1003 - ชบาเซียน 

1003 - ชบาเซียน

“จักรพรรดิโบราณทั้งหมดมาชุมนุมกันที่นี่ด้วยเหตุผลบางอย่าง …”

เย่ฟ่านเสียสติไปชั่วขณะ ปรากฎว่าจักรพรรดิโบราณมากมายอาจมาจากทุ่งดวงดาวที่แตกต่างกัน

พวกเขามองหาอะไรที่นี่? ในท้ายที่สุด บางคนเสียชีวิต และบางคนหายสาบสูญ สุดท้ายแล้วพวกเขาบรรลุเป้าหมายหรือไม่?

นี่เป็นเรื่องลึกลับที่น่าตกใจ ต้องมีอะไรผิดปกติในทุ่งดวงดาวโบราณจื่อเว่ยที่แม้แต่จักรพรรดิโบราณยังสนใจ

“ความเป็นอมตะที่แท้จริง!”

ในที่สุดเย่ฟ่านก็พ่นคำสองคำนี้ออกมา สำหรับตัวตนระดับจักรพรรดิโบราณแม้ว่าพวกเขาจะได้ชื่อว่าเป็นสิ่งมีชีวิตอมตะแต่พวกเขาก็มีอายุเพียงไม่กี่หมื่นปีเท่านั้น

จากนั้น เขานึกถึงถนนโบราณแห่งดวงดาวบนท้องฟ้า และนิ่งเงียบโดยไม่สามารถพูดอะไรได้

ในคฤหาสน์ถ้ำที่ทรุดโทรมหลี่เทียนและเอี๋ยนอี้ซีมองหน้ากันเล็กน้อย สุดท้ายพวกเขาดึงเตาโบราณที่ถูกฝังด้วยขี้เถ้ากำยานออกมา

มันดูเหมือนว่าวัตถุที่เสียหายจนไม่สามารถกู้คืนได้ มีร่องรอยของบาดแผลมากมายถูกสลักไว้บนเตาตัวนี้

“นี่คือสมบัติของจักรพรรดิผู้ยิ่งใหญ่อมตะนิรันดร์กาล…”

เย่ฟ่านฝึกฝนทักษะจักรวาลนิรันดรในอาณาจักรลับสี่ขั้ว และตอนนี้หลังจากที่เขาสัมผัสมันเพียงเล็กน้อย แสงที่สว่างจ้าก็ถูกปลดปล่อยออกมาจากเตาหลอมเซียนทันที

“เจ้า…” เอี๋ยนอี้ซีและหลี่เทียนต่างก็ตกใจ

“ข้าบังเอิญได้เรียนรู้คัมภีร์จักรวาลนิรันดร์มา” เย่ฟ่านกล่าว

“นี่คือความลับอันยิ่งใหญ่ของเรา หากเจ้ายินยอมร่วมมือกันเท่านั้นเราจึงจะปล่อยให้เจ้ารอดชีวิตไปจากที่นี่ได้!”

หลี่เทียนเต็มไปด้วยความมั่นใจ นี่คืออาวุธที่เกือบจะเป็นอาวุธเต๋าสุดขั้วซึ่งถูกสร้างขึ้นมาโดยมือของจักรพรรดิเหิงอวี่ และตอนนี้พวกเขาก็แทบจะควบคุมมันได้อย่างสมบูรณ์แล้ว

เป็นเวลาครึ่งเดือนที่ลู่โจวเกิดความไม่มั่นคงอย่างมาก ก่อนหน้านี้มีเหตุการณ์การต่อสู้ระหว่างผู้ยิ่งใหญ่มากมายเกิดขึ้น และหลังจากนั้นไม่นานก็มีข่าวเรื่องต้นชบาเซียนหลุดรอดออกมา ซึ่งทำให้ทุกคนเกิดความตื่นเต้นเป็นอย่างมาก

เผ่าอีกาทองเกือบทั้งหมดออกทะเลเพื่อค้นหาต้นไม้ศักดิ์สิทธิ์โบราณนี้ นั่นเป็นเหตุผลให้พวกเขาไม่มีเวลาเย่ฟ่าน

“ไม่แปลกใจเลย ข้าฆ่าองค์ชายเก้าแห่งอีกาทองแต่พวกเขากลับดูเหมือนจะไม่สนใจเรื่องนี้แม้แต่น้อย”

เย่ฟ่าน หลี่เทียน และเอี๋ยนอี้ซี เดินเข้าไปในลู่โจวและได้ยินข่าวลือมากมาย ในตอนนี้ไม่ทราบว่ามียอดฝีมือเท่าไหร่หลั่งไหลไปที่ทะเลเหนือ

“บุตรแห่งไท่หยินไปแล้ว แม่เฒ่าเทียนเหยาไปแล้ว อี้ชิงอู่ไปแล้ว และเผ่าอีกาทองก็ไปแล้ว ด้วยเตาหลอมเซียนในมือของเราการจะแย่งต้นชบาเซียนจากมือของพวกเขาก็ใช่ว่าจะเป็นไปไม่ได้” หลี่เทียนกล่าว

