ตอนที่ 1195 พาเธอกลับไป..
เมืองหยุนเฉิง ริมถนนแห่งหนึ่ง หญิงชราผมขาวคนหนึ่ง ได้เข็นรถเข็นคันเล็กๆ และเดินกะโผลกกะเผลกไปอย่างช้าๆ นี่เป็นร้านแผงลอยเล็กๆ ของเธอ เธอเองขายตั้นปิ่งสูตรลับพิเศษ มีกลิ่นหอมกรุ่น อบอวลมาก
“คุณยาย หนูอยากจะซื้อตั้นปิ่งของคุณชิ้นหนึ่ง!”
หญิงสาวสวยคนหนึ่ง ที่อยู่ในชุดนักเรียนมัธยมปลาย และได้สะพายกระเป๋านักเรียน เดินเข้ามาแล้วพูดกับหญิงชราด้วยรอยยิ้ม
“ได้สิ” หญิงชราได้ยิ้มอย่างใจดี เธอได้หยุดรถ เปิดฝา และใส่ตั้นปิ่งลงไปในถุงกระดาษ แล้วส่งยื่นให้ หญิงสาว : “สาวน้อย นี้.. 6 หยวน”
หญิงสาวสวย ได้หยิบธนบัตรที่ยุ่งเหยิงออกมาจากกระเป๋ากางเกง มีธนบัตร 5 หยวน และ10 หยวน และ100 หยวนออกมา
หญิงสาวสวย ได้หยิบธนบัตรใบละ 10 หยวนขึ้นมา แต่พอกำลังจะยื่นส่ง เธอก็ได้มองไปที่ หญิงชรา แวบหนึ่ง เมื่อนั้นหญิงสาวสวยคนนี้เธอก็ได้ยิ้ม พร้อมกับหยิบธนบัตรใบสีแดงออกมายื่นส่งให้หญิงชรา : “คุณยาย นี่!”
หญิงชรา ได้อึ้งไปพักหนึ่ง แล้วพูดว่า : “สาวน้อย มันใบใหญ่ไป ฉันไม่มีถอนหรอกนะ เรามีใบเล็กกว่านี้ไหม?”
หญิงสาวสวยคนนั้นได้ ยิ้ม แล้วพูดว่า : “ไม่ต้องทอนเงินแล้วคะ คุณยาย นี่คือสิ่งที่ฉันจ่ายให้คุณ คุณก็แค่รับไป…”
โดยไม่มีคำอธิบายใดๆ อีก เธอได้ยัดธนบัตรใบสีแดงไว้ในมือของหญิงชราทันที
หญิงชราก็เพิ่งเข้าใจว่า เดิมที หญิงสาวคนนี้ ..คงตั้งใจจะให้เงินแก่เธออยู่ก่อนแล้ว หญิงชราที่รู้สึกตื้นตันใจจนมีน้ำตาไหลออกมา เธอตั้งใจจะพูดอะไรบางอย่าง แต่เห็น ผู้หญิงอีกคนหนึ่ง โบกมือให้กับเธอ ส่วนหญิงสาวคนที่เธอต้องการพูด ก็ได้เดินวิ่งห่างออกไปแล้ว เธอเองได้ถือถุงที่อยู่ในมือไปพลาง หัวเราะคิกคักไปพลาง
หญิงสาวสวยคนนี้ ไม่คิดจะให้โอกาสหญิงชราได้คืนเงิน เธอได้ถือถุงตั้นปิ่ง แล้วก็แอบเข้าไปในซอยเล็กๆ ข้างๆ
เธอไม่ได้ทิ้งมัน แต่เธอกลับได้หันไปมองรอบๆ อีกครั้ง และซ่อนตัวอยู่ในซอยเล็กๆ นี้ แล้วเปิดถุงกระดาษในมือ และยกขึ้นกัดตั้นปิ่งไปหนึ่งคำ
เธอได้ยิ้มอย่างพึงพอใจทันที แล้วพูดว่า : “อร่อยจัง!”
