บทที่ 73 ศิลาจัดอันดับ!

บทที่ 73 ศิลาจัดอันดับ!

 

ในตอนนี้

  

การกระทำในดินแดนทลายร้อยขั้น ได้แพร่กระจายไปทั่วแล้ว

  

ณ ชั้นที่ 34 มีผู้ฝึกฝนดาบในขั้นต้นของ ขอบเขตมหาสมุทรปราณ ที่กำลังต่อสู้กับสัตว์อสูร ครึ่งก้าว ก้าวข้ามแดนหยวน สองตัวเพียงลำพัง!

  

ยิ่งไปกว่านั้น เจตจำนงดาบได้มาถึง ระดับปรมาจารย์ดาบผู้ยิ่งใหญ่แล้ว!

  

เห็นได้ชัดว่าสิ่งนี้ทำให้ทุกคนสนใจอย่างมาก

  

ในห้องโถงใหญ่

  

ชายวัยกลางคนมองไปที่ฉินเทียนหนานและกล่าวด้วยรอยยิ้ม: "เขาเป็นต้นกล้าที่ดี ทำไมเจ้าไม่ปล่อย ให้เขาอยู่สำนักหลักเพื่อฝึกฝนล่ะ ท้ายที่สุดแล้ว ที่นี่เงื่อนไขดีกว่า"

  

ฉินเทียนหนาน ยิ้มและกล่าวว่า: "ข้าเกรงว่าจะไม่ขึ้นอยู่กับข้าที่จะตัดสินใจ และ ชิวไป่ ก็คงไม่เต็มใจเช่นกัน"

"โอ้?"

  

ชายวัยกลางคนค่อนข้างประหลาดใจและกล่าวว่า: "ในสำนักหลัก ไม่ได้มีเพียงสถานที่ฝึกฝน เพียงสามแห่งเท่านั้น แต่ยังมีภูเขาเฉียวเต๋าซาน(ภูเขาแสวงหาเต๋า) และทรัพยากรต่างๆ ด้วย การฝึกฝนที่นี่มีประโยชน์อย่างมาก เขาจะไม่เห็นด้วยได้อย่างไร? "

  

“ไม่ใช่ว่า ไม่อยากปล่อยศิษย์มาที่นี่งั้นหรือ?”

  

ฉินเทียนหนานส่ายหัวและยิ้ม: "ไม่ใช่อย่างนั้น ถ้าเขาไม่มีอาจารย์ ข้าเกรงว่า ตัวข้าเองจะเป็นคนเกลี้ยกล่อม ให้เขาอยู่ที่นี่ เพราะเขามีความสามารถมาก"

  

อาจารย์?

  

ชายวัยกลางคนสงสัย: "ใครคืออาจารย์ของเขา? เป็นไปได้ไหมว่าเขามาจากจงหยูด้วย?"

  

สามารถสอนสั่งศิษย์อัฉริยะได้

  

อาจเป็นคน ที่มาจากจงหยู?

  

เมื่อนึกถึงสิ่งนี้ ชายวัยกลางคนก็ส่ายหัวทันที

  

หากเจ้ามาจากภูเขาหยินเจี้ยน(ซ่อนดาบ) ทำไมเจ้าต้องมาเข้าร่วม สำนักชางเต๋าด้วย?

  

นั่นคือที่เหมาะสมที่สุด สำหรับการแสวงหาเต๋าดาบ

  

นอกจากนี้ยังเป็นสถานที่ศักดิ์สิทธิ์ในจิตใจ ของผู้ฝึกฝนดาบทุกคนในจงหยู!

  

"อาจเป็น ผู้เชี่ยวชาญที่ซ่อนอยู่ใช่หรือไม่?"

  

เมื่อได้ยินเช่นนี้ ฉินเทียนหนานอดไม่ได้ที่จะหัวเราะ

  

ที่ซ่อนอยู่?

  

ผู้เชี่ยวชาญ?

  

แม้ว่า ฉินเทียนหนาน จะไม่รู้ว่าความแข็งแกร่งของ หลู่ชางเฉิน คืออะไร แต่เขาก็มีท่าทางขี้เกียจนอนอยู่บนเก้าอี้ทุกวัน

  

ไม่เหมาะกับรูปลักษณ์ของผู้เชี่ยวชาญที่ซ่อนอยู่จริงๆ...

