ตำนานเทพปีศาจข้ามภพ บทที่ 377 เจรจาธุรกิจ (อ่านฟรี)

ตำนานเทพปีศาจข้ามภพ บทที่ 377 เจรจาธุรกิจ (อ่านฟรี)

แปลโดย iPAT  

“ช่างยโสนัก!”

หญิงชราหลังค่อมออกตัวด้วยความเร็วที่สวนทางกับอายุของนาง นางเหวี่ยงกริชไปที่ลำคอของหลี่ฉิงซานอย่างรวดเร็วราวกับสายฟ้า

ผู้อาวุโสทั้งหมดหายตัวไปจากที่นั่งในเวลาเดียวกันก่อนจะปรากฏตัวรอบๆหลี่ฉิงซานอย่างเงียบๆ อาวุธร้ายแรงหกชิ้นแทงไปยังจุดสำคัญหกจุดด้วยเจตนาสังหาร

หลี่ฉิงซานยกถ้วยสุราขึ้นจิบอย่างไม่ใส่ใจขณะที่สายตามองผ่านอาวุธจำนวนมากไปยังเย่หมิงจูที่ขมวดคิ้วเล็กน้อย

อาวุธหยุดลง ปลายกริชของหญิงชราอยู่ห่างจากลำคอของเขาเพียงหนึ่งนิ้ว ขณะที่เขากลืนสุราลงคอ ลูกกระเดือกของเขาก็พองขึ้นจนเกือบสัมผัสกริชเล่มนั้น

“กลับมา ข้าบอกให้โจมตีงั้นหรือ?” เย่หมิงจูโบกมือ ผู้อาวุโสทั้งหมดกลับไปนั่งบนเก้าอี้ของตนราวกับไม่เคยเกิดสิ่งใดขึ้น

หลังจากได้รับรายงานจากเย่หลิวซู สิ่งแรกที่เย่หมิงจูคิดคือฆ่า!

แต่หลังจากนั้นนางก็รู้สึกสงสัย เขารู้ว่ามีอันตรายอยู่ที่นี่ แต่เขายังกล้ามา หากพวกนางจัดการเขาอย่างเด็ดขาด กลุ่มของนางจะได้รับผลกระทบจากเรื่องนี้อย่างไร

นั่นคือเหตุผลที่ทำให้เกิดงานเลี้ยงนี้ขึ้น ตราบเท่าที่เขาแสดงความอ่อนแอออกมาเพียงเล็กน้อย พวกนางจะฉีกเขาเป็นชิ้นๆทันที

อย่างไรก็ตามเขาไม่เคยแสดงพฤติกรรมเช่นนั้น หากเขาไม่ใช่คนบ้า มันก็หมายความว่าเขามีบางอย่างที่สามารถพึ่งพา ทัศนคติที่ไม่ไยดีเช่นนี้ไม่ใช่การแสดงอย่างแน่นอน

ในพริบตาเย่หมิงจูก็ตัดสินใจ นางยืนขึ้นและเดินไปเติมสุราให้เขา “ท่านเป่ยเยว่ ท่านต้องการสิ่งใด?”

“ความเคารพ’ หลี่ฉิงซานเขย่าถ้วยด้วยรอยยิ้ม

คำตอบของเขาทำให้ทุกคนอึ้ง เขาเสี่ยงมาที่นี่ หากเขาต้องการดินแดน สมบัติ หรือสตรี นั่นไม่ใช่เรื่องแปลก อย่างไรก็ตามเขากลับมีแนวคิดที่ไม่เหมือนปีศาจทั่วไป

“แค่นั้น?” เย่หมิงจูขมวดคิ้ว

“ความเคารพมาก่อนสิ่งอื่นใด ให้ข้าถาม พวกเจ้าต้องการเป็นกลุ่มที่แข็งแกร่งที่สุดหรือไม่?”

“หากข้าตอบว่าต้องการจะเป็นอย่างไร?”

