เล่นมายคราฟในต่างโลก เล่มที่ 1 บทที่ 5 - คบเพลิงเป็นสิ่งสำคัญ
ติดตามเป็นกำลังใจให้ผู้แปลได้ที่แฟนเพจ:BamแปลNiyay
เล่มที่ 1 บทที่ 5 - คบเพลิงเป็นสิ่งสำคัญ
หลังจากพลบค่ำ มันก็มืดลงมาก จนทำให้ข้าต้องสร้างเตาหลอมขึ้นมา
ข้าสามารถใช้ [เตาหลอม] หลังจากพึมพำคำว่า "เปิดใช้งาน" กับมัน ซึ่งข้าจะต้องทำเช่นเดียวกันเมื่อใช้ [โต๊ะคราฟ] และ [กระเป๋าเก็บของ] ของข้า ขึ้นอยู่กับข้าว่าจะทำอะไร
หลังจากเปิดใช้งาน ก็ปรากฏหน้าต่างของสองช่อง ช่องด้านบนเป็นที่ที่ข้าวางสิ่งที่ข้าต้องการเผา ส่วนช่องด้านล่างเป็นเชื้อเพลิงที่ข้าต้องใช้ เมื่อเติมทั้งสองช่องแล้ว เตาหลอมก็จะดำเนินจัดการสิ่งที่ถูกวางไว้ภายในโดยอัตโนมัติ
ด้วยเหตุนี้ข้าจึงวางไม้สองก้อนลงไป
ตามกลไกของเกมมายคราฟ มันเป็นไปได้ที่จะทำถ่านโดยการเผาบล็อกไม้ในเตาเผา และหลังจากนั้นไม่นาน ข้าก็เห็นว่ามีถ่านสีดำที่ก่อนหน้านี้เป็นบล็อกไม้อยู่ด้านบน ไม้ที่ข้าวางไว้ด้านล่างหายไปเพราะมันถูกใช้เป็นเชื้อเพลิงไปแล้ว
หลังจากวางแท่งไม้และถ่านเข้าด้วยกันแล้ว ข้าก็สร้าง [คบเพลิง] สี่อัน ตอนนี้ข้าสามารถเข้าไปยังภูเขาในความมืดได้แล้ว
เนื่องจากมี [แผนที่ขนาดเล็ก] อยู่ ข้าจึงสามารถหลีกเลี่ยงศัตรูระหว่างทางได้อย่างง่ายดาย ตราบใดที่ข้าไม่ประมาท [คบเพลิง] ไม่จำเป็นต้องวางไว้บนบางสิ่งบางอย่าง ดังนั้นมี [คบเพลิง] แค่สี่อันก็ถือว่าเพียงพอแล้ว ว่าแต่ชักน่าสงสัยแฮะว่าคบเพลิงพวกนี้จะมีระยะเวลาเท่าชีวิตจริงไหม? ไม่ใช่ว่าพวกมันจะสว่างตลอดไป…เหมือนในเกมมายคราฟหรอกนะ
นอกจากนี้ข้ายังนำอาวุธมาด้วย ก่อนที่จะมาข้าได้สร้าง [ดาบหิน] ชิ้นหนึ่ง
วัตถุประสงค์แรกของการสำรวจภูเขานี้คือการหาแร่เพื่อขุด
ในมายคราฟ แร่มักจะปรากฏใกล้กัน ดังนั้นหากเห็นถ่านหินก้อนหนึ่ง ถ่านหินอีกหลายก้อนก็ควรอยู่ใกล้กันมาก กลุ่มแร่พวกนี้เรียกว่าสายแร่
ข้าได้ทำการวิจัยในห้องสมุดของสถานเลี้ยงเด็กกำพร้าและสรุปได้ว่าหมู่บ้านที่ข้าอาศัยอยู่ในปัจจุบัน ก่อนหน้านี้เป็นเมืองเหมืองแร่มาก่อน แต่พวกเขาได้กำไรน้อยมากจากการทำเหมืองแร่ ท้ายที่สุดก็จึงเปลี่ยนไปทำฟาร์ม
เหตุผลที่พวกเขาไม่ได้กำไรมากไม่ใช่เพราะไม่มีอะไรที่มีค่าพอจะขุด แต่การขุดมันใช้เงินมากเกินไป พอขายแร่ไปแล้ว มันก็ทำให้พวกเขาไม่ได้กำไรสักเท่าไร
ด้วยเหตุนี้เนื่องจากไม่มีใครขุดภูเขาอีกต่อไป ข้าจะเป็นคนเดียวที่ได้รับประโยชน์จากงานนี้แน่นอน สงสัยเหลือเกินว่าในถ้ำร้างแห่งนี้ ข้าจะพบอะไรกัน
…
…
…
แน่นอนว่าข้าจะไม่เข้าไปในถ้ำหรือเหมืองแร่ร้างโดยไม่ได้เตรียมตัว! เจ้าคิดว่าตอนนี้ข้าเตรียมของมาพร้อมแล้วเหรอ? เจ้าคิดว่าข้าเป็นคนงี่เง่าหรือไง?
