(ฟรี) ตอนที่ 102 ผมอยากให้ท่านอุ้มท้องลูกของผม
ปั้มลูกฟื้นฟูตระกูลอุจิวะ ตอนที่ 102 ผมอยากให้ท่านอุ้มท้องลูกของผม
ถ้ำริวจิเป็นดินแดนมรดก มีชื่อเสียงพอๆ กับภูเขาเมียวโบคุ และป่าชิคคตสึ สามสถานที่นี้เป็นดินแดนแห่งการฝึกพลังเซียน
พลังเซียนหรือที่เรียกว่าโหมดเซียนคือการใช้พลังจากธรรมชาติ!
"ในถ้ำริวจิมีวิชาเซียนมากมาย บางทีคุณอาจพบวิชาเซียนที่คล้ายกับปักษาในกรง เพื่อจะได้ดูโครงสร้างของปักษาในกรง" คาบูโตะดันแว่นลงแล้วพูดว่า
"น่าเสียดายที่แม้แต่ท่านโอโรจิมารุก็ยังไม่ได้เรียนรู้วิชาเซียน ท่านนัตสึฮิโกะ หากคุณต้องการไป อย่าลืมเตรียมจิตใจล่วงหน้า"
"อืม ฉันรู้" นัตสึฮิโกะพยักหน้า: "แต่ถึงเวลาต้องไปดูแล้ว..."
ในหมู่สามดินแดนศักดิ์สิทธิ์นั้น สถานที่ที่เขาอยากไปมากที่สุดคือถ้ำริวจิ!
ไม่ใช่ภูเขาเมียวโบคุและป่าชิคคตสึ
เหตุผล....
“เนจิ นายควรพักผ่อนให้เพียงพอก่อน” นัตสึฮิโกะยิ้ม: "บางทีฉันอาจช่วยนายแก้ได้ตอนที่กลับมา"
เมื่อได้ยิน เนจิก็โค้งตัวเล็กน้อย
“ท่านนัตสึฮิโกะ ตอนที่คุณกลับมา ผมจะทำให้คุณพอใจแน่นอน”
แต่ในเนตรสีขาวกลับมีความรู้สึกสงสัย
ผจญภัยถ้ำริวจิด้วยตัวเอง?
นัตสึฮิโกะเป็นคนกล้าหาญขนาดนั้นเลยเหรอ?
แต่คาบูโตะหรี่ตาลงเมื่อสังเกตได้เห็นสิ่งหนึ่ง
จากนั้นราวกับกำลังคิดอะไรบางอย่าง สีหน้าของเขาเปลี่ยนไป
“งั้นเหรอ? ไม่ ไม่สิ ใช่ว่าจะเป็นไปไม่ได้...แต่จะเป็นไปได้ยังไง...เขาคงไม่...”
