บทที่ 4 เข้าใจเจตจำนงดาบและทำภารกิจบ่มเพาะสำเร็จ!
ศาลาเฉาถัง.
หลู่ชางเฉิง ชี้ไปที่บ้านไม้ไผ่อย่างไม่ตั้งใจและพูดว่า "เลือกบ้านตามต้องการ"
เย่ ชิวไป่ พยักหน้าและหลังจากเลือกได้แล้ว เขาก็มาหา หลู่ชางเฉิง
เขาเห็น หลู่ชางเฉิง นั่งอยู่บนเก้าอี้เอนหลังและโบกมือให้เขา
ดาบและยาปรากฏขึ้นต่อหน้า เย่ ชิวไป่
"เจ้ากราบข้าเป็นอาจารย์ และข้าไม่มีอะไรดีจะมอบให้เจ้า ดังนั้นข้าจะมอบดาบชิงหยุน นี้ให้เจ้า และส่งต่อตำราฝึกฝน"
เย่ ชิวไป่ ตกใจเมื่อเห็นดาบชิงหยุน
ดาบ เทียบนภา ถูกซ่อนอยู่ในฝักดาบ และมันถูกล้อมรอบด้วยรังสีของดาบที่เฉียบคมและคลุมเครืออยู่ตลอดเวลา
แค่ถืออยู่ในมือ ก็รู้สึกได้ถึงเจตจำนง และการบ่มเพาะกระเตื้องขึ้นเล็กน้อย !
นี่! มันคือสิ่งที่มีอยู่ในโลกนี้หรือ?
ถ้าชักดาบออกมา มันจะเป็นยังไง?
เมื่อนึกถึงสิ่งนี้ เย่ ชิวไป่ต้องการชักดาบออกมา
“ข้าแนะนำว่าอย่าดึงมันออกมา เพราะตอนนี้เจ้ายังทนเจตจำนงของดาบนี้ไม่ได้”
เมื่อได้ยินเช่นนี้ เย่ ชิวไป่ ก็ล้มเลิกความคิดของเขา
“ท่านอาจารย์ สิ่งนี้ล้ำค่าเกินไป ข้ารับไม่ได้”
เย่ ชิวไป่ ยื่นดาบออกมาด้วยใบหน้าที่จริงจัง
หลู่ชางเฉิง ชำเลืองมอง เย่ ชิวไป่ และพูดว่า "ในเมื่อข้าให้เจ้าแล้ว ข้าก็จะไม่เอาคืน นอกจากนี้ยังมีเม็ดยาศักดิ์สิทธิ์ที่สามารถแก้ปัญหาทางร่างกายของเจ้าได้"
หลังจากพูดจบ หลู่ชางเฉิง ก็ยื่นนิ้วออกมาและแตะที่คิ้วของ เย่ ชิวไป่
ข้อมูลเกี่ยวกับตำราการบ่มเพาะพุ่งผ่านเข้าไปในจิตใจของ เย่ ชิวไป่
ตำราดาบไท่จู!
ดาบเปลี่ยนตันเถียน ดาบสร้างเส้นลมปราณ
บรรลุร่างสุดยอดดาบ
ความลึกลับในนั้นอาจกล่าวได้ว่าในชีวิตของ เย่ ชิวไป่ ไม่เคยพบมาก่อน
ไม่ว่าจะเป็นทักษะในตระกูลหรือสิ่งที่เขาเห็นเมื่อออกไปฝึกฝน มันเทียบไม่ได้แม้หนึ่งในหมื่นของตำราดาบนี้
หัวใจของ เย่ ชิวไป่ เต็มไปด้วยความสับสนวุ่นวาย และเขาพยักหน้าทันทีโดยไม่หลบเลี่ยงอีกต่อไป โยนเม็ดยาสร้างชะตาเข้าปาก นั่งไขว่ห้าง และทำความเข้าใจกับทักษะ!
เมื่อเห็นสิ่งนี้ หลู่ชางเฉิงพยักหน้าและเดินเข้าไปในบ้านไม้
“ระบบ หน้าที่บ่มเพาะศิษย์คืออะไร?”
