ตอนที่ 14 การทดสอบฮันเตอร์ 2(อ่านฟรี)

ตอนที่ 14 ทดสอบฮันเตอร์ 2

พวกเขาทั้งสี่ก้าวเท้าเดินไปบนผืนทรายที่ร้อนระอุ แม้จะเป็นเพียงชิ้นส่วนโลก แต่สภาพแวดล้อมทุกอย่างกลับมองดูเหมือนกับทะเลทรายกว้างใหญ่สุดสายตาที่กำลังรับความร้อนจากดวงอาทิตย์จริง ๆ ไม่มีผิด

ถ้าไม่ใช่เพราะจดจำเส้นทางที่เดินมาได้ดีและเป็นระยะทางที่ไม่ไกลเกินไป พวกเขาอาจจะเดินวนไปมาในชิ้นส่วนโลกจนตายได้

ความต่างของชิ้นส่วนแบบโลกถ้ำมีขนาดไม่กว้างมากนัก มีทางเดินไม่กี่เส้นทาง ส่วนชิ้นส่วนแบบบนพื้นดินกลับกว้างมากกว่า เพราะไม่มีถ้ำมาคอยจำกัดพื้นที่ แต่ยังคงมีขีดจำกัดอยู่

คนที่เดินนำหน้าอยู่ในตอนนี้คือนิโคลที่ทุกคนมองว่าเธอมีประสบการณ์มากกว่าคนอื่น ด้านหลังตามมาด้วยบอสตันและไอกะที่ดูเหมือนจะพูดคุยกันอย่างสนิทสนมอยู่ไม่น้อย

ส่วนลุคเว้นระยะห่างจากทั้งสามเพื่อดูสถานการณ์ก่อน เพราะที่นี่ไม่เหมือนกับชิ้นส่วนโลกต่างมิติแบบถ้ำที่มีเส้นทางไม่มากให้เดินไปหามอนสเตอร์ในทันที ดังนั้นจึงต้องตามหาพวกมอนสเตอร์เองและหวังว่าทิศทางที่เดินอยู่นั้นจะถูกต้อง

นิโคลเดินไปเรื่อย ๆ ก่อนจะหยุดลงหันกลับมามองคนทั้งสาม

“พวกคุณเลิกตามฉันมาได้หรือยัง” เธอพูดด้วยความไม่พอใจ

“ไม่ใช่ว่าเราจะร่วมมือกันเหรอ” ไอกะกล่าวด้วยความสงสัย เนื่องจากเธอคิดว่าทุกคนคือเหนือมนุษย์หน้าใหม่ที่พลังไม่ได้แข็งแกร่ง ถ้าร่วมมือกันย่อมจะทำให้ปลอดภัยมากขึ้นไม่ใช่หรือไง

“ใครบอกว่าฉันจะร่วมมือกับพวกคุณ ถ้าเราร่วมมือกันก็เท่ากับต้องหามอนสเตอร์มากขึ้น ของฉันสามตัว พวกคุณอีกคนละสามตัวแบบนั้นต้องใช้เวลามากขึ้นและเสี่ยงอันตรายมากขึ้นกว่าเดิม ดังนั้นแยกกันไปคือออกที่ดี” นิโคลกล่าวด้วยน้ำจริงจัง

เธอมั่นใจในพลังของตัวเองที่สามารถจัดการมอนสเตอร์ 3 ตัวได้ในเวลา 3 ชั่วโมง แต่ถ้าลากคนพวกนี้ไปด้วยมันจะยิ่งยากเข้าไปอีก แถมยังต้องมาแย่งเหยื่อกันอีก นั้นไม่ใช่สิ่งที่เธอต้องการ

“ฉันว่าเราควรจะร่วมมือกันนะ พวกคุณว่ายังไง” ไอกะหันไปถามคนความเห็นของบอสตันและลุคด้วย

ลุคไม่ได้ตอบไป เขาแค่เดินตามมาเพื่อหามอนสเตอร์เท่านั้น แต่ถ้าเป็นไปได้เขาก็จะแยกตัวไปสู้ตามลำพังเหมือนกัน เพราะไม่อยากจะเปิดเผยพลังพรสวรรค์ของตัวเอง

แต่ตอนนั้นเองบอสตันก็พูดว่า

“ไอกะ อย่าขยับ”

“มีอะไรเหรอ”

ไอกะรู้สึกได้ถึงความผิดปกติยืนนิ่งไม่กล้าขยับตามคำเตือน ใบหน้าค่อย ๆ หันไปด้านข้างสายตาเหลือบไปมองทางด้านหลัง

