บทที่ 127 สิบแปดอรหันต์!
บทที่ 127 สิบแปดอรหันต์!
พอมีข่าวออกมา.
สำนักหลักได้ส่งคนไปที่สำนักชางเต๋าแดนใต้
ปรึกษากันเป็นการด่วน!
อย่างไรก็ตาม หลังจากการอภิปรายอย่างเคร่งเครียด
พวกเขาพบว่าดินแดนลับนี้ไม่ง่ายเลย
ดังนั้น กองกำลังในจงหยู และภูมิภาคอื่นๆ จึงตัดสินใจส่งผู้เชี่ยวชาญระดับแนวหน้าเพื่อฝ่าด่านแรก!
สำหรับการเก็บเกี่ยว ทุกอย่างขึ้นอยู่กับโอกาสของกองกำลังเอง
สำหรับฉินเทียนหนาน มีเพียงคำขอเดียวเท่านั้น
อย่าฝืนเปิดช่องว่างมิติ!
มิฉะนั้น ดินแดนทางใต้จะตกอยู่ในหายนะเป็นแน่!
กองกำลังทั้งหมดก็เลือกที่จะเห็นด้วย
...
และอีกด้านหนึ่ง
นิกายพุทธะในภูมิภาคตะวันตก
บนยอดเขาฝอซาน
ในห้องโถงที่สูงเสียดฟ้า
มีเหล่าศิษย์พุทธะเข้ามารายงาน
"ตกใจเรื่องอะไรกัน?"
ในหอพระมีพุทธองค์ร่างสูงใหญ่หกคนที่หลับตาพนมมือ และนั่งขัดสมาธิหน้ารูปปั้นพุทธะทองคำที่อยู่เบื้องหน้า
"ศิษย์แห่งนิกายพุทธะอันบริสุทธิ์ ต้องไม่ตื่นตระหนก เมื่อเกิดสิ่งรบกวนจิตใจ"
ศิษย์พุทธะพนมมือแล้วกล่างว่า "นมัสการ พุทธองค์ผู้ยิ่งใหญ่"
"กล่าวมา"
"มีคนบุกรุกเขาฝอซาน และคนผู้นั้นไม่ยอมคุกเข่ากราบไหว้บนขั้นบันไดของพุทธองค์ เขาต้องการขึ้นไปบนภูเขาเพื่อไขข้อสงสัยในบางสิ่ง!"
พุทธองค์ร่างสูงใหญ่ผู้หนึ่งกล่าวอย่างเฉยเมยว่า “ไม่ยอมคุกเข่ากราบไหว้ ไม่ได้! จิตใจไม่จริงใจ ไม่ได้! อยากแก้ความสงสัย ไม่ได้! ปล่อยบุคลผู้นี้ลงภูเขาเถิด”
ศิษย์พุทธะกล่าวว่า “แต่ศิษย์ของเราไปขอร้องให้ลงจากภูเขา แต่ชายผู้นี้ปฏิเสธ เขาได้ทำร้ายศิษย์พุทธะหลายสิบคน”
"ยิ่งไปกว่านั้น คำกล่าวในปากของคนๆนี้เอ่ยว่า นิกายพุทธะของเราเสแสร้ง และชอบกำจัดพวกที่ไม่เห็นด้วย!"
"หืม?"
เมื่อได้ยินอย่างนี้
พุทธองค์ร่างสูงใหญ่คนหนึ่งลืมตาขึ้น และมองลงมาที่ฝอซาน
"ให้สิบแปดอรหันต์ไปปราบชายผู้นี้"
"ในเมื่อเจ้าใส่ร้ายนิกายพุทธะของเรา ก็จงปล่อยให้เขาหายไป"
ได้ยินดังนี้ ศิษย์พุทธะก็ดีใจ พนมมือแล้วกล่าวว่า "ศิษย์เข้าใจแล้ว"
"ไปเถอะ"
ศิษย์พุทธะออกไปทันที
ในขณะนี้
พุทธองค์ร่างสูงใหญ่จีบสองมือ ใบหน้าเปือนยิ้มเปล่งแสงรัศมีธรรมสีทองพร่างพราย
อย่างไรก็ตาม รอยยิ้มนั้นดูเหมือนจะมีแสงแห่งมนตร์ตรา!
