บทที่ 96 สุสานดาบ!
บทที่ 96 สุสานดาบ!
สุสานดาบแดนลับของนิกายหยินเจี้ยนซ่ง!
เมื่อปรมาจารย์ดาบของนิกายล้มลง ดาบของพวกเขาจะถูกนำไปไว้ที่สุสานดาบ
ในจำนวนดาบเหล่านี้ บางส่วนมีมรดกซ่อนอยู่!
ด้านในมีดาบของบรรพจารย์ดาบ(เจี้ยนซง)อยู่ในสุสานจำนวนหนึ่ง เพื่อรอผู้มีวาสนาได้ไป
แต่มีข่าวลือที่่น่าเชื่อถือได้มากกว่าคือ มีดาบของบรรพจารย์ดาบศักดิ์สิทธิ์ด้วย!
แถมยังเป็นบรรพจารย์ดาบศักดิ์สิทธิ์(เจี้ยนเซิง)คนสุดท้ายในทวีปนี้ บรรพบุรุษผู้ก่อตั้งนิกายหยินเจี้ยนซ่ง และดาบนั้นซ่อนอยู่ด้านในสุสาน!
ตำแหน่งของสุสานดาบไม่ได้อยู่บนยอดเขาที่เหมือนปลายดาบ
แต่มันอยู่ตรงส่วนที่เหมือนใบดาบแทน!
ต้องเข้าถ้ำทางยอดเขาแล้วไต่ลงมา
(ผู้แปล; นึกภาพตามนะครับ ภูเขานิกายนี้ มีรูปร่างเหมือนดาบ มียอดแหลม สุสานดาบจะอยู่ส่วนที่ดูเป็นด้านขอบคมแต่อยู่ด้านใน และเข้าไปได้ก็ต่อเมื่อปีนขึ้นไปยอดแล้วไต่ถ้ำลงมา)
ระหว่างทาง เหลียงเฟิงอธิบายว่า: "สาเหตุที่ต้องมีส่วนคมด้านนอกล้อมรอบสุสารดาบไว้ก็เพราะ ในนั้นมีดาบอยู่มากมายที่ปล่อยเจตจำนงออกมา"
ด้านคมของภูเขานิกายนั้นมีความแข็งแกร่งแค่ไหนกันนะ ถึงสามารถปิดกั้นเจตจำนงดาบที่มีมากมายในสุสานได้?
เย่ชิวไป่ พยักหน้าและกล่าวว่า "มีข้อจำกัดใดๆในสุสานดาบหรือไม่?"
เหลียงเฟิงยิ้มและกล่าวว่า: "ไม่มีข้อจำกัดใดๆ เจ้าจะเข้าใจหลังจากที่เจ้าเข้าไป"
“อย่างไรก็ตาม ถ้าเจ้าทนไม่ไหวกับเจตจำนงดาบ ให้ถอยออกไปทันที มิฉะนั้นเจ้าจะถูกบดขยี้ด้วยเจตจำนงดาบที่อยู่ในนั้น!”
เย่ชิวไป่ ถามว่า: "แล้วเจ้าล่ะ? เจ้าเคยเข้าไปไหม?"
เมื่อได้ยินเช่นนี้ เหลียงเฟิงก็ยักไหล่และกล่าวว่า: "ข้าเข้าไปสองครั้งแล้ว ครั้งแรกข้าเดินไปได้สิบก้าว และข้าก็ทนไม่ได้"
"ครั้งที่สอง ข้าไปได้ 8 หมี่(เมตร) ซึ่งนั้นเป็นขีดจำกัดของข้า"
เมื่อกล่าวถึงเรื่องนี้ เหลียงเฟิงกลัวว่า เย่ชิวไป่จะดูถูกเขา ดังนั้นเขาจึงรีบอธิบาย: "อย่าประมาท 80 หมี่ เมื่อไปถึง 60 หมี่ ปราณดาบจะเปรียบได้กับปรมาจารย์ดาบ!"
