บทที่ 1021 (142) องค์กรหวางฉาวที่ทรงพลัง (ตอนฟรี)
บทที่ 1021 (142) องค์กรหวางฉาวที่ทรงพลัง
ไม่มีอะไรให้ต้องสงสัยอีกต่อไป นี่คือมนุษย์ดัดแปลงขั้นสูงของจริง!
เมื่อหลายเดือนมาแล้ว ตอนที่จี้เฟิงอยู่เจียงโจว เขาเคยต่อสู้กับมนุษย์ดัดแปลงขั้นสูงมาก่อน ในตอนนั้นมนุษย์ดัดแปลงต้องการจะฆ่าแมงมุมขาว แต่น่าเสียดายหลังจากที่จับตัวมนุษย์ดัดแปลงมาได้ไม่นานเขาก็ตาย
อย่างไรก็ตาม จี้เฟิงและคนอื่นๆจดจำลักษณะของมนุษย์ดัดแปลงขั้นสูงได้อย่างชัดเจน
ตอนนี้จี้เฟิงและเซียงหยงซานหันมามองหน้ากัน และทั้งคู่ต่างก็เห็นสายตาเย้ยหยันในแววตาของกันและกัน คราวนี้หวางฉาวใช้ความพยายามไม่น้อย พวกเขาถึงกับส่งมนุษย์ดัดแปลงขั้นสูงสองคนมาจัดการกับพวกเขา ลงทุนจริงๆ!
แมงมุมขาวเคยกล่าวไว้ว่าในองค์กรหวางฉาวมีนักมนุษย์ดัดแปลงขั้นสูงไม่มากนัก การทดลองยังคงเรียกไม่ได้ว่าเสร็จสมบูรณ์ดี และนั่นก็เห็นได้จากรูปลักษณ์ภายนอกของพวกเขา เทคโนโลยีขององค์กรหวางฉาวในการสร้างมนุษย์ดัดแปลงยังคงอยู่ในขั้นตอนของการพัฒนา ไม่เช่นนั้นพวกเขาคงไม่มีรูปลักษณ์ที่น่าเกลียดน่ากลัวแบบนี้แน่นอน!
นอกจากนี้ มันยังตีความได้ด้วยว่า สำหรับพวกเขาแล้ว มนุษย์ดัดแปลงขั้นสูงเป็นทรัพยากรที่มีค่ามาก แต่เพื่อจัดการกับจี้เฟิงและเซียงหยงซาน หวางฉาวถึงกับส่งทรัพยากรอันมีค่าของพวกเขาอย่างมนุษย์ดัดแปลงขั้นสูงมาถึงสองคนพร้อมกัน ซึ่งนี่ถือเป็นเรื่องใหญ่
จี้เฟิงอดไม่ได้ที่จะพูดกับตัวเองในใจ ‘หลังจากบทเรียนครั้งนี้ที่หวางฉาวได้รับ ฉันเกรงว่าพวกเขาจะต้องส่งมนุษย์ดัดแปลงขั้นสูงมาอีกแน่! พวกนั้นจะไม่ยอมหยุดจนกว่าจะกำจัดฉันได้!’
“แคร่ก—!”
จี้เฟิงเข้าไปแก้เชือกให้กับมนุษย์ดัดแปลงคนหนึ่งแล้วยกเขาขึ้นก่อนจะหันหน้าไปทางกู่เฉาและคนอื่นๆ “พวกคุณทุกคนฟังให้ดี ห้ามเข้าใกล้ผู้ชายคนนี้เป็นอันขาด นอกเสียจากว่าเขาจะมีการเคลื่อนใดๆ ส่วนผู้ชายคนนี้ ฉันจะพาตัวเขาไปสอบปากคำ!”
“ครับ!” กู่เฉาและคนอื่นๆตอบทันที
จี้เฟิงพยักหน้าและหิ้วมนุษย์ดัดแปลงขั้นสูงคนหนึ่งไว้ด้วยมือข้างเดียวและจากไปพร้อมกับเซียงหยงซานที่เดินตามหลังไป
พวกเขาไปยังห้องหนึ่งที่ใช้สำหรับสอบสวน จากนั้นจี้เฟิงก็โยนมนุษย์ดัดแปลงลงบนพื้นอย่างส่งๆ แต่มนุษย์ดัดแปลงที่ถูกโยนไม่สามารถแสดงปฏิกิริยาอะไรได้เนื่องจากโดนจี้เฟิงควบคุมไว้ด้วยกระแสไฟฟ้าชีวภาพ แต่ดวงตาของเขายังคงแสดงออกชัดเจนถึงความโกรธแค้นและแฝงไปด้วยความหวาดกลัว
จี้เฟิงคือบุคคลที่เขาทั้งเกลียดและกลัวในเวลาเดียวกัน
สิ่งที่เขาเกลียดคือการที่จี้เฟิงปฏิบัติต่อพวกเขาแบบนี้ เพราะตั้งแต่ที่เขาได้รับการเปลี่ยนแปลงร่างกาย ปฏิกิริยาส่วนใหญ่ที่คนอื่นมีต่อพวกเขาคือความเกรงกลัว นอกจากเบื้องบนในองค์กรแล้วจะมีใครกล้าปฏิบัติต่อพวกเขาเช่นนี้ จี้เฟิงคว้าเขาขึ้นมาแล้วโยนลงกับพื้นอย่างไม่ใส่ใจราวกับเขาเป็นแค่ขยะชิ้นหนึ่ง มันหยามกันเกินไป!
แต่อย่างไรก็ตาม พวกเขาก็กลัวจี้เฟิงมากเช่นกัน
ผู้ชายคนนี้น่ากลัวจริงๆ ความเร็วและความแข็งแกร่งที่พวกเขาภาคภูมิใจนั้นไม่ได้เป็นข้อได้เปรียบแม้แต่น้อยเมื่ออยู่ต่อหน้าผู้ชายคนนี้ ยิ่งไปกว่านั้น ผู้ชายคนนี้ดูเหมือนจะมีบางอย่างแปลกๆ ซึ่งทำให้พวกเขารู้สึกเจ็บปวดเมื่อต้องสัมผัสกับผู้ชายคนนี้ มันเป็นความเจ็บปวดที่เสียดแทงเข้าไปทั่วร่างกายและมันยังเจ็บปวดเสียยิ่งกว่าตอนที่เขาถูกดัดแปลงร่างกายเป็นร้อยเท่า!