"ฟู่……"
คาบูโตะอ้าปากค้าง มองแผ่นหลังของนัตสึฮิโกะด้วยความกลัว
วิธีการเข้าไปในถ้ำริวจินั้นง่ายมาก
ถ้ำริวจิอยู่ระหว่างก่ำกึ่งความเป็นจริง หลายคนรู้จักทางเข้า แต่เข้าไปในถ้ำริวจิไม่ได้
ยกเว้นนัตสึฮิโกะ เขาไม่จำเป็นต้องไปทางนั้น
อังโกะมีคัมภีร์อัญเชิญถ้ำริวจิที่ได้มาจากโอโรจิมารุ นัตสึฮิโกะแค่ลงนามในคัมภีร์ จากนั้นให้งูอัญเชิญเรียกตัวไปที่นั่น
แม้อังโกะจะสงสัยว่าทำไมจู่ๆ นัตสึฮิโกะถึงสนใจถ้ำริวจิ แต่เธอก็หยิบคัมภีร์อัญเชิญออกมาหลังจากย้ำเตือนเขาหลายครั้ง
คาถาอัญเชิญนั้นเรียนรู้ได้อย่างง่ายดาย ในไม่ช้านัตสึฮิโกะก็เข้าสู่มิติโล่งๆ ที่เต็มไปด้วยกระดูก
“หืม? มันคือการทดสอบของสามเซียนงูงั้นเหรอ?” นัตสึฮิโกะมองไปรอบๆ: "แต่ไม่เป็นไร ค่อยๆ ไปแล้วกัน"
ถ้ำริวจิเรียกว่า 'หลุมลึก' แต่อันที่จริง มันคือถ้ำใต้ดินที่ธรรมชาติสรรค์สร้างขึ้น
ภายในถ้ำเต็มไปด้วยความลี้ลับ บางครั้งรากของต้นไม้ที่ไม่รู้จักก็ตกลงมาจากท้องฟ้า
มีกลิ่นงูที่ฉุ่นจมูกอบอวนอยู่ทุกที่ งูตัวเล็กๆ บางตัวก็เลื้อยผ่านเท้าของเขาเป็นครั้งคราว
บางตัวก็กำลังกินหนู ฉกกิ้งก่า และเลื้อยไปมา
ระหว่างที่นัตสึฮิโกะกำลังเดินอยู่นั้น จู่ๆ ก็มีหมอกหนาทึบลอยเข้ามา
หลังจากเดินไปได้สักพัก ปราสาทขนาดใหญ่ก็ปรากฏขึ้นตรงหน้าเขา
หน้าปราสาทมีโคมไฟจีนส่องสว่างเต็มไปหมด ตรงกลางมีแผ่นป้ายที่มีคำว่า 'ถ้ำริวจิ' สลักอยู่ ดูเหมือนกับคฤหาสน์สไตล์จีนในชาติก่อนของนัตสึฮิโกะ
"ดูเหมือนเราจะถึงแล้ว" นัตสึฮิโกะเงยหน้าขึ้น มองไปที่ปราสาทก่อนจะก้าวเดินเข้าไป
เมื่อเปิดประตู
ก็มีหญิงสาวที่งดงามปรากฏตัวขึ้นตรงหน้าเขา
เธอเป็นผู้หญิงที่มีผมยาวสีเขียวอมน้ำตาล สวมมงกุฎสีท้อง ผิวกายขาวกระจ่าง สวมชุดกิโมโนสีขาวเหมือนมิโกะ
แม้เธอจะสวมชุดกิโมโนที่ปกปิดรูปร่าง แต่ก็ยังเห็นรูปโฉมอันงดงามของเธอ!
“เจ้าคือผู้ทำสัญญาคนใหม่รึ?” น้ำเสียงของเธอนุ่มนวลมาก: "ยินดีต้อนรับสู่ถ้ำริวจิ”
"ฉันคือองค์หญิงทาโกริคะ คุณคงเหนื่อยมากเลยใช่ไหม เชิญพักผ่อนกันได้ตามสบายเลยคะ"
"ที่นี่เป็นสถานที่รับแขกของถ้ำริวจิคะ ผู้ทำสัญญาจะพักผ่อนและทานอาหารที่นี่ เชิญอิ่มหนำสำราญให้เต็มที่เลยนะคะ..."
"ครับ" นัตสึฮิโกะยิ้ม: "ผมมาที่นี่เพื่อสัมผัสความมหัศจรรย์ของถ้ำริวจิ องค์หญิงทาโกริช่วยพาชมหน่อยได้ไหมครับ"
"การบริการผู้ทำสัญญาเป็นเรื่องปกติของถ้ำริวจิอยู่แล้วคะ" องค์หญิงทาโกริยิ้มเล็กน้อย: "มาคะ คุณผู้ทำสัญญา อยากกินอะไรก่อนไหมหรือทำอะไรก่อนดีคะ ฉันจะจัดเตรียมให้..."
