผนึก 4 ทิศ ม่านพลังที่มองไม่เห็นทั้ง 4 ทิศได้ห่อหุ้มขอบเขตการต่อสู้ทั้งหมด...

ขุนนางบางคนตะโกนให้หนีโดยไม่รู้ตัว ทางออกแออัดไปด้วยผู้คน

เหล่าแขกผู้ทรงเกียรติจากหมู่บ้านนินจาอื่นก็รีบจับกลุ่มกัน

หลังจากตระหนักว่าการโจมตีเป็นฝีมือของหมู่บ้านซึนะและหมู่บ้านโอโตะ พวกเขาก็ถอนตัวทันทีเพื่อปกป้องตัวเองและปกป้องขุนนางของแคว้นตัวเอง พยายามหลีกเลี่ยงการเผชิญหน้าระหว่างหมู่บ้านซึนะ หมู่บ้านโอโตะ และหมู่บ้านโคโนฮะ

พวกเขาไม่อยากให้โคโนฮะใช้พวกเขาเป็นโล่เนื้อ!

ทว่าคาบูโตะที่ซ่อนตัวอยู่ในเงามืดของสถานที่จัดสอบก็ใช้คาถาลวงตาอย่างรวดเร็วเพื่อสะกดจิตผู้ชมอย่างสมบูรณ์

“นะ นี่ เกิดอะไรขึ้น!” แม้นว่าพลังต่อสู้ของนารูโตะเพิ่มขึ้นมาก บวกกับคาบูโตะที่เกรงกลัวนัตสึฮิโกะจึงระวังไม่ให้คาถาส่งผลกระทบกับที่นัตสึฮิโกะอยู่

สภาพจิตใจของนารูโตะในเวลานี้ไม่ดีเท่ากับผู้เข้าสอบจูนินเลย เขารู้สึกตื่นตระหนกเล็กน้อย

“ซึนะกับโอโตะโจมตีโคโนฮะ!” ดวงตาของซาสึเกะเบิกกว้าง เนตรวงแหวนปรากฎขึ้น

เทียบกับนารูโตะ เขาสงบกว่ามาก

เนตรวงแหวน 3 โทโมเอะที่ไม่ควรเบิกได้ในวัยนี้ จับจ้องร่างของศัตรูได้อย่างแม่นยำ

“พี่นัตสึฮิโกะ เราจะทำยังไงดีครับ?”

เขาพูดอย่างใจเย็น แต่ในแววตากลับเต็มไปด้วยความตื่นเต้น

นี่คือศัตรู!

และแม้เขาจะเคยต่อสู้กับนักเรียนนินจา นารูโตะ และคนอื่นๆ แต่เขาก็ไม่เคยต่อสู้กับนินจาศัตรูเลยสักครั้ง!

ถึงเขาจะถาม แต่ดวงตากลับจับจ้องการต่อสู้ไม่วางตา!

“ไปที่ขอบสนามรบ เล่นกับนินจาซึนะดูสิ” นัตสึฮิโกะยิ้มบาง ไม่สนใจ

สนามรบระดับนี้เป็นได้แค่ให้เด็กๆ ฝึกฝนเท่านั้น

“รอดูก่อนไหมครับ?” ซาสึเกะพูดอย่างสงบ “สัตว์ประหลาดที่อยู่อีกฝั่ง เราไม่น่าจะสู้ได้รึเปล่าครับ?”

นี่เรียกว่าการอ่านสถานการณ์!

ความแข็งแกร่งของซาสึเกะในปัจจุบันนั้นมากกว่าในหนังสือต้นฉบับ หนำซ้ำเขายังรู้วิธีการมองเห็นความแข็งแกร่งของศัตรูอย่างแม่นยำ เขารู้ได้อีกว่าจะไม่พุ่งเข้าไปโดยประมาท

"ใช้ได้นี่" นัตสึฮิโกะยิ้มแล้วพูดว่า “ไม่ต้องห่วง เดี๋ยวจะมีคนรับผิดชอบเอง”

ในวินาทีต่อมา ทั้งสองเห็นเนจิที่นั่งอยู่บนม้านั่งได้รีบวิ่งออกไป

พร้อมกับคาคาชิ ไก และโจนินคนอื่นๆ

ในฐานะที่เป็นโจนิน พวกเขาย่อมต้องแบกรับมีหน้าที่รับผิดชอบที่หนักหนาที่สุด

ในขณะที่ชูคาคุคำราม เหล่านินจาก็พุ่งเข้าไปโดยไม่ลังเล เข้าไปต่อสู้พัวพันกับสัตว์ประหลาด

“นายเป็นผู้เข้าสอบครั้งนี้เหรอ?” เมื่อสังเกตเห็นการกระทำของเนจิ คาคาชิก็ขมวดคิ้ว “ปีนี้พวกผู้เข้าสอบประมาทแบบนี้ทุกคนเลยงั้นเหรอ?”

