(ฟรี) ตอนที่ 81 ซาสึเกะแนะนำพี่สะใภ้: พี่ผมอ่อนแอ

ปั้มลูกฟื้นฟูตระกูลอุจิวะ ตอนที่ 81 ซาสึเกะแนะนำพี่สะใภ้: พี่ผมอ่อนแอ

ในฮาเร็มของนัตสึฮิโกะ

หลังจากขยันขันแข็งอยู่พักใหญ่ ยาคุโมะก็ได้รับคำชมมากมายจากเหล่าภรรยาของนัตสึฮิโกะ ใครบ้างละจะไม่ชอบสาวน้อยน่ารัก สวย ขาว อ่อนโยน ดูดี และมีมารยาท?

มีเพียงซาสึเกะเท่านั้นที่รู้สึกแย่กับยาคุโมะเป็นอย่างมาก

ไม่เพียงแต่เขาจะขัดขวางไม่ให้ยาคุโมะเอาใจพี่สะใภ้ของเขาเท่านั้น แต่ยังสั่งน้ำมูกใส่เธออีก

“พี่นัตสึฮิโกะ พี่รับเธอเข้ามาทำไมครับ” ซาสึเกะไม่พอใจอย่างมาก: "ลูกที่เธอคลอดจะเป็นสายเลือดของตระกูลคุรามะ นี่จะไม่ทำให้เวลาในการฟื้นฟูตระกูลอุจิวะของเราล่าช้าหรอกเหรอ?

"เอ่อ...ที่จริง พี่คิดว่าความเป็นไปได้ที่ลูกของเธอกับพี่จะปลุกพลังเนตรไม่ได้นั้นมีน้อยมาก" นัตสึฮิโกะลังเล

“ถ้างั้น ก็ไม่เห็นจำเป็นต้องเสี่ยงโชคเลยหนิครับ คนของเรามีจำกัด และเวลาก็แทบไม่มี พี่ควรเอาเวลาไปทุ่มกับการฟื้นฟูตระกูลอุจิวะ ไม่เห็นต้องเดิมพันกับเธอเลย แล้วหากเธอคลอดลูกที่ไม่มีเนตรวงแหวนขึ้นมา มันจะเสียเวลาเปล่าครับ!”

ใช่แล้ว ซาสึเกะมีความรู้สึกไม่ดีกับยาคุโมะ ส่วนใหญ่เป็นเพราะว่าเด็กที่เธอคลอดจะต้องถูกยกให้แก่ตระกูลคุรามะ!

แม้นว่าจะตกลงกันว่าเมื่อปลุกพลังเนตรได้ ตระกูลคุรามะจะคืนเด็กให้

แต่ทำไมต้องเดิมพันด้วยเล่า?

เอาคนอื่นไม่ดีกว่าเหรอ?

นัตสึฮิโกะไม่ได้พูดถึงเรื่องยาคุโมะมีศักยภาพระดับคาเงะ แต่ตีหน้าซื่อปลอบใจซาสึเกะโดยบอกว่านายต้องเชื่อในขีดจำกัดสายเลือดของตระกูลอุจิวะของเรา "เด็กที่เกิดมาจะปลุกพลังเนตรได้แน่"

อันที่จริง เขาไม่สนใจหรอกว่าเด็กปลุกพลังเนตรรึไม่ ระบบของเขาไม่ได้ดูว่าลูกเบิกเนตรวงแหวนรึเปล่า แต่ดูว่าเป็นลูกของนัตสึฮิโกะไหมต่างหาก

ตราบใดที่ยังเป็นลูกของนัตสึฮิโกะ แม้จะเพิ่งเกิด ต่อให้ลูกเปลี่ยนไปใช้นามสกุลอื่น หรือมอบให้แก่นินจา ระบบก็มอบรางวัลให้นัตสึฮิโกะอยู่ดี

เมื่อได้เห็นเจ้าลักษณะนี้ ตอนที่ระบบเพิ่งปรากฏ ก่อนเขาจะกลับไปยังโคโนฮะเพื่อสืบทอดมรดกของตระกูลอุจิวะ นัตสึฮิโกะก็เกือบถูกล่อลวงให้เข้าร่วมหมู่บ้านนินจาอื่นด้วย