มีหางแมงป่องโผล่พ้นมาจากทรายกำลังจ่ออยู่ด้านหลังของเธอ หางแมงป่องยาวประมาณ 2 เมตรกว่าโผล่มาจากที่พื้นทราย ส่ายไปมาราวกับกำลังหาเป้าหมาย

ลุคและนิโคลก็ไม่ขยับตัว เนื่องจากระยะการโจมตีของหางก็ถึงพวกเขาด้วย แต่เป้าหมายที่หางนั้นล็อกไว้เหมือนจะเป็นไอกะ เพราะเธอคือคนที่ยืนอยู่ตรงกลางระหว่างทุกคนและใกล้กับหางมากที่สุด

“มันจะไม่โจมตีใช่ไหม...”

ไอกะพูดด้วยเสียงสั่นกลัวและอยากจะขยับเท้าวิ่งหนี แต่สิ่งนี้เหมือนกับไปกระตุ้นมัน ทำให้หางแมงป่องสัมผัสได้ถึงการเคลื่อนไหว มันใช้หางแทงเข้าไปใส่ไอกะทันที

อ่า!

ไอกะร้องด้วยความตกใจ แต่โชคดีที่จังหวะนั้นบอสตันก็พุ่งตัวเข้าไปหาไอกะและคว้าเธอหลบออกมาได้ ทั้งสองกลิ้งไปกับพื้นทราย โดยมีเสียงดังตูม! ปรากฏที่พื้นทรายจนทรายกระจายไปทั่วทั้งบริเวณ

เบื้องหน้าทุกคนมีเห็นแมงป่องขนาดประมาณวัวเต็มวัยตัวหนึ่งเผยตัวออกมาจากทราย ตัวมันเป็นสีน้ำตาลออกส้มคล้ายทรายที่พื้นแถวบริเวณ บริเวณเปลือกบนหลังมีหนามแหลมจำนวนมากงอกออกมาดุราวกับป่าหนามหวายไม่มีผิด

ทรายค่อย ๆ หล่นมาจากตัวของมันราวกับนาฬิกาทรายที่นับถอยหลัง

“แมงป่องหลังหนาม!”

ลุคเดาทันทีว่ามันคือแมงป่องหลังหนาม เพราะตรงกับข้อมูลที่อีลิกอธิบายทุกอย่าง

แมงป่องหลังหนามหันหน้าไปโจมตีใส่บอสตันและไอกะที่นอนอยู่บนทราย บอสตันและไอกะกลิ้งตัวหนีไปกับทรายไหลตามเนินไปเล็กน้อย ทำให้รอดพ้นจากระยะโจมตีของมอนสเตอร์แมงป่องหลังหนาม

แมงป่องหลังหนามคิดยากจะตามไป แต่ก็มีเชือกตวัดมารัดป้องหางพิษของมันไว้ทำให้มันไม่อาจจะตามไปได้ เชือกที่เหมือนกับงูเคลื่อนตัวรัดพันแมงป่องหลังหนามแทบอย่างรวดเร็ว

มันพยายามดิ้นแต่ไม่ว่าจะดิ้นยังไงก็ไม่อาจจะหลุดออกมาได้

เนื่องจากเชือกเข้าไปมัดตามข้อต่อของป้องตามร่างกายของแมงป่องหลังหนาม

ลุคมองเหตุการณ์นี้ด้วยความอึ้ง เพราะคนที่ลงมือคือนิโคล

“พลังพรสวรรค์!”

สามารถที่นิโคลแสดงออกมาชัดเจนว่าเป็นพลังพรสวรรค์สายจิตควบคุมวัตถุที่ทำให้เธอควบคุมเชือกได้ และเชือกก็ออกมาจากกระเป๋าที่เธอแบกมาด้วย มันยาวและเส้นหน้ามาก

การควบคุมเชือกได้ดั่งใจของนิโคลทำให้ควบคุมการเคลื่อนไหวของแมงป่องหลังหนามได้อย่างรวดเร็ว เชือกที่ยาวมากกว่า 100 เมตรมัดทั้งตัวของแมงป่องหลังหนามไว้ได้ทั้งตัว

“รัด”

นิโคลตวัดมือทำให้เชือกมัดขาแมงป่องหลังหนามเข้าหากันส่งผลให้ตัวแมงป่องหลังหนามล้มลงไปกับพื้น

