(ฟรี)ข้าอยู่บ้านร้อยปีก็เข้าสู่วิถีไร้เทียมทาน ตอนที่ 463 ความโกลาหลในโลกโกลาหลบรรพกาล(2)

ข้าอยู่บ้านร้อยปีก็เข้าสู่วิถีไร้เทียมทาน ตอนที่ 463 ความโกลาหลในโลกโกลาหลบรรพกาล(2)

ช่างน่าสะพรึงกลัว!

แม้แต่ยอดฝีมือขอบเขตเต๋าแปดนิรมิตก็ได้เสียชีวิตลง

ฉู่เซวียนสงสัยว่าเกิดอะไรขึ้น แต่เขาก็ไม่กล้าถามสหายเต๋าเมฆาล่องเกี่ยวกับเรื่องนี้

คําถามดังกล่าวจะทําให้เกิดความสงสัยตามมาแน่แท้

เขากดรับรางวัล

ตู้ม!

เส้นทางเต๋าของเขาเริ่มขยายออก และเขาผ่านการเปลี่ยนแปลงเชิงคุณภาพอีกครั้ง

เส้นทางเต๋ายาว 37,000 ลี้!

ตอนนี้เขาเป็นผู้ฝึกยุทธ์ขอบเขตเต๋าสามนิรมิต!

ถึงกระนั้น เมื่อนึกถึงผู้ฝึกยุทธ์เต๋าแปดนิรมิตที่เพิ่งเสียชีวิต ฉู่เซวียนก็ได้เตือนตนเองว่าอย่าหลงละเลิง

แม้แต่ยอดฝีมือขอบเขตเต๋าเก้านิรมิตก็ไม่สามารถอยู่ยงคงกระพันได้

เกิดสงครามขึ้นในโลกโกลาหลบรรพกาล

ทั่วทั้งโลกโกลาหลบรรพกาลอยู่ในความโกลาหลเนื่องจากความขัดแย้งระหว่างเผ่าพันธุ์ทั้งสองเผ่าจากเก้าดินแดน รวมถึงเผ่าพันธุ์โบราณของโลกโกลาหลบรรพกาล

ตอนนี้มีเพียงไม่กี่เผ่าพันธุ์ที่ไม่ได้รับผลกระทบจากความโกลาหล

ยอดฝีมือขอบเขตนิรมิตไร้ลักษณ์ได้ปรากฏตัว

โลกโกลาหลบรรพกาลเต็มไปด้วยการต่อสู้ หากไม่ใช่เพราะโลกโกลาหลบรรพกาลมีมาแต่ช้านาน และแผ่นดินที่มีเสถียรภาพมาก มันคงจะแตกสลายจากการต่อสู้

นอกโลกโกลาหลบรรพกาล

ร่างหนึ่งปรากฏขึ้น เขาจ้องมองโลกโกลาหลบรรพกาลจากระยะไกลและคลี่ยิ้ม

ความโกลาหลนั้นยอดเยี่ยมมาก!

สู้ต่อไป!

ตราบใดที่พวกเขายังคงต่อสู้ แรงกดดันต่อเผ่าพันธุ์มนุษย์ก็จะลดลง

หยางดีใจมาก สถานการณ์เช่นนี้เป็นเรื่องที่ดีที่สุดสําหรับพวกเขา

เผ่าพันธุ์มนุษย์ได้วางแผนบางอย่างเพื่อกระตุ้นสถานการณ์ และช่วยทําให้สงครามขยายตัว

ห่างไปไม่ไกลนัก ร่างอื่นก็ปรากฏตัวขึ้นและมองไปที่โลกโกลาหลบรรพกาล

“นั่นคือยอดฝีมือขอบเขตนิรมิตไร้ลักษณ์ เผ่าพันธุ์ที่ทรงพลังของเก้าดินแดนล้วนมียอดฝีมือเช่นนี้ แต่พวกเขาส่วนใหญ่ออกจากแผ่นดินแห่งความโกลาหลนี้” ชายคนนั้นกล่าว

“ยอดฝีมือขอบเขตนิรมิตไร้ลักษณ์หรือ? แม้ว่าพวกเขาจะมีเส้นทางเต๋า ที่มีความยาวหลายล้านลี้ ตราบใดที่พวกเขาไม่สามารถเข้าสู่เก้าดินแดน ชัยชนะครั้งสุดท้ายจะเป็นของเผ่าพันธุ์มนุษย์” หยางกล่าว