——คาเงะของหมู่บ้านคุโมะ หมู่บ้านอิวะ หมู่บ้านซึนะ ได้โปรดปฏิบัติกับข้าเหมือนพ่อม้าเถอะ ข้าจะทุ่มเทอย่างหนักเพื่อหมู่บ้านของเจ้า และสร้างตระกูลอุจิวะให้กระจายไปทั่วแผ่นดินของเจ้า หลอมรวมขีดจำกัดสายเลือดเข้ากับแคว้นของเจ้าอย่างสมบูรณ์ ลูกหลานอุจิวะจะกลายเป็นนินจาในหมู่บ้านของเจ้า!

ต้องไม่ลืมว่า หากเขาไปอยู่หมู่บ้านนินจาอื่น หมู่บ้านของพวกเขาจะต้องทำการดูดซับขีดจำกัดสายเลือดของตระกูลอุจิวะ และต้องจัดหาผู้หญิงให้แก่นัตสึฮิโกะจนจุดใจ โดยที่เขาไม่ต้องทำอะไร ไม่ต้องกังวลเรื่องความปลอดภัย และไม่ต้องง่วนกับการต่อสู้ทางการเมืองที่น่าปวดหัว

เพียงแต่ว่าพอคิดอีกที การเป็นพ่อม้าอาจไม่มีความสุขมากนัก เพราะไม่รู้หรอกว่าหญิงสาวที่หมู่บ้านนินจาอื่นจัดหาให้นั้นจะเป็นคนขี้อาย น่ารัก และหน้าอกโตรึเปล่า บางทีพวกเธออาจเป็นสาวล่ำกล้ามโต ตัวดำคล้ำ ฉื่อหนาสามฉื่อ สูงเจ็ดชั่ง...

จนในที่สุดนัตสึฮิโกะก็ตัดสินใจเสี่ยงกลับไปยังโคโนฮะเพื่อสืบทอดมรดกของตระกูลอุจิวะ

ซาสึเกะพึมพำเบาๆ ยังคงไม่พอใจ

แต่เขาก็รู้ดีว่าถึงยาคุโมะอาจจะทำให้นัตสึฮิโกะเสียพลังงานไปมาก แต่เธอยังเป็นสมาชิกของตระกูลคุรามะ เป็นตระกูลชนชั้นสูง และอาจจะพันธมิตรของตระกูลอุจิวะอีกด้วย

เขามิได้ทำให้ยาคุโมะลำบากใจมากนัก

ก็แค่ให้เธอเก็บข้าวของแล้วเชิญออกจากตระกูล

"พี่นัตสึฮิโกะ พี่สะใภ้ริงโกะพูดว่าวันนี้เธออยากจะสอนวิชาดาบให้ผมครับ!"

นัตสึฮิโกะมองตามแผ่นหลังของซาสึเกะ พลางยิ้มเบาๆ แล้วส่ายหัว

ซาสึเกะสมกับเป็นการกลับชาติมาเกิดของจักระอินทรา ลูกชายคนโตของเซียนหกวิถี เขาเกิดมาพร้อมกับเสน่ห์เฉพาะตัว

แม้นว่าเขาจะดูมาดเข้มอยู่ตลอด แต่ใจจริงแล้วเขาเป็นคนน่ารัก (เอิ๊บ)

เหล่าภรรยาของนัตสึฮิโกะเป็นห่วงซาสึเกะมาก เพราะนี่คือน้องเขยคนเดียวของพวกเธอ!

หากพวกเธอโชคดีทำให้ซาสึเกะเอ่ยเจ้างามความดีของพวกเธอกับนัตสึฮิโกะสักสองสามคำ ความน่าจะเป็นที่นัตสึฮิโกะมาหาในคืนนี้จะเพิ่มขึ้นเป็นอย่างมาก!