  

เมื่อมองไปที่การแสดงออกของฉินเทียนหนานที่ต้องการหัวเราะ ชายวัยกลางคนก็สับสนเล็กน้อย

  

ในเวลาเดียวกันในลานที่พักแห่งหนึ่งสำนักหลัก

  

หญิงสาวกำลังนั่งอยู่ในสวน

  

ผมขาวกระจายไปบนพื้น สวมชุดกระโปรงสีฟ้า ไม่มีการประดับประดาใดๆ

    

คิ้วคมเข้มเหมือนภูเขาที่ห่างไกลโดยไม่ต้องวาด ริมฝีปากเป็นสีแดงชาด ดั่งเฟิ่งหวง

  

เหมือนชบาในน้ำใส!

  

ในเวลานี้ สาวใช้คนหนึ่งกล่าวจากระยะไกล: "คุณหนูข้าได้ยินว่ามีนักดาบมาที่สำนัก"

  

ไม่ใช่ว่าสาวใช้ไม่อยากก้าวไปข้างหน้า แต่คือนางไม่กล้า!

  

รอบๆ ตัวหญิงสาว ถ้ามองดีๆ จะพบว่ามีน้ำค้างแข็งอยู่ทุกหนทุกแห่ง!

  

หากเจ้าไม่แข็งแกร่งพอ เจ้าจะกลายเป็นรูปปั้นน้ำแข็ง หากเจ้าเข้าใกล้คุณหนู!

  

ริมฝีปากสีแดงของหญิงสาวแยกออกเล็กน้อย

  

มีน้ำเสียงที่อ่อนหวาน

  

ผู้คนอดไม่ได้ที่จะรู้สึกถึงความปรารถนาที่จะปกป้อง

  

“ผู้ฝึกฝนดาบ? แข็งแกร่งแค่ไหน?”

  

สาวใช้คิดอยู่ครู่หนึ่งแล้วกล่าวว่า "ข้าดูเหมือนจะได้ยินจากพวกเขาว่า นักดาบผู้นั้นอยู่ระดับปรมาจารย์ดาบผู้ยิ่งใหญ่แล้ว"

  

ปรมาจารย์ดาบผู้ยิ่งใหญ่?

  

หญิงสาวผู้นั้นเพียงพยักหน้า และไม่กล่าวอะไรอีก

  

สำหรับนาง ดูเหมือนว่าไร้ความสนใจในสิ่งใดๆ

  

เมื่อเห็นเช่นนี้ สาวใช้ก็ดูเศร้าไปชั่วขณะ

  

เมื่อก่อน หญิงสาวมีชีวิตชีวามาก และนางปฏิบัติต่อผู้อื่นเป็นอย่างดี แต่เป็นเพราะร่างกายนี้ทำให้นางต้องอยู่คนเดียว

  

ในเวลาเดียวกัน มีหลายคนยืนอยู่หน้าศิลาหินนอกดินแดนทลายร้อยขั้น

  

“ผู้ฝึกฝนดาบคนนี้ ใคร?”

  

"เมื่อใดที่สำนักของเรามีนักดาบที่ทรงพลังขนาดนี้ แม้แต่พี่ซุนในห้องโถงดาบ ก็ถึงระดับปรมาจารย์ดาบเท่านั้น ใช่ไหม"

  

มีชายคนหนึ่งที่มีสีหน้าซับซ้อนและกล่าวว่า: "เขามาจากสำนักสาขาแดนใต้"

  

ถ้า เจี่ยน เจาเมี่ยน และคนอื่น ๆ อยู่ที่นี่ พวกเขาจะจำคน ๆ นี้ได้อย่างแน่นอนว่า เป็นคนที่นำพวกเขาเข้าที่พัก

  

"แดนใต้?"