ชายคนนั้นถอนหายใจ

“หยาง เจ้าบรรลุขอบเขตเต๋าเก้านิรมิตเช่นกันใช่หรือไม่”

“ข้าตอบไม่ได้” หยางเงียบไปครู่หนึ่งก่อนที่เขาจะตอบ

คนผู้นั้นจากไป

หยางยังคงสังเกตการต่อสู้ในโลกโกลาหลบรรพกาลโดยเฉพาะอย่างยิ่งการต่อสู้ของยอดฝีมือขอบเขตนิรมิตไร้ลักษณ์

“มันคงจะเป็นเรื่องใหญ่หากมีผู้ฝึกยุทธ์ขอบเขตเต๋าเก้านิรมิตเสียชีวิต”

ดวงตาของหยางเต็มไปด้วยความคาดหวัง

เป็นเวลานานนับไม่ถ้วนและไม่เคยมีการเสียชีวิตเช่นนี้

ยอดฝีมือขอบเขตเต๋าเก้านิรมิตคนสุดท้ายที่เสียชีวิตเป็นบรรพชนรุ่นที่เจ็ดของเผ่าพันธุ์มนุษย์

สามในสิบบรรพชนของเผ่าพันธุ์มนุษย์ได้เสียชีวิตลง

บรรพชนรุ่นที่เจ็ดได้เสียชีวิตระหว่างเหตุการณ์ใหญ่ครั้งนั้น

ตอนนี้หยางหวังว่ายอดฝีมือขอบเขตเต๋าเก้านิรมิตจะตายในโลกโกลาหลบรรพกาล

ไม่ว่าพวกเขาจะมาจากเผ่าพันธุ์ใด พวกเขาทั้งหมดก็ล้วนเป็นศัตรูของเผ่าพันธุ์มนุษย์

ในขณะที่เขาเฝ้าดูความโกลาหลและสงครามในโลกโบราณอย่างเงียบ ๆ จิตสํานึกของเขาก็ลงไปในเก้าดินแดน

มันผ่านมาระยะหนึ่งแล้วตั้งแต่เขาเข้ามาในเก้าดินแดน

ความโกลาหลในโลกโกลาหลบรรพกาลดูเหมือนจะเกี่ยวข้องกับเก้าดินแดน

บางทีเขาอาจต้องเตรียมการบางอย่างในเก้าดินแดน?

หยางเทียนทําอะไรไม่ถูก บรรพชนกลับมาแล้ว

“วันนี้ข้าอารมณ์ดี ไปหาหลัวซินไป๋กันเถอะ”

หยางหัวเราะเยาะ

“บรรพชนมีข่าวดีอะไรหรือไม่”

หยางเทียนอยากรู้อยากเห็น

ในอดีต เมื่อบรรพชนลงมาในร่างกายของเขา อีกฝ่ายมักจะจริงจังและกังวลเล็กน้อย

นี่เป็นครั้งแรกที่เห็นว่าอีกฝ่ายมีความสุขมากเช่นนี้

“แน่นอนว่ามีข่าวดี ศัตรูของเผ่าพันธุ์มนุษย์กําลังต่อสู้กัน ดังนั้น แรงกดดันต่อเผ่าพันธุ์มนุษย์จะลดลงอย่างมาก”

“มันคงจะดียิ่งขึ้นไปอีกหากยอดฝีมือขอบเขตเต๋าเก้านิรมิตเสียชีวิต”

หยางหัวเราะเยาะ

“ยอดฝีมือขอบเขตเต๋าเก้านิรมิต?”

“พวกเขาแข็งแกร่งมากหรือ?”

“หากเปรียบเทียบกับท่านบรรพชนแล้ว พวกเขาเป็นอย่างไร”

“ไม่ได้แข็งแกร่งไปกว่ากันนัก”

หยางคุยกับหยางเทียนขณะเดินทาง เห็นได้ชัดว่าเขาอารมณ์ดีอย่างมาก

ฉู่เซวียนพูดไม่ออก การต่อสู้ในโลกโกลาหลบรรพกาลนั้นรุนแรงมาก?

ถึงจุดที่แม้แต่ยอดฝีมือขอบเขตเต๋าเก้านิรมิตก็อาจตายได้?