ยิ่งไปกว่านั้น ในขณะที่ผู้ชายคนนี้โจมตีพวกเขา จู่ๆบางส่วนของร่างกายก็รู้สึกชาหลังจากนั้นก็ไม่สามารถควบคุมมันได้อีก ราวกับว่า.. ส่วนนั้นไม่ได้เป็นร่างกายของเขาอีกต่อไป
แปลก... มันแปลกมาก!
ในความเป็นจริง แม้ว่าคนเหล่านี้จะถูกดัดแปลงร่างจนแทบไม่เหลือเค้าเดิม แต่ร่างกายของพวกเขายังคงมีความรู้สึก ไม่ได้ตายด้านไปเสียหมด เพียงแต่การรู้ในด้านนั้นแตกต่างจากคนทั่วไปอย่างมาก อย่างแรกเลยคือพวกเขาไม่รู้สึกเจ็บปวด!
แต่จี้เฟิงกลับสามารถทำให้พวกเขารู้สึกถึงความเจ็บปวดได้ และเป็นความเจ็บปวดที่แทบจะทนไม่ได้สำหรับมนุษย์!
โดยธรรมชาติแล้ว พวกเขาไม่รู้ว่าในตอนที่พวกเขาถูกดัดแปลงร่างกายนั้น ร่างกายของพวกเขาได้ถูกทำลายไป พูดตามตรง นั้นคือสิ่งที่ควรจะต้องเปลี่ยนแปลงไป ไม่เช่นนั้นพวกเขาจะไปเอาพละกำลังมาจากไหน? แล้วไหนจะความเร็วที่เหนือมนุษย์นั่นอีก?
แต่ไฟฟ้าชีวภาพในร่างกายของจี้เฟิงสามารถซ่อมแซมโครงสร้างของร่างกายที่เสียหายเหล่านี้ได้ ยกตัวอย่างเช่นเส้นประสาท ซึ่งมันไวต่อไฟฟ้าชีวภาพมาก ดังนั้นพวกเขาจึงสามารถรู้สึกถึงความเจ็บปวดได้
อย่างไรก็ตาม เมื่อพวกเขารู้สึกเจ็บปวดก็พิสูจน์ได้ว่าโครงสร้างที่เสียหายของร่างกายของพวกเขาได้รับการซ่อมแซมอย่างค่อยเป็นค่อยไปโดยไฟฟ้าชีวภาพ ด้วยเหตุนี้ ความสามารถที่แลกมาบางอย่างของพวกเขาจึงค่อย ๆ หายไป และสุดท้ายก็เหลือเพียงร่างกายที่ทรุดโทรมยิ่งกว่าคนทั่วไป
แน่นอนว่ากระบวนการซ่อมแซมนั้นต้องใช้เวลา มันช้าและนานมากอีกทั้งยังต้องใช้กระแสไฟฟ้าจำนวนมาก และไฟฟ้าชีวภาพจี้เฟิงใช้ในการต่อสู้นั้นไม่มากพอที่จะซ่อมแซมร่างกายของพวกเขาได้อย่างสมบูรณ์แต่ก็มากพอที่จะทำลายร่างกายของพวกเขาที่ถูกดัดแปลงมาได้
ดังนั้นจึงอาจกล่าวได้ว่าพลังงานไฟฟ้าชีวภาพนี้เป็นกรรมตามสนองของมนุษย์ดัดแปลงที่พยายามจะอยู่เหนือธรรมชาติโดยมิชอบ!
เพียงแค่ว่าจี้เฟิงยังไม่ได้เข้าใจหลักการเหล่านี้อย่างถ่องแท้ และทางมนุษย์ดัดแปลงก็ยิ่งไม่เข้าใจเข้าไปใหญ่ว่ามันเกิดอะไรขึ้น
ดังนั้นเขาจึงรู้สึกกลัว
จี้เฟิงยกมุมปากขึ้นเล็กน้อยเป็นรอยยิ้มจางๆ เขาก้าวเข้าไปหามนุษย์ดัดแปลงที่นอนกองอยู่บนพื้นแล้วนั่งยองๆจากนั้นก็พูดขึ้นเบาๆว่า “แกรู้จักชื่อของฉัน แถมดูเหมือนว่าแกจะมารอฉันโดยเฉพาะอีก ภาษาจีนก็พูดได้คล่องแคล่ว... ขนาดนี้แล้วแกยังจะลีลาไม่ยอมตอบคำถามของฉันอีกเหรอ? คิดว่าเรื่องนี้จะจบสวยหรือยังไง?”
เซียงหยงซานที่ยืนอยู่ข้างๆอดไม่ได้ที่จะหัวเราะ การสอบสวนศัตรูที่เป็นมนุษย์ดัดแปลงขั้นสูง ผู้ชายคนนี้ก็ยังจะทำตัวสบายๆอย่างกับชวนเพื่อนคุยเล่นอย่างนั้นแหละ!
มนุษย์ดัดแปลงเอาแต่จ้องมองไปที่จี้เฟิงอย่างโกรธแค้นโดยที่ไม่พูดอะไรสักคำ
“อ๊ะ!”
