ตอนที่ 17 ทดสอบฮันเตอร์ 5(อ่านฟรี)

ตอนที่ 17 ทดสอบฮันเตอร์ 5

ลุคในสภาพปวดร้าวไปทั้งตัวไม่กล้าถอดชุดเกราะออก เพราะกลัวร่างกายที่มีคลื่นพลังเพียง 30 กว่าหน่วยจะรับอาการบาดเจ็บนี้ไม่ไหว

เขาจึงเอาหอกเกรดสีเขียวขาวออกมา จึงจะเปลี่ยนเป็นชุดเกราะหมาป่าขนเหล็กตัวใหม่ได้

ถึงจะฆ่าบอสแมงป่องหลังหนามไปแล้ว แต่ยังมีแมงป่องหลังหนามตัวอื่นอยู่ เป็นพวกเหลือรอดูระดับ F1 และ F2 ไม่กี่ตัว ที่อันตรายคือเจ้าตัวใหญ่แมงป่องหลังหนาม F3 ที่ไม่ยังไม่ตาย เป็นตัวที่โดนเขารอบโจมตี

ลุคอาศัยหอกเกรดสีเขียวและเกราะเกรดสีขาว สู้เปิดทางสังหารบางครั้งและตรงไปยังซากบอสแมงป่องหลังหนาม ตรงส่วนหัวที่หายไปในพื้นดินมีด้ามหอกที่ฝังลึกอยู่ เอื้อมมือไปสัมผัสเรียกเก็บหอกหนามเข้าร่างกาย ทำให้ไม่จำเป็นต้องขุดขึ้นมา ก่อนจะเรียกหอกหนามกลับมาในมืออีกครั้ง

พริบตาที่หอกสีม่วงปรากฏ คลื่นพลังเขาก็ฟื้นคืนไปที่ 800 หน่วยทันที

“มาเก็บกวาดให้สะอาด”

เสียงพูดจริงจังออกจากปาก มือทั้งสองก็สะบัดหอกพุ่งสังหารมอนสเตอร์แมงป่องหลังหนามอย่างเลือดเย็น เส้นทางเข้าที่ปิด แปรเปลี่ยนเป็นกรงขังแมงป่องหลังหนามที่เหมือนกับลูกแกะไว้ด้านใน และมีลุคเป็นหมาป่าไล่สังหารอย่างเลือดเย็น

มีพวกระดับ F2 หนึ่งตัวและ F1 อีกสองตัวช่วยกันขุดรูทางเข้า ดินที่ถล่มลงมาไม่อาจจะหยุดพวกมันได้สุดท้ายจึงวิ่งออกไปได้สำเร็จ

ลุคไม่ใส่ใจพวกมัน ไว้ค่อยตามออกไปฆ่าทีหลังได้หันไปจัดการตัวที่แข็งแกร่งกว่าก่อน

ตอนนี้แมงป่องหลังหนาม F3 ก็ไม่อาจจะสู้ได้ ต่อให้เป็นสภาพสมบูรณ์ก็ยังต้องสยบต่อหอกหนาม ไม่ต้องพูดถึงตอนนี้

มันโจมตีมั่ว ๆ แต่ไม่อาจจะโดน เขากระโดดขึ้นไปที่ส่วนหัว แทงหอกหนามออกไปครั้งเดียวปลิดชีพมันตายคาที ร่างตายกลายเป็นซากหล่นกระแทกพื้นดังตุบ! เป็นเสียงการเคลื่อนไหวสุดท้ายในห้องโถงแห่งนี้

ลุคถือหอกหนามออร่าสีม่วงยืนอยู่ในความมืดสลัวกวาดสายตาผ่านซากศพที่กระจัดกระจายทั่วทั้งบริเวณ

“ครั้งนี้อันตรายจริง ๆ แถมไอเทมยังพังอีก แต่สิ่งที่ได้มาก็คุ้มค่า”

ลุคไม่รีบเก็บหินพลังงาน แต่เลือกจัดการซากมอนสเตอร์ก่อน มอนสเตอร์แมงป่องหลังหนามทั้งหมดถูกเปลี่ยนไปเป็นไอเทมหอกหนาม ซึ่งมีมากจนเขาต้องเผยรอยยิ้มออกมา

“หอกหนามเกรดสีขาว 25 ชิ้น เกรดสีเขียว 7 ชิ้น เกรดสีฟ้า 2 ชิ้น”