“ขอบคุณครับ แต่ผมยังไม่หิว” นัตสึฮิโกะถอนหายใจเบาๆ และพูดเย็นชาว่า: “ใช้คาถาลวงตาต่อหน้าอุจิวะจะมั่นใจไปหน่อยไหมครับ ต่อให้เป็นวิชาเซียนลวงตาก็เถอะ”
เขาแสดงดวงตาที่มีรูปกังหันลมขนาดใหญ่ กวาดตามองออกไปรอบๆ ด้วยพลังเนตรที่แสนเย็นยะเยือก
ใช่แล้ว ทุกอย่างนี้ รวมทั้งปราสาทเป็นภาพลวงตา!
แน่นอนว่ารวมถึงอาหารที่องค์หญิงทาโกริชวนนัตสึฮิโกะให้กินด้วย!
"ฮิฮิฮิ สมกับเป็นคนของตระกูลนั้น ดูเหมือนกลอุบายจะไร้ประโยชน์จริงๆ!" องค์หญิงทาโกริยิ้มเล็กน้อย
วินาทีต่อมา
ปราสาทหลังใหญ่กลายเป็นภาพลวงตา
อาหารหายไปทีละอย่าง กลายเป็นเถ้า ลอยขึ้นและสลายไปในที่สุด!
ปราสาทที่สว่างไสวหายไป เผยให้เห็นพื้นดินที่ว่างเปล่าที่เต็มไปด้วยกระดูก
ทั้งหมดนี้เป็นฝีมือของเธอ——วิชาเซียนลวงตา -การเปลี่ยนแปลง!
นี่คือวิชาเซียนลวงตาอันเป็นเอกลักษณ์ขององค์หญิงทาโกริ มันสามารถเปลี่ยนพื้นดินที่ว่างเปล่าให้เป็นปราสาทในถ้ำริวจิได้ และสามารถเสกอาหารมากมายเพื่อสร้างความสับสนให้แก่ผู้ทดสอบ ตราบใดที่ผู้ทดสอบกินอาหารที่เธอเสกเข้าไปในร่างกาย อีกฝ่ายจะถูกเธอกลืนกินจักระ!
นี่เป็นการทดสอบของถ้ำริวจิสำหรับคนนอกด้วย!
“แต่ถึงคุณจะกิน ฉันก็ไม่ทำอะไรหรอกคะ” องค์หญิงทาโกริหัวเราะ: "เพราะคุณไม่เหมือนผู้ทดสอบ คุณเป็นผู้ทำสัญญาของถ้ำริวจิ..."
"น่าเสียดายที่คนตระกูลอุจิวะดูไม่น่าสนุกเอาซะเลย"
“พูดถึงเรื่องนั้น คนตระกูลอุจิวะ คุณมาทำอะไรที่นี่ค่ะ”
องค์หญิงทาโกริยิ้มก่อนจะลอยตัวขึ้นกลางอากาศ: "หากเป็นเรื่องเล็กน้อย ข้าคงไม่ขอช่วย”
ก่อนหน้านี้นัตสึฮิโกะพูดอย่างชัดเจนแล้ว แต่ดูเหมือนว่าเธอจะไม่สนใจเลย
ถ้ำริวจิมีแต่คนแปลกๆ...
