ตอนที่ 662 (ตอนฟรี)
ตอนที่ 662 (ตอนฟรี)
หวังเสียนไม่สนใจที่จะพูดคุยกับพวกเขาและไม่สนใจที่จะผลักดันพวกเขาออกไป
ในเมื่อคนเหล่านี้ไม่คิดจะจากไป ฉะนั้นก็จงอยู่ที่นี่ไปตลอดกาลเถอะ
นักรบมังกรระดับจิตวิญญาณเซียนเก้าคนพร้อมกับอาวุธวิญญาณในมือ อาจจะพอสูสีกับผู้แข็งแกร่งจิตวิญญาณเซียนสิบก้าคนของฝ่ายตรงข้าม แต่ก็คงยากที่จะเอาชนะ
แต่ก็ไม่เป็นไรยังมีเขาอยู่ที่นี่ เขาสามารถกวาดล้างกองกำลังทั้งหมดได้โดยง่าย เพียงแค่เขาต้องการเห็นความแข็งแกร่งของสาวกของเขา เขาจึงยังไม่ลงมือ
ดาบวิญญาณระดับ 12 ห้าเล่มปรากฏขึ้นในมือของเขา และบินตรงสู่ความว่างเปล่าด้วยความเร็วที่น่าสะพรึงกลัว
ดาบจิตวิญญาณทั้งห้าไม่ได้เคลื่อนไหว พวกมันถูกระงับอย่างเงียบๆ ในความว่างเปล่ากลางอากาศ เพียงแค่ปล่อยพลังงานที่น่าสะพรึงกลัวออกมา
“ราชามังกรหวังเสียนกำลังจะเคลื่อนไหว?”
"โอ้พระเจ้า! ผู้เชี่ยวชาญจิตวิญญาณเซียนเก้าคนสามารถต่อกรกับผู้เชี่ยวชาญระดับเดียวกันสิบห้าคนได้ และดาบจิตวิญญาณห้าเล่มของราชามังกรก็พร้อมที่จะใช้งานแล้ว!"
“กองกำลังต่างชาติกลุ่มนี้กำลังจะตาย และราชามังกรหวังเสียนก็ยังคงเป็นราชามังกรผู้ยิ่งใหญ่!”
เบื้องหลังหวังเสียน ใบหน้าของนักรบทุกคนในยุทธภพแสดงออกถึงความตื่นเต้น ในตอนแรกพวกเขาคิดว่าราชามังกรคงจะสามารถครอบครองได้มากที่สุดหนึ่งหรือสองยอดเขา แต่พวกเขาไม่คาดคิดว่าพลังของสำนักมังกรจะน่ากลัวมากถึงขนาดนี้!
ราชามังกรต้องการขับไล่กองกำลังต่างชาติ! และฆ่าผู้นำของคนเหล่านั้นได้ทั้งหมด!
"หากราชามังกรยึดเทือกเขาไท่ไป่ทั้งหมดคืนได้ พวกเจ้าคิดว่าเขาจะยอมให้พวกเราอยู่ฝึกฝนได้ด้วยกรือไม่?"
ชายผู้แข็งแกร่งระดับก่อกำเนิดลมปราณกล่าวด้วยเสียงกระซิบที่ตื่นเต้นเล็กน้อย
คนที่อยู่ข้างๆ พยักหน้าช้าๆ "ข้าเองก็ไม่แน่ใจ แต่คิดว่าราชามังกรคงจะไม่ใจร้ายกับคนชาติเดียวกัน จากประวัติที่ผ่านมาเขาจะสังหารและโหดร้ายต่อกลุ่มผู้ที่ยั่วยุและรุกรานเขาก่อนเท่านั้น!"
"ต่อให้ราชามังกรมีข้อกำหนดใดๆ ก็ไม่สำคัญ และต่อให้กลายเป็นสาวกของสำนักมังกรข้าก็ยินดี!"
"ถูกต้อง ด้วยพลังของราชามังกรแห่งสำนักมังกร มันง่ายมากที่จะรวมยุทธภพและโลกของผู้ฝึกตนทั้งหมดให้เป็นหนึ่งเดียว!"