นี่คือจำนวนไอเทมหอกหนามที่เขาได้รับในศึกนี้

“แต่เจ้านี่จะให้เปลี่ยนเป็นไอเทมก็น่าเสียดาย”

ลุคหันหน้าไปหาซากบอสแมงป่องหลังหนามที่ตาย ถึงหัวจะหายไปแต่ถ้าเปลี่ยนเป็นไอเทมเกรดสีม่วงก็ไม่มีปัญหา เพียงแต่ว่าเนื้อของบอสมีความพิเศษเกินกว่าจะเปลี่ยนมันเป็นหอกหนามเกรดสีม่วง

ถ้าอยากได้หอกหนามเกรดสีม่วง เพียงแค่ใช้หอกหนามเกรดสีฟ้า 3 ชิ้นก็รวมกันได้แล้ว เขามีหอกนามอยู่จำนวนมากมันเพียงพอ

“เอาไว้กลับไปค่อยตรวจสอบ ตอนนี้รีบขุดหินพลังงานก่อน”

ลุคเผยรอยยิ้มเมื่อมองดูหินพลังงานที่ฝังอยู่ในดินรอบโถงถ้ำ มันกำลังเปล่งแสงสว่างอ่อน ๆ

...

ขณะเดียวกันที่ใกล้กับปากทางเข้ารังมอนสเตอร์

บอสตันในสภาพเสื้อผ้าเปื้อนทรายไปทั้งตัวและมีคราบเลือดสาดกระเซ็นกำลังเดินคู่มากับไอกะหญิงสาวที่สภาพอ่อนล้า

“พวกเรายังขาดอีก 3 ชิ้น”

“ไว้ค่อยหาเพิ่ม เมื่อกี้ขอบคุณที่ช่วยผม”

“ไม่เป็นไรหรอก คุณก็ช่วยฉันไว้เหมือนกัน”

หญิงสาวหันไปยิ้มให้กับบอสตันด้วยใบหน้าอ่อนโยน บอสตันหลบสายตาเล็กน้อย ในใจพยายามหามความคิดของตัวเองและรักษาระยะไว้เล็กน้อย เพราะรู้ว่ามันไม่เหมาะ

“นั้นเธอ ดูเหมือนจะปลอดภัย” ไอกะที่ไม่ทันได้สังเกตท่าทีของชายหนุ่ม ก็ชี้ไปยังด้านหน้าจุดหนึ่ง

พอมั่นใจว่านั้นคือนิโคลหญิงสาวผู้มีใบหน้าเคร่งขรึมเสมอมาก็รีบเร่งฝีเท้าวิ่งเข้าไปหาเธอ

“เจ้าปลอดภัยนะ” ไอกะถามด้วยความเป็นห่วงในแบบฉบับหญิงสาวที่อ่อนโยน

“ไม่เป็นอะไร” ไอกะตอบแต่ไม่ได้ถามกลับ เพราะเธอมีกำแพงกั้นไว้สูงและที่สำคัญพวกเขาไม่ได้รู้จักอะไรกันมาก เพียงแค่คนที่เข้าร่วมการทดสอบพร้อมกันก็เท่านั้น ถึงอย่างนั้นก็ไม่ได้ถึงขนาดต้องเกลียดขี้หน้า เธอจึงพูดกับตั้งสอง

“จะลงไปไหม”

“คงต้องลง”

บอสตันกล่าว ไอกะแสดงสีหน้ากังวล แต่ทั้งสามก็ยังคงไถลตัวลงไปในปากหลุมทางเข้ารังมอนสเตอร์

ทางเข้าเป็นเหมือนกับที่ลุคเคยเข้า พอไถลตัวลงไปจนสุดทางก็พบกับโถงถ้ำส่วนแรกของรัง ก็เปิดไฟฉายที่เตรียมมา นิโคลใช้มือกดปุ่มไฟฉายที่อยู่ตรงไหลของชุดยุทธวิธีที่เธอสวมใส่

แสงจากไฟฉายส่องไปรอบ ๆ ด้วยความระมัดระวัง

“ไม่มี!”