นัตสึฮิโกะถอนหายใจ: "ผมมาที่นี่ด้วยจุดประสงค์สองข้อ หนึ่ง เพื่อสัมผัสความมหัศจรรย์ของถ้ำริวจิ ที่นี่น่าจะมีบันทึกหรือวิชาเซียนที่ผมอยากเรียน"
“โอ้ คุณอยากเรียนวิชาเซียนงั้นเหรอคะ?” องค์หญิงทาโกริยิ้มบางก่อนจะบินมาหยุดตรงหน้านัตสึฮิโกะ เธอเม้นริมฝีปากเล็กน้อยอย่างเสียใจ: "ปรากฎว่าคุณก็เป็นผู้ทดสอบ น่าเสียดายที่คุณผ่านด่านทดสอบของฉันแล้ว...อดกินจักระของคุณเลย... "
องค์หญิงทาโกริพูดแล้วถอนหายใจ: "หากคุณอยากเรียนวิชาเซียน ก็ได้คะ ข้างหน้ามีด่านทดสอบต่อไป ผ่านด่านทดสอบของเราทั้งสามคนอย่างต่อเนื่อง คุณถึงจะเรียนวิชาเซียนได้คะ”
"จุดประสงค์ที่สองของคุณคืออะไรค่ะ ฉันหวังว่ามันจะน่าสนใจมากกว่าขอเรียนวิชาเซียนนะค่ะ"
นัตสึฮิโกะยิ้มบาง: "จุดประสงค์ที่สองของผมก็ง่ายๆ เหตุผลหลักคือผมได้ยินมาว่าองค์หญิงทั้งสามแห่งถ้ำริวจิล้วนเป็นสาวงามล่มเมือง ผมอยากรู้ว่ามีเงื่อนไขอะไรที่องค์หญิงจะมีลูกกับผม"
เมื่อได้ยิน องค์หญิงทาโกริพลันสีหน้าแข็งค้าง
เธอร่อนลงบนพื้นและยืนอยู่ประจันหน้ากับนัตสึฮิโกะ ดวงตาคู่งามของเธอจับจ้องนัตสึฮิโกะอย่างเยือกเย็น แล้วกลายเป็นเย็นชา
“บังอาจ เมื่อกี้ฉันจะถือว่าไม่ได้ยิน ให้โอกาสแกพูดใหม่อีกครั้ง”
นัตสึฮิโกะยิ้มเช่นเดิม: "ก็ได้ ผมอยากให้องค์หญิงมีลูกกับผม"
อยากให้องค์หญิงมีลูกกับผม!
อยากให้มีลูก!
มีลูก
องค์หญิงทาโกริหน้าดำมืด
ใบหน้างดงามแต่เดิมพลันยื่นออกมา ลายโทโมเอะและเกล็ดปรากฎใต้ดวงตา ลิ้นยาวสองแฉกงอกออกมาจากปาก
“เด็กน้อย ต่อให้แกผ่านการทดสอบของฉัน แต่ตามกฎ ฉันต้องปล่อยแกไป”
“แต่แกรู้รึว่าหากล่วงเกินองค์หญิง แกจะต้องชดใช้ด้วยความตาย!”
“ยังกล้าพูดแบบเดิมอยู่อีกไหม?”
น้ำเสียงของเธอเย็นชามาก ราวกับน้ำแข็งหมื่นปีที่ไม่มีวันละลาย จิตสังหารแผ่พุ่งออกมาจากร่างของเธอ
นัตสึฮิโกะยังคงยิ้ม เขายังมององค์หญิงทาโกริอย่างขึ้นๆ ลงๆ
ในที่สุดก็ส่ายหัว: "เปลี่ยนร่างกลับได้ไหมครับ ร่างไม่สวยเลย... หน้าตาแบบนี้ ผมทำตัวไม่ถูกเหมือนกันครับ"
“ผมชอบร่างที่อ่อนโยนและงดงามเมื่อกี้มากกว่า องค์หญิงช่วยคืนร่างได้ไหมครับ”
ใช่แล้ว นัตสึฮิโกะมาที่ถ้ำริวจิเพื่อค้นหาวิชาเซียน ส่วนการเห็นแก่เนจิเป็นแค่ส่วนเล็ก
เขาจะไม่เสี่ยงชีวิตในถ้ำริวจิเพื่อผู้ชายเด็ดขาด!
เหตุผลที่แท้จริงก็คือเมื่อนึกถึงถ้ำริวจิ นัตสึฮิโกะพลันนึกขึ้นได้ว่าโลกนี้ดูเหมือนจะมีมากกว่านินจา ถ้ำริวจิก็มีสามองค์หญิงผู้เล่อโฉม
'สุดยอดสาวงาม' อา!
งู?
ฮิฮิ!