ผู้ฝึกตนบางคนพูดด้วยเสียงต่ำ แม้แต่ผู้ที่แข็งแกร่งระดับอาวุโสจากกองกำลังต่างๆ ก็พยักหน้าเห็นด้วย
ในตอนนี้ แม้ว่าผู้ฝึกตนทุกคนจะถูกตั้งเงื่อนไขให้เข้าร่วมกับสำนักมังกรพวกเขาก็ไม่มีความคิดเห็นใดๆ
แม้แต่ผู้เชี่ยวชาญระดับเม็ดยาเซียนสามคนที่อยู่ทางด้านหลังจักพรรดิซุย ก็พยักหน้าให้แก่กัน อย่างเงียบๆ
เฟี้ยววววว!
ในขณะนี้ ดาบวิญญาณทั้งห้าบนท้องฟ้าพุ่งเข้าไปโจมตีกลุ่มผู้นำกองกำลังต่างชาติในทันที
สีหน้าของคนเหล่านั้นเต็มไปด้วยความตกใจ
"ราชามังกร เจ้าตั้งใจจะเป็นศัตรูกับพวกเราจริงๆงั้นรึ เมื่อกองกำลังส่วนใหญ่ของพวกเรามาถึงพวกเจ้าทุกคนจะต้องตาย!"
"ข้าเตือนพวกเจ้าไปแล้ว! หากไม่คิดจะออกไป ที่นี่จะเป็นที่ฝังศพของพวกเจ้า!"
หวังเสียนมองไปที่กลุ่มกองกำลังต่างชาติด้วยสีหน้าที่เฉยเมย
"ท่านพี่! ชายชราคนนั้นได้ฆ่าสาวกของสำนักกระบี่พฤกษาขจีของข้า!"
เสียงของเสี่ยวหยูดังขึ้น เธอพูดกับหวังเสียน ขณะที่ชี้มือไปยังชายชราในกลุ่ม
"งั้นรึ!" หวังเสียนพยักหน้าเบาๆ เขาไปที่มองไปยังชายชราในชุดสีเหลืองและชายที่แข็งแกร่งระดับจิตวิญญาณเซียนอีกคนจากกองกำลังต่างชาติที่กำลังต่อสู้อยู่กับนักรบมังกร
ในขณะเดียวกันเหล่านักรบมังกรที่กำลังต่อสู้อยู่เริ่มจะถอยร่นและแสดงความเสียเปรียบเล็กน้อยออกมา เนื่องจากจำนวนที่ด้อยกว่า
และด้วยการขยับมือของ หวังเสียน ดาบวิญญาณทั้งห้าก็บินไปในทันที
"บัดซบ!"
ใบหน้าของชายชราที่โจมตีเปลี่ยนไปเล็กน้อยและเขารีบถอยห่าง เขาโบกมือ มือสีเหลืองดำของธาตุขนาดหลายสิบเมตรก็ถูกส่งไปขวางการโจมตีของดาบวิญญาณทั้งห้าเล่ม!
ตูมมมม!
อย่างไรก็ตาม ในพริบตาเดียว ดาบวิญญาณห้าเล่มก็แทงทะลุฝ่ามือยักษ์ และพลังงานที่เหลือก็ยังบดขยี้ทำลายแขนขวาของชายชราจนแหลกเละกลายเป็นคนพิการแขนขาดไปในทันที!
อ๊าาาาา!
เสียงร้องอันเจ็บปวดดังขึ้น ดวงตาของชายชราฉายแววตื่นตระหนก และหวาดกลัว
"เร็วเข้า! รีบโจมตีราชามังกร อย่าปล่อยให้เขามีเวลาควบคุมดาบวิญญาณ!"
ชายวัยกลางคนจากกลุ่มอสรพิษหยินตะโกนเสียงดัง และร่างสีดำพุ่งเข้าหาหวังเสียนในทันที!
เฟี้ยวววว!
อย่างไรก็ตาม ในชั่วพริบตา ดาบวิญญาณทั้งห้าก็กลายเป็นดาบนับหมื่นในทันที โจมตีร่างนั้นอย่างรวดเร็ว
บรึมมม!
อ๊าคคค!
แต่เมื่อกระบี่วิญญาณจำนวนนับไม่ถ้วนพุ่งโจมตีเข้ามา แขนของร่างเงาดำก็ถูกระเบิดเช่นเดียวกับชายชราในก่อนหน้า! ซึ่งดูจากสภาพของพวกเขานั้นไ่แน่ว่าจะอยู่หรือตาย!