  

มีคนประหลาดใจ: "แดนใต้ไม่ใช่ที่เราเรียกว่าแดนเถื่อนหรอกหรือ แล้วจะมีนักดาบที่มีความสามารถเช่นนี้ได้อย่างไร"

  

"ข้าได้ยินมาว่ามีชายคนหนึ่งชื่อ เจี่ยน เจาเมี่ยน ใน ภูมิภาคแดนเหนือ ซึ่งได้ชื่อว่าเป็นนักดาบอันดับหนึ่งรุ่นเยาว์"

  

ชายคนนั้นส่ายหัวและกล่าวว่า: "ข้าอ่านข้อมูลแล้ว และบุคคลจากสาขาแดนใต้ชื่อ เย่ ชิวไป่ ก่อนหน้านั้นเขาไม่เป็นที่รู้จัก"

  

“อย่างไรก็ตาม ระหว่างการประลองแลกเปลี่ยนสี่ภูมิภาค เขาเอาชนะเจี่ยน เจาเมี่ยน และยังช่วยให้เจี่ยน เจาเมี่ยนเข้าใจเจตจำนงดาบอีกด้วย”

  

ในขณะนี้ มีคนชี้ไปที่ศิลาจัดอันดับ และกล่าวด้วยความตกใจ: "ดูสิ!"

  

ทุกคนมองไปที่ศิลาจัดอันดับ สีหน้าของพวกเขาเปลี่ยนไป!

  

ศิลาจัดอันดับ ไม่เปลี่ยนแปลงมาแล้วหลายปี แต่ตอนนี้อันดับขยับโดยคนๆ เดียว!

  

อันดับ 9 เย่ ชิวไป่ ชั้น 37!

  

อันดับที่ 9ก่อนหน้า อยู่ที่ชั้น 36!

  

ตอนนี้ เย่ ชิวไป่ เข้ามาแทนที่แล้ว!

  

ในเวลานี้ เจี่ยน เจาเมี่ยน เดินออกจากรอยแยกด้วยท่าทางที่ค่อนข้างอาย

  

เมื่อ เจี่ยน เจาเมี่ยน อยู่ชั้นที่ 30 เขาพ่ายแพ้เมื่อเขาท้าทายผู้พิทักษ์ถ้ำ

  

ทันใดนั้น ฝูงชนจำนวนมากมารวมตัวกันที่หน้าศิลาจัดอันดับ

  

เจี่ยน เจาเมี่ยน มองตามสายตาของทุกคน เขาจ้องไปที่ศิลา

  

เขาตกตะลึงเล็กน้อย จากนั้นหัวเราะเบา ๆ: "แน่นอน ขนาดเป็นที่นี่ ศิษย์พี่เย่ ก็ยังอยู่ในกลุ่มอันดับต้น ๆ"

  

เจี่ยน เจาเมี่ยน ไม่ท้อแท้

  

สำหรับเขา เย่ ชิวไป่ คือเป้าหมายในการไล่ตาม

  

ยิ่งเป้าหมายแข็งแกร่งมากเท่าไหร่ หัวใจดาบก็ยิ่งมีแรงจูงใจมากขึ้นเท่านั้น!

  

ในเวลานี้ เย่ ชิวไป่ก็เดินออกจากดินแดนทลายร้อยขั้น

  

หลังจากออกมา เขามองไปที่ เจี่ยน เจาเมี่ยน และกล่าวด้วยรอยยิ้มว่า "ผลเป็นอย่างไร"

  

“ไม่เลว ข้ามีความเข้าใจบางอย่าง”

  

เจี่ยน เจาเมี่ยน มองไปที่ เย่ ชิวไป่ และกล่าวด้วยความตกใจว่า "ศิษย์พี่เย่ เจ้าทะลวงเข้าสู่ขั้นกลาง ขอบเขตมหาสมุทรปราณ แล้ว?"

  

เย่ ชิวไป่ พยักหน้าและกล่าวว่า: "กลับกันเถอะ ข้าจะกลับไปฝึกฝนและรวบรวมขอบเขตให้มั่นคง"

  

หลังจากนั้นทั้งสองก็จากไป โดยไม่มีผู้ใดล่วงรู้

  

เป็นเพราะ ในเวลานี้ พวกเขายังไม่รู้ว่า เย่ ชิวไป่ หน้าตาเป็นอย่างไร

  

รู้แค่ชื่อ แต่ไม่รู้จักคน

  

มีเพียงชายคนนั้นเท่านั้นที่มองไปที่แผ่นหลังของ เย่ ชิวไป่ รู้สึกสะเทือนใจเล็กน้อย

  

ในเวลานั้น เขาภูมิใจอย่างยิ่งต่อหน้าคนพวกนั้น

  

เขาคิดว่า แม้ว่าพวกนั้นจะเป็นอัฉริยะของสาขา แต่พวกเขาจะถูกเรียกว่าคนธรรมดา เมื่อพวกเขามาถึงสาขาหลัก

  

เขาเลยไม่จำเป็นต้องใส่ใจ กับพวกนั้นอีกต่อไป

  

แล้วเจ้าจะรู้ไหม! ว่าพรสวรรค์ของ เย่ ชิวไป่ มันจะสัตว์ประหลาดมาก!