นิโคลขมวดคิ้วมองไปรอบตัว เธอคิดว่านี่มันผิดปกติเกินไป

“หรือจะมีแค่พวกที่ออกไปโจมตีพวกเรา”

ไอกะออกความเห็น

“ต้องไม่ใช่แบบนั้น”

นิโคลปฏิเสธความคิดนี้ในทันที เธอเริ่มสำรวจไปรอบ ๆ เพื่อดูว่าเกิดอะไรขึ้นที่นี่

ไอกะและบอสตันก็ดูด้วยความสงสัยเหมือนกัน ก่อนจะเห็นว่าตามพื้นเหมือนจะมีรอยเลือดและการต่อสู้อยู่

“เป็นได้ไหมว่ามีใครฆ่าพวกมันไปหมดแล้ว”

“อีลิกเหรอ”

บอสตันและไอกะกล่าวในสิ่งที่คิด คนที่ทำได้คงเป็นผู้สังเกตการณ์ เพราะน่าจะเป็นเพียงคนเดียวที่แข็งแกร่งพอจะกวาดล้างมอนสเตอร์ในชิ้นส่วนโลกระดับ F ได้ไม่อย่างนั้น ชายคนนั้นคงไม่แสดงความมั่นใจออกมาว่าจะดูแลความปลอดภัยของทุกคนได้

“ช่วยเงียบหน่อย...” นิโคลหันไปพูดกับทั้งสอง ก่อนจะเดินไปด้านหน้าดวงตาจดจ้องไม่ละสายตา เธอได้ยินเสียงดังแว่ว ๆ จากเส้นทางเชื่อมไปยังโถงถ้ำอีกส่วน เงี่ยหูฟังด้วยความตั้งใจ

“มีอะไรกำลังมาทางนี้”

นิโคลและบอสตันได้ยินก็มีท่าทางระวังภัยขึ้นมากันทันที

“แมงป่องหลังหนาม!”

“ตัวนี้ต่างออกไปมันแข็งแกร่งกว่า”

นิโคลกล่าวจบก็สะบัดมือเชือกที่พันอยู่บนตัวพุ่งออกไปโจมตีใส่แมงป่องหลังหนามระดับ F2 ที่กำลังวิ่งตรงมา

แมงป่องหลังหนามที่กำลังวิ่งหนี พอเจอกับมนุษย์ที่ขวางทางอยู่ก็โจมตีใส่อย่างบ้าคลั่งทันที นิโคลและแมงป่องหลังหนาม F2 สู้กัน

เธอใช้เชือกพันรัดก้ามทั้งสองไว้ จากนั้นก็คิดจะใช้เชือกมัดทั้งตัว แต่แมงป่องหลังหนามใช้หางพิษโจมตีใส่เธอ หญิงสาวหลบหลีกด้วยความว่องไวใช้เชือกพันหางมันต่อ

ก้ามแมงป่องหลังหนามเต็มไปด้วยพลังดึงจนเชือกส่งเสียงกึก ๆ คลายตัวออก นิโคลดวงตาฉายแววเยือกเย็นระเบิดพลังทั้งหมดใส่พลังไปในพรสวรรค์ควบคุมเชือกต้านพละกำลัง

ตอนนี้นิโคลและแมงป่องหลังหนาม F2 ประลองพลังกันผ่านทางเชือก

บอสตันคิดจะเข้าไปช่วย ตอนนั้นก็มีแมงป่องหลังหนามอีกสองตัววิ่งตามหลังมา ไม่มีทางเลือกจึงเข้าไปต่อสู้กับแมงป่องหลังหนามตัวนั้น

บอสตันเป็นเหนือมนุษย์ที่มีคลื่นพลังราว ๆ 150 หน่วย ไม่ได้แข็งแกร่ง แต่ก็ไม่อ่อนแอจนเป็นพวกอ่อนสุดในระดับเหนือมนุษย์ที่พลังพึ่งตื่น เขามีความแข็งแกร่งเฉพาะทางด้านพละกำลัง ทำให้สามารถปะทะกับแมงป่องหลังหนามระดับ F1 ได้แบบตัวต่อตัว

ขณะที่สู้กันอยู่ก็มีแมงป่องหลังหนาม F1 อีกตัวโผล่มา

“แย่ละสิ” บอสตันอาศัยพละกำลังรับมือกับแมงป่องหลังหนามได้อยู่ แต่ถ้าเป็นสองก็ลำบากแล้ว

