บทที่ 20 ท่านอาจารย์…..เป็นผู้ฝึกดาบมิใช่หรือ?
บทที่ 20 ท่านอาจารย์…..เป็นผู้ฝึกดาบมิใช่หรือ?
【ขอแสดงความยินดีกับโฮสต์ที่ทำภารกิจรับศิษย์สำเร็จ】
【รางวัลที่ได้รับ: กฎแห่งเต๋าวิถีหอก, กฎแห่งเต๋าวิถีไฟ,ตำราหอกวัฏจักร,เม็ดยาเก้าหวนกลับแรกเริ่ม(จิ่วซวนกุ่ยหยวนต้าน), การฝึกฝน 2000ปี】
เยี่ยม!
เดิมที หลู่ชางเชิงคิดว่าจะต้องใช้เวลานานในการจับจักรพรรดินีองค์นี้
เขายังไม่ได้เริ่มใช้วิธีของเขาเลย
กลยุทธ์แนะนำตนเองอย่างตรงไปตรงมา...
กลับมาพูดคุยเกี่ยวกับ เย่ ชิวไป่
เมื่อเขากลับไปที่สำนักชางเต๋า
ตอนนี้เขามีชื่อเสียงมากในสำนักชางเต๋าทั้งหมด
การประลองในสำนักทำให้ทุกคนในสำนักรู้จัก เย่ ชิวไป่
จากศาลาเฉาถัง!
"พี่ชายอาวุโสเย่"
"เฮ้ ความแข็งแกร่งของพี่ชายเย่ดูเหมือนยากจะเข้าใจมากขึ้น พัฒนาขึ้นอีกแล้วเหรอ"
"โอ้ เป็นไปตามคาดของพี่อาวุโสเย่"
เย่ ชิวไป่ ตอบทีละคน ยิ้มและพยักหน้า
แต่ก็อดคิดในใจไม่ได้ว่า
เฮ้อ! เมื่อไหร่อาจารย์จะรับศิษย์เพิ่มสักที...
"เฮ้ ศิษย์พี่เย่ ข้าเห็นผู้อาวุโสหลู่พาสตรีที่เหมือนนางฟ้าไปหาเจ้าสำนัก"
เมื่อได้ยินเช่นนี้ เย่ ชิวไป่ก็ผงะไปชั่วขณะและถามโดยไม่รู้ตัวว่า "เจ้าว่าอะไรนะ ใครไปหาเจ้าสำนัก?"
"ดูเหมือนว่าจะเป็นศิษย์ใหม่ของผู้อาวุโสหลู่น่ะ!"
เมื่อได้ยินเช่นนี้ เย่ ชิวไป่ ก็หายตัวไปในทันที
เมื่อกลับไปที่ศาลาเฉาถัง เห็นหญิงสาวผู้หนึ่งเดินออกมา ถือจานผักและวางไว้ตรงหน้าหลู่ชางเฉิง
ในที่สุดข้าก็มีศิษย์น้อง!
เมื่อเดินไป เขาก็แค่อยากจะคารวะอาจารย์ แต่กลับได้ยินคำพูดที่ไม่ไยดีของ หลู่ชางเฉิง
"กลับมาแล้ว"
เย่ ชิวไป่ อึ้ง! เขาทำอะไรผิดไปหรือไม่?
แล้วข้าจะไปต่อยังไง?
เมื่อมองไปที่ท่าทางแปลก ๆ ของเย่ ชิวไป่ หลูชางเฉิงก็อธิบายเพิ่มว่า: "ความหมายของข้าคือ ธุระของเจ้าจบลงเร็วจัง?"
โล่งใจ!