【เริ่มงานบ่มเพาะพลัง ภายในสามวัน ให้เย่ ชิวไป่รู้สึกถึงเจตจำนงของดาบ อย่างน้อยก็ฝึกฝนจนถึงขั้นแก่นทองคำ(จินตัน) แล้วโฮสต์จะได้รับรางวัลตามระดับความสำเร็จ】
เจตจำนงของดาบ?
แม้ว่าสิ่งนี้จะไม่มีประโยชน์อะไรสำหรับเขา เพราะเขามีระบบ ช่วยแต่สำหรับมือใหม่อย่าง เย่ ชิวไป่ เขาจะตระหนักถึงเจตจำนงของดาบได้อย่างไรภายในสามวัน
ถึงขั้นแก่นทองคำในเวลาสามวัน! ให้ เย่ ชิวไป่ ผู้เริ่มต้นจากศูนย์ฟื้นคืนสู่ขั้นแก่นทองคำ ...
ให้ตายเถอะ เจ้ากำลังทำให้ข้าลำบากอยู่หรือเปล่า?
ถึงภารกิจมันจะยาก แต่หลู่ชางเฉิงจะยอมแพ้เร็วขนาดนี้ได้อย่างไร?
เมื่อนึกถึงสิ่งนี้ เขาเริ่มกำหนดวิธีการฝึกฝนระดับนรก
เจตจำนงของดาบขึ้นอยู่กับความเข้าใจ
ขั้นพลัง?
ปู่จะยัดเขาด้วยยา!
หลังจากพูดจบ หลู่ชางเฉิงก็หยิบเตาปรุงยาออกมา และด้วยการขยับมือ ไฟสำหรับปรุงยาก็ถูกสร้างขึ้น
สมุนไพรต่างๆถูกโยนลงไป...
สามวันผ่านไปอย่างรวดเร็ว
เย่ ชิวไป่ ซึ่งนั่งสมาธิอยู่ด้านนอก ทันใดนั้นก็ลืมตาขึ้น และกระแสพลังวิญญาณปรากฏขึ้นทั่วร่างกายของเขา โดยยึดเย่ ชิวไป่เป็นศูนย์กลาง เขาสูดพลังวิญญาณเข้าอย่างต่อเนื่อง!
หลู่ชางเฉิงก็เดินออกจากศาลาเฉาถังพอดี สะบัดนิ้วของเขา และขวนธงหลายธงก็ปลิวออกไปทุกทิศทุกทาง และรูปขบวนก็ล้อมรอบศาลาเฉาถังทั้งหมดทันที!
"ปลุกค่ายกล"
ขณะเดียวกัน พลังวิญญาณโดยรอบหลั่งไหลเข้ามาในศาลาเฉาถังอย่างเมามัน
วังวนพลังวิญญาณของ เย่ ชิวไป่ ค่อยๆแข็งแกร่งมากขึ้น
ขั้นการบ่มเพาะเพิ่มขึ้นอย่างต่อเนื่องในขณะนี้!
พลังปราณระดับสาม!
ระดับหก!
ระดับเก้า!
ช่วงสร้างรากฐาน!
และกระแสพลังนี้ยังไม่ยอมหยุด หลังจากอยู่ในขั้นสร้างรากฐานตอนต้น มันก็ไม่หยุดจนกว่าจะถึงจุดสูงสุดของขั้นสร้างรากฐาน!
อีกเพียงก้าวเดียว ก็จะสามารถเข้าขั้นแก่นทองคำได้แล้ว!
เย่ ชิวไป่ลืมตาขึ้น หยิบกิ่งไม้ขึ้นมาและปลดปล่อยทักษะดาบออกมาทีละกระบวนท่า
มันคือทักษะดาบใน ตำราดาบไท่จู!