ต้องไม่ลืมว่า ทุกวันนี้ตระกูลอุจิวะมีภรรยาและอนุจำนวนมาก ถึงจะมีหลายคนที่กำลังท้องอยู่ แต่ก็ไม่สามารถแบ่งปันความสุขได้ทั่วถึง!

และแน่นอน ริงโกะไม่ได้คิดเหมือนกับคนอื่น ที่เธอสอนซาสึเกะเพราะเธอเบื่อ

ในตอนนี้ ต้องขอบเจ้าความขยันของนัตสึฮิโกะ ริงโกะจึงท้องได้สำเร็จ เธอกลายเป็นสตรีมีครรภ์แล้ว

และสตรีมีครรภ์ไม่ควรออกกำลังมากนัก

แต่เธอเป็นเจ็ดดาบนินจาแห่งคิริ เธอชินกับโลกที่เต็มไปด้วยอันตรายมานานแล้ว คุ้นเคยกับการฆ่าราวกับการดื่มกิน คุ้นกับบรรยากาศตึงเครียดและยอมตายดีกว่าเก็บตัวอยู่เฉยๆ เธอไม่อาจปรับตัวเข้ากับวิถีชีวิตของหญิงตั้งท้องที่อยู่บ้านเฉยๆ เป็นเวลานานได้

อันที่จริง ไม่ใช่แค่ริงโกะ เมื่อสายลับสาวจากหมู่บ้านนินจาอื่นมาอยู่ที่ตระกูลอุจิวะในช่วงแรกๆ พวกเธอก็คล้ายกับริงโกะ

ตัวอย่างเช่น สายลับสาวจากหมู่บ้านคุโมะ: ในช่วงแรก เธอยังปกปิดตัวเอง แต่พอผ่านไปนานวันเข้า เธอกลับไม่ใส่ใจว่าตัวตนของเธอจะถูกเปิดเผย

สายลับสาวจากหมู่บ้านอิวะที่ถูกส่งให้มาแฝงตัวในกลุ่มอนุภรรยา ข้าจะหลิ่วตาตามคนอื่น ไม่ทำในสิ่งที่ไม่จำเป็น ข้าจะพยายามลดความรู้สึกการมีตัวตนของตัวเอง

สายลับสาวจากหมู่บ้านซึนะที่เข้ามาในสวรรค์แห่งตระกูลอุจิวะ เพราะสภาพความเป็นอยู่ที่ยากลำบากของหมู่บ้านซึนะ ทำให้พวกเธอจดจ่อกับการรักษาชีวิตของตัวเองโดยไม่รู้ตัว เพราะงั้น พวกเธอจึงแข่งขันกันเรียกร้องความสนใจให้มากที่สุด เพราะพวกเธอกลัวว่าจะถูกนัตสึฮิโกะทิ้งแล้วไล่ออกจากตระกูล...

ส่วนหมู่บ้านคิริค่อนข้างเป็นหมู่บ้านปิด จำนวนสายลับจึงมีอยู่น้อยที่สุดในตระกูลอุจิวะ

สาวลับสาวจากหมู่บ้านคิริถูกนัตสึฮิโกะค้นพบเป็นฝ่ายแรก เพราะหมู่บ้านคิรินั้นนินจาต้องอาศัยอยู่อย่างอันตรายตลอดเวลา ผิดกับตระกูลอุจิวะที่สงุบสุขและอบอุ่น พวกเธอจึงเผยไต๋ออกมาเพราะความรู้สึกอึกอัดจากจิตใต้สำนึก!

ริงโกะนั้นเป็นตัวอย่างทั่วไปของนินจาหมู่บ้านคิริ —ในเมื่อเธอออกกำลังไม่ได้ แต่เธอก็อยู่บ้านเฉยๆ ไม่ได้เช่นกัน เธออยากมีอะไรทำ

หลังจากเบื่อหน่ายอยู่พักใหญ่ จนในที่สุดเธอก็เล็งไปที่ซาสึเกะ

เธอเริ่มสอนวิชานินจาให้แก่ซาสึเกะ ชี้แนะการฝึก โดยเฉพาะวิชาดาบ

"วิชาดาบของข้าเป็นที่สุดของโลกนินจา!" ริงโกะกล่าวอย่างภาคภูมิใจ

เธอเป็นหนึ่งในเจ็ดดาบนินจาได้ก็เพราะฝึกฝนวิชาดาบอย่างหนักตั้งแต่ยังเด็ก เพราะงั้น เธอจึงพูดได้อย่างมั่นใจเต็มปาก!

