ตอนที่ 225: พวกคุณกําลังรบกวนฉันและเพื่อนที่กําลังทานอาหารกันอยู่นะ!

แม้ว่าคําพูดของเบลินด้านั้นจะฟังดูคลุมเครืออยู่บ้าง แต่ล็อคก็เห็นได้ว่าเธอกําลังจะคุยกับเขาเกี่ยวกับงานจริงๆ

“ฉันยังไม่มีประสบการณ์มามากนัก! บอกฉันหน่อยสิ! ขั้นตอนต่อไปคืออะไรงั้นหรอ?”

“รับนี่ไปสิ...” เบลินด้ายื่นขนนกสีขาวให้ล็อค

“นี่คือขนนกจากแบทเทิลบีสต์ของบาวเออร์ นกพิราบแห่งท้องฟ้า...

“การเก็บมันไว้บนตัวของคุณ มันจะช่วยทำให้สามารถระบุตําแหน่งของเราได้!”

จากนั้นเธอก็หยิบแหวนสีทองที่ฝังด้วยทับทิมออกมา “สิ่งนี้สร้างโดยแบทเทิลบีสต์ของฌอน นกพิราบเมฆาทอง เมื่อสวมใส่แล้ว ทุกคนจะสามารถแลกเปลี่ยนข้อมูลกันได้!”

แหวนวงนี้ดูแพงมาก และเหมาะมากกับสถานะที่ร่ำรวยของทั้งสองพี่น้อง

อย่างไรก็ตาม ล๊อคนั้นรู้ว่าของสิ่งนี้นั้นไม่ใช่อัญมณีและทองคําที่แท้จริง

เบลินด้ากล่าวต่อ “วันพรุ่งนี้ บาวเออร์และคนอื่นๆ จะหาข้อมูลไปรอบๆ ตามท้องท้องถนน หลังจากนั้นกัปตันจะบอกเราเองว่าต้องทําอย่างไรต่อไป เราเองก้ไม่ควรที่จะอยู่เฉยๆ ไปเดินเล่นรอบ ๆในเมืองสายน้ำนี้กันและเตรียมพร้อมไว้เสมอ เพราะเราต้องเตรียมที่จะโจมตีได้ตลอดเวลา”

ฟังดูแล้วเหมือนว่าเป็นประสบการณ์การทำงานที่ดี หลังจากที่ล๊อคสวมแหวนแล้วก็พูดว่า “ขอบคุณนะครับ! ถ้าอย่างนั้นก็กลับไปได้แล้วล่ะครับ พี่สาวที่รัก! พรุ่งนี้เราต้องตื่นกันเช้านะ! ฉันอยากลองทานมื้อเช้าที่เป็นอาหารทะเลที่มีชื่อเสียงในเมืองสายน้ำแหน่งนี้มากเลยล่ะ!”

“มันคงปกติดีใช่มั้ยล่ะ? ถ้าผู้ชายคนอื่นเห็นฉันใส่ชุดนี้ในช่วงตอนดึกเช่นนี้ พวกเขาจะเลือดกําเดาไหลกันแล้ว และขอร้องให้ฉันอยู่ต่อ...” เบลินด้าลุกขึ้นเดินไปที่ประตู หันมามองที่ล็อค “แต่ถ้าฉันนอนไม่หลับ ฉันจะมาขอยืมไหล่ของคุณอีกครั้งนะ มันค่อนข้างสบายมากเลยล่ะ!”