หลังจากที่ เย่ ชิวไป่ หยุด เขาก็รู้สึกได้ว่าพรสวรรค์และความแข็งแกร่งของเขานั้นไกลเกินกว่าเมื่อก่อนมาก
อาจกล่าวได้ว่า หลู่ชางเฉิง ได้ให้ชีวิตใหม่แก่เขา
วางกิ่งไม้ลง เย่ ชิวไป่ คุกเข่าลงบนพื้นด้วยเข่าอย่างหนักแน่น และพูดกับ หลู่ชางเฉิง อย่างเคารพอย่างสูงสุด:
"หลังจากที่ข้าแก้แค้นแล้ว ชิวไป่จะยอมเป็นม้าเป็นลารับใช้ท่านอาจารย์!"
หลู่ชางเฉิง ยื่นมือออกไปจับ เย่ ชิวไป่ ลุกขึ้น
"เอาล่ะ เจ้าสามารถฝึกฝนต่อไปได้ นี่คือยาศักดิ์สิทธิ์บางส่วน พยายามทะลวงผ่านขั้นแก่นทองคำในสองวันนี้ และเข้าใจเจตจำนงของดาบ"
เมื่อมองไปที่ยาในมือของ หลู่ชางเฉิง เย่ ชิวไป่ ก็ตกใจอีกครั้ง
เม็ดยาโลหิตหยางบริสุทธิ์, ยาสงบจิต, ยารวมพลังหยวน
เม็ดยาศักดิ์สิทธิ์ทั้งสามชนิดนี้ล้วนแต่เป็นเม็ดยาที่หาได้ยากในภูมิภาคแดนใต้ทั้งสิ้น
นักปรุงยาที่สามารถปรับแต่งยาศักดิ์สิทธิ์ทั้งสามชนิดนี้ได้นับได้ด้วยมือข้างเดียว
เรียกได้ว่าพบเจอแต่มิอาจตามหา
“ท่านอาจารย์ นี่มัน….ล้ำค่าเกินไป!”
หลู่ชางเฉิง โยนยาศักดิ์สิทธิ์ทั้งสามอย่างลวก ๆ ไปที่ เย่ ชิวไป่ "มีอะไรล้ำค่า? มันก็แค่ถั่ว ข้าโบกมือทีเดียวก็ได้แล้ว"
โบกมือเดียว…
เมื่อไหร่ที่ยาศักดิ์สิทธิ์นี่มีค่าจะเท่ากับถั่ว...
อ
ย่างไรก็ตาม เมื่อนึกถึงคำขอที่หลู่ชางเฉิงบอกก่อนหน้านี้ เขาก็อดไม่ได้ที่จะยิ้มพราย
ขั้นแก่นทองคำในสองวัน ไม่ยาก!
แต่เจตจำนงของดาบไม่ได้หมายความว่ามันจะง่าย
บางคนหลังจากฝึกฝนมาทั้งชีวิตแล้ว ก็ยังไม่สามารถรับรู้เจตจำนงของดาบได้
แต่มันก็ไร้ประโยชน์ที่จะคิดเกี่ยวกับเรื่องนี้ เย่ ชิวไป่ หลับสายตาและฝึกฝนต่อไป
หลังจากกินยาเหล่านั้น ความแข็งแกร่งของเขาก็เริ่มเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็วในขณะนี้
ในเวลาเดียวกัน เส้นแสงของเจตจำนงดาบเริ่มหมุนวนรอบตัวเขา
ในร่างกายยังมีเสียงคำรามของดาบ!
บนหน้าผา มีต้นหลิวเฝ้าดูฉากนี้ และกิ่งหลิวกำลังส่งเสียงกรอบแกรบ
"เด็กคนนี้มีพรสวรรค์ที่ดี... มีเพียง ร่างดาบฮุ่นหยวน เท่านั้นที่สามารถฝึกคัมภรี์ไท่จูได้"
บนกิ่งไม้ข้างๆ นกที่มีปีกสีแดงเพลิงเฝ้าดูฉากนี้ด้วยสายตาที่หยิ่งเล็กน้อย
วันต่อมา
เย่ ชิวไป่ นั่งอยู่บนก้อนหิน
จู่ๆ ลมหายใจก็พรูออกมา
ร่างกายทั่วร่างของ เย่ ชิวไป่ ก็ส่งเสียงคำราม
ไม่นานนักก็เขากลั้นลมหายใจ
ขั้นแก่นทองคำ!