  

ถ้าเกิดข้าเป็นเพื่อนกับเขาในเวลานั้น ข้าคงจะมีพันธมิตรที่แข็งแกร่งในอนาคต...

  

ในขณะนี้อีกด้านหนึ่งในศาลาเฉาถัง

  

หลู่ชางเฉิน นอนอยู่บนม้านั่ง เบื่อเล็กน้อย

  

"ระบบ มีภารกิจหรือไม่"

  

【ยังไม่มีให้บริการ】

"ดี…"

  

วันที่ไม่มีศิษย์ช่างว่างเปล่า

  

ส่วนใหญ่เป็นเพราะข้าขี้เกียจทำอาหาร

  

ยิ่งกว่านั้น เมื่อศิษย์ทั้งสามอยู่ ที่นี่ก็มีชีวิตชีวามาก

  

โอ้ ลืม เย่ ชิวไป่ ไปซะ

  

ไอ้เด็กจอมหลอกลวงคนนี้

  

เย่ ชิวไป่ ผู้ซึ่งแค่ต้องการฝึกฝน ทันใดนั้นก็จาม ลูบจมูกและกล่าวแปลกๆ: "มีใครคิดถึงข้ารึเปล่านะ?"

  

【หากโฮสต์เบื่อ เจ้าสามารถตรวจสอบข้อมูลของศิษย์เพื่อดูสถานการณ์ปัจจุบันของพวกเขา】

  

เมื่อได้ยินเช่นนี้ หลู่ชางเชิงก็โค้งริมฝีปาก "ดูเหมือนข้าจะคิดถึงพวกเขาจริงๆ... ตรวจสอบ..."

  

เริ่มจากไอ้เด็กเวร!

  

【ศิษย์ใหญ่: เย่ ชิวไป่】

  

【ขอบเขต: ขั้นกลาง ขอบเขตมหาสมุทรปราณ】

  

[วิชาการฝึกฝน: ตำราดาบไท่จู, ทักษะเก้าดาบอสูรสวรรค์]

  

【เจตจำนงดาบที่ยิ่งใหญ่ ปรมาจารย์ดาบผู้ยิ่งใหญ่】

  

【ฝึกฝนในสาขาหลักของสำนักชางเต๋า】

  

"ขอบเขตมหาสมุทรปราณ ขั้นกลาง? ตอนแรก ข้าได้ยินเด็กคนนั้นบอกว่ามันยังอยู่ในช่วงขั้นต้นไม่ใช่หรือ? อือ….ค่อนข้างเร็ว "

  

【ศิษย์คนที่สอง: หงหยิง】

  

【ขอบเขต: ขั้นต้น ขอบเขตก้าวข้ามแดนหยวน】

  

[วิชาการบ่มเพาะ: ทักษะเก้าวัฏจักร หอกวัฏจักร เจตจำนงสังสารวัฏ เจตจำนงหอก เจตจำนงเปลวเพลิง]

  

【อยู่แดนตะวันออก ค้นหาอดีตส่วนหนึ่งของอาณาจักรหยุนหวง】

  

"อดีตของอาณาจักรหยุนหวง? จะหาไปทำไม?"

  

หลู่ชางเฉิน ส่ายหัว แต่ไม่ได้เก็บมาใส่ใจ

  

【ศิษย์คนที่สาม: หนิง เฉินซิน】

  

【ขอบเขต: มนุษย์】

  

【เจตจำนงแห่งขงจื้อและเต๋า: ความรอบรู้ขงจื๊อผู้ยิ่งใหญ่】

  

【วิชาการบ่มเพาะ: แสวงเต๋า】

  

【เดินทางเทศนาธรรมแดนใต้】