บทที่ 101 การประเมินระดับนักปรุงยา

บทที่ 101 การประเมินระดับนักปรุงยา

  

สำนักชางเต๋าแดนใต้

หลู่ชางเฉินไม่มีอะไรทำ หลังจากนั่งอยู่กับที่เป็นเวลานาน เขาก็คิดจะออกไปเดินเล่น

  

ส่วนใหญ่เขาก็เดินอยู่ในสำนัก

  

เมื่อพบศิษย์ ศิษย์จะกราบคารวะเขาอย่างนอบน้อม

  

เรียกเขาว่าผู้อาวุโสหลู่ด้วยความเคารพ

 

ถึงเจ้าจะเรียกข้าด้วยความเคารพ เจ้าคงไม่ได้จะขออะไรจากข้า ใช่ไหม?

  

แน่นอน หลู่ชางเฉิงจะไม่แสดงสิ่งเหล่านี้บนใบหน้าของเขา

  

มารักษาโปรไฟล์ต่ำกันเถอะ!

  

อนิจจา โปรไฟล์ต่ำ?

  

ท้ายที่สุดแล้ว ชื่อเสียงของหลู่ชางเฉินในสำนักทั้งหมดอาจกล่าวได้ว่าเต็มเปี่ยมสุดขีดแล้วในตอนนี้

 

บางคนถึงกับกล่าวว่า

ในสำนักชางเต๋าเจ้าไม่จำเป็นต้องรู้จักเจ้าสำนัก

  

แต่เจ้าจำเป็นต้องรู้จักหลู่ชางเฉิง ผู้อาวุโสศาลาเฉาถัง

  

อา......มันไม่มีทางที่จะต่ำได้อีกแล้ว!

  

หลู่ชางเฉินกำลังเดินอยู่ในสำนักเมื่อมีศิษย์เดินผ่านไป

  

ศิษย์จะกล่าวด้วยความเคารพ: "ผู้อาวุโสหลู่"

  

ในเวลานี้ หลู่ฉางเฉิงจะยิ้ม และพยักหน้าเล็กน้อย

  

เมื่อเขากำลังจะถึงอาณาเขตของโถงปรุงยา หลู่ชางเชิงหันหลังกลับอย่างฉับพลัน!

พร้อมที่จะหนีไป!

  

ไม่งั้นพี่แกจะลากเขามาถามโน่นถามนี่

  

อย่างไรก็ตาม บางครั้ง ยิ่งเจ้าหลีกเลี่ยงบางสิ่ง เจ้าก็ยิ่งพบเจออย่างเลี่ยงไม่ได้

  

ผู้อาวุโสโถงยา บังเอิญเดินมาในเวลานี้พอดี

  

เมื่อเห็นเช่นนี้ หลู่ชางเชิงก็หันตัว และขยับเท้า พร้อมที่จะวิ่งหนีอย่างรวดเร็ว!

  

"เฮ้ นี่มันท่านเซียนไม่ใช่เหรอ?"

  

ผู้อาวุโสโถงยา แสดงความดีใจเมื่อเห็นหลู่ชางเฉิน

  

คนที่ไม่รู้คิดว่ามีบางอย่างผิดปกติกับการเรียกของผู้อาวุโส...

  

"ไม่ เจ้าจำคนผิดแล้ว!"

  

"..."

  

ผู้อาวุโสโถงยาทำอะไรไม่ถูก และกล่าวว่า: "อย่าหนีไป ข้าบังเอิญมีเรื่องกับคุยกับเจ้า"

  

เมื่อเห็นว่าไม่สามารถหลบหนีได้ หลู่ชางเฉิงจึงไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากหันกลับมา และถามว่า "กล่าวมา มีคำถามอะไร?"

  

"คราวนี้ไม่ใช่คำถาม"

  

ผู้อาวุโสโถงยาก้าวไปข้างหน้า และหยิบกระดาษที่มีคำว่าตันซ่ง(นิกายยาศักดิ์สิทธิ์)เขียนอยู่

  

"เจ้าน่าจะรู้จักตันซ่งใช่ไหม?"