นิโคลที่เห็นเหตุการณ์ใช้รีบยื่นมือไปทางแมงป่องหลังหนามตัวนั้นเชือกที่ปลายมีมีดอยู่พุ่งเข้าไปแทงหาง ก่อนจะดึงมันกลับมาไม่ให้เข้าโจมตีบอสตัน

เธอจึงรับภาระในการยื้อพวกมันถึงสองตัว

“ไม่ไหวแน่” นิโคลกำลังคิดว่าจะปล่อยอีกตัวแล้วทุ่มพลังฆ่าตัวที่ทรงพลังที่สุดตรงหน้า แต่ก็ลังเล เพราะถ้าทำแบบนั้นมันจะไปรุมบอสตันทั้งสองตัว เขาต้องไม่ไหวแน่นอน

ในตอนที่นิโคลลังเล แมงป่องหลังหนามก็ฉวยโอกาสสะบัดก้ามทั้งสองฉีกจนเชือกขาด

“!!!”

นิโคลไม่ทันตอบสนองคิดจะถอยหนีก็ไม่ทัน แต่เสี้ยวพริบตานั้นก็มีมีด เป็นมีดทำครัวหลายสิบเล่มพุ่งเข้าไปแทงใส่หัวของแมงป่องหลังหนาม มีดกดลึกแทงเข้าใส่ตามช่องของข้อต่อ ราวกับว่ามันมีสัญชาตญาณที่รู้ว่าต่อแทงและเฉือนส่วนไหนของวัตถุดิบ

มีดทำครัวที่แทงเข้าไปได้สำเร็จก็ราวกับได้ทำหน้าที่จึงสลายหายไปทิ้งไว้เพียงบาดแผลสาหัส ส่งผลให้แมงป่องหลังหนามบาดเจ็บรีบใช้ก้ามยกมาป้องกันถอยด้วยความกลัว

“ใคร!”

คำถามปรากฏขึ้นในใจเธอ สายตาเหลือบไปมองหญิงสาวอ่อนโยนอย่างไอกะที่ใบหน้าเต็มไปด้วยเม็ดเหงื่อจากการใช้พลังออกมา แต่แววตาของเธอยังคงมุ่งมั่นอยู่

พลังพรสวรรค์ มีดทำครัว เป็นประเภทสร้างสรรค์

นิโคลอึ้งอยู่ไม่ใช่น้อยที่คนแบบไอกะสามารถมีพลังพรสวรรค์ด้วย แต่นี่ไม่ใช่เวลาที่เธอจะอคติ

“ช่วยเขา”

นิโคลกล่าว ก่อนจะกลับมาควบคุมเชือก ตอนนี้แมงป่องหลังหนาม F2 บาดเจ็บแล้ว เธอมั่นใจว่าฆ่ามันได้

ไอกะพยักหน้าตกลง ใช้พลังปามีดออกไปมากขึ้นแทงใส่ร่างของแมงป่องหลังหนาม F1 ทั้งสองตัว เมื่อมีการสนับสนุนจากระยะไกลบอสตันก็ลุยได้อย่างเต็มที่

อันที่จริงตอนที่หนีไปด้วยกัน ไอกะแสดงพลังพรสวรรค์ให้บอสตันดูแล้ว ทั้งสองจึงช่วยกันฆ่ามอนสเตอร์แมงป่องหลังหนามได้ถึง 3 ตัว

ปะทะกันอยู่ไม่นานในนิโคลก็ใช้เชือกมัดข้อต่อจับจุดอ่อนแมงป่องหลังหนามได้ เมื่อเป็นแบบนี้ก็มีแค่ความตายที่รอมันอยู่

“ขาดไปซะ”

นิโคลระเบิดพลังสิ่งให้เชือกเคลื่อนที่ไปมาราวกับใบเลื่อยเสียดสีตรงข้อต่อด้วยความเร็วสูง ส่งเสียง ซี่... และควันจากความร้อนลอยออกมา ต่อให้จะแข็งแกร่งแต่ก็ไม่ได้ทรงพลังเกินระดับไปขั้นที่สูงกว่า เพียงแค่คลื่นพลังเหนือกว่าเท่านั้น สุดท้ายเชือกของนิโคลก็บาดลึกตามข้อจนตัดแมงป่องหลังหนามเป็นชิ้น ๆ ตามจำนวนข้อป้องของเปลือก

แมงป่องหลังหนามระดับ F2 ตายทันที

ด้านบอสตันและไอกะพวกเขาช่วยกันโจมตีจนมอนสเตอร์แมงป่องหลังหนามทั้งสองตัวมีแต่รอยแผลถูกแทงจากมีด