เย่ ชิวไป่ ก้าวไปข้างหน้า โค้งคำนับ แล้วเล่าเรื่องราว
"ราชวงศ์หลัวอี้... ข้าได้ยินลุงฉินพูดมาสองสามครั้งแล้ว"
ลุงฉินคือฉินเทียนหนาน
"พลังนั้นดูเหมือนจะแข็งแกร่งกว่าสำนักชางเต๋าแห่งแดนใต้ของเรามาก"
เย่ ชิวไป่ พยักหน้าและพูดว่า "ข้าทราบ"
หลู่ชางเฉิง มองไปที่การแสดงออกที่สง่างามเล็กน้อยของ เย่ ชิวไป่ และพูดเบา ๆ : "ข้ายังคงพูดเหมือนเดิม ข้าจะไม่ช่วยเจ้าแก้ปัญหาเรื่องแบบนี้ ท้ายที่สุด มันเป็นความแค้นของเจ้าเอง ยิ่งไปกว่านั้นข้าไม่สามารถทำสิ่งนี้ได้ถ้าข้าลงไปตีเด็ก มันช่างน่าละอาย "
เย่ ชิวไป่ ไม่สนใจ แต่ยิ้มและพูดว่า: "แน่นอน ข้าจะไม่ปล่อยให้อาจารย์ช่วยข้า ราชวงศ์หลัวอี้ก็เป็นหินลับดาบของข้าเหมือนกัน"
"จะเป็นการดีที่สุดถ้าเจ้าคิดอย่างนั้น"
ทันใดนั้น หงหยิงที่อยู่ข้างๆ ก็พยักหน้าและพูดว่า: "นี่คือความคิดที่ดี หากเราใช้กำลังจากภายนอกทุกครั้ง มันจะส่งผลกระทบต่อการบ่มเพาะในอนาคตด้วย"
ในขณะนี้ หงหยิง กำลังมองไปที่ เย่ ชิวไป่
ในฐานะอดีตจักรพรรดินี นางมีวิธีสังเกตผู้คนโดยธรรมชาติ
ในวัยเด็ก เขาเข้าใจเจตจำนงของดาบและถึงระดับปรมาจารย์ดาบ
เทคนิคการบ่มเพาะก็ไม่ธรรมดาเช่นกัน
ร่างกาย? หงหยิง ไม่สามารถมองทะลุได้
วุฒิภาวะก็ไม่ด้อยกว่าข้าด้วย...
หลู่ชางเฉิง ยิ้มและแนะนำ เย่ ชิวไป่: "นี่คือศิษย์น้องของเจ้า หงหยิง"
เย่ ชิวไป่ ยิ้มและพูดกับ หงหยิง: "ศิษย์น้องกล่าวได้ดี หากมีปัญหาใด ๆ ในอนาคต ถ้าเจ้ามีปัญหาศิษย์พี่จะช่วยเจ้าแก้ไขด้วย"
หงหยิงมีสีหน้าแปลก ๆ นางพยักหน้าและพูดว่า "งั้นก็ขอบคุณศิษย์พี่"
หลู่ชางเฉิง กินอาหารและพูดหลังจากนั้นไม่นานว่า "ศิษย์น้องของเจ้าอยู่ในขอบเขตมหาปราณ ดังนั้นจึงไม่แน่ใจว่าใครจะช่วยใคร"
เย่ ชิวไป่ตกใจมาก
ขอบเขตมหาปราณ นี่มัน ขอบเขตสูงกว่าข้าอีก!
เมื่อนึกถึงสิ่งนี้ เย่ ชิวไป่รีบพูดว่า: "อาจารย์ ข้าได้เรียนรู้บางอย่างระหว่างทาง ดังนั้นข้าขอตัวทำความเข้าใจก่อน"
หลังจากพูดจบ เขาก็กลับไปที่ห้องของเขา
หลู่ชางเฉิง อดไม่ได้ที่จะยิ้ม
นี่คือการลดความทะนงถือดี!