  

หลู่ชางเฉินเกาหัว: "ข้าควรรู้ไหม"

  

ผู้เฒ่าแห่งโถงยา: "...ตันซ่งเป็นนิกายเดียวในแผ่นดินใหญ่ที่ประกอบด้วยนักปรุงยา และได้รับการยอมรับว่าเป็นนิกายศักดิ์สิทธิ์ในทางของการปรุงยา"

  

หากเรากล่าวว่านิกายนิกายหยินเจี้ยนซ่ง เป็นสถานที่ศักดิ์สิทธิ์ที่ผู้ฝึกฝนดาบทุกคนโหยหา

  

ดังนั้น ตันซ่งคือดินแดนสมบัติที่นักปรุงยาทุกคนไล่ตาม!

"แล้วไง"หฃู่ชางเฉินทำหน้างุนงง

  

"ทุกๆ 10 ปี ตันซ่งจะจัดการประชุมนักปรุงยาในจงหยู และทุกคนที่บรรลุถึงปรมาจารย์ปรุงยา สามารถเข้าร่วมได้"

  

นักปรุงยาแบ่งออกเป็นเด็กฝึกหัด ผู้เชี่ยวชาญ และปรมาจารย์

  

ดินแดนที่อยู่เหนือเด็กฝึกหัดแบ่งออกเป็นเก้าระดับ

  

ตอนนี้ ผู้อาวุโสโถงยาเป็นผู้เชี่ยวชาญปรุงยาขั้นสี่

  

หลู่ชางเฉิงชี้ไปที่ตัวเอง "ท่านคงไม่ใช่ว่า ต้องการให้ข้าเข้าร่วมการประชุมปรุงยานี้ใช่ไหม"

  

"บอกก่อนเลย! ข้าไม่ไป!"หลู่ชางเฉินรีบปฏิเสธ

  

ผู้อาวุโสโถงยา กล่าวอย่างจริงจัง: "ชางเฉิน เรารู้ดีถึงความแข็งแกร่งในการปรุงยาของเจ้า ถ้าเจ้าไป เจ้าจะต้องได้รับการจัดอันดับอย่างแน่นอน!"

  

"เมื่อได้รับการจัดอันดับแล้ว จะเป็นเกียรติอย่างยิ่งสำหรับสำนักชางเต๋าแดนใต้ของเรา!"

  

"เมื่อถึงเวลานั้น ผู้คนจำนวนมากจะเข้าร่วมโถงปรุงยาของเรา... ไม่ใช่! เข้าร่วมชางเต๋าแดนใต้ของเรา เจ้าไม่คิดบ้างเหรอ?"

  

"เจ้ารู้ไหม นักปรุงยาของเราในแดนใต้ไม่เคยได้รับการจัดอันดับในการประชุมนักปรุงยา!"

  

"แน่นอน ถ้าชื่อเสียงของเจ้าถูกเปิดเผย เจ้าก็สามารถเพิ่มศิษย์ให้กับศาลาเฉาถัง!"

  

เมื่อได้ยินประโยคสุดท้าย หลู่ชางเฉิงไม่ได้คิดเรื่องนี้ด้วยซ้ำ และกล่าวทันทีว่า: "ไม่ ตอนนี้ศาลาเฉาถังดีมากแล้ว ไม่จำเป็นต้องเพิ่มชื่อเสียงอีก!"

เรื่องตลกน่า!

  

เวลานั้นมาถึง ในศาลาเฉาถังจะมีคนมากขึ้น

  

มันต้องมีอะไรมากกว่านี้!