จากนั้นเธอก็กินตั้นปิ่งไปพลาง เงยหน้ามองไปฝั่งตรงข้ามถนนไปพลาง เห็นเพียงรถตํารวจคันหนึ่งจอดอยู่ที่ฝั่งตรงข้ามถนน
ด้านข้างมีชาย 2 คนกำลังทะเลาะกัน และเห็นได้ชัดว่ามีความขัดแย้งกันเกิดขึ้น, และก็เห็นตำรวจสาวสวยคนหนึ่ง กำลังเดินเข้าไปไกล่เกลี่ยให้พวกเขา
แต่ผู้ชายทั้งสองคน กลับไม่มีใครยอมใคร และพวกเขาก็ได้ทะเลาะกันไม่หยุด
ตํารวจหญิงได้พยายามเข้าเกลี้ยกล่อมพวกเขาด้วยน้ำเสียงที่ดี แต่พวกเขาก็กลับเห็นตํารวจหญิงเป็นอากาศธาตุ และเมื่อนั้นก็ดูเหมือนอารมณ์ของตำรวจหญิงคนนี้จะรุนแรงขึ้น เธอได้เข้าไปแล้วพูดเสียงดังขึ้นว่า : “พวกคุณ หุบปากได้แล้ว! นี่มันใช่เรื่องใหญ่อะไรกัน ฉันบอกให้พวกคุณหยุด ดูสิ ผู้ชายร่างใหญ่สองคนอย่างพวกคุณ มาทะเลาะด่าทอกันข้างถนนมันเรื่องอะไร!”
เสียงคำรามของ ตํารวจหญิง ทําให้ผู้ชายทั้งสองคนนั้นตกใจกลัว ชายร่างใหญ่สองคนตัวสั่น และพวกเขาก็ไม่กล้าส่งเสียงอีก
เมื่อเห็นฉากนี้ หญิงสาวสวยคนนั้น ก็อดไม่ได้ที่จะหัวเราะออกมา เธอได้พูดกับตัวเองว่า : “อารมณ์แบบนี้ ฉันชอบจัง ..ที่แท้ตํารวจก็ยังต้องจัดการเรื่องไร้สาระแบบนี้ด้วย แค่เห็นก็รู้สึกเหนื่อยใจพอแล้ว ศิษย์พี่ ก็บอกให้ฉันมาติดตามดูเธอ ฉันเองก็เหนื่อยเป็นเหมือนกันนะ แล้วแบบนี้เมื่อไหร่ถึงจะพบเจอเบาะแสอะไรสักที..”
หญิงสาวสวยคนนี้ ก็คือ หญิงสาวที่อายุน้อยกว่าในบรรดาศิษย์ของถังเหมินทั้งสามคน และตํารวจหญิง ที่อยู่ฝั่งตรงข้ามถนนก็คือ หลัว หลี่
ปรากฎว่าตั้งแต่ ผู้หญิงที่ปกปิดใบหน้า ได้พา เย่ เทียนอวี่ ออกไปจากโรงพยาบาลในวันนั้น ทั้งสองก็ได้หายตัวไป ศิษย์ถังเหมินทั้งสามคน ที่ต้องการตามหา เย่ เทียนอวี่ ก็ไม่มีทางเลือกอื่น ..นอกจาก ต้องเริ่มจากทางตํารวจ
ทางศิษย์ของถังเหมินทั้งสามคนที่ได้รู้ถึงตัวตนของ หลินฟาน ได้อย่างรวดเร็ว, และเมื่อพวกเขาได้รู้ว่า หลินฟาน เป็นมหาเศรษฐีหลายแสนล้าน ทั้งยังเป็นคนที่ร่ำรวยเป็นอันดับหนึ่งในเมืองหยุนเฉิง พวกเขาทั้งหมดก็ต่างตกตะลึง
และมันยิ่งทำให้พวกเขาเกิดความคิดขึ้นมาว่า …คืนนั้น หลินฟาน เป็นคนที่ทำให้แผนการของพวกเขาในคืนนั้นยุ่งเหยิงไปหมด และในเมื่อ หลินฟาน ร่ำรวยมากขนาดนั้น สู้ให้ หลินฟาน ชดใช้ค่าเสียหายให้กับพวกเขาเป็นเงินพันล้าน ไม่ดีกว่าหรือ? ถึงอย่างไรความเป็นความตายของ เย่ เทียนอวี่ ก็ไม่สำคัญ.. สำคัญก็คือ การได้เงินหนึ่งพันล้าน เพื่อที่พวกเขาจะได้กลับไปได้
