ตอนที่ 3 นี่มันเกมจริงๆใช่ไหมเนี่ย!
ตอนที่ 3 นี่มันเกมจริงๆใช่ไหมเนี่ย!
[ข้อมูลตัวละคร] นอกจากโมเดลตัวละครขนาดใหญ่แล้ว ยังมีส่วนประกอบย่อยอีกหลายอย่างเช่น [อุปกรณ์], [ค่าสถานะ], [สเตตัส], [สกิล] และ [ช่องเก็บของ]
หลางจื่อฮุยเปิดดูส่วนประกอบย่อยทั้งหมดอย่างจริงจัง
.........
[อุปกรณ์]
หัว: ว่างเปล่า
คอ: ว่างเปล่า
ไหล่: ว่างเปล่า
ร่างกายส่วนบน: เสื้อยืดธรรมดา (สีขาว)
เข็มขัด: ว่างเปล่า
ร่างกายส่วนล่าง: กางเกงธรรมดา (สีขาว)
รองเท้า : รองเท้าธรรมดา (สีขาว)
ข้อมือ: ว่างเปล่า
แหวน: ว่างเปล่า
อาวุธหลัก: ว่างเปล่า
อาวุธรอง: ว่างเปล่า
..........
[ค่าสถานะ]
เลเวล: หมัดเลเวล 1
ร่างกาย: 10
พละกำลัง: 10
ความว่องไว: 10
สติปัญญา: 10
พลังโจมตีกายภาพ: 1-1 (มือเปล่า)
พลังโจมตีเวทย์: 0
ความเร็วโจมตี: 1.0 (การโจมตีต่อวินาที)
ความเร็วในการเคลื่อนที่: 10
............
[สเตตัส]
พลังชีวิต: 100
มานา: 100
พลังกาย: 95%
ความอิ่ม: 80%
สติสัมปชัญญะ: 90%
[/ สติสัมปชัญญะแปลจากSAN值 ค้นหาในไป่ตูอธิบายว่าเป็นสเตตัสใน(บอร์ดเกมคธูลู) SAN值(Sanity)แปลตรงตัวคือสติ เมื่อค่านี้ถึง 0 เท่ากับเป็นบ้าหรือเป็นลมหมดสติ วิธีที่ทำให้ค่านี้ลดลงคือการกระตุ้นทางจิตใจเชิงลบด้วยความกลัว,หวาดระแวง,รำคาญหรืออื่นๆ]
............
เมื่อมองข้อมูลตัวละครเริ่มต้นของตนเอง หลางจื่อฮุยก็หรี่ตาลงและทำสีหน้าแปลกๆ
[ค่าสถานะ] และ [สเตตัส]...ทำไมถึงดูเหมือนเอาการตั้งค่าของหลายๆ เกมมายัดรวมกันอย่างไรอย่างนั้น
นี่คือการสร้างแฟรงเกนสไตน์หรือไม่?
หลางจื่อฮุยส่ายหัวของเขา "ฉันไม่สนว่าการตั้งค่าจะถูกยัดรวมเข้าด้วยกันไหม สิ่งที่สำคัญที่สุดคือเกมนี้สนุกไหมต่างหาก!"
คำแนะนำสุดท้ายก่อนเข้าเกมอยู่ในการตั้งค่า
หลางจื่อฮุยมองฟังก์ชั่นปรับความรู้สึกในการตั้งค่า
ความรู้สึกทั้งหมดไม่ว่าจะเป็นเชิงลบหรือเชิงบวกสามารถปรับได้ในช่วง 0-100%!