...
บนขั้นบันไดพุทธะ
หนิงเฉินซินถือคัมภีร์เต๋าอยู่ในมือ และมาถึงชั้นที่เจ็ดร้อยแปดสิบแล้ว!
รอบๆตัวเขา มีคนนับสิบจากนิกายพุทธะ นอนนิ่ง บาดเจ็บ!
เห็นได้ชัดว่าพวกเขาต้องการหยุดหนิงเฉินซิน แต่พวกเขาพ่ายแพ้!
หนิงเฉินซิงไม่หยุดยั้ง ขยับขึ้นบันไดต่อ!
ข้างหลังเขาหนิงหมิง และคนอื่นๆรู้สึกมึนงงไปแล้ว
ความแข็งแกร่งของบัณฑิตผู้นี้ แข็งแกร่งเกินไปแล้ว!
หลังจากเผชิญหน้ากับศัตรู แค่พ่นคำหนึ่งคำออกมา
การต่อสู้ก็จบลงแล้ว!
บรรดาศิษย์พุทธะที่มา ณ ที่นี้ ไม่มีใครเป็นคู่ต่อสู้ได้เลย!
แต่ในขณะนั้นเอง
ขณะที่ หนิงเฉินซินกำลังก้าวขึ้นไปบนขั้นที่แปดร้อย
ตรงหน้าเขา ปรากฎมีนักบวชพุทธะสิบแปดคน!
นักบวชพุทธะทั้งสิบแปดคน ต่างถือไม้พลองทั้งหมด
ออร่าปราณของพวกเขารุนแรงมาก!
ทั้งหมดมาถึงขั้นต้น ของขอบเขตก้าวข้ามแดนหยวนแล้ว!
สีหน้าของพวกหนิงหมิงเปลี่ยนไป และเขาอุทานว่า"นักบวชสิบแปดอรหันต์!"
สิบแปดอรหันต์ (ซือปาลั่วหาน)
นี่คือพลังต่อสู้อันทรงพลังของนิกายพุทธะ!
นอกจากขอบเขตก้าวข้ามแดนหยวนขั้นต้นแล้ว
ที่น่ากลัวกว่านั้นคือ นักบวชทั้งสิบแปดคนนี้ สามารถก่อตัวเป็นขบวนค่ายกลใหญ่สิบแปดอรหันต์ได้!
เมื่อการก่อตัวขบวนค่ายกลเสร็จสมบูรณ์ แม้แต่ผู้แข็งแกร่งในขั้นปลาย ขอบเขตก้าวข้ามแดนหยวน ก็ทำได้เพียงหลีกเลี่ยงความได้เปรียบชั่วคราวเท่านั้น!
พลังของขบวนค่ายกลนี้ทรงพลังมาก!
"ไม่นึกเลยว่านิกายพุทธะ จะส่งสิบแปดอรหันต์มาโดยตรง"
"ดูเหมือนว่าเขาตั้งใจจะสังหารบัณฑิตผู้นี้ทันที"
ในเวลานี้ หนิงหมิงจำคำกล่าวของตระกูลของเขาได้ ในเมืองฝอเฉิงภูมิภาคตะวันตก อย่ากล่าวให้ร้ายนิกายพุทธะ
มิฉะนั้น ตระกูลจะถูกกวาดล้าง!
คำกล่าวเหล่านี้ไม่ใช่เรื่องตลก
ในกรณีที่นิกายพุทธะไม่ส่งพุทธองค์มา
ข้ากลัวว่าเพียงแค่สิบแปดอรหันต์เท่านั้น ก็สามารถทำลายตระกูลของพวกเขาได้!
ท้ายที่สุดแล้ว ในบรรดาตระกูลของพวกเขา คนที่แข็งแกร่งที่สุดคือขอบเขตก้าวข้ามแดนหยวนขั้นปลายเท่านั้น
เมื่อมองดูแล้ว ความเข้มแข็งของนิกายพุทธะเป็นเรื่องลี้ลับจริงๆ
หนิงเฉินซินก็เงยหน้าขึ้นมองเช่นกัน
ในมือถือคัมภีร์เต๋า เขากล่าวว่า "เจ้าจะหยุดข้างั้นเหรอ?"