จี้เฟิงหัวเราะและโบกมือ “จริงด้วยสิ! ฉันลืมไปเลยว่าตอนนี้แกพูดไม่ได้ แม้ว่าแกอยากจะบอกฉันจนตัวสั่นก็ตาม ฮ่าๆๆ!” จี้เฟิงหัวเราะและตบไปที่มนุษย์ดัดแปลง
“ฮึ่ม!” น้ำเสียงที่ไม่พอใจของมนุษย์ดัดแปลงดังขึ้นทันที จากนั้นเขาก็กัดฟันและไม่ส่งเสียงอะไรออกมาอีก
จี้เฟิงส่ายหัวเล็กน้อยและพูดด้วยรอยยิ้ม “นี่ๆ! เลิกแสร้งทำเป็นเก่งได้แล้ว แววตาของแกมันฉายชัดถึงความกลัวซะขนาดนี้ ไม่ว่าจะเล่นละครเก่งแค่ไหน มันก็ปิดไม่มิด ขอแค่แกตอบคำถามฉันมาตามตรง อย่างน้อยฉันจะได้ไม่ทำให้แกทรมานมากเกินไป แกคิดยังไงล่ะ?”
มนุษย์ดัดแปลงเพียงแค่หลับตา และไม่แม้แต่จะมองไปที่จี้เฟิง
เซียงหยงซานที่อยู่ข้างๆหัวเราะอีกครั้ง “ถ้านายยังจะซักไซ้อย่างใจเย็นอยู่แบบนี้ ฉันเกรงว่าอีกแปดชั่วอายุคนนายก็ยังไม่ได้คำตอบ!”
“ถ้าเหล่าเซียงว่าอย่างนั้น ฉันก็คงไม่มีทางเลือกอื่น ในเมื่อไม้อ่อนใช้ไม่ได้ผล ก็คงต้องป้อนไม้แข็งได้อย่างเดียวเท่านั้นแล้วล่ะ!” จี้เฟิงส่ายหัว และทันใดนั้นเขาก็ใช้นิ้วเคาะไปเบาๆที่แขนของมนุษย์ดัดแปลง
“อั่ก—!”
แม้จะกัดฟันแน่น แต่มนุษย์ดัดแปลงก็ร้องออกมาทันที เขารีบหดแขนหนีเหมือนกับถูกไฟฟ้าช็อตจากนั้นก็จ้องมองไปที่จี้เฟิงด้วยความโกรธและหวาดกลัว สายตาของเขาแทบอยากจะกินจี้เฟิงเสียเดี๋ยวนี้!
“เพี๊ยะ—!” จี้เฟิงตบมนุษย์ดัดแปลงอีกครั้ง
“อ๊ากกก—!” คราวนี้มนุษย์ดัดแปลงร้องลั่น เขาไม่สามารถกัดฟันทนได้อีกต่อไป ร่างกายของเขาสั่น
“ยังไม่บอกฉันอีกเหรอ?” จี้เฟิงยิ้มเย็น พร้อมกับใช้มือชี้ไปที่มนุษย์ดัดแปลง เขาชี้ขึ้นและลงหลายสิบครั้งติดต่อกัน
การกระทำของจี้เฟิงทำให้มนุษย์ดัดแปลงตกอยู่ในสถานการณ์ที่ย่ำแย่ที่สุด เขาเหมือนถูกทรมานอย่างโหดร้าย ร่างกายของเขาสั่นอย่างต่อเนื่อง ดวงตาแทบจะถลนออกมา ฟันขบกันแน่นจนแทบจะหัก พฤติกรรมแค่นี้ก็เพียงพอที่จะแสดงให้เห็นแล้วว่าจี้เฟิงทำให้เขาเจ็บปวดทรมานมากแค่ไหน
เวลานี้เซียงหยงซานที่ยืนอยู่ข้างๆมีใบหน้าที่เปลี่ยนไป เหมือนเขาจะสังเกตเห็นอะไรบางอย่างแล้ว
จี้เฟิงเพียงแค่แตะไปที่มนุษย์ดัดแปลงสองสามครั้ง ดูเหมือนว่าเขาแทบจะไม่ได้ใช้แรงอะไรมากมายเลยด้วยซ้ำ แต่ทำไมมนุษย์ดัดแปลงถึงได้แสดงอาการเจ็บปวดทรมานขนาดนั้น?
‘หรือว่านี่จะเป็นวิธีจัดการกับมนุษย์ดัดแปลงอย่างที่จี้เฟิงบอกก่อนหน้านี้? เขาพบจุดอ่อนของมันจริงๆ?!’
หัวใจของเซียงหยงซานเต้นเร็วขึ้นด้วยความตื่นเต้น แม้จะมีคนตกอยู่ในความทุกข์ทรมานอยู่ตรงหน้า แต่นั่นคือศัตรู ความทรมานของศัตรูและการค้นพบจุดอ่อนของอีกฝ่าย มันทำให้เขามีความสุขอย่างยิ่ง!
ชายผู้นี้ค้นพบวิธีที่จะจัดการกับมนุษย์ดัดแปลง อาวุธร้ายแรงของศัตรูที่มีความสามารถทางการต่อสู้โดยเฉพาะ แต่เราค้นพบวิธีที่จะกำจัดมันแล้ว!
นี่มันเป็นของขวัญชิ้นใหญ่จริงๆ!
ในที่สุดเซียงหยงซานก็เข้าใจ เหตุผลที่จี้เฟิงต้องการพาตัวมนุษย์ดัดแปลงมาสอบปากคำทั้งๆที่รู้ว่าสถานะผู้ต้องสงสัยของแมงมุมขาวยังไม่ได้รับการตรวจสอบ เป็นเพราะเขาต้องการสาธิตวิธีจัดการกับมนุษย์ดัดแปลงให้เขาเห็น และข้อเท็จจริงก็ได้พิสูจน์แล้วว่ามนุษย์ดัดแปลงกลัววิธีการนี้จริงๆ
แต่...
เซียงหยงซานยังคงมีเรื่องที่ไม่เข้าใจ
เขาไม่เข้าใจว่าทำไมการใช้นิ้วชี้ไปชี้มาของจี้เฟิงถึงได้ทำให้มนุษย์ดัดแปลงหวาดกลัวและทุกข์ทรมานขนาดนั้น?
“คุณเห็นมันรึยัง?” จี้เฟิงหันหน้าไปมองเซียงหยงซานและพูดด้วยรอยยิ้ม “ของที่ฉันให้คุณ มันมีค่าพอให้คุณสนใจมันรึเปล่า?”
