ตอนที่ 2 มอนสเตอร์(อ่านฟรี)
ตอนที่ 2 มอนสเตอร์
“มอนสเตอร์!”
เป็นครั้งแรกที่ลุคเผชิญหน้ากับมอนสเตอร์ตัวเป็น ๆ แม้ที่ผ่านมาเขาจะเคยเห็นจากวิดีโอหรือภาพในเน็ต แต่ก็ไม่เคยเผชิญกับของจริงและตัวเป็น ๆ แบบนี้มาก่อน
“มอนสเตอร์หนูตาแดง”
หลายคนที่รู้จักสายพันธุ์ของมอนสเตอร์รีบตะโกนเสียงดังบอกคนรอบข้าง
มอนสเตอร์ “หนูตาแดง” ที่ได้รับชื่อนี้มาจากดวงตาที่เปล่งประกายแสงสีแดงสดท่ามกลางความมืดมิดได้ เหมือนกับอัญมณีวิเศษ เพียงแต่เจ้าของอัญมณีเหล่านี้เป็นพวกหนูคลั่งที่กินได้ทุกอย่างไม่เลือก พร้อมจะขย้ำคุณไม่เหลือ
มอนสเตอร์หนูตาแดงประมาณ 10 ตัวที่ปรากฏอยู่ตรงหน้าตอบสนองต่อแสงไฟ ทั้งฝูงหันหน้ามามองดูมนุษย์ที่ปรากฏตัวอยู่ตรงหน้า
จี๊ด..........
เสียงร้องของมอนสเตอร์หนูตาแดงคล้ายกับเสียงกระจกกำลังเสียดสีกันดังกังวานอย่างต่อเนื่อง ทำเอาทุกคนขนลุกซู่กันทันที
ลูกหนี้ที่ตอนนี้จะเรียกว่าฮันเตอร์เถื่อน พวกเขาถือเพียงดาบในมือถอยหลังอย่างหวาดหวั่น เมื่อเจอกับหนูตาแดงที่ท่าทางขี้โมโหกำลังวิ่งตรงมาหาพวกเขา
ปัง!!!
เสียงปืนดังขึ้นสะท้อนไปทั่วทั้งถ้ำเป็นซาดที่ยกปืนยิงขึ้นด้านบน
“ฆ่าพวกมันซะ หรือจะโดนยิง!”
มาเฟียทุกคนเล็กปืนในมือของตนไปยังลูกหนี้ทั้ง 30 คนที่ยืนอยู่ด้านหน้า พวกลูกหนี้จะถอยก็ไม่ได้แล้ว เพราะถ้าเป็นแบบนั้นมาเฟียยิงพวกเขาจริง ๆ แน่นอน
“ฆ่าพวกมันเลย เรามีคนมากกว่า”
“ใช่ มอนสเตอร์มีแค่ 10 ตัว”
“แค่มอนสเตอร์หนูตาแดงมันคงไม่แข็งแกร่งมากหรอกใช่ไหม?”
“เป็นพวกอ่อนแอสุดในคลาส F แล้ว”
พวกลูกหนี้ที่เคยเข้าชิ้นส่วนโลกต่างมิติมาแล้วหลายครั้งตะโกนบอกคนอื่น ๆ
หลายคนความกล้าที่จะเผชิญหน้ากับมอนสเตอร์ตรงหน้ามากขึ้น เมื่อมีคนผู้นำพวกขาสู้ คนที่มีประสบการณ์จับดาบวิ่งนำเข้าปะทะกับมอนสเตอร์หนูตาแดงที่เข้ามาโจมตี
ส่วนคนที่มาใหม่ยังคงกล้า ๆ กลัว ๆ แต่พอเห็นว่าปืนเล็งมาทางตัวเองก็ร้องแหกปากวิ่งเข้าไปสู้กับมอนสเตอร์เช่นกัน
ลุคก็เข้าไปต่อสู้ด้วยความระมัดระวัง เพื่อไม่ให้ตัวเองบาดเจ็บหรือตายจากการสู้กับพวกมอนสเตอร์เหล่านี้
ที่ผ่านมาประสบการณ์ที่ต้องโตเป็นผู้ใหญ่และกลายเป็นเสาหลักให้น้องสาว ได้หล่อหลอมนิสัยให้มีความเข้มแข็งมาก แม้ใจจะกลัว แต่รู้ว่าตนจะล้มไม่ได้
ลุคมองหาจังหวะลงมือที่จะเป็นคนฆ่ามอนสเตอร์ เพราะแบบนั้นเขาจึงจะได้เนื้อมอนสเตอร์ เพื่อให้พวกมาเฟียใช้หักหนี้
มาเฟียที่เหลือก็ไม่ได้อยู่เฉย ๆ พวกมันบางส่วนใช้ปืนยิงใส่มอนสเตอร์หนูตาแดง แต่น่าเสียดายที่อาวุธปืนของโลกนี้ไม่มีพลังและความสามารถในการฆ่ามอนสเตอร์