หลังจากนั้นหงหยิงก็เตรียมฝึกฝนทันที
หลู่ชางเฉิง หยุดนางและพูดว่า: "อย่ากังวล เมื่อข้าเริ่มต้น ข้าให้เม็ดยาสร้างชะตา แก่ชิวไป่ เพื่อส่งความโชคดีให้เขา และดาบชิงหยุน เพื่อส่งเสริมให้ร่างเขากลายเป็นร่างดาบชิงหยุน"
“ในเมื่อตอนนี้ข้ารับเจ้าเป็นศิษย์แล้ว ข้าก็ไม่สามารถปฏิบัติต่อใครได้ดีไปกว่าอีกคนหนึ่ง”
หงหยิง ยิ้มอย่างเฉยเมยและพูดว่า "ข้าไม่ต้องการมัน"
นางมีแหล่งข้อมูลการฝึกฝนมากมาย
ท้ายที่สุดแล้วนางก็มีภูมิหลัง
หงหยิงกลับคิดว่านางควรให้สิ่งดีๆแก่อาจารย์หรือไม่
ท้ายที่สุดแล้ว หลู่ชางเฉิง ดูเหมือนจะไม่มีอะไรเลย
เมื่อนึกถึงสิ่งนี้ ก่อนที่นางกำลังจะหยิบยาศักดิ์สิทธิ์ออกมา นางเห็นยาศักดิ์สิทธิ์โยนมาทางนาง
หงหยิง รับมันโดยไม่รู้ตัว
มีเส้นสายของวัฏจักรในเม็ดยาที่เรียบง่ายและลึกลับ
“นี่คือยาศักดิ์สิทธิ์ชนิดใด?”
หลู่ชางเฉิง พูดเบา ๆ : "ทักษะเก้าวัฏจักรของเจ้าไม่ได้ไปถึงชีวิตที่เก้าแล้วหรือ? เม็ดยาเก้าหวนกลับแรกเริ่มนี้ จะสามารถช่วยให้เจ้ารวมพรสวรรค์และการฝึกฝนของชีวิตทั้งเก้าก่อนหน้านี้ได้อย่างสมบูรณ์"
เมื่อได้ยินเช่นนี้ ใบหน้าของ หงหยิง ก็เปลี่ยนไปด้วยความตกใจ
อย่าพูดถึงสาเหตุที่ หลู่ชางเฉิง รู้เกี่ยวกับ ทักษะเก้าวัฏจักรของนาง
ตอนนี้นางเป็นชีวิตที่เก้าแล้ว นางต้องการยารวมวัฏจักรเพื่อรวมพรสวรรค์และการบ่มเพาะของชีวิตทั้งหมดก่อนหน้านี้
อย่างไรก็ตาม ยารวมวัฏจักรมีค่าและหายากมาก
ท้ายที่สุดแล้วมันเป็นยาศักดิ์สิทธิ์ในตำนานไม่รู้ว่าจะได้พบหรือไม่ยังเป็นคำถาม
แม้แต่การปรุงยารวมวัฏจักรก็มีอัตรการหลอมได้สำเร็จเพียง 60% เท่านั้น
แต่ยาศักดิ์สิทธิ์ที่ได้รับจาก หลู่ชางเฉิง สามารถหลอมรวมวัฏจักรเข้าด้วยกันได้อย่างสมบูรณ์แบบ สิ่งนี้จะไม่ทำให้นางประหลาดใจได้อย่างไร
หลังจากนั้นทันที หลู่ชางเชิงก็พูดอีกครั้ง: "เอาล่ะ มันแย่เกินไปสำหรับแค่ยาเม็ดเดียว ดังนั้นมาที่นี่"
แย่เกินไป?
หงหยิง ก้าวไปข้างหน้าอย่างโง่เขลาโดยไม่รู้ตัว
หลู่ชางเฉิง ชี้ไปที่คิ้วของ หงหยิง
ทันใดนั้น คลื่นข้อมูลก็หลั่งไหลเข้ามาในความคิดของหงหยิงราวกับกระแสน้ำเชี่ยวกราด!
ตำราหอกวัฏจักร
เข้าสู่วรยุทธ์ด้วยหอก ค้นหาเต๋าด้วยการเกิดใหม่!