ผู้เล่นสามารถปิดความรู้สึกเชิงลบได้อย่างสมบูรณ์เช่นความเจ็บปวด,ความร้อน,ความหนาว,อาการปวดหัวและอื่นๆ และเหลือไว้เพียงความรู้สึกเชิงบวกก็ได้เช่นกัน
หลางจื่อฮุยปรับความรู้สึกเชิงบวกทั้งหมดไว้ที่ 100% โดยไม่ลังเล
สำหรับความรู้สึกเชิงลบ...เขาครุ่นคิดอยู่พักนึงและตั้งค่าไว้ที่ 10% เพื่อให้รับรู้ถึงสิ่งต่างๆ
"มันก็แค่เกม ความรู้สึกเชิงลบ 10% คงไม่อึดอัดเกินไป" หลางจื่อฮุยเชื่อว่าการตั้งค่านี้ไม่ควรมีปัญหาใดๆ
เสียงแจ้งเตือนดังขึ้นในใจ การนับถอยหลัง 1 นาทีเสร็จสิ้นแล้ว!
ทันทีหลังจากนั้น มุมมองของหลางจื่อฮุยก็กลายเป็นสีดำ
เมื่อมุมมองของเขาค่อยๆ ฟื้นกลับมา เขาก็พบว่าตัวเองอยู่ในตรอกแคบๆ
"ฉันอยู่ที่จุดเกิดเลยหรอ? อย่างน้อยก็ช่วยใส่ฉาก CG แนะนำโครงเรื่องของเกมหน่อยไม่ได้หรือไง"
หลางจื่อฮุยบ่น "แม้ว่าจะเป็นเกมแบบโอเพ่นเวิลด์ แต่ก็ควรบอกข้อมูลพื้นฐานบ้างเส้! ต้องการให้ผู้เล่นเริ่มต้นจากศูนย์ในดินแดนรกร้างนี่จริงๆ หรือไง!"
ขณะที่เขาบ่นเกม"โลกาวินาศ"นี้อยู่ในใจ
เขาก็เหลือบตาไปเห็นภาพตรงหน้าจนตะลึงอยู่กับที่!
พื้นดินเกลื่อนไปด้วยซากศพและถนนก็แปดเปื้อนไปด้วยเลือด แม้จะตั้งค่าความรู้สึกเชิงลบไว้ที่ 10% เขาก็สามารถรับรู้ได้ถึงกลิ่นเลือดเน่าเหม็นได้!
ทุกอย่างที่อยู่ตรงหน้าเขาตรงกับหน้าปกของเกมอย่างสมบูรณ์แบบ นี่คือโลกาวินาศที่เต็มไปด้วยซากศพ!
หากตรงกับเนื้อหาบนหน้าปกเกมอย่างเดียว หลางจื่อฮุยคงไม่ตกใจมากเกินไป
แต่สิ่งที่ทำให้เขาตกใจอย่างแท้จริงคือกราฟิกเกมที่สมจริง 100%!
ภาพที่อยู่ตรงหน้าเขา...มันเหมือนจริงอย่างไม่น่าเชื่อ!
นี่มันเกมจริงๆใช่ไหมเนี่ย?
ถ้าเขาไม่เห็นส่วนประกอบเกมต่างๆ ในใจ หลางจื่อฮุยคงคิดว่าเขาเดินทางข้ามมิติไปแล้ว!
"ไม่ต้องพูดถึงเกมเพลย์ แค่ตัดสินกันที่กราฟิก เกมนี้ก็เหนือกว่าเกมระดับ AAA จากบริษัทเกมยักษ์ใหญ่พวกนั้นแล้ว!"
"เกมนี้จะกลายเป็นผลงานชิ้นเอกในยุคหน้าอย่างแน่นอน! ไม่สิแม้แต่ยุคหน้าก็ไม่สามารถบรรลุความสมจริงระดับนี้ได้!"
ขณะที่หลางจื่อฮุยตกใจ ความสงสัยเริ่มผุดขึ้นในใจของเขา
ในแง่ของกราฟิกเพียงอย่างเดียวการพัฒนาเกมนี้ต้องใช้เงินอย่างน้อยหลายร้อยล้าน
แต่ทำไมเกมนี้ถึงเปิดตัวบนแพลตฟอร์มเกมโดยไม่มีการโปรโมตใดๆเลย?