แต่พวกเขาก็ได้ปฏิเสธความคิดนี้อย่างรวดเร็ว ประการแรก หลินฟาน จัดการได้ยาก ประการที่สอง ..หากพวกเขาต้องการให้ หลินฟาน จ่ายเงิน ก็คงมีเรื่องที่ไม่คาดฝันเกิดขึ้นแตกกิ่งก้านเป็นปัญหาใหญ่(1) อย่างแน่นอน นี่คือสิ่งที่พวกเขาไม่อยากเห็น
ในท้ายที่สุด… พวกเขาก็ตัดสินใจจะหา และพาตัว เย่ เทียนอวี่ กลับมาให้ได้ และได้รับเงินหนึ่งพันล้านจาก เย่ เทียนอวี่
แต่แล้ว.. พวกเขาก็ได้ยินมาอีกครั้งว่า หลัว หลี่ เป็นตํารวจหญิงที่รับผิดชอบในการทำหน้าที่ตามล่า เย่ เทียนอวี่ ทั้งเธอยังเป็นแฟนสาวของ หลินฟาน พวกเขาจึงได้ตัดสินใจติดตาม หลัว หลี่ เพราะหากถ้า หลัว หลี่ สามารถหาเบาะแสที่อยู่ของ เย่ เทียนอวี่ ได้ เธอก็จะต้องขอความช่วยเหลือจาก หลินฟาน อย่างแน่นอน
พอเมื่อถึงเวลานั้น หลินฟาน จะต้องเผชิญหน้ากับ ผู้หญิงที่ปกปิดใบหน้า และพวกเขาทั้งสามคน ก็จะแอบหลบซ่อนตัวอยู่ในความมืด และทำตัวเป็นนกขมิ้นที่อยู่ด้านหลัง(2)
และนั่นก็ทำให้พวกเขาได้ผลัดกันออกมาติดตาม หลัว หลี่ และตอนนี้ก็ถึงเวลาของ หญิงสาวที่อายุน้อยกว่าคนนี้ ตามความจริง.. พวกเขาได้ออกติดตาม หลัว หลี่ อยู่ในความมืด มาหลายวันแล้ว ปลอมตัวไปมาอยู่หลายครั้ง แต่ หลัว หลี่ ก็กลับไม่พบการมีอยู่ของพวกเขาเลย แต่พวกเขาเองก็ไม่พบเจออะไรเลยเช่นกัน
เพราะในทุกวันนี้ หลัว หลี่ ก็ไม่ได้พบเจอเบาะแสอะไรเลยจริงๆ แม้ว่าเธอจะพยายามติดตาม ค้นหาอย่างหนักแล้วก็ตาม แต่ก็ไม่ได้มีข่าวอะไรเลย
ในเวลานี้ ผู้ชายทั้งสองคนนั้นก็ได้กลัว หลัว หลี่ ที่เป็นตํารวจหญิง และพวกเขาก็ได้แสดงความเต็มใจที่จะคืนดีกัน เมื่อเรื่องนี้จบลงแล้ว หลัว หลี่ ที่กําลังจะจากไป
หญิงสาวที่อายุน้อยกว่า ก็ได้รีบกินตั้นปิ่งในมือให้เสร็จ และกำลังจะติดตาม หลัว หลี่ ต่อไป
อย่างไรก็ตาม.. จังหวะนั้นเอง ข้างหลังของ หญิงสาวที่อายุน้อยกว่า ก็ได้มีคนๆ หนึ่งโผล่ออกมา เมื่อเธอตั้งสติได้ และยังไม่ทันได้หันหลังกลับไป ทันใดนั้นก็รู้สึกว่ามีมีดปลายแหลมคมๆ ทิ่มแทงเข้าที่คอ และจู่ๆ ก็รู้สึกอะไรกระแทกเข้าที่หลัง หลังจากนั้นดวงตาทั้งสองข้างก็ได้มืดสนิท และเธอก็ได้หมดสติไป
มีมือข้างหนึ่งยื่นมาจับ หญิงสาวที่กําลังจะล้มตัวลงไปกับพื้น ปรากฏว่า ..เป็น ผู้หญิงที่ปกปิดใบหน้าคนนั้น!