ล๊อคขี้เกียจที่จะไปล็อคประตูแล้ว เพราะว่ายังไงเขาเองก็ไม่สามารถที่จะป้องกันอีกฝ่ายได้อยู่ดี

ช่วงเวลาเช้าในวันรุ่งขึ้น

พวกเขาทั้งสองคน ได้เดินออกมาจากโรงแรม

พวกเขามุ่งหน้าไปยังร้านอาหารที่ล๊อคได้กล่าวถึง

เพื่อทําความคุ้นเคยกับพื้นที่ พวกเขาไม่ได้เลือกใช้การขนส่งโดบยานพาหนะใดๆ

พวกเขาเดินไปรอบ ๆ บริเวณของเมืองสายน้ำที่สวยงามแห่งนี้

เหตุผลที่ตั้งชื่อว่าเมืองสายน้ำ ไม่ใช่แค่เพราะมันอุดมไปด้วยแบทเทิลบีสต์ประเภทน้ำเท่านั้น นอกจากนี้ยังเป็นเพราะว่ามีทะเลและน้ำในทะเลสาบอยู่ด้วย

ในเขตชานเมืองนั้น มีทะเลอันกว้างใหญ่และมีชายหาดแสนสวยงาม

ในเมืองเชื่อมต่อกันด้วยแม่น้ำสายใหญ่และสายเล็กหลายๆสาย

อาคารที่มีความสูงแตกต่างกัน ก็ถูกสร้างขึ้นตามระดับน้ำด้วยเช่นกัน!

ยิ่งไปกว่านั้น ไม่มียานพาหนะในเมืองสายน้ำเลย มีแต่เรือทุกประเภท!

น้ำในแม่น้ำเป็นสีฟ้า และใสสะอาด

มันทําให้ผู้คนต่างรู้สึกมีความสุข และผ่อนคลายกันอย่างมาก

พวกเขามาถึงที่ร้านอาหาร ที่อยู่ริมแม่น้ำที่รอคอยมานานแล้ว

พวกเขาเพลิดเพลินกับทิวทัศน์อันสวยงามของเมือง ขณะที่รับประทานอาหารทะเลไปด้วย

มันมีความสุขและสนุกมาก

“ว้าว! คุณรวยจริงๆเลย! ร้านนี้แพงมากเลยนะ!” เบลินด้าหยิบเนื้อกุ้งมังกรขึ้นมาชิ้นหนึ่ง อาหารแสนอร่อยพวกนี้ ทําให้เธอไม่สามารถหยุดมือและปากของเธอได้เลย

ล๊อคยิ้มและพูดว่า “มันเป็นเงินเพียงแค่เล็กน้อยเท่านั้นเอง คุณไม่จําเป็นต้องสุภาพขนาดนั้นหรอก! หากคุณต้องการอะไรก็สั่งได้เลยนะ! พนักงานเสิร์ฟ! ขอปลาอะโรวาน่าซาชิมิจากทะเลลึกให้ฉันอีกที่หนึ่ง…”

แม้ว่าร้านนี้อาหารจะมีราคาที่แพงมาก แต่ก็ไม่มีปัญหาสำหรับล๊อคเลย ซึ่งมีเงินหลายหมื่นล้าน

“ผู้ชายใจกว้างมีเสน่ห์จริงๆ…” เบลินด้าขยิบตาให้ล็อคบ่อยมาก

“โปรดมีความเป็นมืออาชีพมากขึ้นกว่านี้หน่อยด้วยล่ะ ตอนนี้เราเป็นพี่น้องกันอยู่นะ...” ล๊อคกล่าวอย่างไม่พอใจ

ขณะที่ทั้งสองคนกําลังคุยกันและหัวเราะอยู่นั้น มีคนสองคนที่เดินเข้ามาใกล้เรื่อยๆ จากระยะไกล ทําให้เบลินด้าต้องขมวดคิ้ว

“สวัสดีคนสวย! เราไม่ได้เจอกันนานเลยนะ!”

ชายสองคนในเสื้อเชิ้ตชายหาดดูเหมือนว่าพวกเขาจะรู้จักเบลินด้า พวกเขาทักทายเธอเสียงดังพร้อมกับรอยยิ้มบนใบหน้าของพวกเขา

“พวกเขามาจากหน่วยที่สองและสาม พวกเขากําลังทํางานร่วมกัน พวกเขาต้องวางแผนต่อต้านเราอีกครั้งอย่างแน่นอน...” เบลินด้าบอกอย่างรวดเร็ว

“พนักงานเสิร์ฟ! ฉันไม่รู้จักทั้งสองคนนี้ โปรดขอให้พวกเขาออกไปด้วย!”