“เอาล่ะ เจ้าจะได้รู้เมื่อเจ้าเข้าไป ครั้งแรกข้าว่าเจ้าไม่น่าจะไปได้ไกลนัก”
เย่ชิวไป่ยิ้ม แต่ไม่ได้ตอบกลับ
มาถึงยอดเขาแล้ว
ที่ปากถ้ำมีชายชราสองคน แม้ว่าจะมองไม่เห็นขอบเขต แต่เจตจำนงดาบที่คลุมเครือนั้นเป็นไปไม่ได้ที่จะเพิกเฉย!
เย่ชิวไป่ มองไปชายชรา หัวใจของเขาก็สั่นสะท้าน
ชายชราสองคนนี้ พวกเขาต้องแข็งแกร่งกว่าขันทีหมิงอย่างมาก!
ดูเหมือนว่าสิ่งที่เรียกว่ารายนามผู้เยี่ยมยุทธ์สี่ภูมิภาค ไม่สามารถรวมผู้มีอิทธิพลทั้งหมดในโลกนี้ได้
เหลียงเฟิงก้าวไปข้างหน้า กล่าวกับชายชราสองคน จากนั้นหันศีรษะไปมองที่เย่ชิวไป่ และกล่าวว่า "เจ้าสามารถเข้าไปได้แล้ว"
“แต่ถ้าเจ้ารู้สึกว่าทนไม่ได้ เจ้าต้องรีบถอยออกมาทันที”
เย่ชิวไป่พยักหน้า
ทันทีภายใต้สายตาของพวกเขาทั้งสาม เย่ชิวไป่เดินเข้าไปในถ้ำ
รอจนเห็นเย่ชิวไป่เข้าไปในสุสานดาบแล้ว
ศิษย์หลายคนไปยังสถานที่ใกล้เคียงแถวนั้น
พวกเขาต้องการดูว่าคนผู้นี้จากสำนักชางเต๋า จะไปได้ไกลแค่ไหน
“คนที่มาครั้งล่าสุดเดินไปได้แค่ 5 หมี่(เมตร) ไม่ใช่เหรอ?”
“ถูกต้อง และเมื่อเขาออกมาก็ได้รับบาดเจ็บ”
"ศิษย์พี่เหลียงครั้งแรกสามารถไปได้ไกลถึง 10 หมี่"
“นั่นต้องไม่เทียบกับศิษย์พี่เหลียง แม้ว่าสำนักชางเต๋าจะไม่อ่อนแอ แต่จะเทียบกับนิกายหยินเจี้ยนซ่งของเรา ในแง่ของการฝึกฝนดาบได้อย่างไร”
ทุกคนพยักหน้า
นี่ไม่ใช่ความเย่อหยิ่ง
นิกายหยินเจี้ยนซ่ง สถานที่ศักดิ์สิทธิ์สำหรับผู้ฝึกฝนดาบคือเรื่องจริง
ไม่มีใครสามารถตั้งคำถามได้
สำนักชางเต๋าไม่ได้อ่อนแอ แต่สิ่งที่พวกเขาเรียนรู้นั้นค่อนข้างซับซ้อน
มันเทียบไม่ได้กับนิกายหยินเจี้ยนซ่งซึ่งมุ่งเน้นไปที่ดาบอย่างเดียว
ในอีกด้านหนึ่งเหลียงเฟิง เดินมาที่ผู้นำนิกายยืนอยู่
ผู้นำนิกายหยินเจี้ยนซ่ง อยู่ในอันดับ 2 ในรายนามผู้เยี่ยมยุทธ์สี่ภูมิภาค
เป็นผู้เข้าถึงขอบเขตเสมือนเทพเป็นคนแรกๆของทวีปนี้ และเป็นกระทั่ง บรรพจารย์ดาบ(เจี้ยนซง)
ตอนนี้เป็นที่รู้จักในฐานะนักดาบอันดับ 1 ของทวีป!
แน่นอนว่าเหลียงเฟิงเองก็เป็นศิษย์ของคนผู้นี้
"ท่านอาจารย์"
เมื่อเห็นเหลียงเฟิงมาหา ผู้นำนิกายหลินหลูเฟิ่งยิ้มเบาๆ แล้วกล่าวว่า "เข้าไปแล้วใช่ไหม"
เหลียงเฟิงพยักหน้า
“แล้วเจ้าคิดว่า เย่ชิวไป่จะไปได้ไกลแค่ไหน?”