“เช่นนั้นข้าก็ช่วยพวกเจ้าได้”

คราวนี้เป็นเย่หมิงจูที่หัวเราะ กลุ่มเงาแมงมุมกำลังอยู่ในสถานการณ์ที่ล่อแหลมและการสูญเสียดินแดนก็จะทำให้เรื่องเลวร้ายลง เขาเป็นศัตรูตัวฉกาจของพวกนาง แต่เขากลับบอกว่าเขาสามารถช่วยพวกนางให้กลายเป็นกลุ่มที่แข็งแกร่งที่สุด

ทุกคนที่อยู่ที่นั่นรู้สึกว่าสิ่งนี้เป็นไปไม่ได้ ดังนั้นสายตาของพวกเขาที่มองหลี่ฉิงซานจึงยิ่งแสดงความเป็นศัตรูมากขึ้น

อย่างไรก็ตามสิ่งนี้จบลงเมื่อหลี่ฉิงซานนำยันต์จำนวนมากออกมากองไว้บนโต๊ะ

“ท่านจะทำให้กลุ่มของเราแข็งแกร่งที่สุดด้วยสิ่งเหล่านี้งั้นหรือ?” เย่หมิงจูเย้ยหยันแต่นางลอบประหลาดใจอยู่ภายใน เผ่ารัตติกาลไม่สามารถสร้างยันต์ แต่นางเข้าใจถึงพลังอำนาจของมันเป็นอย่างดี ในการต่อสู้ที่อันตราย ยันต์เพียงแผ่นเดียวก็เพียงพอแล้วที่จะพลิกสถานการณ์

“ข้ามียันต์เช่นนี้หลายพันแผ่น แน่นอนว่ายันต์แต่ละระดับมีจำนวนที่แตกต่างกันไป” จากนั้นหลี่ฉิงซานก็วางดาบน้ำแข็งลงบนโต๊ะ “ข้ามีสิ่งประดิษฐ์ทางจิตวิญญาณเช่นนี้มากกว่าพันชิ้น แน่นอนว่ามันเหมือนยันต์ อย่างไรก็ตามข้าไม่ได้นำพวกมันมาด้วย”

คราวนี้เย่หมิงจูไม่สามารถหัวเราะอีกต่อไป หน้าอกของนางยกตัวขึ้นด้วยการสูดหายใจลึก ผู้อาวุโสทุกคนตกใจ พวกเขารู้ดีว่าทรัพยากรเหล่านี้มีความสำคัญมากต่อกองกำลัง

ยันต์และสิ่งประดิษฐ์ทางจิตวิญญาณจะทำให้พวกนางมีข้อได้เปรียบ มันจะสนับสนุนความแข็งแกร่งให้กับกองกำลังของพวกนาง

สิ่งนี้จะเปลี่ยนสถานการณ์ของโลกใต้ดินไปอย่างสิ้นเชิง

หากไม่ใช่เพราะสิ่งที่หลี่ฉิงซานกล่าวเพิ่มเติมในตอนท้าย พวกนางคงถูกล่อลวงให้ปล้นฆ่าโดยไม่คำนึงถึงสิ่งใดไปแล้ว

หลังจากสังเกตและสื่อสารกับเย่หลิวป๋อ เขาพบว่าเผ่ารัตติกาลล้าหลังมากในแง่ของสิ่งประดิษฐ์ทางจิตวิญญาณและยันต์ พวกนางไม่เคยติดต่อมนุษย์บนพื้นดิน พวกนางใช้เวลาหลายพันปีอยู่ใต้ดินภายใต้การปกครองของปีศาจมาตลอด มันไม่ใช่เรื่องแปลกที่อารยธรรมของพวกนางจะไม่สามารถเปรียบเทียบกับมนุษย์บนดิน

หลี่ฉิงซานมียันต์และสิ่งประดิษฐ์ทางจิตวิญญาณจำนวนมากในการครอบครอง พวกมันไม่มีประโยชน์สำหรับเขา แต่เขาก็ไม่กล้าขายพวกมัน แม้เขาจะสามารถขายพวกมันผ่านช่องทางพิเศษ ราคาของพวกมันก็จะถูกกดให้ต่ำมาก โลกสงบสุขมานานเกินไป สินค้าเหล่านี้จึงขาดความต้องการ

ดังนั้นเผ่ารัตติกาลจึงกลายเป็นผู้ซื้อที่ดีที่สุดของเขา

“โอ้ ถูกต้อง ข้ายังมีกระเป๋าร้อยสมบัติมากกว่าหนึ่งพันใบ”