“ไอ้หนู!” เซียงหยงซานรู้สึกตื่นเต้นยินดีมาก “ไม่ใช่แค่สนใจเท่านั้นนะ แต่นี่เป็นของขวัญที่สุดยอดสุดๆ เพราะต่อให้มีเงินมากมายแค่ไหนก็ซื้อไม่ได้! จี้เฟิง น้องชาย! คราวนี้นายทำผลงานได้ดีมากจริงๆ!”
“ค่อยว่ากันทีหลังเรื่องผลงาน ตอนนี้ฉันอยากจะถามข้อมูลจากผู้ชายคนนี้!” จี้เฟิงยิ้มเล็กน้อย
ในที่สุดก็พบวิธีที่จะจัดการกับมนุษย์ดัดแปลงได้ มันทำให้จี้เฟิงมีความสุขมาก เมื่อก่อน ในตอนที่จี้เฟิงต่อสู้กับมนุษย์ดัดแปลง เขาไม่เคยใส่ใจกับรายละเอียดเหล่านี้ ในตอนนั้นสิ่งที่เขาต้องการคือการเอาชนะมนุษย์ดัดแปลง ดังนั้นเมื่อเขาได้ยินเสียงกรีดร้องของมนุษย์ดัดแปลงเขาจึงคิดว่าเป็นเพราะการโจมตีที่รุนแรงของเขาเท่านั้น
แต่ครั้งนี้ ถ้าไม่ใช่เพราะเซียงหยงซานเล่าอย่างละเอียดว่าพวกเขาต่อสู้อย่างไรกับมนุษย์ดัดแปลง จี้เฟิงก็คงไม่ทันคิดถึงเรื่องนี้เช่นกัน และจะไม่มีทางรู้เลยว่าสิ่งที่ก่อให้เกิดอันตรายมนุษย์ดัดแปลงเหล่านี้คืออะไร!
แน่นอนว่าสำหรับเรื่องนี้ จี้เฟิงจะต้องตรวจสอบให้แน่ใจอีกครั้ง
แต่ตอนนี้จี้เฟิงต้องการที่จะสอบถามข้อมูลบางอย่างจากมนุษย์ดัดแปลงคนนี้
“เอาล่ะ! ตอนนี้แกยินดีที่จะเปิดปากตอบฉันมาได้หรือยัง?” จี้เฟิงถามด้วยรอยยิ้ม
มนุษย์ดัดแปลงกำลังหายใจหอบ ร่างกายของเขาสั่นไปทั้งตัว ดูเหมือนว่าเขาจะเจ็บปวดทรมานมาก แต่ดวงตาของเขายังคงเต็มไปด้วยความขุ่นเคืองเหมือนในตอนแรก
และหลังจากที่เขาหอบหายใจอยู่ครู่หนึ่ง เขาก็กัดฟันและพูดด้วยความยากลำบาก “แก... อย่าลำพองใจให้มันมากนัก เดี๋ยวได้มีคนมาตามเก็บแกแน่!”
“นั่นไม่ใช่ปัญหาที่แกต้องกังวล”
จี้เฟิงยิ้มอย่างเหี้ยมเกรียม “จะมีคนอื่นมากำจัดฉันได้หรือไม่ฉันไม่รู้ แต่ที่แน่ๆคือคนอื่นที่ว่านั่นมาช่วยอะไรแกไม่ได้แน่นอน! ดังนั้น ตอนนี้! เวลานี้! สิ่งที่แกควรทำคือตอบคำถามฉัน อย่างน้อยก็จะได้ตายแบบสบายๆ!”
“......” มนุษย์ดัดแปลงยังคงไม่พูดและเอาแต่กัดฟันแน่น
“เฮ้อ.. ถ้าอย่างนั้นก็อย่าหาว่าฉันใจร้ายเลยก็แล้วกันนะ!” จี้เฟิงส่ายหัวอย่างจนปัญญา จากนั้นก็ยิ้มและถามอีกครั้งว่า “ว่าแต่นายเคยได้ยินเกี่ยวกับพิษต่อระบบประสาทบ้างหรือเปล่า?”
กึก—!
จู่ๆมนุษย์ดัดแปลงก็นิ่งไป ดวงตาของเขาเบิกกว้าง ใบหน้าเต็มไปด้วยความหวาดกลัว เขารีบหลับตาลงอย่างรวดเร็วเพื่อปิดบังความหวาดกลัวนั้น
เมื่อเห็นปฏิกิริยาของมนุษย์ดัดแปลง หัวใจของจี้เฟิงก็เต้นไม่เป็นจังหวะ ผู้ชายคนนี้เคยได้ยินเรื่องพิษที่ส่งผลต่อระบบประสาทจริงๆ ซึ่งหมายความว่าต้องมีสิ่งนี้ในองค์กรหวางฉาว!
มีอะไรที่คนในหวางฉาวทำไม่ได้อีกไหม?
จี้เฟิงอดไม่ได้ที่จะรู้สึกกังวลใจเล็กน้อยเมื่อพิจารณาถึงเบาะแสต่างๆ ตลอดเวลาที่ผ่านมา ความแข็งแกร่งของหวางฉาวที่เขาได้สัมผัสมันแข็งแกร่งมากจริงๆ และแม้แต่เทคโนโลยีของพวกเขาในหลายๆด้านก็เป็นสิ่งที่เหนือจินตนาการของหลายๆประเทศ
มันทำให้เขานึกถึงเรื่องที่คนในหวางฉาวกำลังมองหาอะไรบางอย่างในเจียงโจว เป็นไปได้ไหมว่าพวกเขามีโปรแกรมของปัญญาประดิษฐ์จริงๆ?
หากเป็นเช่นนี้ องค์กรหวางฉาวก็รับมือยากกว่าที่คิด!
“ดูเหมือนว่าแกจะเคยได้ยินเรื่องนี้สินะ...” จี้เฟิงพูดเบาๆ “ถ้าอย่างนั้นก็เลือกมาว่าจะตอบเองอย่างเชื่อฟังหรือรอให้ฉันฉีดพิษต่อระบบประสาทให้กับแกก่อน!”