เหลียงเฟิงยิ้มอย่างขมขื่น: "กล่าวตามตรง ขอบเขตดาบของเขานั้นสูงมาก และเขาได้มาถึงระดับของปรมาจารย์ดาบผู้ยิ่งใหญ่(เจี้ยนฉี)แล้ว"
"และเมื่อเขาอยู่ที่ภูเขาเฉียวเต๋าซาน(ภูเขาแสวงหาเต๋า) เขาใช้เวลาเพียงครึ่งวันในการทำความเข้าใจมรดกบนกำแพงดาบ"
"ดังนั้น ศิษย์จึงคาดว่าอย่างน้อยเขาจะไม่อ่อนแอไปกว่าข้า!"
เมื่อได้ยินเช่นนี้ หลินหลูเฟิ่งก็ยิ้ม: "นั่นเป็นต้นกล้าที่ดีที่ฝึกฝนดาบ และหายากนักที่เจ้าจะชื่นชมเขามากขนาดนี้"
เหลียงเฟิงทำอะไรไม่ถูก
เย่ชิวไป่คือสัตว์ประหลาดมากพรสวรรค์!
เมื่อเผชิญหน้ากับขันทีหมิงซึ่งอยู่อันดับ 7 ในรายนามผู้เยี่ยมยุทธ์สี่ภูมิภาค เขาสามารถต่อสู้ได้ถึงขนาดนั้น!
เหลียงเฟิงถามตัวเอง แม้แต่เขายังทำไม่ได้!
แม้ว่าขอบเขตของเขาจะสูงกว่าเย่ชิวไป่!
“เอาล่ะ มาดูกันว่าเด็กคนนั้นจะไปได้ไกลแค่ไหน”
ในขณะนี้ เย่ชิวไป่ได้เข้าไปในถ้ำแล้ว
ข้างในถ้ำมืดตลอดทางเดิน
เขาไม่รู้ว่าเดินนานเท่าไหร่แล้ว
เย่ชิวไป่รู้สึกได้ถึงเจตจำนงดาบที่พุ่งออกมาจากภายใน!
เฉียบคมมาก!
ขณะที่เดินผ่านเจตจำนงดาบนี้ เย่ชิวไป่ยังไม่หยุดชะงักแม้แต่น้อย
ขนาดแค่ปากทางเข้า เจตจำนงดาบนั้นยังน่ากลัวขนาดนี้ แล้วเจตจำนงดาบข้างในสุสานจะแข็งแกร่งมากแค่ไหน?
เย่ชิวไป่ อดไม่ได้ที่จะตั้งตารอ
สักพัก
เย่ชิวไป่ หลุดออกจากทางเดินถ้ำ
ภาพตรงหน้าทำให้เขาตกใจ!
สุสานดาบ!
ข้างในมีปราณดาบรุนแรงเฉียบคมมาก!
ข้างหน้าของเขามีเนินหิน
บนเนินหินมีดาบปักอยู่มากมาย!
บนดาบเหล่านั้นมีการแสดงเจตจำนงดาบที่แผ่วเบา
และเจตจำนงดาบเหล่านั้นผสมผสานกัน กลายเป็นเจตจำนงดาบที่ยิ่งใหญ่กว่ามาก!
ดูเหมือนว่า จะกลายดาบจริงที่จับต้องได้!
เย่ชิวไป่ เข้าใกล้เนินหิน
จากนั้นเขาก็รู้สึกถึงเจตจำนงดาบโจมตีเขา!
อย่างไรก็ตาม เจตจำนงดาบนี้ไม่สามารถทำร้ายเย่ชิวไป่ได้เลย
เมื่อเห็นสิ่งนี้ เขาก็ครุ่นคิดอยู่พักหนึ่ง
จากนั้นก็เดินไปข้างหน้า
เดินบนทางลาดหิน!