ทะเลเหนือเป็นพื้นที่กว้างใหญ่ที่เต็มไปด้วยความมืดมิด หมอกสีดำไหลเป็นระลอกขึ้นที่กว้างใหญ่และงดงาม

ตามบันทึกของทุ่งดวงดาวโบราณจื่อเว่ยต้นชบาเซียน เกิดที่ถังกู่ในทะเลตะวันออกมันหายไปหลายพันปีและไม่มีใครทราบได้ว่ามันมาปรากฏที่ทะเลเหนือได้อย่างไร

ตอนนี้เผ่าอีกาทองได้ขุดข้อมูลนี้มาจากซากปรักหักพังโบราณ และได้เรียนรู้ว่าต้นไม้อมตะนี้ยังคงดำรงอยู่ในโลก ซึ่งเติบโตในทะเลเหนือ

มหาสมุทรนั้นไร้ขอบเขต และคลื่นสีดำก็ม้วนขึ้นไปบนท้องฟ้า เขย่าเมฆทั้งหมดให้กลายเป็นพายุที่บ้าคลั่ง

เย่ฟ่านและคนอื่นๆ เข้าสู่ทะเลเหนือ และรู้สึกตื่นเต้นกับฉากที่เห็นนี้เป็นอย่างมาก

เย่ฟ่านได้เข้าสู่สวรรค์ชั้นที่สองของเซียนเทียมเมื่อไม่นานมานี้ และด้วยพลังของแปดต้องห้าม เขาสามารถต่อสู้กับปรมาจารย์ศักดิ์สิทธิ์ระดับสูงสุดได้โดยไม่เป็นรอง

อย่างไรก็ตามสิ่งนี้ก็ขึ้นอยู่กับว่าฝ่ายตรงข้ามแข็งแกร่งมากเพียงใด ตัวอย่างเช่นแม่เฒ่าเทียนเหยา เย่ฟ่านเชื่อมั่นว่าเขารับมือฝ่ายตรงข้ามได้ แต่หากจะเอาชนะนั้นไม่มีโอกาสแม้แต่น้อย

“ตอนนี้เตาหลอมเซียนอยู่ในมือแล้ว แม้ว่าเทพเซียนในกงล้อสมบัติแปดสมบัติจะออกมาพร้อมกันพวกมันก็ต้องถูกทำลายอย่างง่ายดาย!” หลี่เทียนเต็มไปด้วยความมั่นใจ

พวกเขาออกทะเลมาเก้าวันแล้ว ในระหว่างนี้พวกเขาได้ลงมือต่อสู้กับยอดฝีมือมากมายนับไม่ถ้วน และสังหารผู้คนทั้งหมดที่คิดจะขวางทาง

ทันใดนั้น มีเสียงดนตรีแห่งสวรรค์ดังขึ้นตรงหน้า และแสงสีทองก็พุ่งขึ้นไปบนท้องฟ้า สะท้อนให้เห็นพื้นที่ทะเลทั้งหมดเป็นสีทอง

“เป็นความศักดิ์สิทธิ์ที่เกิดขึ้นจากต้นไม้เซียนหรือไม่” เย่ฟ่านและคนอื่นๆ รีบวิ่งไปในทิศทางนั้น

พื้นที่ทะเลแห่งนี้ถูกย้อมไปด้วยเลือด ร่างจำนวนมากกำลังต่อสู้กัน อีกาสีทองหลายสิบตัวแหวเป็นเหมือนสายรุ้งศักดิ์สิทธิ์ที่ฟาดฟันเข้าหาศัตรูอย่างบ้าคลั่ง

ในขณะนี้พวกเขาเห็นเกาะขนาดใหญ่ตั้งอยู่กลางทะเล มีต้นไม้สีทองเล็กๆ ตั้งเด่นเป็นสง่าอยู่กลางเกาะ สีของมันงดงามอย่างไม่มีสิ่งใดเทียบได้

“ต้นชบา นี่คือเบาะแสสำคัญ!” ผู้คนอุทาน

“ก๊วก ก๊วก... เด็กๆ หนูเอ๋ยเจ้ามาแล้วหรือ!”

แม่เฒ่าเทียนเหยาลงมาจากท้องฟ้า และทันใดนั้นนางกับยอดฝีมือระดับปรมาจารย์ศักดิ์สิทธิ์สองคนก็ปิดล้อมพวกเขาจากทุกทิศทาง

“นางเฒ่าไม่รู้จักตาย!” หลี่เทียนกัดฟัน

ในเวลาเดียวกัน สมาชิกหลายคนของเผ่าอีกาทองก็จ้องมองไปที่เย่ฟ่านด้วยความเกลียดชัง

อีกาสีทองชราที่ยืนอยู่กับแม่เฒ่าเทียนเหยาจ้องมองเย่ฟ่านอย่างเย็นชาและเดินเข้าหาเขาอย่างช้าๆ

“บรรพชนสี่นี่คือชายแซ่เย่ ท่านต้องฆ่าเขาเพื่อล้างแค้นให้องค์ชายเก้า” ถัดจากเขามีอีกาทองแก่ชราตัวหนึ่งคร่ำครวญ