นี่ไม่ใช่เกม! (ถึงมันจะรู้สึกเหมือนกับเกมก็เถอะ)
ข้าไม่อยากจะตายในชีวิตเดียวที่ข้ามีอยู่หรอกนะ
วัตถุประสงค์ที่สองของข้าคือการหาสถานที่ที่ข้าสามารถตั้งฐานปฏิบัติการลับของข้าได้
มีหลายสิ่งที่ข้าต้องการทดลองเช่น ยาต้มและความสามารถที่เกี่ยวข้องกับมายคราฟของข้า
ข้ามีหนึ่งในส่วนผสมที่จำเป็นในการปรุงยา: [หูดเนเทอร์]
แต่ข้ามีมันเพียงสองชิ้นใน [กระเป๋าเก็บของ] ของข้า ดังนั้นข้าจึงต้องการวิธีผลิตมันก่อน
การผลิต [หูดเนเทอร์] ไม่ใช่ปัญหาใหญ่ เนื่องจากข้ายังมี [ทรายวิญญาณ] หกชิ้น
ปัญหาคือ [ทรายวิญญาณ] มันออกจะ…แปลกไปสักนิด…?
เมื่อบล็อก [ทรายวิญญาณ] ถูกวางอยู่บนพื้นดิน มันจะเริ่มส่งเสียงร้องครวญครางอย่างน่าสังเวช ราวกับว่าวิญญาณใดๆ ที่อยู่ภายในทรายกำลังเจ็บปวด
ข้าไม่รู้ว่า [ทรายวิญญาณ] มีวิญญาณอยู่ในนั้นเหมือนชื่อหรือไม่ แต่ข้าไม่ต้องการให้คนอื่นได้เห็นสิ่งนั้นอย่างแน่นอน
แต่ข้าขอเดาเลย ทรายวิญญาณจะต้องมีวิญญาณอยู่ข้างในแน่แท้ เพราะ [ทรายวิญญาณ] ก็มาจากมิติเนเธอร์ของเกมมายคราฟ ถ้าเกิด [หูดเนเทอร์] สามารถปลูกและปลูกได้บน [ทรายวิญญาณ] เท่านั้น นั่นหมายความว่า [ทรายวิญญาณ] จะดูดซับสารอาหารจาก...?