“อย่าเป็นแบบนี้สิ เบลินด้า! เราเป็นเพื่อนกันนะ! ชายผมสีเงินไม่ได้ยืนและนั่งลงบนเก้าอี้ข้างล็อคทันที

"คุณมีข้อมูลดีๆ ที่จะแบ่งปันเราไหมล่ะ" ชายอีกคนจ้องไปที่หน้าอกของเบลินด้า

“ไปให้พ้นซะ! ฉันเคยทำงานกับคุณมาก่อนก็ตาม แต่มันเป็นไปไม่ได้อีกต่อไป ทุกคนทําสิ่งของตัวเองและไม่เข้าไปยุ่งเกี่ยวกับกันและกัน!” เบลินด้าอยากจะโกรธ แต่เนื่องจากอิทธิพล เธอจึงอดทนกับมันไว้

ชายผมสีเงินส่ายศีรษะ "เฮ้! รำคาญทำไมกันล่ะ! แต่ด้วยข้อมูลจากภารกิจก่อนหน้าของคุณ เราได้รับเงินจำนวนมาก! มิฉะนั้นเราคงไม่มีเงินมาที่นี่ได้! ถูกต้องไหมล่ะ! ผู้ชายคนนี้คือใครงั้นหรอ ดูเหมือนว่าเขาอายุเพียงแค่สักยี่สิบปีเองนี่นา? ฉันจะพูดกับกัปตันไมล์นะ ถ้าหากเราไม่สามารถหาสมาชิกใหม่ได้จริงๆ เราก็สามารถพาพวกคุณทุกคนเข้าร่วมหน่วยที่สองได้นะ!”

"ฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า..."

ผู้ชายอีกคนมองไปที่เบลินด้า ด้วยสายตาลวนลามและพูดว่า “ไม่สําคัญหรอกน่า ว่าเราจะยังไม่มีข้อมูลใดๆ! อย่างไรก็ตาม ทุกคนยังอยู่ในขั้นตอนของการสืบหาอยู่เลย และเรายังมีเวลาอีกมากเลยนี่นา! เบลินด้า ฉันขอเชิญคุณมาเล่นที่โรงแรมของฉันไหมล่ะ ฉันได้เตรียมสิ่งที่น่าสนใจไว้เยอะเลย และคุณจะชอบมันอย่างแน่นอนเลยล่ะ! ฮิฮิฮิ”

คําพูดเหล่านี้ล้วนทำให้อารมณ์เสียอย่างมากเมื่อได้ยิน

พวกเขาไม่เพียงแต่ดูถูกเบลินด้าเท่านั้น แต่ยังดูถูกหน่วยที่หนึ่งอีกด้วย

อย่างน้อย ไมล์นั้นก็เป็นถึงกัปตัน ทำไมจึงจําเป็นต้องมาเข้าร่วมหน่วยที่สองด้วย

เบลินด้าโกรธอย่างมาก จนมือของเธอที่ถือส้อมเริ่มสั่น

“ออกไปๆ! พวกคุณกําลังรบกวนฉันและเพื่อนที่กําลังทานอาหารกันอยู่...” ล๊อคไม่แม้แต่ที่จะมองพวกเขาและกล่าวออกมา

เห็นได้ชัดว่า พวกเขาทั้งสามคน ไม่คาดว่า ล๊อคนั้นจะพูดคําพวกนี้ออกมา

“ล็อค! เราไปกันเถอะ!” แม้ว่าเบลินด้าจะอารมณ์เสียก็ตาม แต่เธอก็รู้ดีว่าสิ่งต่างๆ จะแย่ไปกว่านี้ถ้าหากว่าพวกเขายังคงอยู่ที่นี่ต่อไป

