บทที่ 290: จุมพิตซอมบี้(ฟรี)

บทที่ 290: จุมพิตซอมบี้(ฟรี)

เหนือมหาสมุทรแปซิฟิก

ดาวเทียมดวงหนึ่งผ่านไป สแกนพื้นที่ใต้ท้องทะเล

ฝ่ายข่าวกรองสหรัฐอเมริกา

กลุ่มคนกำลังยุ่ง และบางครั้งผู้คนก็ลุกขึ้นและเร่งรีบกับไฟล์ต่างๆ

สถานที่แห่งนี้รับผิดชอบงานข่าวกรองระดับโลกของสหรัฐอเมริกาซึ่งยุ่งมาก

ในพื้นที่สำนักงานอีกแห่งที่แยกออกมา นักวิเคราะห์หญิงรีบถอดหูฟังที่เธอสวมอยู่ออกอย่างรวดเร็วพร้อมกับเอกสารที่พิมพ์ออกมา

ครู่ต่อมา เธอเคาะประตูห้องทำงาน

"เข้ามา."

ในสำนักงาน ชายวัยสี่สิบที่รูปร่างซูบผอมและวัยกลางคนกำลังนั่งอยู่ เขาไม่ได้เงยหน้าขึ้น แต่กำลังเซ็นชื่อในเอกสาร

“รองผู้อำนวยการ เราเพิ่งได้รับข่าวกรองและล็อกร่องรอยของสิบสองสาวกโดยพื้นฐานแล้ว”

นักวิเคราะห์หญิงคนนี้เริ่มพูดโดยวางข้อมูลไว้ข้างหน้ารองผู้อำนวยการ

แผนกของพวกเขาก่อตั้งขึ้นเมื่อไม่ถึงสามเดือนก่อน

นี่คือคณะกรรมการสอบสวนอีกชุดที่จัดตั้งขึ้นหลังจากคณะกรรมการสอบสวนเหตุการณ์ 9/11

เรียกว่ากรรมการสอบสวน 309.

คณะกรรมการสอบสวน 309 มุ่งเป้าไปที่การโจมตีฐานทัพทดลองครั้งก่อนและการสืบสวนขององค์กรสิบสองสาวก ฯลฯ

สองสิ่งถูกหลอมรวมเป็นหนึ่งเดียว

เพื่อติดตามองค์กรสิบสองสาวก แรงกดดันของพวกเขามหาศาล

ประธานาธิบดีและกองทัพกดดันพวกเขามาโดยตลอด

เป็นเวลาหลายเดือน ยกเว้นการเคลื่อนไหวองค์กรสิบสองสาวก ไม่มีความคืบหน้าใดๆ

ตอนนี้มีข่าวทำไมไม่ทำให้รองผกก.ปลื้มล่ะ?

รองผู้อำนวยการพยักหน้า นี่คือแกนหลักของคณะกรรมการทั้งหมด ดังนั้นเขาจึงให้ความสำคัญกับมันมาก เขาวางงานลง หยิบเอกสารในมือของเขา และหลังจากมองไม่กี่ครั้ง เขาก็พูดทันที: "เรียกทุกคนและจัดการประชุม"

คณะกรรมการสอบสวนทั้งหมดมีจำนวน 85 คน

มากกว่าแผนกสถานการณ์อื่น ๆ

ในแง่ของความร้ายแรงของสถานการณ์ ทหารจำนวนมากเกินไปเสียชีวิตในฐานทัพทดลองและการปิดล้อมขององค์กรสิบสองสาวก มากกว่าเหตุการณ์ 9/11

มีเพียงเหตุการณ์ 9/11 เท่านั้นที่เป็นที่รู้จักทั่วโลก ในขณะที่เหตุการณ์ 309 ไม่เป็นที่รู้จัก

85 คนกำลังวิเคราะห์ข้อมูลในมือ

"จากข้อมูลที่เชี่ยวชาญและภาพที่ถ่ายโดยดาวเทียม สามารถยืนยันได้ว่าเรือบรรทุกน้ำมันซึ่งเป็นที่ตั้งของสิบสองสาวกกำลังแล่นไปทางทิศตะวันออก"