ไม่สิ อย่าคิด อย่าคิด ข้าขอไม่คิดเกี่ยวกับเรื่องนี้ต่อแล้วกัน
ด้วยเหตุนี้ ข้าจึงต้องการหาที่ปรุงยาและทดสอบความสามารถที่ไม่ใช่หมู่บ้าน ทำให้ข้าคิดว่าทำไมถึงไม่เลือกภูเขากันล่ะ? เพราะถ้าข้าทำสิ่งเหล่านั้นภายในหมู่บ้าน ข้าอาจถูกฆ่าเพราะมันเหมือนกับพวกผู้ใช้ความตายที่ขังวิญญาณไว้ในสิ่งของ…และปลูกพืชที่น่าสงสัย…แถมยังมีความสามารถประหลาดอีก
ขณะที่ข้าเดินผ่านหญ้าสูงไปยังภูเขา ข้าก็เริ่มคิดเกี่ยวกับสิ่งที่ผมต้องการจากฐานลับของข้า
พูดถึงฐานลับ สิ่งแรกที่ข้ากำลังมองหาคือต้องมีไว้ในที่ที่หาได้ยาก ที่พักที่ให้ความเป็นส่วนตัวด้วย
บางทีข้าน่าจะขุดอุโมงค์บนภูเขาแล้วขยายมันออกไป
อืม เอาแบบนี้แหละ
ด้านข้างภูเขามีต้นไม้อยู่มากมาย ข้าก้าวเข้าไปในป่าและไม่เคยคิดเลยว่าในป่าช่วงกลางคืนแท้จริงแล้วจะมีชีวิตชีวาขนาดนี้ ข้าคิดเสมอว่าป่าจะเป็นสถานที่ที่เงียบสงบ แต่ตอนนี้ข้ากลับได้ยินเสียงทุกประเภทจากรอบตัวข้า นกฮูกที่กำลังร้อง เหล่าแมลงมากมาย…และเสียงที่ไม่สามารถระบุได้
ที่จริงข้ารู้ได้ว่ามันมีอะไรบ้างจากใน [แผนที่ขนาดเล็ก] ของข้า แต่ข้าก็สามารถตั้งค่าให้มันปิดระบบหรือเลือกแสดงเฉพาะจุดได้เช่นกัน ดีที่มันมีระบบเช่นนี้ ไม่เช่นนั้นบน [แผนที่ขนาดเล็ก] ของข้าคงมีจุดเล็กๆ นับไม่ถ้วนกองอยู่
แน่นอนว่าพวกแมลงพิษและแมลงสาปจะแสดงเป็นจุดสีแดง
โอ้? ดูเหมือนจะมีสไลม์สองตัวที่เคลื่อนที่ไปด้วยกันอยู่ไม่ไกลจากตัวข้ามากนัก
[สไลม์บล็อกขนาดเล็ก
ระดับ 5
เลือด: 8/8
สมญานาม: ไม่มี!]
และ
[สไลม์ขนาดเล็ก
ระดับ 2
เลือด: 5/5
สมญานาม: ไม่มี]
สิ่งนี้คือสิ่งที่ข้าเห็นผ่าน [ตัววัดพลัง] ม็อดนี้มีประโยชน์มากกว่าการบอกแค่เลือดของสิ่งที่กำลังเผชิญหน้า
เจ้าสไลม์บล็อกยังคงกระโดดเหมือนกับในเกมมายคราฟ ในขณะที่สไลม์ตัวเล็กทั่วไปกำลังคลานช้าๆ ในขณะที่ส่งเสียงดังคล้ายกับฟองน้ำ
ข้าค่อนข้างดีใจที่มอนสเตอร์จากมายคราฟจะสามารถอยู่ร่วมกับมอนสเตอร์ในพื้นที่ได้อย่างปลอดภัย นี่เป็นครั้งแรกที่ข้าได้เห็นปรากฏการณ์นี้อย่างใกล้ชิด
สไลม์ทั้งสองไม่ใหญ่ไปกว่าฝ่ามือของข้า ซึ่งตัวข้าตอนนี้มีอายุอยู่ที่เจ็ดขวบ มันก็เป็นตัวที่ค่อนข้างเล็กจริงๆ
แม้ว่าทั้งคู่จะเป็นมอนสเตอร์ แต่ทางเทคนิคสไลม์ในมายคราฟนั้นไม่ก้าวร้าว ตราบใดที่พวกมันไม่ได้มีขนาดใหญ่มาก ทำให้สไลม์เล็กพวกนี้ไม่สนใจตัวข้าเลย
…อา ตอนนี้คงเป็นเวลาที่ดีที่จะลอง [ดาบหิน] ของข้าแล้วสิ
ข้าเฉือนสไลม์แต่ละตัวเพียงครั้งเดียว สไลม์บล็อกตายไปด้วยการโจมตีเพียงครั้งเดียว ส่วนสไลม์ทั่วไปกลับกำลังค่อยๆ รวมตัวกันอีกครั้ง
ข้าขอเดาว่าทั้งสองตัวมีลักษณะที่แตกต่างกันใช่ไหม?