ผู้หญิงที่ปกปิดใบหน้า!
ผู้หญิงที่ปกปิดใบหน้า ได้พยุง หญิงสาวที่อายุน้อยกว่า ไปด้านข้าง และให้เธอนั่งลง พร้อมกับพึมพําในปากของเธอว่า : “ถ้าไม่ใช่เพราะเห็นเธอให้เงินหญิงชราหนึ่งร้อยหยวน ในตอนนี้.. เธอก็คงตายไปแล้ว!”
หลังจากพูดจบเธอก็ไม่สนใจ หญิงสาวคนนี้อีก และเดินไปที่ปากซอย สายตาของเธอจับจ้องไปที่ หลัว หลี่ ที่ยืนอยู่ฝั่งตรงข้ามของถนน
ปรากฎว่า ผู้หญิงที่ปกปิดใบหน้าคนนี้ ได้มาหา หลัว หลี่ ในวันนี้ และเมื่อเธอตั้งใจจะตาม หลัว หลี่ ก็กลับพบว่ามีคนติดตาม หลัว หลี่ อยู่อีกคนหนึ่ง ซึ่งก็คือ หญิงสาวจาก ถังเหมิน คนนี้
ผู้หญิงที่ปกปิดใบหน้า ไม่ต้องการให้เธอมาขวางทาง ดังนั้นจึงจัดการทําความสะอาด หญิงสาวจากถังเหมินคนนี้ไปโดยไม่คาดคิด
ในเวลานี้ หลัว หลี่ ที่ได้จัดการกับความขัดแย้งระหว่างชายสองคนเสร็จแล้ว เธอก็ได้เดินกลับไปที่รถตํารวจ และขับรถออกไป
ผู้หญิงที่ปกปิดใบหน้า จึงได้ติดตามไปทันที
ครึ่งชั่วโมงต่อมา
ในห้องน้ำสาธารณะแห่งหนึ่ง หลัว หลี่ ได้จอดรถ และเข้าไปในห้องน้ำหญิง ผู้หญิงที่ปกปิดใบหน้า ก็ได้เดินตามเข้าไปในห้องน้ำด้วย
หลังจากนั้นไม่นาน เมื่อผู้หญิงที่ปกปิดใบหน้าออกมาอีกครั้ง เธอก็ได้สวมเครื่องแบบตํารวจของ หลัว หลี่ ไปเสียแล้ว และหลัว หลี่ ที่ได้หมดสติอยู่ ก็ถูกผู้หญิงที่ปกปิดใบหน้าพยุงตัวออกมา พอมาถึงท้ายรถตํารวจ ผู้หญิงที่ปกปิดใบหน้า ก็ได้ยัดตัวของ หลัว หลี่ เข้าไปในท้ายรถ
ผู้หญิงที่ปกปิดใบหน้า ที่ได้หยิบโทรศัพท์ออกจากกระเป๋ากางเกงของหลัว หลี่ ในก่อนหน้านี้ และก็ได้พบเบอร์โทรศัพท์ของ หลินฟาน เธอจึงได้โทรออกไปหา หลินฟาน ..ในทันที