จริงๆ แล้วคราวนี้พวกเขาสามารถหาเรือบรรทุกน้ำมันลำนี้ได้ พวกเขาใช้กำลังคนจำนวนมาก

หนึ่งคือผ่านความรู้สึกของตนเอง

คนร่ำรวยได้รับการปฏิบัติจากองค์กรสิบสองสาวก และร่องรอยบางอย่างยืนยันว่าองค์กรสิบสองสาวกใช้เรือบรรทุกน้ำมันดัดแปลง

จากนั้น จากการขายเรือบรรทุกน้ำมันขนาดใหญ่ทั่วโลก ในที่สุด เรือบรรทุกน้ำมันขนาดใหญ่ชื่อ "สุมาลี" ก็ถูกล็อกในที่สุด

มีเป้าหมายแล้วล็อคยังไง?

ท้ายที่สุดแล้ว เรือบรรทุกน้ำมันอยู่ในมหาสมุทร และมันไม่ง่ายเลยที่จะหามันเจอ

มหาสมุทรอันกว้างใหญ่ แม้ว่าคุณจะมองหาเรือบรรทุกน้ำมันขนาดใหญ่ถึง 300,000 ตัน มันก็ยากพอๆ กับการค้นหาเม็ดทราย

แต่หลายครั้งโชคก็สำคัญเกินไป

ไม่นานมานี้ พวกเขาได้รับข้อความจากแผนกดาวเทียม ทันทีที่ได้ภาพถ่ายจากดาวเทียม พวกเขาก็ระบุได้ว่าเรือบรรทุกน้ำมันลำนี้คือ "สุมาลี" หลังจากวิเคราะห์และเปรียบเทียบแล้ว

สิ่งที่บังเอิญมาก

หลังจากได้รับการยอมรับอย่างเป็นเอกฉันท์จากนักวิเคราะห์ทั้งหมด รองผู้อำนวยการไม่ได้พูดอะไรมาก แต่พูดว่า: "ฉันจะไปพบผู้อำนวยการ"

ครึ่งชั่วโมงต่อมา ผู้อำนวยการฝ่ายข่าวกรองขับรถตรงไปยังทำเนียบขาวเพื่อพบประธานาธิบดี

ไม่ถึงชั่วโมง หน่วยบัญชาการฐานทัพโอกินาว่าได้รับคำสั่ง

ไม่ถึงสิบนาที เครื่องบินสอดแนมอิเล็กทรอนิกส์ 2 ลำก็ทะยานขึ้นสู่ท้องฟ้า ออกจากฐานทัพอากาศ และหายไปในท้องฟ้าแปซิฟิก

ในเวลาเดียวกัน เอฟ-15 สามลำซึ่งบรรทุกถังเชื้อเพลิงแบบคอนฟอร์มัลเข้ามาในโรงจอดเตรียมสภาพความพร้อมเล็กน้อย

โจวเฉียง กำหนดสถานที่ส่งมอบทางตะวันออกของเกาะเบย์

พื้นที่นี้เป็นของช่วงทะเลลึก

เรือดำน้ำระดับ ราชาทะเล ขนาดมหึมา หากจมลงที่นี่ สามารถหายสาบสูญไปในทะเลลึกได้อย่างรวดเร็ว และโซนาร์ใดๆ ก็กลายเป็นของประดับตกแต่ง

มันไม่สามารถปรากฏตัวใกล้ฝั่งแน่นอน ก้นทะเลที่นี่ตื้น

ไม่ต้องพูดถึงสหรัฐอเมริกา แม้แต่โซนาร์ที่จัดโดยตะวันออกก็ไม่อาจหลบหนีได้

เรือดำน้ำสามารถใส่เข้าไปในพื้นที่จัดเก็บได้ แต่ไม่มีทางที่จะพาลูกเรือออกไปด้วยวิธีนี้

หลังจากยืนยันพื้นที่นัดพบกับลูซี่แล้ว โจว เชียงก็ตระหนักได้ถึงบางสิ่งที่เขาลืมไป นั่นคือปัญหาของลูกเรือในครั้งนี้