ขณะเดียวกันเชือกเคลื่อนก็ออกมาจากกระเป๋าจนหมด เผยให้เห็นมีดสั้นที่ผูกติดไว้กับปลายเชือก เมื่อรวมกับการเคลื่อนไหวทำให้มีดเล่มนั้นราวกับหัวงูและเชือกเป็นลำตัว

“ตาย”

นิโคลยกมือขึ้นควบคุมเชือกที่มีมีดสั้นแทงเข้าใส่ไปในปากของแมงป่องหลังหนามซ้ำ ๆ จนมันตายคาที ท่ามกลางสายตาตื่นตะลึงของบอสตันและไอกะ

โหดเหี้ยมแต่ก็หมดจด

ลุคนิยามได้คำเดียว ถ้าเขาโดนมัดแบบนั้นคงยากจะรอดเหมือนกัน

นิโคลจับมีดที่ผูกติดเชือกและใช้มันแทงเข้าไปที่ป้องพิษอย่างระมัดระวังและงัดเอาเข็มพิษออกมา เพื่อเป็นหลักฐานการจัดการมอนสเตอร์ตัวแรกของเธอ

...

เป็นครั้งที่สองที่ลุคเห็นเหนือมนุษย์ที่มีพลังพรสวรรค์ โดยไม่นับพวกในวิดีโอต่าง ๆ ทำให้เขารู้สึกสนใจต่อพลังของเธออยู่ไม่น้อย

เมื่อครู่นี้ลุคพึ่งประเมินพลังของมอนสเตอร์แมงป่องหลังหนามไป มันเป็นแมงป่องหลังหนามระดับ F ที่มีค่าคลื่นพลังราว ๆ 150 หน่วยเท่านั้น ความแข็งแกร่งพอ ๆ กับหมาป่าขนเหล็กที่เขาเคยฆ่าไป

แม้ดูเหมือนนิโคลจะฆ่ามันได้ง่าย ๆ แต่ลุคกลับเห็นว่านิโคลดูจะสูญเสียคลื่นพลังในการควบคุมพลังพรสวรรค์ของตัวเองอยู่ไม่น้อย ต่างจากการใช้พลังพรสวรรค์ของเขาอยู่พอสมควรที่ไม่ได้สูญเสียคลื่นพลังมาก บางทีอาจจะเสียจนน้อยนิดและแทบจะฟื้นฟูขึ้นมาได้ในทันทีเลย เพราะพลังพรสวรรค์ของเขาพึ่งพาซากมอนสเตอร์ที่สังหารได้เท่านั้น

คลื่นความคิดของลุคกวาดไปนิโคล ยังไม่ทันจะประเมินคลื่นพลังของเธอให้ชัดเจน เชือกก็พุ่งเข้ามาหาลุคทำให้เขาตกใจอยู่ไม่น้อย

“ถ้านายยังไม่หยุด ฉันจะสอนบทเรียนให้นายแน่” นิโคลกล่าวด้วยใบหน้าบึ้งตึง

ลุครีบหยุดความคิดในการตรวจสอบคลื่นพลังของเธอทันที นิโคลจึงดึงเชือกกลับไป

“นายไม่ควรตรวจสอบคนอื่นโดยพลการมันถือว่าเสียมารยาท”

คนที่พูดเตือนลุคคือ บอสตัน

การใช้คลื่นพลังไปตรวจสอบเหนือมนุษย์มันเป็นเหมือนการกระทำที่หยาบมาก ถ้าไม่จำเป็นก็ไม่มีเหนือมนุษย์คนไหนเปิดเผยความแข็งแกร่งแบบละเอียดของตัวเองออกไป ยิ่งไม่ต้องพูดถึงการที่ลุคเสียมารยาทและใช้การประเมินของตัวเองตรวจสอบอย่างโจ่งแจ้งแบบนี้ด้วย

“ผมขอโทษ” ลุคกล่าวจากใจ

นิโคลพยักหน้าทีเดียวและไม่ติดใจเรื่องนี้อีก แต่เธอก็ยังคงแสดงท่าทางจริงจังตลอดเวลาเหมือนเดิม

ตอนนั้นเองอยู่ ๆ พื้นทรายตรงบริเวณที่มอนสเตอร์แมงป่องหลังหนามพึ่งจะโผล่มาก่อนหน้านั้นก็ค่อย ๆ ทรุดลงจนเกิดเป็นหลุมดูดทรายลงไปเรื่อย ๆ ราวกับเป็นหลุมทรายดูดในเรื่องเล่า