ความโกลาหลในหมู่เผ่าพันธุ์จะช่วยลดแรงกดดันต่อเผ่าพันธุ์มนุษย์ได้อย่างมาก ทั้งหมดนี้เป็นไปตามแผนของเขา

ฉู่เซวียนคิดอย่างเงียบ ๆ ตอนแรกเขาแค่ต้องการจับปลาตัวใหญ่ แต่แผนการของเขาเปลี่ยนไปในภายหลัง เป็นการก่อให้เกิดความโกลาหลในโลกโกลาหลบรรพกาล

เขาบรรลุเป้าหมายแล้ว

ตามที่คาดไว้ เขาได้กระตุ้นรางวัลของระบบ

ขณะที่เขาเดิน หยางก็อธิบายเรื่องราวทั้งหมดสั้น ๆ

ฉู่เซวียนแปลกใจ ยอดฝีมือขอบเขตเต๋าแปดนิรมิตที่ตายมีเบื้องหลังที่ทรงพลังเช่นนี้เลยหรือ?

ยอดฝีมือขอบเขตนิรมิตไร้ลักษณ์...

ทันใดนั้นฉู่เซวียนก็เต็มไปด้วยความคาดหวัง

หากยอดฝีมือขอบเขตเต๋าเก้านิรมิตเสียชีวิต เขาจะกระตุ้นรางวัลระบบได้ใช่หรือไม่?

ท้ายที่สุดเขาเป็นผู้บงการที่อยู่เบื้องหลังความโกลาหลครั้งนี้

ไม่ได้มีเพียงหยางที่ตั้งตารอ แต่ฉู่เซวียนก็ด้วยเช่นกัน

เกิดอะไรขึ้นหากหนึ่งในนั้นเสียชีวิต?

บางทีรางวัลของระบบอาจเกินกว่าการขยายเส้นทางเต๋า 10,000 ลี้

ขณะที่หยางพูด เขาเดินไปรอบ ๆ เก้าดินแดนอย่างอารมณ์ดีพร้อมกับชื่นชมทิวทัศน์

“เกิดเหตุเล็กน้อย ข้าจะออกไปก่อน”

สติสัมปชัญญะของหยางหายไปจากร่างของหยางเทียน

เกิดอะไรขึ้น

เขาถูกโจมตีหรือ?

ฉู่เซวียนคาดเดา

ในขณะนี้สถานการณ์ในโลกโกลาหลบรรพกาลได้เปลี่ยนไปอย่างกะทันหัน

ทันใดนั้นยอดฝีมือขอบเขตนิรมิตไร้ลักษณ์ก็ปะทุพลังในขณะที่เขาต่อสู้กับยอดฝีมือขอบเขตเต๋าเก้านิรมิตสี่คนเพียงลําพัง

“วันนี้ข้าจะตัดหัวพวกเจ้าทั้งหมดเพื่อล้างแค้นแก่น้องชายของข้า!”

ตู้ม!

ความโกลาหลสั่นสะเทือนเมื่อกลิ่นอายของเต๋าที่ทรงพลังแผ่กระจายออกไป

พลังเส้นทางเต๋าของเขาราวกับว่าไม่มีที่สิ้นสุด

พลังเส้นทางเต๋าเกินกว่าขอบเขตเต๋าเก้านิรมิตไปแล้ว!

“ตาย!”

ในขณะนี้ใบหน้าของผู้ที่ต่อสู้กับเขาเปลี่ยนไปอย่างสิ้นเชิง

อีกสามคนเพียงคอยช่วยเหลือเขาเท่านั้น ดังนั้น พวกเขาจึงใช้ไพ่ตายและหลบหนีออกจากสนามรบไปทันที

ชีวิตของพวกเขาสําคัญกว่า!

ตู้ม!

ทั่วทั้งโลกโกลาหลบรรพกาลสั่นสะเทือน ภายใต้การจ้องมองที่น่ากลัวของผู้ฝึกยุทธ์หลายคน ร่างกายของยอดฝีมือขอบเขตเต๋าเก้านิรมิตที่ทรงพลังนั้นได้พังทลายลง

อย่างไรก็ตาม เขาไม่ได้ตกตายง่ายดายเพียงนั้น

หลังจากที่ร่างกายของเขาถูกทําลาย มันก็ฟื้นตัวอย่างรวดเร็ว จากนั้นก็ถูกทําลายอีกครั้ง เงาของเส้นทางเต๋าที่มีดวงดาราเก้าดวงส่องแสงยังคงฟื้นฟูร่างกายที่ถูกทําลายของเขา

ฉัวะ!