พวกเขาไม่มีวีซ่าและไม่สามารถบินไปยังเกาะเบย์ได้

แต่หลังจากคำนวนเวลาแล้ว ก็เหลือเวลาอีกพอสมควรที่จะแล่นเรือออกไปจากที่นี่

โดยไม่ลังเลใจ เขารีบซื้อเรือเร็วแล่นในมหาสมุทรในเมืองไห่ตงอย่างรวดเร็ว

นี้ไม่ใช่เรื่องยาก

ต่อหน้าอำนาจเงิน ธุรกรรมมูลค่าเกือบสิบล้านเสร็จสิ้นภายในเวลาไม่ถึงครึ่งชั่วโมงด้วยเงินพิเศษเพียงเล็กน้อย

มีคนทั้งหมด 137 คนบนเรือ รวมทั้งโจวเฉียงด้วย

หลังจากที่ทุกคนขึ้นแล้วพวกเขาก็จากไปทันที

ใช้เวลาอย่างน้อยสิบสองชั่วโมงจากเมือง ไห่ตงไปยังพื้นที่ทะเลที่กำหนด

บนเรือ.

โจวเฉียง อยู่ในห้องโดยสารที่เตรียมไว้สำหรับเขา สภาพแวดล้อมที่นี่สามารถพูดได้ว่าเป็นธรรมดา

"เฉียนเฉียนเกมที่ลูกกำลังทำอยู่เป็นอย่างไรบ้าง"

โจว เฉียงถาม

โจวเฉียนเฉียน ทำงานในโครงการนี้มาระยะหนึ่งแล้ว และ โจวเฉียง ย่อมไม่คัดค้านที่จะหันเหความสนใจของ โจวเฉียนเฉียน

เทคโนโลยีเสมือนจริงในโลกหายนะสามารถบรรลุความสมจริงได้ถึง 85%

เมื่อเกมเสมือนจริงเปิดตัว ความสำคัญก็ยิ่งใหญ่มาก

มันจะเป็นสัตว์ประหลาดดูดทองอีกตัว

ภาพเสมือนจริงที่สร้างขึ้นโดย โจวเฉียนเฉียน นั่งถัดจาก โจวเฉียง ซึ่งยังคงดูมีมารยาทดี

แต่ใครก็ตามที่คิดว่าเธอเป็นเด็กจริง ๆ ถือว่าคิดผิดอย่างมาก

โจวเฉียนเฉียน ต่อหน้าเธออาจกล่าวได้ว่าบุกเข้าไปในสระมังกรและถ้ำเสือ และเธอสามารถควบคุมฐานทัพทหารของสหรัฐอเมริกาได้อย่างที่เธอพูด

มันเจ๋งมาก.

“พ่อ ความคืบหน้าน่าจะประมาณ 60% และจะใช้เวลาอย่างน้อยหนึ่งในสี่จึงจะเสร็จสมบูรณ์”

โจวเฉียนเฉียน กล่าวอย่างสบาย ๆ

เธอสร้างส่วนประกอบบางอย่างและจำลองการกิน

มันน่ารักมาก

โจวเฉียง ยิ้มและลูบหัว โจวเฉียนเฉียน ตอนนี้เขาว่างแล้ว คงจะดีถ้าได้คุยกับ "ลูกสาว" สักวันหนึ่ง

โจวเฉียนเฉียน ดูเหมือนจะเพลิดเพลินไปกับสัมผัสของ โจวเฉียง และดวงตาของเธอก็ยิ้มเป็นรูปจันทร์เสี้ยว

“พ่อคะเมื่อเกมเสร็จสิ้น เซิร์ฟเวอร์ที่นี่ใช้งานไม่ได้แน่นอน พ่อต้องช่วยหนูสร้างศูนย์เซิร์ฟเวอร์อีกแห่ง”

เมื่อเห็นคำขอของ โจวเฉียนเฉียน โจวเฉียงตกลงโดยไม่ลังเล: "ไม่มีปัญหา"

มันไม่ใช่แค่เซิร์ฟเวอร์เหรอ?