พื้นดินเต็มไปด้วยดาบที่ปักอย่างคดเคี้ยว!
ดาบบางเล่มดูใหม่มาก ดาบบางเล่มดูธรรมดามาก แถมยังมีรอยร้าวอีกด้วย!
นี่คือความหมายของสุสานดาบจริงๆ!
เย่ชิวไป่ก้มตัวคำนับก่อนที่จะก้าวไปข้างหน้าต่อไป!
5 หมี่(เมตร)
เจตจำนงดาบได้มาถึงขอบเขตของปรมาจารย์ดาบแล้ว!
แต่หยุดเย่ชิวไป่ไม่ได้!
เดินต่อไป.
10 หมี่.
มาถึงตรงจุดที่เหลียงเฟิงมาถึงเป็นครั้งแรก
ที่นี่ เจตจำนงดาบได้มาถึงระดับปรมาจารย์ดาบผู้ยิ่งใหญ่แล้ว!
ปราณดาบพุ่งเข้าใส่ร่างกายของเย่ชิวไป่ อย่างต่อเนื่อง!
ภายใต้เจตจำนงดาบ เย่ชิวไป่รู้สึกได้ถึงการต่อต้าน แต่เขาก็มีความเข้าใจใหม่เกี่ยวกับวิถีของดาบ!
เจตจำนงดาบที่เปล่งออกมาจากดาบเหล่านี้
ทำให้เห็นว่า ดาบมีอารมณ์ที่แตกต่างกัน!
เย่ชิวไป่คิดอยู่ครู่หนึ่ง และนั่งไขว่ห้าง
ปลดปราณป้องกันร่างกายออก
ปล่อยให้เจตจำนงดาบชะล้างร่างกาย!
เย่ชิวไป่รู้สึกถึงเจตจำนงดาบที่เข้ามาในเส้นลมปราณ
ผู้ที่เข้าไปในสุสานดาบไม่มีใครกล้าทำเช่นนี้!
เพราะเจตจำนงดาบที่นี่ไร้เจ้าของแล้ว
มันไม่สามารถควบคุมได้เลย!
หากปลดการป้องกันออก แล้วไม่ระวัง ร่างกายจะถูกบดขยี้ด้วยเจตจำนงดาบที่อยู่ในสุสาน!
เย่ชิวไป่สามารถทำเช่นนี้ได้ทั้งหมด มันเป็นเพราะร่างกายของเขา!
ร่างดาบฮุ่นหยวน!(กายโกลาหล)
หนึ่งชั่วยามต่อมา.
ในที่สุดเย่ชิวไป่ก็ลืมตาขึ้น
ในขณะนี้ เขามีความเข้าใจใหม่เกี่ยวกับวิถีแห่งดาบ และเจตจำนงของดาบก็มีพลังมากขึ้น!
เย่ชิวไป่ลุกขึ้น แล้วเดินไปข้างหน้าต่อไป
15 หมี่.
20 หมี่
30 หมี่!
เมื่อเขามาถึงตรงนี้ เย่ชิวไป่รู้สึกได้ถึงทุกส่วนของร่างกายเขาโดนโจมตีด้วยเจตจำนงดาบอันน่ากลัว
ร่างกายทั้งหมดของเขา ถูกปกคลุมด้วยเจตจำนงดาบ!
ปราณดาบพุ่งเข้าใส่อย่างป่าเถื่อน!
ตอนนี้เย่ชิวไป่ รู้สึกถึงการต่อต้าน
เขานั่งไขว่ห้างลง.
เข้าสู่ญาณอีกครั้ง!
และในขณะนั้นเอง
ด้านนอกถ้ำ เหนือยอดเขา มีเจตจำนงดาบพุ่งขึ้นไปบนท้องฟ้า!
จากถ้ำ พุ่งขึ้นไปถึง 30 จั้ง!(100เมตร)
นี่ก็หมายความว่าในสุสานดาบมีคนไปถึง 30 หมี่แล้ว!
สิ่งนี้ทำให้ทั้งนิกายหยินเจี้ยนซ่งตกตะลึง!