ในความโกลาหล พลังที่ไร้ขอบเขตจากเส้นทางเต๋าของยอดฝีมือขอบเขตนิรมิตไร้ลักษณ์ลดต่ำลงมา และพุ่งเข้าหาเส้นทางเต๋าของอีกฝ่าย โดยหวังทําลายดวงดารานั้น

ตู้ม!

พลังเส้นทางเต๋าของพวกเขาปะทะกันครั้งแล้วครั้งเล่า ในที่สุดเส้นทางเต๋าของยอดฝีมือขอบเขตเต๋าเก้านิรมิตก็พังทลายลง ดวงดารากระจัดกระจายและวิญญาณศักดิ์สิทธิ์ของเขาก็สลายไป

ตู้ม!

หมอกเลือดปรากฏขึ้นบนท้องฟ้าเหนือโลกโกลาหลบรรพกาลซึ่งทอดยาวไปทั่วความโกลาหลทั้งหมดเป็นระยะทางหลายล้านลี้

ดวงดาราเก้าระเบิดราวกับดอกไม้ไฟที่สว่างไสวทําให้เกิดความโกลาหลที่มืดมน

นี่คือขอบเขตเต๋าเก้านิรมิต!

หลังจากผ่านไปนับไม่ถ้วน ในที่สุดยอดฝีมือขอบเขตเต๋าเก้านิรมิตก็ตาย!

ทั่วทั้งโลกโกลาหลบรรพกาลเงียบงัน ยอดฝีมือขอบเขตเต๋าเก้านิรมิตหลายคนสั่นสะเทือน

นอกโลกโกลาหลบรรพกาล กระบี่หนามแปลงร่างเป็นมนุษย์และมองไปที่โลกโกลาหลบรรพกาลจากระยะไกล

เขามองไปที่หมอกเลือดที่พุ่งข้ามความโกลาหลและดวงดาราทั้งเก้าดวงที่ระเบิดออก

ใบหน้าของเขาเปลี่ยนเป็นเคร่งขรึม

หยางอารมณ์ดีมาก ในที่สุดยอดฝีมือขอบเขตเต๋าเก้านิรมิตจากโลกโกลาหลบรรพกาลก็เสียชีวิต

นี่คือจุดเริ่มต้นของความโกลาหลในเผ่าพันธุ์ต่างนา

สําหรับเผ่าพันธุ์ที่ทรงพลัง การตายของยอดฝีมือขอบเขตเต๋าเก้านิรมิตเป็นการสูญเสียครั้งใหญ่

บางเผ่าพันธุ์นั้นอาจเผชิญกับอันตรายจากการถูกกําจัด

ตอนนี้มนุษย์ไม่จําเป็นต้องทําอะไรเลย พวกเขาแค่รอชมเผ่าพันธุ์อื่นต่อสู้และเข่นฆ่ากันเอง

หากมีโอกาส พวกเขาสามารถใช้ประโยชน์จากความโกลาหลเพื่อสังหารศัตรูที่แข็งแกร่งได้

ยอดฝีมือขอบเขตนิรมิตไร้ลักษณ์ยังคงเดือดดาลด้วยเจตนาสังหาร หลังจากฆ่าคนหนึ่งไปแล้ว เขาโจมตีอีกครั้ง โดยต้องการฆ่ายอดฝีมือขอบเขตเต๋าเก้านิรมิตอีกสามคนที่เคยต่อสู้กับเขา

ยอดฝีมือขอบเขตนิรมิตไร้ลักษณ์คนที่สองจะปรากฏขึ้นหรือไม่?

หยางรู้ว่าเผ่าพันธุ์ของยอดฝีมือที่ถูกฆ่าตายนั้นไม่อ่อนแอ มียอดฝีมือขอบเขตเต๋าเก้านิรมิตมากกว่าหนึ่งคนในเผ่านั้น

อย่างไรก็ตาม จะมียอดฝีมือขอบเขตนิรมิตไร้ลักษณ์หรือไม่?

เขาไม่แน่ใจนัก