  

ไม่ต้องกล่าวถึงการสอนวิธีการเพาะปลูก

  

เมื่อถึงเวลานั้น ศิษย์เหล่านั้นก็จะเหมือนเย่ชิวไป่ สร้างความเดือดร้อนไปทั่วทุกหนทุกแห่ง ดังนั้นทำไมต้องเพิ่มผู้คนขึ้นมาด้วยล่ะ?

  

ผู้อาวุโสโถงยา ทำหน้าไม่ถูกเมื่อได้ยินคำกล่าวนั้น

  

เมื่อเผชิญหน้ากับหลู่ชางเฉินเช่นนี้ มันเป็นไปไม่ได้เลยที่จะจัดการกับเขา

  

แต่มันก็เป็นเรื่องปกติ

  

ตอนนี้ในศาลาเฉาถัง มีเย่ชิวไป่, หงหยิง, หนิงเฉินซิน และตอนนี้มี เสี่ยวเฮยที่มีร่างกายอยู่ยงคงกระพัน

  

แค่สี่คนนี้ก็สามารถบดขยี้แดนใต้ได้อย่างง่ายดาย

  

หรือแค่หนึ่งในศิษย์เหล่านี้ก็เพียงพอแล้ว

 

  

ผู้อาวุโสโถงยา ยังคงเกลี้ยกล่อมต่อ: "ถ้าเจ้าไป เจ้าก็ไม่ต้องมาบรรยายในโถงยาของข้าได้ชั่วคราว"

  

เมื่อได้ยินเช่นนี้ ดวงตาของหลู่ชางเฉิงก็สว่างขึ้น

  

ทุกๆ สิบวันฉินเทียนหนาน จะบังคับให้หลู่ชางเฉินไปเทศนาตามโบสถ์ต่างๆ

  

ทำให้เขาปวดหัว

  

ตอนนี้ ผู้อาวุโสโถงยากล่าวเงื่อนไขนี้ซึ่งทำให้หลู่ชางเฉินสนใจเล็กน้อย

  

"สัญญาได้ไหม?"

  

ผู้อาวุโสโถงยาตบหน้าอกของเขา และกล่าวว่า "ข้าจะคุยกับเจ้าสำนัก! ตราบใดที่เจ้าไปประชุมนักปรุงยา!"

  

หลู่ชางเฉินคิดอยู่ครู่หนึ่ง จากนั้นก็พยักหน้าเห็นด้วย "เอาล่ะ นั่นคือสิ่งที่ท่านกล่าว!"

"ข้ากล่าวว่าอะไร?."

"ไปเมื่อไหร่"

  

"ถ้าอย่างนั้นเจ้าต้องไปที่สมาคมปรุงยาในแดนใต้ เพื่อรับระดับของนักปรุงยาก่อน"

  

"ข้อกำหนดขั้นต่ำสำหรับการเข้าร่วมการประชุมนักปรุงยาคือเป็นระดับผู้เชี่ยวชาญ"

  

หลู่ชางเฉินพยักหน้าและกล่าวว่า "เอาล่ะ ข้าจะกลับไปที่ศาลาเฉาถังก่อน"

  

ผู้อาวุโสโถงยาหยุดหลู่ชางเฉิน และกล่าวว่า: "เจ้ากำลังรออะไรอยู่ มันจะเริ่มประชุมในวันพรุ่งนี้ ไปและผ่านระดับนักปรุงยาเดี๋ยวนี้ มิฉะนั้นจะไม่มีเวลา"

  

ทันทีโดยไม่รอการคัดค้านของหลู่ชางเฉิน ผู้อาวุโสดึงเขาออกจากสำนักชางเต๋าทันที!

 

 ...