....จบบทที่ 1021~
ไม่มีอะไรให้ต้องสงสัยอีกต่อไป นี่คือมนุษย์ดัดแปลงขั้นสูงของจริง!
เมื่อหลายเดือนมาแล้ว ตอนที่จี้เฟิงอยู่เจียงโจว เขาเคยต่อสู้กับมนุษย์ดัดแปลงขั้นสูงมาก่อน ในตอนนั้นมนุษย์ดัดแปลงต้องการจะฆ่าแมงมุมขาว แต่น่าเสียดายหลังจากที่จับตัวมนุษย์ดัดแปลงมาได้ไม่นานเขาก็ตาย
อย่างไรก็ตาม จี้เฟิงและคนอื่นๆจดจำลักษณะของมนุษย์ดัดแปลงขั้นสูงได้อย่างชัดเจน
ตอนนี้จี้เฟิงและเซียงหยงซานหันมามองหน้ากัน และทั้งคู่ต่างก็เห็นสายตาเย้ยหยันในแววตาของกันและกัน คราวนี้หวางฉาวใช้ความพยายามไม่น้อย พวกเขาถึงกับส่งมนุษย์ดัดแปลงขั้นสูงสองคนมาจัดการกับพวกเขา ลงทุนจริงๆ!
แมงมุมขาวเคยกล่าวไว้ว่าในองค์กรหวางฉาวมีนักมนุษย์ดัดแปลงขั้นสูงไม่มากนัก การทดลองยังคงเรียกไม่ได้ว่าเสร็จสมบูรณ์ดี และนั่นก็เห็นได้จากรูปลักษณ์ภายนอกของพวกเขา เทคโนโลยีขององค์กรหวางฉาวในการสร้างมนุษย์ดัดแปลงยังคงอยู่ในขั้นตอนของการพัฒนา ไม่เช่นนั้นพวกเขาคงไม่มีรูปลักษณ์ที่น่าเกลียดน่ากลัวแบบนี้แน่นอน!
นอกจากนี้ มันยังตีความได้ด้วยว่า สำหรับพวกเขาแล้ว มนุษย์ดัดแปลงขั้นสูงเป็นทรัพยากรที่มีค่ามาก แต่เพื่อจัดการกับจี้เฟิงและเซียงหยงซาน หวางฉาวถึงกับส่งทรัพยากรอันมีค่าของพวกเขาอย่างมนุษย์ดัดแปลงขั้นสูงมาถึงสองคนพร้อมกัน ซึ่งนี่ถือเป็นเรื่องใหญ่
จี้เฟิงอดไม่ได้ที่จะพูดกับตัวเองในใจ ‘หลังจากบทเรียนครั้งนี้ที่หวางฉาวได้รับ ฉันเกรงว่าพวกเขาจะต้องส่งมนุษย์ดัดแปลงขั้นสูงมาอีกแน่! พวกนั้นจะไม่ยอมหยุดจนกว่าจะกำจัดฉันได้!’
“แคร่ก—!”
จี้เฟิงเข้าไปแก้เชือกให้กับมนุษย์ดัดแปลงคนหนึ่งแล้วยกเขาขึ้นก่อนจะหันหน้าไปทางกู่เฉาและคนอื่นๆ “พวกคุณทุกคนฟังให้ดี ห้ามเข้าใกล้ผู้ชายคนนี้เป็นอันขาด นอกเสียจากว่าเขาจะมีการเคลื่อนใดๆ ส่วนผู้ชายคนนี้ ฉันจะพาตัวเขาไปสอบปากคำ!”
“ครับ!” กู่เฉาและคนอื่นๆตอบทันที
จี้เฟิงพยักหน้าและหิ้วมนุษย์ดัดแปลงขั้นสูงคนหนึ่งไว้ด้วยมือข้างเดียวและจากไปพร้อมกับเซียงหยงซานที่เดินตามหลังไป
พวกเขาไปยังห้องหนึ่งที่ใช้สำหรับสอบสวน จากนั้นจี้เฟิงก็โยนมนุษย์ดัดแปลงลงบนพื้นอย่างส่งๆ แต่มนุษย์ดัดแปลงที่ถูกโยนไม่สามารถแสดงปฏิกิริยาอะไรได้เนื่องจากโดนจี้เฟิงควบคุมไว้ด้วยกระแสไฟฟ้าชีวภาพ แต่ดวงตาของเขายังคงแสดงออกชัดเจนถึงความโกรธแค้นและแฝงไปด้วยความหวาดกลัว
จี้เฟิงคือบุคคลที่เขาทั้งเกลียดและกลัวในเวลาเดียวกัน
สิ่งที่เขาเกลียดคือการที่จี้เฟิงปฏิบัติต่อพวกเขาแบบนี้ เพราะตั้งแต่ที่เขาได้รับการเปลี่ยนแปลงร่างกาย ปฏิกิริยาส่วนใหญ่ที่คนอื่นมีต่อพวกเขาคือความเกรงกลัว นอกจากเบื้องบนในองค์กรแล้วจะมีใครกล้าปฏิบัติต่อพวกเขาเช่นนี้ จี้เฟิงคว้าเขาขึ้นมาแล้วโยนลงกับพื้นอย่างไม่ใส่ใจราวกับเขาเป็นแค่ขยะชิ้นหนึ่ง มันหยามกันเกินไป!
แต่อย่างไรก็ตาม พวกเขาก็กลัวจี้เฟิงมากเช่นกัน
ผู้ชายคนนี้น่ากลัวจริงๆ ความเร็วและความแข็งแกร่งที่พวกเขาภาคภูมิใจนั้นไม่ได้เป็นข้อได้เปรียบแม้แต่น้อยเมื่ออยู่ต่อหน้าผู้ชายคนนี้ ยิ่งไปกว่านั้น ผู้ชายคนนี้ดูเหมือนจะมีบางอย่างแปลกๆ ซึ่งทำให้พวกเขารู้สึกเจ็บปวดเมื่อต้องสัมผัสกับผู้ชายคนนี้ มันเป็นความเจ็บปวดที่เสียดแทงเข้าไปทั่วร่างกายและมันยังเจ็บปวดเสียยิ่งกว่าตอนที่เขาถูกดัดแปลงร่างกายเป็นร้อยเท่า!
