SW-ตอนที่ 5 จอมเวทย์
อเล็กซ์มองชายหนุ่มด้วยสีหน้าที่ซับซ้อน
เปลี่ยนโลกที่เต็มไปด้วยผู้คนที่อาจมีพลังเทียบเท่าพระเจ้าองค์นี้ที่ยืนอยู่ต่อหน้าเขา?
จะให้ทำยังไงกัน?
เขาเป็นเพียงคนธรรมดา
“ไม่ต้องรีบร้อน” ชายหนุ่มพูดด้วยรอยยิ้มขณะที่เขาอ่านใจของอเล็กซ์อีกครั้ง “ตอนนี้ เจ้าก็เหมือนเด็กที่ได้ยินว่าพวกเขาจะต้องเป็นผู้นำบริษัทพ่อของตนเองในอนาคต แน่นอนว่าทุกอย่างอาจจะดูราวกับว่ามันมากเกินไป”
“อันที่จริงเจ้าไม่ต้องทำอะไรมากเลย”
"เพียงแค่เจ้าต้องแข็งแกร่งขึ้นเท่านั้น"
"แค่นั้นแหละ."
อเล็กซ์ขมวดคิ้ว "แค่นั้น? แต่นายบอกให้ฉันไปเปลี่ยนแปลงโลกไม่ใช่เหรอ"
“ถูกต้อง” ชายหนุ่มพูดขณะเอนหลังอีกครั้ง
“หยุดพูดเป็นปริศนาแล้วบอกฉันตรงๆ ได้ไหมว่าฉันต้องทำอะไรกันแน่” อเล็กซ์ถาม
ชายหนุ่มหัวเราะคิกคัก "แน่นอน."
“ข้าได้อธิบายเจ้าไปแล้วนิดหน่อยเกี่ยวกับโลกหลักของข้า” ชายหนุ่มกล่าว "’งั้นให้ข้าอธิบายเพิ่มเติมเลยก็แล้วกัน โลกของข้าเปิดโอกาสให้ใครบางคนเข้าถึงพลังสูงสุดได้ด้วยการเพิ่มพลังให้กับร่างกายและจิตใจของตนเอง"
"มีวิธีนับไม่ถ้วนที่จะไขว่คว้าพลังอำนาจสูงสุด ซึ่งเจ้าสามารถใช้พลังงานที่มีอยู่ในอากาศเพื่อเพิ่มพลังของจิตใจ สิ่งนี้จะทำให้จิตวิญญาณของเจ้าแข็งแกร่งขึ้น และยิ่งจิตวิญญาณของเจ้าได้รับพลังมากเท่าไหร่ ความสามารถทางจิตวิญญาณของเจ้าก็จะยิ่งแข็งแกร่งมากขึ้นเท่านั้น เจ้าสามารถบดขยี้ ช้างด้วยความคิดหรือเคลื่อนย้ายพลังงานของโลกในลักษณะที่มันสร้างพลังทำลายล้างที่ทรงพลังได้"
"นอกจากนี้ เจ้าสามารถมุ่งเน้นที่การเสริมพลังให้แก่ร่างกายของเจ้าได้เหมือนกัน โดยการดูดซับพลังงานในชั้นบรรยากาศและหลอมรวมเข้ากับร่างกายของตนเอง จากนั้นเจ้าจะสามารถกลายเป็นคนที่รวดเร็วและทรงพลังมากจนคนที่ฝึกฝนจิตใจเหล่านั้น ไม่สามารถแม้แต่จะตอบสนองต่อการโจมตีของเจ้าได้”
"อีกทั้งยังมีวิธีมากมาย เช่น เจ้าสามารถหลอมรวมกับแนวคิดที่ไม่มีตัวตนและเรียกมันออกมาได้"
"เจ้าสามารถผสานตนเองเข้ากับอาวุธเพื่อทำลายความเป็นจริงภายใต้การเคลื่อนไหวของเจ้าก็ยังได้”
“หากเจ้าเข้าใจแนวคิดวิธีการทำงานของโลกและมีวิธีการควบคุมพลังในลักษณะเลียนแบบ เจ้าจะสามารถควบคุมไฟ แรงโน้มถ่วง เวลา อากาศ น้ำ โลหะ เหล็ก และสิ่งมีชีวิตอื่นๆ ก็ยังได้”
“แน่นอนว่าเจ้าสามารถดูดซับพลังได้อย่างไม่มีที่สิ้นสุด และ กลายเป็นระเบิดเดินได้ที่สามารถปลดปล่อยพลังที่สะสมมานานหลายปีได้ในการโจมตีเพียงครั้งเดียว”
อเล็กซ์ฟังอย่างตั้งใจ
ทั้งหมดนี้ฟังดูน่าเหลือเชื่อเกินไป
ในความเป็นจริงมันฟังดูเหมือนเกมที่มีคลาสต่างกัน ซึ่งคลาสทั้งหมดมีความสามารถและพลังพอๆ กันในช่วงท้ายเกม ขึ้นอยู่กับวิธีการใช้พลังและความสามารถของตัวเอง
ชายหนุ่มหัวเราะ "ใช่ เจ้าสามารถมองมันเป็นแค่เกมก็ได้ อย่างไรก็ตาม จำไว้ว่านี่คือความเป็นจริง ไม่ใช่เกม"