  

สมาคมปรุงยามีสถานที่ทดสอบสำหรับการประเมินนักปรุงยาทั้งสี่ภูมิภาค

  

ตอนนี้ ผู้อาวุโสโถงยาลากหลู่ชางเฉินมาที่นี่

  

หลู่ชางเฉินกล่าวไม่ออก

  

ที่ประตู มีชายชราคนหนึ่งรออยู่ก่อนแล้ว

  

"หูชิง การปรุงยาของเจ้าดีขึ้นอีกแล้วเหรอ? ต้องการเข้าร่วมการประเมินของผู้เชี่ยวชาญปรุงยาขั้นห้าหรือไม่"

  

หูชิงดึงหลู่ชางเฉิน และกล่าวด้วยรอยยิ้ม: "ไม่ใช่ข้า แต่เป็นเขา หลู่ชางเฉิน ผู้อาวุโสศาลาเฉาถังของเราในสำนักชางเต๋า"

"โอ้?"

  

ชื่อของหลู่ชางเฉิน แพร่กระจายไปทั่วแดนใต้

  

ว่ากันว่าแม้มีศิษย์เพียงสามคนในศาลาเฉาถัง แต่พวกเขาทั้งหมดล้วนเป็นอัจฉริยะ เป็นความภาคภูมิใจของสวรรค์!

  

ถึงอย่างนั้น โลกภายนอกก็ยังไม่รู้ว่าเสี่ยวเฮยอยู่อีกผู้หนึ่ง

  

"ปรมาจารย์หลู่ แน่นอนข้ารู้ แต่..."

  

เห็นได้ชัดว่าชายชราสงสัยระดับการปรุงยาของหลู่ชางเฉิน

  

หูชิงยิ้ม "เจ้าไม่ต้องกังวลเกี่ยวกับเรื่องนี้ เด็กคนนี้มีระดับการปรุงยาสูงกว่าข้ามาก"

"โอ้?"

  

ชายชราประหลาดใจ

  

ในแดนใต้ ระดับการปรุงยาของหูชิง จัดอยู่ในระดับแนวหน้า

  

มิฉะนั้น เป็นไปไม่ได้ที่จะเป็นผู้อาวุโสของโถงยา

  

"ถ้าอย่างนั้นข้าอยากเห็นความแข็งแกร่งของปรมาจารย์หลู่ เข้ามาก่อนเถอะ"

  

วิธีการประเมินระดับของนักปรุงยานั้นง่ายมาก

  

ถ้าเป็นระดับเด็กฝึกงาน

  

จะเป็นการประเมินความเข้าใจของสมุนไพร และในขณะเดียวกันก็เพียงแค่ปรุงเม็ดยาระดับหวง(เหลือง)ก็พอ

  

ส่วนผู้เชี่ยวชาญปรุงยาจะต้องปรับแต่งเม็ดยาระดับลึกลับ

แต่ปรมาจารย์ปรุงยาจะต้องปรับแต่งเม็ดยาระดับปฐพี!

  

  

สำหรับเกณฑ์การตัดสิน

  

กำหนดโดยปริมาณสิ่งเจือปนที่มีอยู่ในเม็ดยา

  

ตัวอย่างเช่น หูชิง ซึ่งตอนนี้เป็นผู้เชี่ยวชาญปรุงยาขั้นสี่

  

เขาต้องกลั่นเม็ดยาระดับลึกลับขั้นกลาง และเขาต้องกลั่นมันให้สำเร็จภายในสามครั้ง!

  

ในขณะเดียวกัน สิ่งเจือปนไม่ควรมีเกิน 5 ส่วน

  

ทั้งสามมาถึงห้องปรุงยาในโถงสมาคม

  

ชายชราชี้ไปที่เตาปรุงยาที่อยู่ตรงกลางและกล่าวว่า: "ปรมาจารย์หลู่ ท่านสามารถปรับแต่งเม็ดยาศักดิ์สิทธิ์ได้ที่นี่"

  

"สำหรับยาชนิดใดที่จะปรับแต่ง นี่คือสามตัวเลือก"

  

หลังจากกล่าวจบ เขาก็ผายมือออก และกระดาษหนัง3ม้วนก็ลอยออกมา

  

ม้วนหนังแกะ3ม้วนเป็นตัวแทนของเม็ดยาศักดิ์สิทธิ์สามชนิด!