บทที่ 97 ได้รับหญ้าหวนเหินเฉาโดยบังเอิญ
เมื่อเห็นเช่นนี้ ซู่ว่านว่านก็ไม่ลังเลเลย และทุบตีพวกเขาทีละคนก่อนที่จะถามคำถามของนางซ้ำ แต่ก็ยังไม่มีใครตอบ เมื่อเห็นว่าพวกเขาดื้อรั้น นางจึงไม่สุภาพต่อไป และคว้าชายที่เพิ่งส่งเงินและส่งสินค้ามาตบหน้าเขาสองครั้ง "พูดหรือยัง" มือและเท้าของชายคนนั้นชาจากการถูกตี และเขารู้สึกอึดอัดในอก "พูด...ข้าพูด.....