“เด็กน้อย ไอ้ตัวใหญ่นั่นไม่ใช่เกะนินจะต่อกรได้หรอกน่ะ!”

“ถอยไปซะ! ให้เราจัดการเอง!”

โฮก

ชูคาคุคำราม ฟาดแขนลงมา

คาคาชิ ไก และคนอื่นๆ เตรียมโจมตี

ทันใดนั้นพวกเขาก็เห็นเนจิรีบวิ่งไปข้างหน้า วิ่งเข้าหาแขนของËนึ่งหาง

เนจิบิดร่างเล็กน้อยแล้วใช้มวยแปดทิศ-เคลื่อนสวรรค์

ปัง

แขนของชูคาคุพลันถูกตัดเป็นสองท่อน

“ในฐานะนินจาโคโนฮะ ผมก็มีส่วนร่วมกับโคโนฮะได้เหมือนกัน”

เนจิถอยออกมาแล้วยิ้มตรงมุมปาก

ตอนนี้ ไม่รู้ว่ามีคนระดับสูงของโคโนฮะกี่คนที่อยู่ที่นี่ อยากได้รับเกียรติยศ ถ้าไม่ลงมือก็ไม่รู้ว่าเมื่อไหร่จะมีโอกาสอีก?

การกระทำของเนจิดูเหมือนจะเป็นอันตราย แต่อันที่จริง เข้าใจได้ไม่ผิด–ไม่ต้องระวังขนาดนั้นก็ได้ ถึงชูคาคุจะเป็นสัตว์หางและมีคนไม่กี่คนที่ควบคุมมันได้ แต่ตอนนี้ มันยังอยู่ภายใต้การควบคุมของกาอาระ มันจะไม่ระดมยิงบอลสัตว์หางอย่างบ้าคลั่ง และโจมตีไม่เลือกหน้า

มีเจ้าหน้าที่ระดับสูงและขุนนางอยู่รอบๆ กาอาระไม่บ้าพอที่จะกวาดล้างคนเหล่านี้ ไม่อย่างงั้น ตระกูลที่อยู่เบื้องหลังของคนเหล่านี้คงเกลียดชังเขา แล้วเผาหมู่บ้านซึนะจนวายวอด

ตอนนี้กาอาระร่วมมือกับนินจาโคโนฮะเพื่อออกจากที่นี่ก่อน และเมื่อออกไปนอกสถานที่จัดสอบแล้ว เขาจะเริ่มสู้จริง

ไม่เพียงแต่กาอาระที่คิดแบบนี้ นินจาโอโตะและนินจาซึนะก็คิดเหมือนกัน พวกเขาได้ร่วมมือกับนินจาโคโนฮะ ค่อยๆ ดึงสนามรบออกไปนอกสถานที่จัดสอบ

“มีระดับของโจนินจริงๆ ด้วย…” คาคาชิตกตะลึง เขาคิดไม่ถึงว่าเนจิ ผู้เข้าสอบจะแข็งแกร่งขนาดนี้

จากนั้นเขาก็พูดอย่างเด็ดขาด

“เอาล่ะ ระวังตัวด้วย!”

ไม่ใช่แค่คาคาชิ แม้แต่ฮิวงะ ฮิอาชิ ผู้นำตระกูลตระกูลฮิวงะในกลุ่มผู้ชม ก็หยุดล่อศัตรูออกจากสถานที่จัดสอบเมื่อได้เห็นการกระทำของเนจิ เขาตัดสินใจทำลายล้างศัตรูที่ตรงนี่แล้วรีบไปปกป้องหลานชายของเขา

ส่วนนัตสึฮิโกะก็พาซาสึเกะและนารุโตะ ทั้งสองเด็กน้อยมาปั้มค่าประสบการณ์ในวงรอบนอก พร้อมกับทอดสายตาออกไปข้างนอก

ในเวลานี้โคโนฮะได้เกิดจลาจลอย่างสมบูรณ์

การโจมตีของนินจาซึนะและโอโตะไม่ได้จำกัดอยู่แค่สถานที่จัดสอบ!

งูยักษ์ 3 หัวถูกอัญเชิญออกมา มันกำลังทลายกำแพงด้านนอกของหมู่บ้านโคโนฮะ

นินจาซึนะและโอโตะเข้ามาตามรูกำแพง นินจาโคโนฮะเองก็ตอบสนองอย่างรวดเร็ว ได้เข้าเผชิญหน้ากับศัตรู เพื่อช่วยให้แนวหลังมีเวลาอพยพไปยังที่กำบัง

ชั่วขณะหนึ่ง เสียงคำรามของเหล่านินจาในที่ต่าง ๆ ของหมู่บ้านโคโนฮะก็ดังขึ้นให้ได้ยินทุกขณะ

คนนอกบางคนที่มาเที่ยวหมู่บ้านโคโนฮะในระหว่างการสอบจูนินอดไม่ได้ที่จะเริ่มปล้นชาวบ้าน