ดูเหมือนข้าจะจำได้จากวิชาสัตว์ประหลาดวิทยาบนโลกใบนี้ว่าสไลม์มักจะมีทักษะ [ต้านทานความเสียหายทางกายภาพ] อยู่
ข้าโจมตีใส่มันเป็นครั้งที่สองและฆ่ามันได้สำเร็จ
จากนั้นข้าก็คิดว่าข้าได้ยินเสียงสะท้อนในหัวของข้าที่บอกว่า “ระดับของท่านเพิ่มขึ้นเป็น 2”
โอ้ ดูเหมือนว่ากฎของโลกนี้จะแตกต่างออกไปอย่างแท้จริง ดีเหลือเกินที่มีสิ่งของอำนวยความสะดวกสบายเช่นนี้
ไม่รู้เลยแฮะว่าตอนนี้ค่าสถานะของข้าจะเพิ่มขึ้นมากขนาดไหนแล้ว บางทีพอกลับไปข้าคงต้องไปดู [กระดานหินแห่งการระบุตัวตน] เสียหน่อย
สไลม์บล็อกจากมายคราฟทำ [ลูกเมือก] ตกลงมาเหมือนเช่นปกติ ในขณะที่สไลม์อีกตัวทิ้ง [แกน] ตกลงมา หือ ของที่พวกมันดรอบออกมาแตกต่างกันด้วย
พอข้าเริ่มหิว ข้าก็เริ่มเคี้ยวขนมปังในขณะที่เข้าใกล้ภูเขามากขึ้น
…สำรวจป่าในความมืดยามราตรี นั่นเป็นสิ่งที่ [ชาวนา] ปกติจะไม่ทำอย่างแน่นอน
ถ้าแม่ชีในสถานเลี้ยงเด็กกำพร้ารู้เข้า ข้าคงลำบากมากแน่ๆ
แม่ชีสาวที่มีหน้าอกอันแสนน่าประทับใจมีนามว่า มานี่ ในขณะที่แม่เฒ่าชรามีนามว่า มาเรสซ่า เด็กๆ ทุกคนด่าหญิงชรามาเรสซ่าลับหลัง เพราะนางเข้มงวดและใจร้ายมาก
โอ้ ดูเหมือนว่า [ม็อดเครื่อตรวจจับ] ของข้าจะมาพร้อมกับข้าในชีวิตใหม่นี้ด้วย
ด้วยการใช้ [เครื่องตรวจจับ] ข้าก็พบว่าระยะห่างระหว่างเหมืองที่ถูกทิ้งร้างและที่ที่ข้าอยู่ตอนนี้อยู่ที่ประมาณร้อยเมตร หากจุดสีต่างๆ บน [เครื่อตรวจจับ] ปรากฏ ก็แสดงว่ามีของดีอยู่ข้างใน
ในเมื่อมันถูกทิ้งร้าง ข้าเดาว่าข้าคงจะสามารถขุดของจากที่นี่ได้อย่างปลอดภัย
จากนั้นข้าก็มองไปรอบๆ และพบว่ามีพื้นที่ที่มีต้นไม้น้อยพอสมควร ซึ่งอยู่ห่างจากที่นี่ประมาณห้าสิบเมตร
ถ้าข้าสามารถจัดระเบียบพื้นที่ตรงจุดนั้นได้ มันอาจจะกลายเป็นฐานลับที่ยิ่งใหญ่ของข้าก็เป็นได้