บังเอิญมากที่ซาสึเกะมีจักระสายฟ้าที่ตรงกับเธอได้พอดี แถมซาสึเกะเองก็สนใจวิชาดาบเช่นกัน—————— ในอนาคต เขาจะได้รับดาบคุซานางิจากโอโรจิมารุ ที่จะกลายเป็นอาวุธคู่กายของเขา

อาจารย์และลูกศิษย์เริ่มสอนและประลองกันทันที

ริงโกะมีพลังระดับคาเงะ ถึงเธอจะไม่อาจออกกำลังที่ต้องใช้กำลังหนักๆ ได้เพราะท้องอยู่ แต่ก็ไม่มีปัญหาในการสอนซาสึเกะ

อาจกล่าวได้ว่าการสอนของเธอมีประสิทธิภาพมากกว่าการสอนของนัตสึฮิโกะซะอีก!

ต้องไม่ลืมว่า นัตสึฮิโกะยังปกปิดพลังอยู่ เขาไม่อยากแสดงพลังมากเกินควร

แต่ริงโกะไม่สนใจเรื่องนั้น

อีกด้าน หลังจากที่ซาสึเกะได้สัมผัสกับการสอนของริงโกะหลายครั้ง เขาก็เริ่มสงสัย

"ภูมิหลังของเธอเหมือนจะเป็นคนธรรมดา...แต่ความแข็งแกร่งที่แสดงออกมาตอนนี้ ตัดซามูไรไปได้เลย เธอต้องไม่ใช่นินจาธรรมดาแน่”

ภูมิหลังของริงโกะเองก็เป็นนัตสึฮิโกะจัดเตรียมขึ้น ตัวตนของนินจานั้นปลอมได้ยากเกินไป เพราะพวกเขาหายาก ถ้ามีฝีกมือนิดหน่อยก็สามารถสืบหาได้ แต่ตัวตนของพลเรือนนั้นง่ายมาก แถมการจัดการของโคโนฮะก็ค่อนข้างประมาทเลินเล่อ

ซาสึเกะรู้ดีว่านินจาบางคนมักจะปลอมตัวเป็นพลเรือนและเข้ามาในหมู่บ้านโคโนฮะเพื่อสอดแนม

หลังจากแอบพูดไม่กี่คนข้างหูนัตสึฮิโกะแล้ว ซาสึเกะก็รู้สึกโล่งใจเมื่อได้รับคำตอบจากนัตสึฮิโกะว่า 'พี่รู้ ไม่เป็นไร นายฟังคำชี้แนะของเธอได้เลย'

แต่ไม่นาน ซาสึเกะก็เริ่มกังวลเรื่องอื่น

“พี่สะใภ้ริงโกะแข็งแกร่งมาก เธอจะไม่ดูถูกพี่นัตสึฮิโกะใช่ไหม?” ซาสึเกะย่นหน้าเป็นทุกข์

ไม่มีทางหน๊า ในโลกนินจา ผู้อ่อนแอเป็นเหยื่อของผู้แข็งแกร่ง เป็นโลกของปลาใหญ่กินปลาเล็ก ผู้อ่อนแอเกิดมาเพื่อถูกรังแก

แต่นัตสึฮิโกะเป็นผู้นำตระกูล!

เพราะงั้น ในเวลาว่างจากการฝึกฝน ซาสึเกะจะพยายามส่งเสริมความเป็นเลิศของนัตสึฮิโกะให้ริงโกะฟัง

“พี่นัตสึฮิโกะเป็นคนดี!”

"เพื่อตระกูลอุจิวะ พี่เขาต้องเสียสละศักดิ์ศรีของนินจา!"