สถานการณ์ตรงหน้าไม่ปกติ แต่ละคนถอยหนีแยกตัวออกมาเป็น 3 ทิศทางรอบปากหลุม

ลุคอยู่อีกทาง นิโคลอยู่อีกทางและบอสตันกับไอกะอยู่อีกทางหนึ่ง

ทุกคนกำลังมองปากหลุมทางเข้าไปด้านในถ้ำที่ปรากฏหลังจากทราบยุบลงไปจนหมด มันมีหลุมกว้างประมาณ 3 เมตร

ด้านในมีเสียงดัง ก๊อกแก็ก.. ตลอดเวลา มีบางสิ่งกำลังเคลื่อนไหวอยู่ในหลุม

แมงป่องหลังหนามก็คลานออกมาจากหลุมที่อยู่ด้านหน้าพวกเขา

“มีอีกตัว” ไอกะกล่าวด้วยท่าทีระวังตัว เมื่อต้องเผชิญหน้ากับแมงป่องหลังหนาม

“ไม่ใช่”

นิโคลกล่าวด้วยน้ำเสียงจริงจัง เพราะมีแมงป่องหลังหนามออกมาอีก เมื่อฟังจากเสียงแล้วยังจะมีมาอีกเรื่อย ๆ แน่นอน

“เราเจอกับรังของมันแล้ว” นิโคลกล่าว ก่อนจะควบคุมเชือกกลับมาพันไว้บนร่างกายและหันหลังวิ่งจากที่นี่ในทันที

“ไปเร็ว” บอสตันตะโกนบอก จากนั้นก็วิ่งหนีไปพร้อมกับไอกะที่อยู่ใกล้ ๆ กัน

ลุคไม่ต้องคอยให้ใครมาบอกเขาวิ่งไปก่อนทั้งสามคนหนึ่งก้าวแล้ว แต่ดูเหมือนเขาจะตกเป็นเป้าหมายของแมงป่องหลังหนามหลายตัว เนื่องจากมีแมงป่องหลังหนามหลายตัวไล่ตามเขามาจากทางด้านหลัง

“มีอย่างน้อย 7 ตัวที่ตามมา” ลุคหันหน้าไปนับแมงป่องหลังหนามที่ไล่ตามมามา

“มันไล่ตามเราเพราะเราช้าสุดและดูเหมือนอ่อนแอสุดสิ”

ลุคเหมือนจะเข้าใจความคิดพวกมัน ถ้าเป็นเขาก็ทำแบบนี้จัดการพวกที่อ่อนแอก่อน ค่อยไปจัดการตัวที่แข็งแกร่ง วิธีการเดียวกับตอนที่เขาฆ่าหมาป่าขนเหล็ก

เขามองไม่เห็นอีกสามคนแล้ว พวกนั้นก็น่าจะหนีไปไกลแล้ว แต่เขาคิดว่าไม่น่าจะพากันล้มเลิกการทดสอบ แต่คงหาทางสู้ไปหนีไป ทุกคนรู้ว่านี่เป็นโอกาสในการผ่านการทดสอบฮันเตอร์ เพราะไม่จำเป็นต้องหามอนสเตอร์อีกแล้วพวกมันมาหาด้วยตัวเองแล้ว

“ประเมิน”

ลุคประเมินระดับพลังพวกแมงป่องหลังหนามทุกตัว ส่วนใหญ่จะอยู่ที่ 150-200 หน่วยไม่เกินนั้น

“ต้องฆ่าพวกมัน นี่เป็นโอกาสในการผ่านการทดสอบ มีพวกมัน 7 ตัว มากพอที่จะผ่านการทดสอบ”

การทดสอบฮันเตอร์คือ กำจัดแมงป่องหลังหนาม 3 ตัว ตอนนี้เขามีเหลือเฟือเลย

หลังจากสูดลมหายใจเข้าลึก เขาก็หันกลับมาเผชิญหน้ากับมอนสเตอร์แมงป่องหลังหนาม เกราะหมาป่าขนเหล็กปกคลุมตัวในเสี้ยววินาที

เขาวิ่งเข้าไปหาแมงป่องหลังหนามด้วยความเร็วที่สูงกว่าที่พวกมันวิ่งมาหาเขาซะอีก เกราะหมาป่าขนเหล็กกลายเป็นไอเทมเกระสีฟ้าแล้ว ความแข็งแกร่งเพิ่มมากขึ้นกว่าเดิมสามเท่าและมอบค่าคลื่นพลังรวมให้กับเขาถึง 600 หน่วย