มีคอมพิวเตอร์ควอนตัมมากมายในโลกหายนะ นำมันมาสองสามโหลหรือหนึ่งร้อยตัว และคุณสามารถสร้างศูนย์เซิร์ฟเวอร์ได้

เธอเป็นลูกสาวของเขาเอง ปล่อยเธอเล่นไปเถอะ

โจวเฉียนเฉียน หัวเราะ แทบจะกอด โจวเฉียง: "พ่อ พ่อน่ารักจัง"

หลังจากเรือเดินสมุทรออกจากทะเลใกล้แล้ว การเดินทางต่อไปก็แทบจะไม่พบเรือเดินทะเลลำอื่นเลย

การเดินทางราบรื่นมาก

พวกเขาไม่ได้เข้าสู่เกาะเบย์โดยตรงแต่ใช้ทางอ้อม

โจวเฉียงหลับไปสักพัก ลุกขึ้นดูเวลา เหลือเวลาอีกสามชั่วโมง

"เฉียนเฉียน ลูซี่อยู่ที่ไหน"

โจวเฉียงล้างหน้าแล้วถาม

เสียงของ โจวเฉียนเฉียน ดังขึ้น: "พ่อคะ เธอเกือบจะถึงสถานที่พร้อมๆ กับเรา"

ด้วยประโยคนี้ โจวเฉียงรู้สึกโล่งใจ

หลังจากกินบางอย่างแล้ว โจวเฉียง ก็ไปหาลูกเรือ

การชุบชีวิตลูกเรือครั้งนี้แต่ละคนไม่ธรรมดา

แต่ละคนเป็นยอดฝีมือในด้านนี้

เมื่อรวมทั้งหมดไว้ในเรือดำน้ำ คุณก็รู้ว่าพลังต่อสู้ที่เรือดำน้ำลำนี้สามารถระเบิดออกมานั้นเทียบไม่ได้กับเรือดำน้ำลำอื่นอย่างแน่นอน

"เจ้านาย!"

โจวเฉียง ก้าวเข้าไปในห้องโดยสารที่มีคนอยู่ทั้งหมด 136 คน

ทุกคนตะโกน "เจ้านาย" กันเต็มพลัง

รุ่นก่อนของพวกเขาเป็นทหารประจำการ และพวกเขายังเป็นกลุ่มอันดับต้น ๆ ดังนั้นสภาพจิตใจของพวกเขาจึงไม่เลวร้ายโดยธรรมชาติ

มีเกือบครึ่งหนึ่งที่เป็นลูกเรือของเรือดำน้ำชั้นราชาทะเล

อาจกล่าวได้ว่าเมื่อพวกเขาขึ้นเรือ พวกเขาจะมอบความสามารถในการรบที่ทรงพลังให้กับเรือดำน้ำชั้นโพไซดอนในทันที

"สวัสดีทุกคน!"

โจวเฉียง ให้ความเคารพต่อทหารเป็นอย่างมาก เขาไม่ได้ทำตัวหยิ่งยโส และโบกมือตอบ

"เจ้านาย!"

ซุนฉางกงเห็นโจวเฉียงและทำความเคารพเขา

โจวเฉียง ส่งคำนับกลับไป นี่เป็นการแสดงความเคารพต่อ ซุนฉางกงเพราะเขาคือนายพล

เขาทำหน้าที่เป็นผู้บังคับการเรือดำน้ำชั้นราชาทะเลที่มีตัวตนเป็นพลตรี"

การเป็นผู้บังคับการเรือดำน้ำสำคัญ 1 ใน 2 ลำถือเป็นอัตลักษณ์ที่น่าเกรงขาม เป็นคนที่น่าประทับใจอย่างแท้จริง

หากไม่มีพรสวรรค์ที่แท้จริง เราไม่สามารถเป็นผู้บัญชาการของสมบัติของชาตินี้ได้

"อีกไม่นานเราจะสามารถก้าวขึ้นสู่เรือดำน้ำชั้นราชาทะเลที่ได้รับมาแล้ว คุณรู้สึกอย่างไรเกี่ยวกับเรื่องนี้"

โจวเฉียงและซุนฉางกงนั่งลง

โจวเฉียง ต้องการผู้บัญชาการ และใครจะคิดว่าในบรรดาผู้บัญชาการที่ฟื้นคืนชีพทั้งหกคน ซุนฉางกง อดีตผู้บัญชาการเรือดำน้ำก็เป็นหนึ่งในนั้น

"รู้สึกตื่นเต้นมาก."