“พรสวรรค์ของพี่เขาอยู่ในระดับปานกลาง ถึงจะอ่อนแออยู่บ้าง แต่พี่เขาก็ทุ่มเทอย่างมาก หากตระกูลอุจิวะไม่ถ่วงแข้งถ่วงขาเขา พี่เขาจะต้องเป็นโจนินพิเศษแน่นอน!”

คำพูดหลักๆ ก็เขาหมายความคือ - พี่นัตสึฮิโกะอาจอ่อนแอกว่าพี่สะใภ้ริงโกะ แต่พี่เขาสามารถหาเงินและมอบความรักให้ภรรยาได้ เพราะงั้น พี่สะใภ้ต้องไม่ดูถูกเขา!

ริงโกะหมดคำจะพูด

เธอจำฉากที่นัตสึฮิโกะจับกดเธอในป่าเปลี่ยว...

นี่ขนาดเรียกว่าอ่อนแอ?

“อืม ข้าไม่ชอบเขา...”

ริงโกะ: รอให้ข้าจะเอาชนะเขาได้ก่อนเถอะ

"พี่เขาจะหาเงิน หาเงินเลี้ยงครอบครัว..."

ริงโกะ: ดีที่สุดก็คือให้เขาตั้งหน้าตั้งตาหาเงินไปเถอะ อย่าแข็งแกร่งขึ้นอีก จนกว่าข้าแข็งแกร่งขึ้นและฆ่านายได้!

"เขาเป็นคนดี...เขาเป็นคนดีจริงๆ นะ และในอนาคตผมจะเป็นคนดีด้วย..."

ริงโกะ: เมื่อข้าเอาชนะนายได้ ข้าจะเอาคืนเหมือนที่นายทำแน่ จับนายกดในป่าเปลี่ยว!

ริงโกะรีบปั้นหน้ายิ้ม ซาสึเกะยังเด็กอยู่ เธอจึงรับมือได้

ซาสึเกะก็รู้สึกว่าเขาได้มีส่วนช่วยเป็นอย่างมาก เพราะงั้น เขาจึงตัดสินใจคุยกับพี่สะใภ้มากขึ้น และยกย่องนัตสึฮิโกะ...

ริงโกะ: "...."

การฝึกฝนสิ้นสุดลง

เมื่อมองดูตามแผ่นหลังที่จากไปของซาสึเกะ ริงโกะก็อดไม่ได้ที่จะส่ายหัว

"นัตสึฮิโกะ หมอนั่นจริงๆ เลย..."

อย่างไรก็ตาม การต่อสู้ในหมู่บ้านคิรินั้นนองเลือดยิ่งกว่า เธอเข้าใจได้ว่าทำไมนัตสึฉิโกะถึงซ่อนพลังของตัวเอง

แต่นายช่วยห้ามน้องชายของนายคุยกับข้าเรื่องนี้ทุกวันได้ไหม?

ข้าจำโศกนาฏกรรมที่นายทุบตีเป็นสิบรอบได้อยู่นะ!

ริงโกะขบเคี้ยวเขี้ยวฟัน

"รอก่อน นัตสึฮิโกะ รอจนกว่าข้าจะมีพลังเหนือกว่านาย แล้วนายจะเห็นว่าข้าเอาชนะนายได้ยังไง!"

ไม่กี่วันต่อมา

นัตสึฮิโกะยังไม่ได้เริ่มแก้ปัญหาของยาคุโมะเลย

แขกไม่รับเชิญกลุ่มหนึ่งใช้ประโยชน์จากคืนเดือนมืดเดินผ่านประตูของตระกูลอุจิวะเข้ามา

“ไม่เจอกันนานนะ ท่านนัตสึฮิโกะ” คาบูโตะเปิดเผยใบหน้าที่สง่างามของตัวเองแล้วดันแว่น เผยรอยยิ้มจอมปลอม

"ครั้งนี้ผมนำของขวัญจากท่านโอโรจิมารุมาด้วย..."

ระหว่างที่พูด เขาโบกมือ

เหล่าเด็กสาวร่างบางออกมายืนอยู่ข้างๆ อย่างเชื่อฟังแล้วยิ้มให้กัน