นั้นเพราะมอนสเตอร์ต่างมิติจะมีความพิเศษ อาจจะเรียกว่าเป็นความแตกต่างกันของมิติ หรือเพราะโลกในมิติของมนุษย์แบบพวกเขาอ่อนแอและต่ำชั้นกว่า จึงทำให้พวกมอนสเตอร์มีพลังในการต้านทานอาวุธจากโลกนี้จนลดความเสียหายลงไปมากกว่า 80% หรือแทบไร้ผลเลยก็มี
อาวุธปืนทั่ว ๆ ไปจึงไม่เหมาะในการกำจัดมอนสเตอร์ นี่คือเหตุผลที่มาเฟียใช้ปืนในการควบคุมคนเท่านั้นและมอบดาบที่สร้างมาด้วยวิธีพิเศษให้กับเหล่าลูกหนี้เพื่อสู้กับมอนสเตอร์
ดาบเหล่านี้ถูกสร้างขึ้นมาโดยการผสมชิ้นส่วนมอนสเตอร์เข้าไป ทำให้มันมีคุณสมบัติเหมือนกับมอนสเตอร์ เมื่อเป็นแบบนั้นก็เท่ากับว่ามันสามารถทำร้ายมอนสเตอร์ได้แล้ว
“หยุด พวกแกอย่าคิดหนี จะให้ฆ่าพวกแกเหรอเข้าไปสู้กับพวกมัน”
มาเฟียยังคุมเข้ม เมื่อเห็นว่ามีคนพยายามหนีพวกมันก็หันปืนเล็งใส่ทันที สุดท้ายก็ไม่มีใครกล้าหนีต่างพากันเข้าไปรุมฆ่ามอนสเตอร์หนูตาแดง
ต่อให้หนูตาแดงจะเป็นมอนสเตอร์คลาส F ที่น่ากลัวต่อคนธรรมดา แต่ถึงอย่างนั้นพวกมันก็ยังคงไม่อาจจะสู้กำลังคนที่มีมาถึง 30 คนในการเข้าโจมตีพร้อมกันได้
แน่นอนว่าหนูตาแดงก็ไม่ใช่มอนสเตอร์ไร้เขี้ยวเล็บ พวกมันกัดแขนบางคนขาด ทำคนบาดเจ็บไปหลายสิบคนและถึงขึ้นฆ่าคนไปได้ถึง 2 คน
สองคนนั้นตายอนาถมาก พอล้มลงก็โดนหนูตาแดง 5 ตัวรุมแทะกินทั้งเป็น แต่นี่กลับสร้างโอกาสให้คนอื่น ๆ ได้ไปรุมสังหารหนูตาแดงตัวอื่น ๆ
ดาบในมือพวกเขาแทงอย่างสะเปะสะปะสร้างบาดแผลเล็ก ๆ น้อย ๆ ใส่มอนสเตอร์หนูตาแดงที่เหลือไม่หยุด พอตัวหนึ่งตาย คนสังหารมันได้ก็ร้องตะโกนด้วยความดีใจ
ซากหนูพวกนี้หมายถึง เงิน
คนอื่นเห็นก็อิจฉาพากันหันกลับไปฆ่ามอนสเตอร์ที่ยังไม่ตาย หวังว่าตัวเองจะเป็นผู้ปลิดชีพมอนสเตอร์เหล่านั้นสักตัว
แต่ส่วนใหญ่แล้วคนที่ฆ่าหนูเหล่านี้ได้เป็นกลุ่มคนที่มีประสบการณ์ที่มีกันไม่ถึง 10 คน พวกเขาช่วยกันฆ่าหนูตาแดงได้สำเร็จและจะแบ่งผลประโยชน์เท่า ๆ กัน จึงสังหารได้มากกว่าคนที่ไร้ทีม
หนูตาแดงจากทั้ง 10 ตัวเหลือเพียง 1 ตัวที่ยังไม่ตาย
“มันต้องเป็นของฉัน”
เด็กหนุ่มหน้าอ่อนคนหนึ่งที่อายุน้อยกว่าลุคอยู่เล็กน้อย พอเห็นว่ามอนสเตอร์หนูตาแดงตัวสุดท้ายบาดเจ็บสาหัสจนใกล้ตายแล้วและคนอายุเยอะคนอื่นก็หมดแรงแล้ว เขาจึงฉวยโอกาสที่ตนยังเหลือพละกำลังอยู่จับดาบและตะโกนอย่างบ้าคลั่งวิ่งเข้าไปหาหนูตาแดงตัวนั้น
“ตายซะเจ้าปีศาจ” เด็กหนุ่มแทงดาบออกไปตรง ๆ โดยไม่มีท่าอะไรทั้งนั้น
แต่แล้วหนูตาแดงก็ระเบิดพละกำลังสุดท้ายออกมากระโจนหลบดาบที่แทงมั่ว ๆ กัดเข้าที่คอของเด็กหนุ่มหน้าอ่อน
อ่า!