ซุนฉางกงพูดตามตรงว่า "ก่อนที่ไวรัสจะปรากฏตัว เราเพิ่งกลับมาเพื่อยกเครื่องครั้งใหญ่"

"ในตอนนั้น เราอาศัยอยู่ในมหาสมุทรเป็นเวลาหนึ่งปีกับเจ็ดเดือน และหน่วยได้ให้วันหยุดยาวแก่เรา มีทีมงานที่แข็งแกร่งประจำอยู่ที่ท่าเรือ และแน่นอนว่าเราต้องการพักผ่อนระหว่างการยกเครื่องครั้งใหญ่นี้ "

"แล้ววันสิ้นโลกก็มาถึง"

ซุนฉางกงติดเชื้อโดยตรง และเขารู้เพียงว่าหลังจากที่เขาติดเชื้อไวรัส ในตอนแรกเขามีไข้ จากนั้นจึงหมดสติไปด้วยความงุนงง

เขาไม่รู้อะไรมากเกี่ยวกับโลกภายนอก รู้เพียงว่าโรงพยาบาลเต็มไปด้วยผู้คน

มีเหตุการณ์กัด ฉีก เนื้อมนุษย์ ด้วยกันเอง

ส่วนที่เหลือไม่สำคัญสำหรับเขาเพราะเขาติดเชื้อกลายเป็นซอมบี้ธรรมดาเดินเตร็ดเตร่ทั้งวัน

หลังจากที่ โจวเฉียง ฟื้นคืนชีพเขา เขาก็คิดออกทั้งหมด

การได้เป็นผู้บัญชาการเรือดำน้ำชั้นราชาทะเลอีกครั้ง สำหรับซุนฉางกง มันเหมือนความฝัน

โจว เฉียงตบไหล่ซุนฉางกงและพูดว่า "ผู้เฒ่าซุน ทำงานให้หนักในอนาคต เรือดำน้ำชั้นราชาทะเลลำนี้อยู่ในมือคุณแล้ว"

ซุนฉางกงแสดงรอยยิ้ม "เจ้านายคุณมั่นใจได้เลยว่าด้วยประสิทธิภาพขั้นสูง มันสามารถเอาชนะเรือเดินทะเลและเรือดำน้ำทั้งหมดในโลกนี้ได้ ตราบใดที่เราไม่ยุ่งเหยิง ก็ไม่มีใครทำอะไรราชาทะเลได้"

เขาไม่ได้หยิ่งยโส แต่นี่เป็นข้อสรุปที่เขาได้รับหลังจากเปรียบเทียบข้อมูล

ก่อนที่ โจวเฉียง จะได้รับระบบการสร้างซอมบี้ เขาก็เป็นแค่คนธรรมดาคนหนึ่ง

เขารู้เรื่องโลกนี้เพียงเล็กน้อยเท่านั้น

ตอนนี้โอกาสนั้นหายาก โจวเฉียงคุยกับซุนฉางกงเกี่ยวกับความลับทางทหารของโลกหายนะแห่งแดนมังกร

ไม่มีประเทศอีกต่อไปในโลกหายนะ มีเพียงคำว่าผู้รอดชีวิตเท่านั้น

สิ่งที่เรียกว่าความลับทางทหารนั้นไม่เป็นความลับอีกต่อไป ซุนฉางกงสนทนาอย่างเปิดเผยกับโจวเฉียงเกี่ยวกับสิ่งเหล่านี้

สามชั่วโมงต่อมา

เรือสปีดโบ๊ทแล่นในมหาสมุทรหยุดลง

โจวเฉียงตรวจสอบพิกัด และไม่มีข้อผิดพลาด

ต่อไปคือการรอ

ประมาณครึ่งชั่วโมงต่อมา เรือขนาดใหญ่ก็ปรากฏขึ้นบนผิวน้ำทะเล

เมื่อเทียบกันแล้ว เรือสปีดโบ๊ทที่แล่นไปในมหาสมุทรก็เหมือนของเล่นชิ้นเล็กๆ

โจวเฉียง เปิดนาฬิกาอัจฉริยะส่วนตัวของเขาและติดต่อ ลูซี่

หลังจากนั้นไม่นาน เรือทั้ง 2 ลำก็เข้ามาใกล้

บนดาดฟ้า โจวเฉียง เห็น ลูซี่ผมบลอนด์

แม่มดแห่งความมืด ไทแรนท์ ตัวคำราม ฯลฯ ที่ถูกส่งมาด้วยกันล้วนอยู่ที่นั่น

โจวเฉียง นำลูกเรือของเขาขึ้นเรือ

"เจ้านาย!"