ผู้อาวุโสคนหนึ่งบีบถ้วยในมือจนแตกทันที

“ท่านต้องการสิ่งใดในการแลกเปลี่ยน?” เย่หมิงจูสงบจิตใจลงอย่างช้าๆและถามคำถามที่สำคัญที่สุด

“สมุนไพรจิตวิญญาณที่โตเติบที่แล้ว” หลี่ฉิงซานคิดเรื่องนี้ไว้ล่วงหน้าแล้ว โลกใต้ดินมีสมุนไพรจิตวิญญาณมากมายขณะที่ปีศาจไม่รู้วิธีปรุงยา เผ่ารัตติกาลมีความรู้ด้านนี้เพียงเล็กน้อย พวกเขาใช้เพียงพิษที่สกัดมาจากสมุนไพรจิตวิญญาณเท่านั้น

แต่ในโลกมนุษย์ สมุนไพรจิตวิญญาณทุกชนิดที่โตเต็มที่สามารถใช้สร้างยาที่หลากหลาย

“หากท่านกล่าวถึงมันก่อนหน้านี้คงไม่มีเรื่องเข้าใจผิดเกิดขึ้น” เย่หมิงจูเผยรอยยิ้มที่เหมือนดอกไม้บาน

ในช่วงเวลาแห่งสงคราม ผู้คนยินดีนำอาหารไปแลกกับอาวุธเพื่อฆ่าศัตรู ยิ่งไปกว่านั้นสมุนไพรจิตวิญญาณก็ไม่ใช่ทรัพยากรที่สำคัญสำหรับเผ่ารัตติกาล หากพวกนางสามารถเปลี่ยนสมุนไพรจิตวิญญาณเป็นอาวุธ มันจะดีที่สุด

หากหลี่ฉิงซานกล่าวเรื่องนี้ตั้งแต่แรก ร่างแยกของเขาอาจจบสิ้นไปแล้ว หลังจากทั้งหมดคนอ่อนแอไม่คู่ควรที่จะได้รับความร่วมมือ

บรรยากาศในห้องเปลี่ยนไปมาก เย่หมิงจูเห็นว่าหลี่ฉิงซานกินอาหารหมดไปแล้ว ดังนั้นนางจึงออกคำสั่ง “ไปนำอาหารออกมามากกว่านี้ ท่านเป่ยเยว่ ท่านสามารถทานได้เท่าท่านต้องการ”

พ่อบ้านชุดดำรีบไปจัดการเรื่องนี้ จากนั้นชายเผ่ารัตติกาลกลุ่มหนึ่งก็ปรากฏตัวขึ้น ทุกคนล้วนหล่อเหลา แต่พวกเขาสวมเพียงกางเกงขาสั้นและเปลือยอก พวกเขาเข้ามารำดาบอย่างสง่างาม

ผู้อาวุโสทั้งหมดดื่มอวยพรด้วยรอยยิ้มจากหูถึงหู

หลี่ฉิงซานรู้สึกราวกับตนเองเป็นพ่อค้าอาวุธระหว่างประเทศที่มาเจรจาธุรกิจ

ใบหน้าของเย่หลิวซิงยังคงเย็นชา แต่นางไม่มีทางเลือกนอกจากต้องชนถ้วยสุรากับเขา เย่หลิวซูค่อนข้างเงียบ ตอนนี้นางไม่รู้ว่าการพบเขาเป็นเรื่องดีหรือไม่

‘นายท่านยอดเยี่ยมมาก!’ เย่หลิวป๋อมีความสุขมาก สายตาของนางมองไปที่หลี่ฉิงซานตลอดเวลา

หลังจากเจ้าภาพและแขกดื่มกินจนพอใจแล้ว เย่หมิงจูก็เผยรอยยิ้มด้วยใบหน้าที่เปลี่ยนเป็นสีแดงเล็กน้อย “ท่านเป่ยเยว่ ท่านทานเสร็จแล้วใช่หรือไม่? ตอนนี้พวกเราขอเวลาพูดคุยกันเล็กน้อย เราจะคุยรายละเอียดเกี่ยวกับการแลกเปลี่ยนในภายหลัง ข้าต้องจัดการเรื่องบางอย่างของเราก่อน”

ใบหน้าของนางกลายเป็นเย็นชาเมื่อนางกล่าวว่า “เย่หลิวซู เย่หลิวป๋อ คุกเข่า!”