ยิ่งไปกว่านั้น ในขณะที่ผู้ชายคนนี้โจมตีพวกเขา จู่ๆบางส่วนของร่างกายก็รู้สึกชาหลังจากนั้นก็ไม่สามารถควบคุมมันได้อีก ราวกับว่า.. ส่วนนั้นไม่ได้เป็นร่างกายของเขาอีกต่อไป
แปลก... มันแปลกมาก!
ในความเป็นจริง แม้ว่าคนเหล่านี้จะถูกดัดแปลงร่างจนแทบไม่เหลือเค้าเดิม แต่ร่างกายของพวกเขายังคงมีความรู้สึก ไม่ได้ตายด้านไปเสียหมด เพียงแต่การรู้ในด้านนั้นแตกต่างจากคนทั่วไปอย่างมาก อย่างแรกเลยคือพวกเขาไม่รู้สึกเจ็บปวด!
แต่จี้เฟิงกลับสามารถทำให้พวกเขารู้สึกถึงความเจ็บปวดได้ และเป็นความเจ็บปวดที่แทบจะทนไม่ได้สำหรับมนุษย์!
โดยธรรมชาติแล้ว พวกเขาไม่รู้ว่าในตอนที่พวกเขาถูกดัดแปลงร่างกายนั้น ร่างกายของพวกเขาได้ถูกทำลายไป พูดตามตรง นั้นคือสิ่งที่ควรจะต้องเปลี่ยนแปลงไป ไม่เช่นนั้นพวกเขาจะไปเอาพละกำลังมาจากไหน? แล้วไหนจะความเร็วที่เหนือมนุษย์นั่นอีก?
แต่ไฟฟ้าชีวภาพในร่างกายของจี้เฟิงสามารถซ่อมแซมโครงสร้างของร่างกายที่เสียหายเหล่านี้ได้ ยกตัวอย่างเช่นเส้นประสาท ซึ่งมันไวต่อไฟฟ้าชีวภาพมาก ดังนั้นพวกเขาจึงสามารถรู้สึกถึงความเจ็บปวดได้
อย่างไรก็ตาม เมื่อพวกเขารู้สึกเจ็บปวดก็พิสูจน์ได้ว่าโครงสร้างที่เสียหายของร่างกายของพวกเขาได้รับการซ่อมแซมอย่างค่อยเป็นค่อยไปโดยไฟฟ้าชีวภาพ ด้วยเหตุนี้ ความสามารถที่แลกมาบางอย่างของพวกเขาจึงค่อย ๆ หายไป และสุดท้ายก็เหลือเพียงร่างกายที่ทรุดโทรมยิ่งกว่าคนทั่วไป
แน่นอนว่ากระบวนการซ่อมแซมนั้นต้องใช้เวลา มันช้าและนานมากอีกทั้งยังต้องใช้กระแสไฟฟ้าจำนวนมาก และไฟฟ้าชีวภาพจี้เฟิงใช้ในการต่อสู้นั้นไม่มากพอที่จะซ่อมแซมร่างกายของพวกเขาได้อย่างสมบูรณ์แต่ก็มากพอที่จะทำลายร่างกายของพวกเขาที่ถูกดัดแปลงมาได้
ดังนั้นจึงอาจกล่าวได้ว่าพลังงานไฟฟ้าชีวภาพนี้เป็นกรรมตามสนองของมนุษย์ดัดแปลงที่พยายามจะอยู่เหนือธรรมชาติโดยมิชอบ!
เพียงแค่ว่าจี้เฟิงยังไม่ได้เข้าใจหลักการเหล่านี้อย่างถ่องแท้ และทางมนุษย์ดัดแปลงก็ยิ่งไม่เข้าใจเข้าไปใหญ่ว่ามันเกิดอะไรขึ้น
ดังนั้นเขาจึงรู้สึกกลัว
จี้เฟิงยกมุมปากขึ้นเล็กน้อยเป็นรอยยิ้มจางๆ เขาก้าวเข้าไปหามนุษย์ดัดแปลงที่นอนกองอยู่บนพื้นแล้วนั่งยองๆจากนั้นก็พูดขึ้นเบาๆว่า “แกรู้จักชื่อของฉัน แถมดูเหมือนว่าแกจะมารอฉันโดยเฉพาะอีก ภาษาจีนก็พูดได้คล่องแคล่ว... ขนาดนี้แล้วแกยังจะลีลาไม่ยอมตอบคำถามของฉันอีกเหรอ? คิดว่าเรื่องนี้จะจบสวยหรือยังไง?”
เซียงหยงซานที่ยืนอยู่ข้างๆอดไม่ได้ที่จะหัวเราะ การสอบสวนศัตรูที่เป็นมนุษย์ดัดแปลงขั้นสูง ผู้ชายคนนี้ก็ยังจะทำตัวสบายๆอย่างกับชวนเพื่อนคุยเล่นอย่างนั้นแหละ!
มนุษย์ดัดแปลงเอาแต่จ้องมองไปที่จี้เฟิงอย่างโกรธแค้นโดยที่ไม่พูดอะไรสักคำ
“อ๊ะ!”
จี้เฟิงหัวเราะและโบกมือ “จริงด้วยสิ! ฉันลืมไปเลยว่าตอนนี้แกพูดไม่ได้ แม้ว่าแกอยากจะบอกฉันจนตัวสั่นก็ตาม ฮ่าๆๆ!” จี้เฟิงหัวเราะและตบไปที่มนุษย์ดัดแปลง
“ฮึ่ม!” น้ำเสียงที่ไม่พอใจของมนุษย์ดัดแปลงดังขึ้นทันที จากนั้นเขาก็กัดฟันและไม่ส่งเสียงอะไรออกมาอีก
จี้เฟิงส่ายหัวเล็กน้อยและพูดด้วยรอยยิ้ม “นี่ๆ! เลิกแสร้งทำเป็นเก่งได้แล้ว แววตาของแกมันฉายชัดถึงความกลัวซะขนาดนี้ ไม่ว่าจะเล่นละครเก่งแค่ไหน มันก็ปิดไม่มิด ขอแค่แกตอบคำถามฉันมาตามตรง อย่างน้อยฉันจะได้ไม่ทำให้แกทรมานมากเกินไป แกคิดยังไงล่ะ?”