กลุ่มผู้ฝึกตนจากยุทธภพเบิกตากว้าง จ้องมองดูผลการต่อสู้ด้วยความตื่นตกใจ
สีหน้าของสาวกกลุ่มกองกำลังต่างชาติก็แสดงออกถึงความตื่นตระหนก เมื่อเห็นว่าผู้อาวุโสระดับสูงที่มีความแข็งแกร่งระดับจิตวิญญาณเซียนถูกกำจัดอย่างง่ายดาย
ไม่ใช่ว่าเพราะผู้อาวุโสของกลุ่มกองกำลังต่างชาติแข็งแกร่งเกินไปหรือไม่สามารถถูกฆ่าได้ แต่การตายของผู้อาวุโสเหล่านี้ง่ายเกินไป โดยเฉพาะการลงมือของราชามังกรมันเป็นเหมือนกับการขยับมือเล่นของอีกฝ่ายเพียงเท่านั้น!
มหาอำนาจจากกองกำลังทั้งสี่มองหน้ากันด้วยสีหน้าลำบากใจ
"นิกายฤาษีธาตุของเราไม่ต้องการแข่งขันกับราชามังกร ดังนั้นเราจึงขอออกจากยุทธภพแห่งประเทศจีนของท่านในทันที!"
ชายชราผู้นำของกลุ่มฤาษีธาตุ รีบแสดงเจตนาของเขาด้วยน้ำเสียงที่เร่งรีบ
"โอ้ว! อยากออกไปแล้วงั้นรึ? แต่ดูเหมือนว่ามันได้เลยกำหนดเวลาที่ข้าให้ไปแล้ว! พวกเจ้าไม่คิดว่าวิวที่แห่งนี้นั้นสวยงามยังงั้นเรอะ? มันน่าจะเหมาะกับการเป็นที่ผักผ่อนในช่วงสุดท้ายของชีวิตดีนะ! ว่ามั้ย?"
หวังเสียนพูดด้วยรอยิ้ม ขณะที่จ้องมองไปยังผู้นำกลุ่มฤาษีธาตุ
"ฮึ่ม! พวกเจ้าคิดจะจากไปง่ายๆ หลังจากที่สังหารคนในยุทธภพของเรา และยึดครองพื้นที่ของเรา อย่างงั้นเหรอ? และก่อนหน้านี้พวกเจ้าประณามเราคือคนขี้โรคแห่งเอเชียไม่ใช่หรอกเหรอ?"
เสี่ยวหยู พูดออกมาอย่างเย็นชา เธอรู้สึกรังเกียจกลุ่มกองกำลังต่างประเทศเหล่านี้มาก
อย่างไรก็ตาม ในเวลานี้ ดาบวิญญาณในมือของหวังเสียนได้โจมตีอีกครั้ง คลื่นพลังงานดาบครอบคลุมสี่หรือห้ากิโลเมตร ผู้เชี่ยวชาญระดับจิตวิญญาณเซียนสี่คนก็ถูกฟันแขนจนพิการเช่นเดียวกัน
“เอาล่ะ! ที่นี้ก็มีคนเท่าเทียมกันแล้ว ตัวต่อตัวยุติธรรมกว่า ฉะนั้นถ้าพวกเจ้าสามารถเอาชนะคนของข้าได้ ข้าจะปล่อยพวกเจ้าไป!”
น้ำเสียงอันสงบของหวังเสียนดังก้องไปในรัศมีมากกว่าสิบกิโลเมตร สร้างความอับอายแก่บรรดามหาอำนาจระดับสูงของกองกำลังต่างชาติ
จากการต่อสู้เมื่อครู่นี้ พวกเขาต้องตกตะลึงเมื่อพบว่ากลุ่มสาวกของสำนักมังกรนั้นแข็งแกร่งมาก!
หากสู้กันตัวต่อตัว พวกเขาคงไม่ใช่คู่ต่อสู้ ครั้นจะถอนตัวออกจากที่นี่ ราชามังกรก็ไม่ยินยอม! เสมือนว่ากำลังหยอกเล่นกับพวกเขา
สิ่งนี้ทำให้พวกเขารู้สึกอับอาย โกรธ กลัว และสิ้นหวัง!
"นี่... นี่คือกองกำลังต่างชาติที่ทรงพลังที่พวกเราหวังจะพึ่งพา!"
ด้านล่างกลุ่มผู้ฝึกตนจากยุทธภพของจีนที่ยอมสยบให้กองกำลังต่างชาติ ล้วนมีสีหน้าที่ตกตะลึง
……………
จบบท