เขาจึงครองความได้เปรียบในด้านความแข็งแกร่งอย่างชัดเจน

แมงป่องหลังหนามอยากจะใช้ก้ามทั้งสองจับตัวลุค แต่ลุคหลบได้อย่างไม่ยากเข้าไปใต้ท้องของมัน เขาเห็นวิธีการของนิโคลที่จัดการแมงป่องหลังหนาม โดยการหยุดการเคลื่อนไหวของมัน

ด้านบนต้องคอยระวังป้องพิษ หนามบนหลังและก้ามทั้งสองข้าง ดังนั้นทางเดียวคือต้องมาจากทางด้านใต้ตัวของมัน

ลุคที่เข้ามาอยู่ที่ใต้ท้องแล้วได้ใช้แรงเตะอันทรงพลังเข้าไปยังใต้ป้องท้องที่ดูจะอ่อนแอกว่าส่วนอื่น ๆ ปัง! จุดที่โดนเตะเปลือกของแมงป่องหลังหนามถึงกับแตกยุบด้วยการโจมตีอันทรงพลัง

แมงป่องหลังหนามลอยขึ้นจากพื้นทรายไปบนอากาศ ก่อนจะตกกระแทกหงายท้องแน่นิ่งไปในทันที

“นี่มัน เออ!”

ลุคตกใจอยู่ไม่น้อย เพราะไม่คิดว่าจะรุนแรงมากขนาดนี้ บางทีเพราะใต้ท้องของแมงป่องหลังหนามอ่อนแอเกินไปและชุดเกราะเขามีเกรดที่สูงด้วย พอรวมกันจึงทำให้ลุคทรงพลังกว่าพวกมันมาก

แมงป่องหลังหนามมีทั้งก้ามด้านหน้า มีหางที่มีป้องพิษร้ายแรงและหลังยังมีหนามแหลมงอกออกมา ทำให้เป็นเหมือนรถถังเคลื่อนที่ โจมตีได้อย่างเต็มที่ แต่พอเจอกับลุคที่มีทั้งความเร็วและพละกำลัง กลับทำให้ความได้เปรียบของพวกมันหายไปจนหมด

ลุคค่อย ๆ เผยรอยยิ้มออกมา ก่อนจะมองไปที่แมงป่องหลังหนามที่เหลือ

การโจมตีของเขาเกิดขึ้นต่อเนื่อง เพียงแค่เข้าไปใกล้ตัวมันให้ได้มากที่สุด จากนั้นก็หลบการโจมตีจากหางที่มีระยะการโจมตีที่กว้างมากที่สุด หลบก้ามคู่หน้าทั้งสองและมุดเข้าไปใต้ท้อง ก่อนจะโจมตีที่ขา ไม่ก็ท้อง ทำให้พวกมันเสียหลักไม่ทันตั้งตัว

ถ้าเตะใส่แรงมากพอจะสามารถจัดการแมงป่องหลังหนามได้ในครั้งเดียว การล่าเหยื่ออย่างบ้าคลั่งของลุคเกิดขึ้นอย่างต่อเนื่อง ไม่นานทั้ง 7 ตัวก็โดนกำจัดหมด โดยไม่มีตัวไหนหนีรอดไปได้ อันที่จริงตัวสุดท้ายพยายามหนี แต่ความเร็วยังไม่มากพอ มันจึงเป็นตัวที่เขาจัดการฆ่าได้ง่ายที่สุด

เขาจัดการดึงเอาเหล็กในที่ป้องพิษออกมาสามอันเพื่อใช้ในการทดสอบฮันเตอร์

“เท่านี้ก็ผ่านการทดสอบแล้ว” ลุคพยักหน้าด้วยความพอใจ

เดินไปหยุดอยู่ด้านหน้าซากศพทั้ง 7 ตัวของแมงป่องหลังหนาม สองมือยื่นไปสัมผัสศพพร้อมกับใช้พลังพรสวรรค์เปลี่ยนให้กลายเป็นไอเทม

“ไอเทมมอนสเตอร์”

ซากมอนสเตอร์แมงป่องหลังหนามทั้ง 7 ตัวสลายกลายเป็นมวลพลังดูดซับเข้าไปในร่างของลุค

“คุณได้รับ หอกหนาม ระดับ F เกรดสีขาว จำนวน 7 ชิ้น”