“ตอนนี้.. คุณมาที่อาคาร เลขที่ 30 ถนนเฟิ่งหวง ที่นั่นเป็นร้านเครื่องสำอางแบรนด์ดัง คุณจอดรถที่ประตู รอคําสั่งต่อไปของฉัน อย่าแจ้งตํารวจ ถ้าฉันพบว่ามีตํารวจตามมาด้วย คุณก็อย่าได้คิดที่จะเห็นหน้าแฟนสาวของคุณอีกต่อไป…”
ผู้หญิงที่ปกปิดใบหน้า ได้ขับรถตํารวจไปพลางคุยโทรศัพท์ไปพลาง.. พอพูดจบเธอก็ได้วางสายทันที และโยนโทรศัพท์ทิ้งไว้ที่เบาะนั่งข้างคนขับ
จากนั้น ผู้หญิงที่ปกปิดใบหน้าคนนี้ ก็ได้ขับรถตํารวจเข้าไปในมุมถนนที่ห่างไกลแห่งหนึ่ง จอดรถ และลงมาจากรถ
ที่ตรงนั้น ..มีรถ Volkswagen จอดอยู่
เมื่อเห็น ผู้หญิงที่ปกปิดใบหน้า ..มาถึง ชายคนหนึ่งก็ลงจากรถ Volkswagen เขาแต่งตัวธรรมดา ดูไม่เด่นสะดุดตา
ผู้หญิงที่ปกปิดใบหน้า ได้เดินอ้อมไปที่ท้ายรถ และเปิดฝาท้ายรถ ทันใดนั้น ก็เห็นเพียงตํารวจหญิงสาวสวยคนหนึ่งนอนหมดสติอยู่ข้างใน และเธอก็คือ หลัว หลี่
ผู้หญิงที่ปกปิดใบหน้าพูดกับชายคนนั้นว่า : “พาเธอกลับไป”
ชายคนนั้นได้พยักหน้า แล้วจึงก้มตัวลงอุ้ม หลัว หลี่ ขึ้นมา และพา หลัว หลี่ ไปที่ท้ายรถ Volkswagen แล้วขึ้นรถขับออกไปทันที
ผู้หญิงที่ปกปิดใบหน้า ได้ถอดเครื่องแบบตํารวจออก และโยนเข้าไปในท้ายรถ แล้วจึง ..จากไป
อีกด้านหนึ่ง หลังจากที่ ผู้หญิงที่ปกปิดใบหน้า วางสายไป หลินฟาน ก็มีสีหน้าเย็นชาขึ้นมา เขาได้หมุนเลี้ยวพวงมาลัยอย่างแรง และขับรถไปที่ถนนเฟิ่งหวง
(1)[แตกกิ่งก้านเป็นปัญหาใหญ่ (横生枝节)] - ซึ่งหมายถึง มีเรื่องไม่คาดฝันเกิดขึ้น และแตกแขนงออกไป นำปัญหาที่คาดไม่ถึงเข้ามา
เป็นอุปมาอุปมัย ..ถึง ปัญหาที่คาดไม่ถึง
(2)[มีนกขมิ้นอยู่ด้านหลัง (黄雀在后)] - มาจากสำนวน ‘螳螂捕蝉,黄雀在后’ - ตั๊กแตนตำข้าวจะจับจั๊กจั่น มีนกขมิ้นอยู่ด้านหลัง หมายถึง มองเห็นสิ่งที่อยู่ข้างหน้า แต่ไม่รู้ว่ามีภัยตามมาข้างหลัง