สิบแปดอรหันต์ไม่กล่าวอะไรมาก
โจมตี หนิงเฉินซินทันที!
สำหรับพวกเขา.
นิกายพุทธะคือแดนศักดิ์สิทธิ์ของพวกเขา!
มีคนใส่ร้ายนิกายพุทธะ
ย่อมต้องสังหารอย่างไร้ความปรานี!
ไม่ต้องกล่าวอะไรมาก!
เมื่อเห็นฉากนี้ หนิงเฉินซินไม่ได้กล่าวอะไรอีก และเปิดคัมภีร์เต๋าเตรียมป้องกันตัวจากศัตรู
การต่อสู้ใกล้จะถึงจุดเดือด!
ในเวลานี้ สิบแปดอรหันต์ยกไม้พลองขึ้น แล้วพวกเขาก็ขว้างไม้พลองไปที่หนิงเฉินซินพร้อมกัน!
ฟิ้ว!
เงาไม้พลองสีทองทั้งสิบแปด พุ่งเข้าหาหนิงเฉินซิน!
สีหน้าของหนิงเฉินซินไม่เปลี่ยนแปลง
เอ่ยเต๋ามาคำหนึ่ง "หลิน!" (临 Lín ความหมายประมาณว่า มองลงมาที่เบื่องล่าง หรือโจมตีแบบบีบบังคับ)
อักขระ "หลิน" ลอยขึ้นไปปะทะทันที!
ทำลายไม้พลองทั้งสิบแปดเหล่านั้นโดยตรง!
สิบแปดอรหันต์เห็นเช่นนี้ก็ไม่แปลกใจ
ท้ายที่สุด มันไม่ง่ายเลยที่จะมาถึงจุดนี้ หลังจากเอาชนะนักบวชพุทธะหลายคน
ทันใด สิบแปดอรหันต์ก็ตั้งขบวนค่ายกลขนาดใหญ่!
เบื้องหลังอรหันต์เหล่านี้ มีเงาวิญญาณขนาดใหญ่ปรากฏขึ้น!
และใบหน้าของเงาวิญญาณก็คือตัวของมันเอง!
เงาวิญญาณทั้งหมดถือไม้พลองสีทอง
ด้วยการสวดมนต์ของสิบแปดอรหันต์ เงาวิญญาณก็พุ่งเข้าหาหนิงเฉินซินพร้อมกัน!
เงาวิญญาณทั้งสิบแปดตัวโยนไม้พลองพร้อมกัน!
ทันใดนั้น บนหัวของหนิงเฉินซินก็เต็มไปด้วยแสงสีทอง!
ปราณจิตสังหารที่แข็งแกร่งอย่างยิ่ง ต้องการที่จะสังหารหนิงเฉินซินทันที!
นี่คือการก่อตัวของค่ายกลสิบแปดอรหันต์!
ไม้พลองอันเดียวก็สามารถปราบปีศาจแห่งสวรรค์และปฐพีได้!
พลังของมันรุนแรงมาก!
หนิงเฉินซินไม่ได้ละเลย เขาถือคัมภีร์เต๋าไว้ในมือ และกล่าวเต๋าอีกคำหนึ่ง!
"บิง!" ( 兵 Bīng ความหมายประมาณว่า นักรบ ทหาร หรืออาวุธ)
มนต์เก้าอักขระออกมาอีกครั้ง!
ตราอักขระ "บิง" กลายเป็นภาพเงาของนักรบสวรรค์ในขณะนี้ มุ่งหน้าสู่เงาวิญญาณของสิบแปดอรหันต์!
หนิงหมิงและคนอื่นๆ ต่างก็เปลี่ยนสีหน้าของพวกเขา
เห็นได้ชัดว่าหนิงเฉินซินไม่มีความตั้งใจที่จะถอย เขาต้องการปราบสิบแปดอรหันต์!
ตูม!
นักรบสวรรค์ปะทะเงาวิญญาณสิบแปดอรหันต์!