เย่ ชิวไป่ยืนขึ้น
แม้ว่าตอนนี้เขาจะมาถึงขั้นแก่นทองคำแล้ว แต่เขาจะเข้าใจแนวคิดอย่างเจตจำนงดาบได้อย่างไร?
เมื่อสายตาทั้งสองข้างส่ายไปมา สายตาของเขาก็จับจ้องไปที่ม้วนภาพบนโต๊ะไม้ และเขาก็อดไม่ได้ที่จะเดินเข้าไปดูด้วยความอยากรู้อยากเห็น
มันคือภาพนางฟ้าร่ายรำดาบ
เย่ ชิวไป่ ยืนอยู่หน้าม้วนหนังสือนั้น เขายืนอยู่ที่นั่นตลอดทั้งคืน
คืนนี้ เย่ ชิวไป่ ถูกล้อมรอบด้วยเจตจำนงดาบ
เจตจำนงของดาบแข็งแกร่งขึ้นเรื่อย ๆ และแม้แต่ดาบชิงหยุน ในมือของเขาก็เริ่มแสดงแสงดาบจาง ๆ
หลู่ชางเฉิง เดินออกจากศาลาเฉาถัง ยืดเส้นยืดสาย และเห็นฉากนี้
โอ้?
เจ้าเข้าถึงเจตจำนงของดาบแล้วหรือยัง?
หลู่ชางเฉิง อดไม่ได้ที่จะพยักหน้าและพูดว่า: "อานสีเงินส่องแสงบนม้าขาว พร่างพราวดั่งดาวตก"
เย่ ชิวไป่ ดูเหมือนจะได้ยินมัน และเจตจำนงของดาบก็เริ่มหอนในพื้นที่นี้!
"สังหารคนในสิบย่างก้าว มิมีผู้ใดหาญเข้าในพันลี้ สะบัดอาภรณ์เมื่อเสร็จกิจ ความสำเร็จและชื่อเสียงไร้ผู้ใดพบ"
เมื่อเสียงแผ่วลง
ทันใดนั้น เย่ ชิวไป่ ก็ลืมตาขึ้น และดาบชิงหยุน ในมือของเขาก็เปล่งประกายยิ่งขึ้น
เจตจำนงดาบพุ่งออกมาจากร่างของ เย่ ชิวไป่!
การเคลื่อนไหวดังมากจนทำให้สำนักชางเต๋าทั้งหมดตกใจ!
"นี่คือ... เจตจำนงของดาบ!"
“มีนักดาบบรรลุอีกแล้วหรือ?”
ฝ่ายวรยุทธ์, โถงดาบ
หญิงสาวในชุดสีแดงกำลังทำสมาธิ ก็ลืมตาขึ้นฉับพลัน และมองไปยังทิศทางที่มีเสียงเจตจำนงดาบคำราม
"สำนักชางเต๋า สมกับมีชื่อเสียงอย่างแท้จริง ... "
ทันใดนั้น หญิงสาวก็จำได้ ว่าก่อนหน้านางนี้เคยถูกหลู่ชางเฉิงปฏิเสธ และยอมรับชายหนุ่มธรรมดาคนหนึ่งเป็นศิษย์ของเขาแทน
“ข้าจะทำให้เจ้าเสียใจที่ไม่ยอมรับข้าเป็นศิษย์”
หลังจากพูดจบ หญิงสาวก็หลับตาและพยายามรับรู้ดาบยาวสีแดงดั้งโลหิตที่อยู่ตรงหน้านางต่อไป
เพื่อให้เข้าใจความหมายของดาบ บุคคลจะต้องกลายเป็นนักดาบ
และในเวลานี้ เสียงระบบปรากฏขึ้นในใจของ หลู่ชางเฉิง
【ภารกิจการบ่มเพาะเสร็จสิ้น】
【โฮสต์ได้รับค่ายกลจิ่วหยู(เก้าโลกใต้พิภพ) วิถีแห่งดาบ และการบ่มเพาะหนึ่งพันปี】