หอกหนามปรากฏขึ้นในมือของลุคในทันที เป็นหอกยาวที่มีลักษณะเหมือนกับหนามหวายยาว 2 เมตร สีเงินเหมือนกับโลหะให้ความรู้สึกเย็นเล็กน้อย

“ประเมิน”

“หอกหนาม ระดับ F เกรดสีขาว ผลพิเศษ แทงทะลุระดับ 1”

ผลพิเศษไม่หวือหวามากนัก มีเพียงอย่างเดียวคือการแทงทะลุระดับ 1 แต่ว่ามันถือว่ามาได้จังหวะพอดี เพราะเขากำลังขาดไอเทมประเภทอาวุธพอดี แม้จะมีชุดเกราะหม่าขนเหล็กที่ทรงพลัง แต่ชุดเกราะก็คือชุดเกราะมันเสริมด้านพละกำลัง ความเร็วและประสาทสัมผัสให้เขาเท่านั้น

ทำให้รูปแบบการโจมตีมีจำกัด

ในตอนที่สู้กับหมาป่าขนเหล็กทั้ง 10 ตัวเขาสามารถจัดการได้อย่างไม่ยากเพราะมีดาบเป็นอาวุธในการโจมตีหลัก แต่ดาบนั้นพังไปจนหมดแล้ว ลุควางแผนไว้ว่าจะไปหาซื้ออาวุธอยู่เหมือนกันหลังจากจบการทดสอบฮันเตอร์ แต่ตอนนี้ดูท่าว่าคงไม่ต้องแล้ว

เขาลองจับมันแทงไปมา ปรากฏว่าหอกหนามผสานกับการใช้อาวุธของเขาได้อย่างคล่องแคล่วราวกับลุคเชี่ยวชาญพื้นฐานในการใช้หอกไม่มีผิด

“คงเป็นผลคล้าย ๆ กับที่เราเข้าใจความคิดและรูปแบบการต่อสู้ของหมาป่าขนเหล็ก”

ลุคพอใจอาวุธใหม่อยู่ไม่น้อย แต่ว่ามันยังค่อนข้างจะอ่อนแอเมื่อเทียบกับชุดเกราะหมาป่าขนเหล็กที่เป็นเกรดสีฟ้า

“อย่างน้อยก็มีพอยกระดับไปที่เกรดสีเขียว”

ไอเทม!

ในจิตใจของลุคปรากฏภาพไอเทมหอกหนามขึ้นมา เขาจัดการรวมพวกมันสามชิ้นให้กลายเป็นหอกหนามเกรดสีเขียวออกมาหนึ่งชิ้นในทันที

“คุณได้รับ หอกหนาม ระดับ F เกรดสีเขียว จำนวน 1 ชิ้น”

“ประเมิน”

“หอกหนาม ระดับ F เกรดสีเขียว ผลพิเศษ : แทงทะลุระดับ 2”

ยังมีหอกหนามเกรดสีขาวอีก 4 ชิ้นแต่อย่างมากก็ยกระดับเป็นไปได้แค่เกรดสีเขียวอีกชิ้นและเหลือสีขาวอีกชิ้นเท่านั้น ไม่สามารถรวมเป็นเกรดสีฟ้าได้ เพราะมีไม่พอ เขาจึงหยุดไม่ได้ยกระดับต่อ

แต่เพียงแค่นี้ลุคก็มีความมั่นใจมากขึ้นแล้ว เขากำลังวางแผนไปจัดการรังมอนสเตอร์แมงป่องหลังหนามพวกนั้นต่อ เพราะเขาอยากจะได้ หินพลังงานพวกนั้น

อีลิกบอกว่ามอนสเตอร์ที่ล่าได้ในนี้จะเป็นของคนที่จัดการได้ ซึ่งก็รวมถึงหินพลังงานด้วย เพียงแต่อีลิกไม่คิดว่าจะมีใครในพวกเขาแข็งแกร่งพอจะกวาดล้างมอนสเตอร์แมงป่องหลังหนามและไปถึงที่อยู่ของหินพลังงานได้

“ถือโอกาสนี้รวบรวมหอกหนามไปด้วยเพื่อใช้ในการยกระดับเกรดไอเทมไปด้วยเลยก็แล้วกัน”

เมื่อมีเป้าหมายแล้วลุคก็วิ่งย้อนกลับไปยังเส้นทางเดิมในทันที ตอนนี้ไม่มีใครอยู่ใกล้เข้าอีกแล้ว จึงสามารถเคลื่อนไหวได้อย่างเต็มที่