“ไม่ไหวแล้ว” ไอกะหมดพลังจนอ่อนแรง การใช้พรสวรรค์สร้างสรรค์มีดทำครัวอย่างต่อเนื่องสูบพลังในร่างกายบีบเค้นออกมาจนแทบเกลี้ยง

“ผมจัดการเอง” บอสตันระเบิดกำลังเข้าสังหารแมงป่องหลังหนามทั้งสองตัวลงได้ในที่สุด

แมงป่องหลังหนามทั้ง 3 ตาย สถานการณ์กลับมาปลอดภัยอีกครั้ง

บอสตันดึงเอาเหล็กในจากซากแมงป่องหลังหนามทั้งสองตัวมา ก่อนจะมอบชิ้นหนึ่งให้กับไอกะ

“แล้วของคุณละ ลองขอเธอดูไหม” เธอถามด้วยสีหน้าที่ซีดเล็กน้อย หันไปหานิโคล

“มันคือชิ้นที่สามพอดี” นิโคลกล่าว ทำให้รู้ว่าเธอพึ่งเก็บได้แค่สองชิ้นเท่านั้นในก่อนหน้านั้น ก่อนหน้านั้นแม้จะมีสองตัวไล่ตามมา แต่พวกมันก็หนีไปได้ตัวหนึ่ง เธอจึงยังได้เหล็กในของแมงป่องหลังหนามไม่ครบ ไม่อย่างนั้นคงไม่เลือกจะลงมาในรัง

“คุณเอาไปก่อน พวกเราฆ่ามันได้เพราะคุณ เดี๋ยวค่อยหาเพิ่มก็ได้”

บอสตันพูดกับหญิงสาว ส่งเหล็กในให้ ไอกะรับมาและพยักหน้าขอบคุณ ตอนนี้เธอจึงมีสามชิ้นแล้ว ขาดเพียงแค่ของบอสตันอีกหนึ่งชิ้นเท่านั้น

ไม่มีทางเลือกบอสตันรู้ว่ามันน่าจะอันตรายและรังที่นี่ก็เหมือนจะผิดปกติ แต่ถ้าไม่เข้าไปล่าแมงป่องหลังหนามอีกตัว ก็ต้องรอการทดสอบในรอบอื่นแล้ว

“มีมาอีกตัว”

ตอนนั้นเองนิโคลก็กล่าวเตือนทั้งสาม เพราะตัวนี้แข็งแกร่งมาก

ไม่ใช่แค่เธอที่รับรู้ได้ แต่บอสตันและไอกะก็ด้วย พลังที่กดดันทำเอาทั้งตื่นตัว

“บอส”

คำนี้ผุดขึ้นมาในหัวของนิโคล มอนสเตอร์ที่ให้ความรู้สึกนี้แม้จะอยู่ในระดับเดียวกันได้มีแต่สิ่งที่เรียกว่าบอสเท่านั้น

ร่างของแมงป่องหลังหนามยาว 6 เมตรเคลื่อนที่เข้ามาหาทั้ง 3 คนอย่างช้า ๆ พวกเขาทั้งสองมือเท้าเกร็งกลืนน้ำลายด้วยความหวาดหวั่น

แต่แล้วพอแมงป่องหลังหนามมาถึงจุดที่แสงไฟส่องถึงกลับเผยให้เห็นว่ามันเป็นเพียงซากที่ไร้หัวและมีชายหนุ่มหน้าหล่ออยู่ใต้ท้องของมันพยายามลากซากบอสแมงป่องหลังหนามมาด้วยความยากลำบาก

ลุคหรี่ตาลงและเห็นว่าเป็นพวกเขาสามคนที่เข้าร่วมทดสอบพร้อมกันกำลังยืนมองเขาด้วยสีหน้าเหลอหลา ปากทั้งสามเปิดกว้างจนสามารถยัดไข่ต้มเข้าไปได้ทั้งฟองแล้ว

“พวกคุณมาทำอะไรที่นี่”

ในใจของทั้งสามอยากจะตะโกนกลับใส่หน้าลุคว่า “พวกเราต่างหากที่ควรจะถามนาย มันเกิดบ้าอะไรขึ้น! ทำไมเขาถึงแบกร่างบอสออกมา”