มนุษย์ดัดแปลงเพียงแค่หลับตา และไม่แม้แต่จะมองไปที่จี้เฟิง
เซียงหยงซานที่อยู่ข้างๆหัวเราะอีกครั้ง “ถ้านายยังจะซักไซ้อย่างใจเย็นอยู่แบบนี้ ฉันเกรงว่าอีกแปดชั่วอายุคนนายก็ยังไม่ได้คำตอบ!”
“ถ้าเหล่าเซียงว่าอย่างนั้น ฉันก็คงไม่มีทางเลือกอื่น ในเมื่อไม้อ่อนใช้ไม่ได้ผล ก็คงต้องป้อนไม้แข็งได้อย่างเดียวเท่านั้นแล้วล่ะ!” จี้เฟิงส่ายหัว และทันใดนั้นเขาก็ใช้นิ้วเคาะไปเบาๆที่แขนของมนุษย์ดัดแปลง
“อั่ก—!”
แม้จะกัดฟันแน่น แต่มนุษย์ดัดแปลงก็ร้องออกมาทันที เขารีบหดแขนหนีเหมือนกับถูกไฟฟ้าช็อตจากนั้นก็จ้องมองไปที่จี้เฟิงด้วยความโกรธและหวาดกลัว สายตาของเขาแทบอยากจะกินจี้เฟิงเสียเดี๋ยวนี้!
“เพี๊ยะ—!” จี้เฟิงตบมนุษย์ดัดแปลงอีกครั้ง
“อ๊ากกก—!” คราวนี้มนุษย์ดัดแปลงร้องลั่น เขาไม่สามารถกัดฟันทนได้อีกต่อไป ร่างกายของเขาสั่น
“ยังไม่บอกฉันอีกเหรอ?” จี้เฟิงยิ้มเย็น พร้อมกับใช้มือชี้ไปที่มนุษย์ดัดแปลง เขาชี้ขึ้นและลงหลายสิบครั้งติดต่อกัน
การกระทำของจี้เฟิงทำให้มนุษย์ดัดแปลงตกอยู่ในสถานการณ์ที่ย่ำแย่ที่สุด เขาเหมือนถูกทรมานอย่างโหดร้าย ร่างกายของเขาสั่นอย่างต่อเนื่อง ดวงตาแทบจะถลนออกมา ฟันขบกันแน่นจนแทบจะหัก พฤติกรรมแค่นี้ก็เพียงพอที่จะแสดงให้เห็นแล้วว่าจี้เฟิงทำให้เขาเจ็บปวดทรมานมากแค่ไหน
เวลานี้เซียงหยงซานที่ยืนอยู่ข้างๆมีใบหน้าที่เปลี่ยนไป เหมือนเขาจะสังเกตเห็นอะไรบางอย่างแล้ว
จี้เฟิงเพียงแค่แตะไปที่มนุษย์ดัดแปลงสองสามครั้ง ดูเหมือนว่าเขาแทบจะไม่ได้ใช้แรงอะไรมากมายเลยด้วยซ้ำ แต่ทำไมมนุษย์ดัดแปลงถึงได้แสดงอาการเจ็บปวดทรมานขนาดนั้น?
‘หรือว่านี่จะเป็นวิธีจัดการกับมนุษย์ดัดแปลงอย่างที่จี้เฟิงบอกก่อนหน้านี้? เขาพบจุดอ่อนของมันจริงๆ?!’
หัวใจของเซียงหยงซานเต้นเร็วขึ้นด้วยความตื่นเต้น แม้จะมีคนตกอยู่ในความทุกข์ทรมานอยู่ตรงหน้า แต่นั่นคือศัตรู ความทรมานของศัตรูและการค้นพบจุดอ่อนของอีกฝ่าย มันทำให้เขามีความสุขอย่างยิ่ง!
ชายผู้นี้ค้นพบวิธีที่จะจัดการกับมนุษย์ดัดแปลง อาวุธร้ายแรงของศัตรูที่มีความสามารถทางการต่อสู้โดยเฉพาะ แต่เราค้นพบวิธีที่จะกำจัดมันแล้ว!
นี่มันเป็นของขวัญชิ้นใหญ่จริงๆ!
ในที่สุดเซียงหยงซานก็เข้าใจ เหตุผลที่จี้เฟิงต้องการพาตัวมนุษย์ดัดแปลงมาสอบปากคำทั้งๆที่รู้ว่าสถานะผู้ต้องสงสัยของแมงมุมขาวยังไม่ได้รับการตรวจสอบ เป็นเพราะเขาต้องการสาธิตวิธีจัดการกับมนุษย์ดัดแปลงให้เขาเห็น และข้อเท็จจริงก็ได้พิสูจน์แล้วว่ามนุษย์ดัดแปลงกลัววิธีการนี้จริงๆ
แต่...
เซียงหยงซานยังคงมีเรื่องที่ไม่เข้าใจ
เขาไม่เข้าใจว่าทำไมการใช้นิ้วชี้ไปชี้มาของจี้เฟิงถึงได้ทำให้มนุษย์ดัดแปลงหวาดกลัวและทุกข์ทรมานขนาดนั้น?
“คุณเห็นมันรึยัง?” จี้เฟิงหันหน้าไปมองเซียงหยงซานและพูดด้วยรอยยิ้ม “ของที่ฉันให้คุณ มันมีค่าพอให้คุณสนใจมันรึเปล่า?”