เด็กหนุ่มร้องออกมาได้คำเดียว ก่อนจะโดนฟันที่เหลือคนของหนูตาแดงกัดจนเส้นเลือดใหญ่ที่คอขาดสะบั้นจากกัน โลหิตสีแดงเข้มไหลทะลักจากลำคอ ดวงตาแข็งค้าง ร่างชักกระตุกดิ้นอย่างทุกทรมานก่อนสิ้นใจตาย
หนูตาแดงที่แม้จะบาดเจ็บสาหัส แต่ก็ยังพยายามกลืนชิ้นเนื้อที่ติดอยู่ในปากลงคอ
เวลานั้นก็มีคนลอบเข้ามาทางด้านหลังฉกฉวยโอกาสสังหาร ฟาดฟันคมดาบจากทางด้านหลัง คมดาบฟันเข้าที่ท้ายทอยฝังลึกเข้าไปในหัวกะโหลกหนูตาแดง
ดาบติดคาอยู่แบบนั้นช่วงชิงชีวิตของมอนสเตอร์หนูตาแดงในพริบตา
“สำเร็จ”
ลุคพูดอย่างเหนื่อยหอบ สายตาเหลือบมองด้วยหางตาไปที่ศพของหนูตาแดงที่นอนตายอยู่บนร่างของเด็กหนุ่ม ดวงตาของเด็กหนุ่มจ้องมองแข็งค้างว่างเปล่า
ไม่รู้ว่าดวงตาคู่นี้มองตนหรือมองความมืดบนเพดานถ้ำกันแน่ แต่ไม่ว่าจะอย่างไหนมันก็ไร้ความหมาย
ที่นี่มีใครที่สนใจชีวิตคนอื่นบ้างถ้าตัวเองก็ยังเอาตัวแทบไม่รอด เด็กหนุ่มคนนี้ประมาทในวินาทีสุดท้าย จึงถูกหนูตาแดงฆ่าตาย
ลุคเตือนตัวเองว่าจะไม่เป็นแบบนั้นเด็ดขาด
หลายคนเดินล้อมเข้ามาพร้อมกับดาบในมือ เขารู้ว่าคนพวกนี้คิดจะทำอะไร ทุกคนที่อยู่ที่นี่มาเพราะต้องการร่างมอนสเตอร์หนูตาแดงตัวที่เขาสังหาร
ลุคเผยแววตาดุร้ายมองคนรอบตัว
“หยุด!”
เสียงซาดตะโกนดังขึ้นหยุดการกระทำของทุกคนไม่ให้ต่อสู้กันเอง เพราะมันไม่มีประโยชน์ต่อพวกมาเฟีย
“ใครฆ่าได้คนนั้นก็ได้ ถึงฉันจะเป็นมาเฟีย แต่ยังไงก็ยังรักษาคำพูด”
ได้ยินคำพูดเด็ดขาดของซาด พวกคนที่เหลือจึงได้แต่ถอดใจไม่กล้าเข้าแย่ง
ซาดพยักหน้าพึงพอใจ ร่างของมอนสเตอร์หนูตาแดงทั้ง 10 ตัวนี้ทำเงินให้เขาได้หลายหมื่นเลยทีเดียว มันเพียงพอต่อค่าใช้จ่ายในการซื้อชิ้นส่วนโลกต่างมิตินี้มาแล้ว ส่วนมอนสเตอร์ด้านในจะเป็นกำไรของพวกเขา
“จดรายชื่อใครฆ่าได้กี่ตัวอย่าให้ตกหล่น”
...