สมาชิกสิบสองสาวกเกือบทั้งหมดมาถึง

กว่าสองร้อยคนเต็มสถานที่แห่งนี้

ในหมู่พวกเขาเป็นแพทย์ชั้นนำของโลกและตัวแทนชั้นนำ

นอกจากนี้ยังมีนักสู้ที่แข็งแกร่งเช่น แม่มดแห่งความมืด, ไทแรนท์ และตัวคำราม

แค่คนเหล่านี้ พวกเขาก็สร้างมูลค่านับหมื่นล้านให้กับเขาแล้ว

โจวเฉียง และลูซี่กอดกัน สาวผมบลอนด์คนนี้ไม่สนใจผู้คนมากมายที่นี่ เธอจูบ โจวเฉียง โดยตรง

“บ้าจริง นี่จูบซอมบี้เหรอ”

"นุ่มหอมไหม"

โจวเฉียงตะลึงไม่รู้ตัว

ยกลิ้นของเขาขึ้น และลูซี่ก็ให้ความร่วมมือด้วยการเปิดปากของเธอเล็กน้อย ปล่อยให้ลิ้นของโจวเฉียงข้ามฟันของเธอไปได้อย่างราบรื่นและพันกับลิ้นที่หอมกรุ่นของเธอ

โจวเฉียงเหงื่อตก ลูซี่ไม่ได้มองเหตุการณ์นั้น

ฝูงชนรอบ ๆ ดูเหมือนจะไม่สนใจการกระทำของ โจวเฉียง เพียงแค่หัวเราะเบา ๆ

โจวเฉียงรู้สึกเขินอาย เขาแลบลิ้นและจ้องไปที่ลูซี่

แต่คุณต้องบอกว่ามันน่าตื่นเต้น

โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อเขาแลบลิ้นออกมา โจวเฉียงนึกถึงตอนที่ลูซี่แกล้งต่อหน้าเขาบ่อยๆ

ลูซี่แค่ยิ้มและพูดว่า "เจ้านาย คุณชอบไหม"

โจวเฉียง พูดอะไรได้บ้าง

สาวผมบลอนด์ กำลังเอาเปรียบเขา

หลังจากทั้งสองฝ่ายรวมตัวกัน จำนวนคนก็เกินสี่ร้อยคน

"คุณพร้อมไหม?"

โจวเฉียง ไม่ตอบคำถาม แต่เปลี่ยนหัวข้อ

ลูซี่พยักหน้าและพูดว่า "หัวหน้า เราพร้อมแล้ว อุปกรณ์ทางการแพทย์ทั้งหมดถูกรวบรวมแล้ว และจำเป็นต้องติดตั้งบนเรือดำน้ำเท่านั้น"

"คุณเพียงแค่ต้องเตรียมพร้อม และเพื่อป้องกันปัญหาที่คาดไม่ถึง เรามาเริ่มกันให้เร็วที่สุด"

โจวเฉียง สั่ง

โจวเฉียงย้ายไปด้านข้างของเรือบรรทุกน้ำมันโดยไม่มีการพูดคุยที่ไร้ประโยชน์อีกต่อไป

เขารู้สึกว่าถ้าเขาจะกู้เรือดำน้ำชั้นราชาทะเลตอนนี้ การยืนอยู่ตรงนี้ไม่ใช่ตำแหน่งที่ดีที่สุด

“ไม่มีทางเลือก กระโดด!”

โจวเฉียง ยิ้มอย่างขมขื่นและกระโดดลงไปในทะเลทันที

พื้นที่นี้เป็นของเขตทะเลลึกซึ่งมีความลึกเจ็ดหรือแปดพันเมตร และน้ำทะเลไม่ได้เป็นสีฟ้าอีกต่อไป แต่เป็นสีดำ

พูดตามตรง การว่ายน้ำที่นี่ยังทำให้ โจวเฉียง รู้สึกหนาวสั่นอยู่บ้าง

คลื่นค่อนข้างใหญ่

หากเป็นคนธรรมดา พวกเขาน่าจะจมหายจากคลื่นลูกเดียว

อย่างไรก็ตาม โจวเฉียง ซึ่งมีร่างกายที่เหนือมนุษย์ไม่ได้คิดอะไรมาก ด้วยมือและเท้าที่ทำงานร่วมกัน เขาว่องไวเหมือนปลา

หลังจากเคลื่อนห่างจากเรือบรรทุกน้ำมันกว่าร้อยเมตร โจว เฉียงก็หยุด

เขาจดจ่อกับความคิดของเขา

"บูม!"