“ข้าจะลงมือเอง ข้าต้องการเลือดเนื้อของเขา”

แม่เฒ่าเทียนเหยากล่าว ก่อนที่บรรพชนสี่ของเผ่าอีกาทองจะก้าวไปข้างหน้าร่างของนางก็พุ่งเข้าหาเย่ฟ่านแล้ว

นางคือร่างศักดิ์สิทธิ์อสูรสวรรค์ แม้ว่าบรรพชนของเผ่าอีกาทองจะเกิดความไม่พอใจเล็กน้อยแต่เขาก็ไม่คิดจะสร้างความขัดแย้งกับฝ่ายตรงข้ามโดยปราศจากความจำเป็น

“ไสหัวไปให้หมด”

แม่เฒ่าเทียนเหยาขู่ทุกคน นี่คือร่างจริงของนาง และไม่มีใครกล้ามองนางตรงๆได้

“ถูกต้อง ได้เวลาจัดการสถานที่แล้ว” เอี๋ยนอี้ซีเย้ยหยันเช่นกัน

“ยายคิดถึงเจ้ามาก มานี่สิหลานรัก!”

แม่เฒ่าเทียนเหยายิ้มอย่างน่ากลัว ราวกับผีเฒ่าอายุหนึ่งหมื่นปีกำลังร้องไห้

“ให้ข้าเป็นคนสังหารนางเฒ่านี้เอง”

เย่ฟ่านกล่าวพร้อมกับถือเตาโบราณขนาดเท่ากำปั้นไว้ในฝ่ามือ

“ข้าได้กลิ่นเลือดของร่างศักดิ์สิทธิ์…” แม่เฒ่าเทียนเหยาทำหน้าบึ้ง

“บุตรแห่งไท่หยินอยู่ที่นี่และอี้ชิงอู่ก็อยู่ที่นั่นด้วย ครั้งนี้ข้าจะปล่อยพวกเขาไปไม่ได้” หลี่เทียนหัวเราะด้วยความปลื้มปิติ

“สังหารนางเฒ่านี้ก่อน”

เย่ฟ่านเรียกใช้คัมภีร์จักรวาลนิรันดร์และสังเวยพลังปราณเข้าสู่เตาหลอมเซียนทันที!

ปัง!

“อา…”

แม่เฒ่าเทียนเหยาตะโกนด้วยความหวาดกลัว แต่ระยะทางนั้นใกล้เกินไป เมื่อพลังปะทุออกมาจากเตาหลอมเซียนนางไม่มีทางหลีกเลี่ยงการโจมตีครั้งนี้ได้!

เตาทองแดงขนาดเท่ากำปั้น เป็นเพียงวัตถุขนาดเล็ก อย่างไรก็ตามพลังศักดิ์สิทธิ์ที่ระเบิดออกมานั้นได้ทำให้ร่างกายของแม่เท่าเทียนเหยาแตกร้าว

เขาผลักมันอย่างไม่ตั้งใจและแม่เฒ่าเทียนเหยาก็กรีดร้องโหยหวน ร่างของนางเป็นเหมือนใยแมงมุมที่มีรอยแตกกระจายไปทุกที่

“อา…”

ยายเทียนเหยาคร่ำครวญ เลือดของอสูรสวรรค์กระจายไปทั่วฟ้า แม้แต่กระดูกของนางก็ยังถูกบดละเอียด

“อาวุธเต๋าสุดขั้ว?” นี่คือความหวาดกลัวและคำถามในใจของทุกคน

แม่เฒ่าเทียนเหยาคือร่างศักดิ์สิทธิ์อสูรสวรรค์ที่แข็งแกร่งที่สุดเท่าที่โลกเคยมีมา ร่างกายของนางแข็งแกร่งไม่แตกต่างจากสมบัติศักดิ์สิทธิ์อยู่ระดับสูงสุด

อย่างไรก็ตามเมื่อเผชิญกับการควบคุมของเตาใบเล็กๆ ร่างของนางก็ได้รับผลกระทบอย่างหนักและมีท่าทีว่าจะถูกฝ่ายตรงข้ามฆ่าโดยไม่อาจดิ้นรนหลบหนีได้

“บูม”

พลังแห่งความเป็นอมตะท่วมท้นไปทั่วท้องฟ้า แม้ว่าเตาหลอมเซียนขนาดเท่ากำปั้นจะประณีตและงดงาม แต่พลังของมันได้กวาดไปทั่วทะเลเหนือและทำให้สีหน้าของทุกคนบิดเบี้ยวด้วยความหวาดกลัว

“นี่คือ... อาวุธศักดิ์สิทธิ์ขั้นสูงสุด!”

หลายคนตะโกนน้ำเสียงสั่นสะท้าน แน่นอนว่าพลังนี้ไม่ใช่อำนาจของอาวุธเต๋าสุดขั้ว แต่มันเป็นอาวุธศักดิ์สิทธิ์ที่แข็งแกร่งที่สุดในโลกอย่างแน่นอน