เหล่าลูกหนี้ที่ฆ่ามอนสเตอร์หนูตาแดงมาได้ก็พากันลากมอนสเตอร์ที่ตนเองสังหารมารวมกันตรงซาดเพื่อให้คนจดรายชื่อให้พวกเขา และหลังจากขายซาดจะเอาพวกมันไปลดหนี้ให้หลังจากออกไป แต่ถ้าเกิดตายก่อนนั้นก็ถือว่าซวยไป
ส่วนคนอื่น ๆ ที่บาดเจ็บไม่มากพากันนั่งพักเหนื่อย และคนที่บาดเจ็บพยายามห้ามเลือดและปฐมพยาบาลบาดแผลเบื้องต้นให้กับตัวเอง
ส่วนศพทั้งสามร่างที่ตายถูกปล่อยทิ้งไม่มีใครสนใจ
“พวกเขาไม่ไหวแล้ว”
“เอาพวกเขาออกไปหาหมอก่อนได้หรือเปล่า”
มีบางคนเข้าไปดูบาดแผลของคนที่แขนขาดและบางส่วนที่บาดเจ็บหนักจากการที่โดนหนูกัดหรือใช้กรงเล็บข่วนเป็นแผลทางยาว ซึ่งพวกเขาต้องการจะออกไปจากที่นี่เพื่อหาหมอ
“มีใครไปต่อไม่ไหวไหม” ซาดเอ่ยถาม
“ไม่...ไหว”
“ผมด้วย แขน ๆ แขนผม”
คนที่แขนขาดสองคนพยายามพูดด้วยสีหน้าซีดขาว เพราะเสียเลือดไปมาก ทั้งสองหวังว่าซาดจะเมตตาปล่อยพวกเขาสองคนไป
“ได้” ซาดกล่าวมาคำเดียว ก่อนจะหันไปมองมาเฟียคนที่อยู่ใกล้ ๆ
มาเฟียคนนั้นเดินเข้าไปหาทั้งสองคน สองคนนั้นคิดว่ากำลังจะได้ออกไป แต่ใครจะไปคิดว่ามาเฟียยกปืนเล็งไปที่ตน
ปัง!
กระสุนเข้าที่หัวหนึ่งนัดปลิดชีวิตทันที
“เดี๋ยว!” อีกคนตื่นตระหนก ยกมือขึ้นมาบังราวกับจะใช้มันกันลูกกระสุน แต่เนื้อหนังธรรมดาจะป้องกันยังไง กระสุนปืนยิงทะลุฝ่ามือเข้าที่เบ้าตาตกตายลงไปทั้งอย่างนั้น
ลุคตกใจไม่น้อย มาเฟียพวกนี้โหดร้ายยิ่งกว่ามอนสเตอร์เสียอีก ใครที่ใช้งานไม่ได้ก็ฆ่าง่าย ๆ เลย
มาเฟียฆ่าเพราะว่าคนบาดเจ็บภาระและตัวถ่วง จะพาไปโรงพยาบาลก็ไม่ได้ ปล่อยไว้ก็ตายอยู่ดี สู้ฆ่าทิ้งในนี้ให้หายไปในชิ้นส่วนเลยง่ายดายกว่า
ลูกหนี้ทุกคนถึงกับพูดไม่ออก แววตาหวาดหวั่นขึ้นมา จินตนาการว่าถ้าตัวเองบาดเจ็บคงจุดจบไม่ต่างกัน ทำให้ไม่มีใครกล้าพูดอาการบาดเจ็บของตัวเองอีกเลย
คนที่เคยเข้ามาก่อนหลายครั้งปิดปากก้มหน้าเงียบ สีหน้าเคร่งเครียด เตือนว่าตนจะต้องไม่ลงเอยแบบนั้น
ซาดให้เวลาพักไม่นาน เพราะยังต้องไปกันต่อ การเผชิญหน้าครั้งนี้พึ่งแค่เริ่มต้นเท่านั้น พวกเขาต้องเข้าไปยังส่วนลึกของชิ้นส่วนเพื่อเคลียร์ชิ้นส่วนโลกต่างมิติให้สำเร็จ
ขณะที่เดินเข้าไปเรื่อย ๆ พวกเขาก็เจอเข้ากับมอนสเตอร์หนูตาแดงอีก 4-5 ตัว ไม่ต้องบอกลูกหนี้ทุกคนก็วิ่งเข้าฆ่าหนูตาแดงทันที
คน 25 คนรุมฆ่ามอนสเตอร์ 5 ตัว ไม่มีทางที่มอนสเตอร์จะหนีรอดไปจากเงื้อมมือพวกเขา สุดท้ายก็กลายเป็นซากให้พวกเขาเอาไปใช้หนี้ที่ติดไว้