ราวกับว่าวัตถุขนาดมหึมาตกลงไปในทะเล เสียงดังสนั่นก้อง

เรือดำน้ำชั้น ราชาทะเล ขนาดมหึมาปรากฏขึ้น ทำให้เรือบรรทุกน้ำมันขนาดมหึมาก่อนหน้านี้กลายเป็นคนแคระในทันที ทำให้มันดูเล็กลงอย่างเห็นได้ชัด

การปรากฏตัวอย่างกะทันหันของเรือดำน้ำชั้นราชาทะเลไม่ได้ทำให้ ซุนฉางกง และคนอื่นๆ หวาดกลัว เนื่องจากพวกเขาตระหนักดีถึงความสามารถของเจ้านายของตน

ตำแหน่งที่ โจวเฉียง คำนวณนั้นถูกต้อง

ประตูของเรือดำน้ำเปิดออกและเทียบท่ากับเรือบรรทุกน้ำมัน

งานต่อไปคือการถ่ายโอน

โจวเฉียง ต้องจัดการงานเหล่านี้ด้วยตนเอง เช่น การบรรจุอุปกรณ์ลงในพื้นที่จัดเก็บของเขา แล้วขนย้ายทั้งหมดไปที่เรือดำน้ำชั้น ราชาทะเล ในคราวเดียว

ถ้าให้คนอื่นทำคงลำบากแน่

แต่สำหรับ โจวเฉียง มันเป็นเรื่องไม่กี่นาที

ผู้คนมากกว่าสี่ร้อยคนขึ้นเรือดำน้ำในไฟล์เดียว

หลังจากที่ทุกคนขึ้นเรือแล้ว ประตูเรือดำน้ำก็ปิดลง

ซุนฉางกงและคนอื่น ๆ ก็เข้าประจำที่ แต่ละคนไปยังสถานีของตนเอง

"ดิ่ง!"

ตามคำสั่งของซุนฉางกง เรือดำน้ำก็เริ่มขึ้นน้ำและค่อยๆ จมลง

ภายในไม่กี่นาที ราชาทะเลก็หายไปจากพื้นผิวน้ำ

บนเรือดำน้ำ.

“เจ้านายเราควรจัดการกับเรือสองลำนี้ยังไงดี?”

ลูซี่ถาม

เรือสปีดโบ๊ทแล่นในมหาสมุทรเป็นสิ่งหนึ่งซึ่งมีราคาเป็นล้าน

แต่เรือบรรทุกน้ำมันนั้นแตกต่างออกไป การซื้อเรือบรรทุกน้ำมันลำนี้เพียงอย่างเดียวมีราคาหลายร้อยล้าน และการปรับปรุงใหม่เพิ่มอีกเกือบสองร้อยล้าน

รวมแล้วไม่ต่ำกว่าห้าร้อยล้าน

โจวเฉียง ลูบคางของเขาและพูดว่า "ลองใช้พวกมันเป็นเรือเป้าหมาย เป็นโอกาสที่ดีในการทดสอบระบบอาวุธของเรือดำน้ำชั้น ราชาทะเล"

โจวเฉียง ปฏิบัติต่อหลายร้อยล้านอย่างไม่ตั้งใจเหมือนจุดดอกไม้ไฟ

เมื่อเห็นการตัดสินใจของ โจวเฉียง ลูซี่ก็ไม่คัดค้าน แต่พยักหน้าเห็นด้วย

ในขณะนี้ เรือดำน้ำชั้นราชาทะเลได้ดำลงไปในทะเลแล้วกว่าร้อยเมตรและหยุดนิ่งอยู่กับที่

ในมหาสมุทรจริง ลูกเรือทุกคนจำเป็นต้องทำความคุ้นเคยกับตำแหน่งของตน ยิ่งไปกว่านั้น พวกเขาต้องทดสอบระบบเพื่อให้แน่ใจว่าทุกอย่างทำงานได้อย่างถูกต้อง

ในฐานะเรือดำน้ำพลังงานนิวเคลียร์ ไม่มีที่ว่างสำหรับข้อผิดพลาด