พวกเขาลงเงินทั้งหมดไปกับการพัฒนาเกมและไม่เหลือเงินทุนมาทำการตลาดแล้วหรอ?
ด้วยความคิดเหล่านี้ หลางจื่อฮุยมองไปที่ข้อมูลเกี่ยวกับเกม"โลกาวินาศ"บนแพลตฟอร์มเกมอย่างรวดเร็ว
ยกเว้น"ระบบnpcสตูดิโอ" ไม่มีข้อมูลอื่นใดเลย
"สตูดิโอนี้มาจากบริษัทเกมยักษ์ใหญ่ที่ไหนสักแห่งไหม? ทำไมฉันไม่เคยได้ยินชื่อนี้เลย" หลางจื่อฮุยพึมพำ
"เอาล่ะมาลองเล่นเกมนี้กันสักหน่อยก่อน ฆ่ามอนสเตอร์สักสองสามตัวทดสอบการตอบสนองและความเร็วในการอัพเวล ถ้าเกมเพลย์ดี ฉันจะโปรโมตเกมนี้ให้เอง!" หลางจื่อฮุยครุ่นคิดขณะเดินออกจากตรอก
เมื่อเขามาถึงหัวมุมและกำลังจะเดินผ่านไป เขาก็ตกใจและเซถอยหลังไปหนึ่งก้าว
ตรงนั้นมีซอมบี้สามตัว!
"บัดซบ!...โชคดีที่ฉันตอบสนองเร็วพอ ไม่งั้นฉันคงถูกต้อนเข้ามุมและตาย" หลางจื่อฮุยรู้สึกหวาดกลัว
ซอมบี้ทั้งสามตัวนี้สังเกตเห็นหลางจื่อฮุยและเดินโซเซเข้าไปหา
"ซอมบี้พวกนี้เคลื่อนไหวเหมือนใน'เดอะวอล์กกิงเดด'เลย ฉันจำได้ว่าปีนี้ออกฉายกว่า 50 ซีซั่นแล้ว ถ้าพวกมันเป็นซอมบี้จากหนังซอบบี้เก่า 100 ปี อย่าง 'มหาวิบัติสงคราม Z'...ฉันคงลงไปนอนคุยกับรากมะม่วงแล้วตอนนี้"
[/ เดอะวอล์กกิงเดด ชื่ออังกฤษ The Walking Dead
//มหาวิบัติสงคราม Z ชื่ออังกฤษ World War Z]
หลางจื่อฮุยหายใจเข้าลึกๆ และก้าวถอยหลังอย่างประหม่า เมื่อต้องเผชิญหน้ากับซอมบี้หลายตัวในภาพกราฟิกสมจริง 100% เช่นนี้เขารู้สึกกลัวมาก
"ต้องรีบหาอาวุธก่อน!" หลางจื่อฮุยกวาดตามองรอบๆเพื่อค้นหาอาวุธท่ามกลางซากปรักหักพัง
.
.
.
.
.
.
[ไม่เกี่ยวกับตอนนี้]
หลางจื่อฮุย: "สตูดิโอระบบnpcนี้มาจากบริษัทเกมยักษ์ใหญ่ที่ไหนสักแห่งไหม? ทำไมฉันไม่เคยได้ยินชื่อนี้เลย"
ผู้แปล: "มันไม่ได้มาจากบริษัทเกมที่ไหนหรอกสหาย มันจากต่างโลกต่างหาก แถมไม่ใช่จากคนด้วย ฮ่าฮ่าฮ่า"
หลางจื่อฮุย: "ห้ะว่าไงนะ!? คุณเป็นใครรู้เรื่องนี้ได้ยังไง!?"
ผู้แปล: "เพราะผมคือแอล(ผู้แปล+ผู้อ่าน)ยังไงล่ะ!"
หลางจื่อฮุย: "น่านี่!?"