ลุคไม่มีโอกาสได้ลงมือ อย่างมากกว่าฟันโดนหนูตาแดงสองสามครั้ง ก่อนจะโดนคนอื่นแย่งฆ่าไป
ซาดทำแบบเดิมจดชื่อคนที่ฆ่าและสั่งให้ทุกคนเดินเข้าไปด้านในต่อ ทุกคนรู้ว่ายิ่งเดินเข้าไปก็ยิ่งเผชิญหน้ากับอันตราย ไม่รู้ว่าด้านในจะมีมอนสเตอร์แบบไหนอยู่บ้าง
ตอนนั้นเองก็มีเสียงร้องของมอนสเตอร์หนูตาแดงดังขึ้นมาจากส่วนลึกของถ้ำ เสียงนั้นฟังน่าขนลุกมาก เพราะมันผสานกันจนแถบฟังไม่ออกว่ามีกี่ตัวกันแน่ นอกจากที่พวกเขารู้ว่าเยอะมาก ทันใดนั้นคู่แสงสีแดงก็โผล่ออกมาเรื่อย ๆ มันคือดวงตาของหนูตาแดง
ทุกคนส่องไฟไปทางนั้นทันที ทำให้เห็นว่ามีฝูงหนูตาแดงไม่น้อยกว่า 15 ตัวกำลังวิ่งตรงมาหาพวกเขา
ครั้งนี้มันเยอะกว่าครั้งแรกมาก แถมพวกเขายังบาดเจ็บและคนน้อยลงไปอีก การต่อสู้จะต้องยากลำบากแน่นอน
“อย่าถอยฆ่าพวกมันซะ” ซาดตะโกนใส่พวกเขาจากทางด้านหลัง
มาเฟียคนอื่น ๆ ก็ทำแบบเดียวกัน พวกเขาหันปากกระบอกปืนเล็งแผ่นหลังทุกคน ผลักให้พวกเขาออกไปฆ่ามัน
ลุครู้ว่ายังไงก็ต้องสู้เขาตั้งท่าเตรียมรับการโจมตีเต็มที่ แต่แล้วตอนนั้นเองก็มีเสียงคำรามดังขึ้นมา ทำเอาคนทั้งหมดตื่นตกใจเป็นอย่างมาก
แม้แต่หนูตาแดงก็มีท่าทางตื่นกลัว
เจ้าของเสียงคำรามปรากฏตัวอย่างรวดเร็ว มันเป็นหมาป่าขนาดใหญ่ที่มีขนสีเทาราวกับเหล็กเส้นเล็ก ๆ โผล่ออกมาจากทางด้านหลังของมอนสเตอร์หนูตาแดง
มันเข้าขย้ำหนูตาแดงได้อย่างง่ายดาย กันพวกมันจนตายเพียงครั้งเดียว
“หมาป่าขนเหล็ก”
มีคนร้องตะโกนขึ้นมาด้วยความกลัว เพราะแม้จะเป็นคลาส F เหมือนกัน แต่ความแข็งแกร่งที่แสดงมานั้น หมาป่าขนเหล็กมีแข็งแกร่งกว่าหนูตาแดงอย่างแน่นอน
หมาป่าขนเหล็กมันเป็นมอนสเตอร์คลาส F และก็ตรงตามชื่อมันเป็นหมาป่าที่มีเส้นขนเหมือนเหล็ก เกราะป้องกันร่างอย่างดี แถมยังมีพละกำลังมาก โดดเด่นในด้านความรวดเร็ว จึงไม่แปลกที่จะเหนือกว่าหนูตาแดงแม้จะอยู่ในคลาสเดียวกัน
นี่นับว่าเลยร้ายยิ่ง คนธรรมดาแบบพวกเขาไม่ใช่คู่ต่อสู้ของพวกมัน นี่ยังไม่ใช่สิ่งที่เลวร้ายที่สุด เพราะสิ่งที่เลวร้ายที่สุดคือ ไม่ได้มีหมาป่าขนเหล็กแค่ตัวเดียว
หมาป่าขนเหล็กทยอยโผล่ออกมาทีละตัวทีละตัว นับได้ 20 ตัวเห็นจะได้และไม่รอช้ามอนสเตอร์หมาป่าขนเหล็กจัดการเข่นฆ่าสังหารมอนสเตอร์หนูตาแดง หนูตาแดงวิ่งหลบไปคนละทิศละทาง บางตัวรอดออกไปได้ แต่ส่วนใหญ่ตายอนาถ
“ฝูงหมาป่าขนเหล็ก!”