“ไอ้หนู!” เซียงหยงซานรู้สึกตื่นเต้นยินดีมาก “ไม่ใช่แค่สนใจเท่านั้นนะ แต่นี่เป็นของขวัญที่สุดยอดสุดๆ เพราะต่อให้มีเงินมากมายแค่ไหนก็ซื้อไม่ได้! จี้เฟิง น้องชาย! คราวนี้นายทำผลงานได้ดีมากจริงๆ!”
“ค่อยว่ากันทีหลังเรื่องผลงาน ตอนนี้ฉันอยากจะถามข้อมูลจากผู้ชายคนนี้!” จี้เฟิงยิ้มเล็กน้อย
ในที่สุดก็พบวิธีที่จะจัดการกับมนุษย์ดัดแปลงได้ มันทำให้จี้เฟิงมีความสุขมาก เมื่อก่อน ในตอนที่จี้เฟิงต่อสู้กับมนุษย์ดัดแปลง เขาไม่เคยใส่ใจกับรายละเอียดเหล่านี้ ในตอนนั้นสิ่งที่เขาต้องการคือการเอาชนะมนุษย์ดัดแปลง ดังนั้นเมื่อเขาได้ยินเสียงกรีดร้องของมนุษย์ดัดแปลงเขาจึงคิดว่าเป็นเพราะการโจมตีที่รุนแรงของเขาเท่านั้น
แต่ครั้งนี้ ถ้าไม่ใช่เพราะเซียงหยงซานเล่าอย่างละเอียดว่าพวกเขาต่อสู้อย่างไรกับมนุษย์ดัดแปลง จี้เฟิงก็คงไม่ทันคิดถึงเรื่องนี้เช่นกัน และจะไม่มีทางรู้เลยว่าสิ่งที่ก่อให้เกิดอันตรายมนุษย์ดัดแปลงเหล่านี้คืออะไร!
แน่นอนว่าสำหรับเรื่องนี้ จี้เฟิงจะต้องตรวจสอบให้แน่ใจอีกครั้ง
แต่ตอนนี้จี้เฟิงต้องการที่จะสอบถามข้อมูลบางอย่างจากมนุษย์ดัดแปลงคนนี้
“เอาล่ะ! ตอนนี้แกยินดีที่จะเปิดปากตอบฉันมาได้หรือยัง?” จี้เฟิงถามด้วยรอยยิ้ม
มนุษย์ดัดแปลงกำลังหายใจหอบ ร่างกายของเขาสั่นไปทั้งตัว ดูเหมือนว่าเขาจะเจ็บปวดทรมานมาก แต่ดวงตาของเขายังคงเต็มไปด้วยความขุ่นเคืองเหมือนในตอนแรก
และหลังจากที่เขาหอบหายใจอยู่ครู่หนึ่ง เขาก็กัดฟันและพูดด้วยความยากลำบาก “แก... อย่าลำพองใจให้มันมากนัก เดี๋ยวได้มีคนมาตามเก็บแกแน่!”
“นั่นไม่ใช่ปัญหาที่แกต้องกังวล”
จี้เฟิงยิ้มอย่างเหี้ยมเกรียม “จะมีคนอื่นมากำจัดฉันได้หรือไม่ฉันไม่รู้ แต่ที่แน่ๆคือคนอื่นที่ว่านั่นมาช่วยอะไรแกไม่ได้แน่นอน! ดังนั้น ตอนนี้! เวลานี้! สิ่งที่แกควรทำคือตอบคำถามฉัน อย่างน้อยก็จะได้ตายแบบสบายๆ!”
“......” มนุษย์ดัดแปลงยังคงไม่พูดและเอาแต่กัดฟันแน่น
“เฮ้อ.. ถ้าอย่างนั้นก็อย่าหาว่าฉันใจร้ายเลยก็แล้วกันนะ!” จี้เฟิงส่ายหัวอย่างจนปัญญา จากนั้นก็ยิ้มและถามอีกครั้งว่า “ว่าแต่นายเคยได้ยินเกี่ยวกับพิษต่อระบบประสาทบ้างหรือเปล่า?”
กึก—!
จู่ๆมนุษย์ดัดแปลงก็นิ่งไป ดวงตาของเขาเบิกกว้าง ใบหน้าเต็มไปด้วยความหวาดกลัว เขารีบหลับตาลงอย่างรวดเร็วเพื่อปิดบังความหวาดกลัวนั้น
เมื่อเห็นปฏิกิริยาของมนุษย์ดัดแปลง หัวใจของจี้เฟิงก็เต้นไม่เป็นจังหวะ ผู้ชายคนนี้เคยได้ยินเรื่องพิษที่ส่งผลต่อระบบประสาทจริงๆ ซึ่งหมายความว่าต้องมีสิ่งนี้ในองค์กรหวางฉาว!
มีอะไรที่คนในหวางฉาวทำไม่ได้อีกไหม?
จี้เฟิงอดไม่ได้ที่จะรู้สึกกังวลใจเล็กน้อยเมื่อพิจารณาถึงเบาะแสต่างๆ ตลอดเวลาที่ผ่านมา ความแข็งแกร่งของหวางฉาวที่เขาได้สัมผัสมันแข็งแกร่งมากจริงๆ และแม้แต่เทคโนโลยีของพวกเขาในหลายๆด้านก็เป็นสิ่งที่เหนือจินตนาการของหลายๆประเทศ
มันทำให้เขานึกถึงเรื่องที่คนในหวางฉาวกำลังมองหาอะไรบางอย่างในเจียงโจว เป็นไปได้ไหมว่าพวกเขามีโปรแกรมของปัญญาประดิษฐ์จริงๆ?
หากเป็นเช่นนี้ องค์กรหวางฉาวก็รับมือยากกว่าที่คิด!
“ดูเหมือนว่าแกจะเคยได้ยินเรื่องนี้สินะ...” จี้เฟิงพูดเบาๆ “ถ้าอย่างนั้นก็เลือกมาว่าจะตอบเองอย่างเชื่อฟังหรือรอให้ฉันฉีดพิษต่อระบบประสาทให้กับแกก่อน!”
....จบบทที่ 1021~