หากมีความขัดแย้งกันเกิดขึ้นระหว่างทีม ในระหว่างการปฏิบัติภารกิจ เป็นการยากที่จะอธิบายให้ระดับสูงเข้าใจ

พวกเขานั้นอาจได้รับการจัดการโดยตรงจากราชวงศ์ได้

ชายทั้งสองตะโกนว่า “ไอ้สารเลว! ระวังปากแกด้วย! ระวังตัวให้ดีไว้ล่ะ ฉันจะจัดการกับแกแน่ เมื่อเราเจอกันอีกครั้ง!”

“กลับไปที่โรงแรมสิ ฉันจะไปที่นั่นพร้อมกับเบลินด้าด้วย...”

เบลินด้าเคยเห็นอารมณ์ของล็อคแบบนี้มาก่อน!

เธอรู้ว่าล็อคกําลังจะโกรธ เธอจึงรีบพูดว่า “ล็อค เราไปกันเถอะ หากมีความขัดแย้งระหว่างภารกิจ มันจะไม่ง่ายเลยที่จะต้องอธิบายเมื่อเรากลับไปนะ!”

หลังจากพูดอย่างนั้น เธอก็ยืนขึ้นและจับมือล็อค

ใครจะรู้ว่าล็อคจะเป็นคนที่ดึงมือของเธอออกแล้วยิ้ม และพูดว่า “นั่งลงเถอะ ยังมีปูยักษ์ที่ยังไม่ได้เสิร์ฟอีกนะ...”

"ปัง!"

"ปัง!"

ขณะที่ล็อคกําลังพูดนั้น มีแสงสีเงินก็กระพริบต่อหน้าต่อตาของเบลินด้า!

ชายสองคนนั้น ถูกกระเด็นลงไปในแม่น้ำซึ่งอยู่ห่างออกไปไกลกว่า 20 เมตร โดยพลังที่มองไม่เห็น!

เบลินด้าค่อยๆ นั่งลงด้วยใบหน้าที่เต็มไปด้วยความประหลาดใจ ฉากในก่อนหน้านี้นั้น รวดเร็วเกินไปและเธอก็นึกถาพซ้ำในใจของเธอ

"อา...!"

"มันเจ็บมากกก!"

ชายทั้งสองคนขึ้นมาจากแม่น้ำ ใบหน้าของพวกเขาแสดงถึงความเจ็บปวดอย่างมาก!

มุมปากของพวกเขานั้นเต็มไปด้วยเลือด!

สําหรับสิ่งที่เกิดขึ้นในก่อนหน้านี้ และใครที่ทุบตีพวกเขานั้น พวกเขาเองก็คิดไม่ออกเช่นกัน!

อย่างไรก็ตาม พวกเขาได้ยินเสียงดัง ฟู่ เบาๆ ไม่ค่อยชัดเจนนัก!

จากหางตาพวกเขา เห็นแสงสีเงินและสีแดงแวบผ่านมา!

หลังจากที่พวกเขาปิดใบหน้าไว้และปีนขึ้นฝั่งมาแล้ว พวกเขาก็ตรวจสอบอาการบาดเจ็บของพวกเขา

พวกเขาพบว่า ใบหน้าครึ่งหนึ่งของพวกเขานั้นเป็นรอยแดงจากการถูกกระแทก!

เมื่อตรวจสอบอย่างละเอียดแล้ว ดูเหมือนจะมีรูปแบบคล้ายลายเกล็ดของงู!

“มันต้องเป็นแบทเทิลบีสต์แน่นอน! แต่มันเร็วมาก!อแบทเทิลบีสต์ทําได้ยังไงกันนะ?”

จู่ๆ ชายผมสีเงินก็พูดคำว่า การเคลื่อนไหวเชิงมิติ!