สงครามเริ่มขึ้นแล้ว!
หนิงหมิงและคนอื่นๆ ต้องปลดปล่อยปราณเพื่อหลีกเลี่ยงผลกระทบที่ตามมา!
มีแม้กระทั่งคนที่ไม่แข็งแกร่งพอ ที่ได้รับผลกระทบโดยตรง อาเจียนเป็นเลือด และล่าถอยออกไป!
การต่อสู้ในระดับนี้ เห็นได้ชัดว่าไม่ใช่สิ่งที่พวกเขาจะมีส่วนร่วมได้!
แม้จะเฝ้าดูอยู่ห่างๆก็ตาม!
ต้นไม้รอบๆ ถูกทำลายทั้งหมดในขณะนี้!
ฝุ่นคลุ้ง!
ปราณยังคงระเบิดอย่างต่อเนื่อง!
ภายใต้สายตาที่ตื่นตระหนกของฝูงชน ทหารแห่งสวรรค์ได้ขับไล่ไม้พลองของเงาวิญญาณสิบแปดอรหันต์!
สิบแปดอรหันต์รู้สึกประหลาดใจอย่างเห็นได้ชัดเมื่อเห็นสิ่งนี้
พวกเขาเตรียมตัวที่จะสวดอีก
แต่ หนิงเฉินซินพ่นอักขระเต๋าออกมาอีกครั้ง!
"โต่ว!" (斗 Dòu ความหมายจริงคือหน่วยที่ใช้ตวงข้าว ในที่นี้หมายถึงเพิ่มขี้น หรือขยามเพิ่มอีก)
คำกล่าวนั้นเต็มไปด้วยเต๋า
ฟ้าร้องลั่น!
ตัวอักษร "โต่ว" พุ่งออกมา และมันได้ประสานเข้าไปในร่างของนักรบสวรรค์เหล่านั้นทันที!
ทันใดนั้น ง้าวยาวก็ปรากฏขึ้นในมือของนักรบสวรรค์!
นักบวชทั้งสิบแปดคน รู้สึกหายใจไม่ทั่วท้อง!
สีหน้าพวกเขาเปลี่ยนไป และรีบพนมมือเร่งสวดมนต์ทันที!
เงาวิญญาณควงไม้พลองในมือเหวี่ยงอย่างแรง!
ปราณก็พุ่งสูงขึ้นถึงขีดสุด!
เผชิญหน้ากับการโจมตีของหนิงเฉินซิน
พวกเขาไม่สามารถดูแคลนได้!
นักรบสวรรค์ก็เหวี่ยงง้าวของพวกเขา!
ชนกับเงาวิญญาณแปดอรหันต์!
บูม!
ในขณะนี้ทั้งเทือกเขาฟอซานดูเหมือนจะสั่น!
ผู้คนทั่วทั้งเมืองรู้สึกได้ถึงออร่าปราณที่ระเบิดออกมาบนท้องฟ้า!
ทั้งหมดเงยหน้าขึ้นและมองไปทางฝอซาน
ใครกล้าล่วงเกินฝอซาน? !
ณ บันไดพุทธะ
ที่ขั้นแปดร้อย
หนิงหมิงและคนอื่นๆ ได้ถอยกลับไปที่ขั้นหกร้อยแล้ว!
เมื่อมองดูเหตุการณ์ตรงหน้า พวกเขาทั้งหมดตกตะลึง!
ด้านบน เงาวิญญาณของสิบแปดอรหันต์ได้หายไปแล้ว!
ขบวนค่ายกลขนาดใหญ่ก็ถูกทำลายเช่นกัน!
อรหันต์ทั้งสิบแปดคนตกบันไดกันหมด ปราณของพวกเขาปั่นป่วน และลมหายใจก็อ่อนแรงมาก!
เห็นได้ชัดว่าพวกเขาทั้งหมดได้รับบาดเจ็บสาหัส!
และ หนิงเฉินซินยังคงเดินหน้าต่อไป
ทีละขั้น ทีละขั้น!
ยืดกระดูกสันหลังให้ตรงดั่งทวน
แล้วเดินขึ้นไป...