หงหยิง รู้สึกตกใจอย่างต่อเนื่องเมื่อเห็นข้อมูลมากมาย
ทักษะหอกวัฏจักรนี้สามารถทำลายล้างโลกได้ ไม่ต้องพูดถึงพลังของมัน
มันเข้ากันได้ดีกับทักษะเก้าวัฏจักรของนาง!
นางได้ดำเนินตามวิถีแห่งการเกิดใหม่แล้ว ตอนนี้ทักษะหอกวัฏจักรสามารถเพิ่มความแข็งแกร่งของ หงหยิง ได้หลายระดับ!
หลู่ชางเฉิง ถอนนิ้วออกแล้วลูบคาง
"อืม... เจ้าอาจเข้าใจทักษะช้าเกินไป ในกรณีนี้ ข้าจะให้แสดงให้เจ้าดูสักครั้ง และเจ้าก็ตั้งใจดูให้ดีล่ะ"
หลังจากพูดจบ เขาก็พลิกมือของเขา และหอกยาวที่เปล่งออร่าก็ปรากฏขึ้นในมือ
ดวงตาของหงหยิงเบิกกว้าง
อาจารย์ ท่านเป็นผู้ฝึกดาบไม่ใช่หรือ?
ทำไมเจ้าถึงหยิบหอกขึ้นมาตอนนี้?
เป็นไปไม่ได้เหรอก...
เมื่อนึกถึงสิ่งนี้ หลู่ชางเฉิงก็เขย่าหอกในมือ
หนึ่งวัฏจักรทะลวงดับ!
หอกเหมือนมังกรซ่อนความหมายของการเกิดใหม่เจาะภูเขาที่ห่างไกลโดยตรง!
ภูเขาในระยะไกลถูกเจาะด้วยรูขนาดใหญ่ในขณะนี้!
หงหยิง เฝ้าดู หลู่ชางเฉิง อย่างโง่เขลาแสดงให้เห็นถึงทักษะหอกวัฏจักร
ในช่วงเวลาเดียวกัน ก็เกิดความรู้สึกสัมผัสได้ถึงอีกหนึ่งพลังที่แฝงอยู่ในหอกนี้
มันยังมีพลังอีกชนิดที่เหนือเจตจำนงหอกซึ่งไม่เหมือนกับกฎของโลกนี้!
นั่นคือกฎแห่งเต๋า วิถีหอก!
หงหยิงอ้าปากค้าง
ข้าคิดว่า หลู่ชางเฉิง เป็นปรมาจารย์ดาบ แต่กลับกลายเป็นว่าหอกก็ไม่ได้อ่อนแอเลย!
เก่งกว่าข้าไม่รู้กี่เท่า!
ไม่น่าแปลกใจเลยที่เขาสามารถคิดทักษะการต่อสู้ขั้นสูงสุดอย่างหอกวัฏจักรได้...
หลังจากนั้นไม่นาน หลู่ชางเฉิงก็วางหอกของเขา และพูดกับหงหยิงอย่างเนือยๆว่า "เอาล่ะ เจ้าสามารถฝึกฝนด้วยตัวเองได้ ข้าจะไปงีบหลับ"
หงหยิง: "..."
ข้าคิดว่า หลู่ชางเฉิง เป็นปรมาจารย์ดาบ แต่กลับกลายเป็นว่าหอกก็ไม่ได้อ่อนแอเลย!
เยี่ยมกว่าที่ข้าไม่รู้กี่เท่า!
ไม่น่าแปลกใจเลยที่เขาสามารถคิดทักษะการต่อสู้ขั้นสูงสุดอย่างหอกวัฏจักรได้...
หลังจากนั้นไม่นาน หลู่ชางเฉิงก็วางหอกของเขา และพูดกับหงหยิงอย่างเนือยๆว่า "เอาล่ะ เจ้าสามารถฝึกฝนด้วยตัวเองได้ ข้าจะไปงีบหลับ"
หงหยิง: "..."