อเล็กซ์พยักหน้า
“กล่าวโดยสรุปคือ มีวิธีเพิ่มพลังมีมากมายนับไม่ถ้วน” ชายหนุ่มกล่าว
จากนั้นเขาก็หยุดชั่วคราว
อเล็กซ์มองชายหนุ่มพลางขมวดคิ้ว
หลังจากนั้น จมูกของเขาก็ย่นด้วยความขยะแขยง
“อย่างไรก็ตาม” ชายหนุ่มพูดขณะที่เขามองไปที่อเล็กซ์อีกครั้ง ซึ่งเขาไม่ได้ดูขี้เล่นเหมือนแต่ก่อน "ข้าได้วางเส้นทางสู่อำนาจที่แตกต่างกันทั้งหมดเหล่านี้ไว้จำนวนมาก เมื่อเวลาผ่านไป มนุษยชาติก็เริ่มค้นพบเส้นทางต่างๆ เหล่านี้อย่างช้าๆ และ มนุษยชาติที่มีพลังแข็งแกร่งก็เริ่มเพิ่มมากยิ่งขึ้น”
"ทุกอย่างดูเหมือนจะเป็นไปได้ด้วยดี และข้าก็มีความสุขมากที่ได้เฝ้าดูเส้นทางแห่งพลังที่แตกต่างกันต่อสู้กันเอง"
จากนั้นชายหนุ่มก็กัดฟัน
“และนั่นคือตอนที่เจ้านั่นปรากฏตัว” ชายหนุ่มพูดด้วยความขยะแขยง
"ใครกัน?" อเล็กซ์ถาม
ชิ้ง! ตุบ
!
มีแสงจ้าส่องมาตรงหน้าอเล็กซ์ชั่วขณะหนึ่ง และเขาก็ได้ยินเสียงของบางอย่างตกกระทบกับพื้น
อเล็กซ์มองดูและเขาหายใจเข้าลึก ๆ
“คนผู้นี้” ชายหนุ่มพูดซ้ำด้วยความเกลียดชัง “เขาถูกเรียกว่าจักรพรรดิจอมเวทย์!”
'จักรพรรดิจอมเวทย์’' อเล็กซ์คิดในใจขณะที่เขามองไปที่ศพที่เปลือยเปล่า
“หนึ่งในเส้นทางสู่พลังที่ข้าสร้างขึ้นก็คือเส้นทางแห่งเวทมนตร์” ชายหนุ่มอธิบาย "นี่เป็นเส้นทางแห่งพลังตัวอย่างแรกที่ข้าอธิบายถึงเส้นทางแห่งพลังจำนวนมากในโลกของข้า”
อเล็กซ์รู้สึกกระอักกระอ่วนเล็กน้อยที่จะพูดคุยกับชายหนุ่มขณะที่มองดูศพเปลือยเปล่าที่นอนอยู่ข้างๆ พวกเขา “นายหมายถึงพวกที่ใช้พลังงานเพื่อเพิ่มพลังให้กับจิตใจและจิตวิญญาณของพวกเขา?” อเล็กซ์ถามขณะมองดูศพด้วยความไม่สบายใจ
“ถูกต้อง” ชายหนุ่มตอบอย่างเป็นกลาง "เช่นเดียวกับคนอื่นๆ พวกจอมเวทย์แสวงหาอำนาจสูงสุดเหนือทุกคน แต่จริงๆ แล้วพวกเขาก็ไม่ได้มีพลังมากไปกว่าคนอื่นๆ เลย"
“นั่นคือจนกระทั่งจักรพรรดิจอมเวทย์ ปรากฏตัว” ชายหนุ่มถ่มน้ำลายด้วยความขยะแขยงในขณะที่เขามองไปยังศพ "เขากลายเป็นบุคคลที่ทรงพลังที่สุดในโลก แต่แทนที่จะส่งเสริมพลังของตัวเองให้มากขึ้น เขากลับมุ่งเน้นไปที่การทำให้เส้นทางแห่งเวทมนตร์เป็นเส้นทางที่สุดยอดที่สุดในโลก"
“ดังนั้น เขาจึงฆ่าผู้ที่แข็งแกร่งที่สุดในเส้นทางแห่งอำนาจอื่น” ชายหนุ่มพูดด้วยความโกรธ “ยิ่งกว่านั้น หลังจากที่เขาฆ่าคนที่ทรงพลังที่สุด เขายังสั่งให้นักเวทย์คนอื่นๆ ฆ่าทุกคนที่มีพลังถึงมาตรฐานเพียงพอที่ไม่ได้ฝึกฝนเวทย์มนตร์!”
“ในระยะเวลาไม่กี่ปี ไอ้เวรนี่มันทำลายความก้าวหน้านับพันปีที่ข้าฟูมฟักมากับมือ!” ชายหนุ่มตะโกนขณะที่เขาจ้องมองที่ศพด้วยดวงตาที่โกรธเคือง
ชายหนุ่มยืนขึ้นในขณะที่เขาก้าวไปรอบๆ ด้วยความโกรธ
อเล็กซ์เก็บตัวเงียบไม่พูดหรือคิดอะไร
ถึงตอนนี้ อเล็กซ์รู้แล้วว่าพระเจ้าองค์นี้โกรธง่ายมาก
"เจ้ารู้ไหมว่าโลกนี้มันน่าเบื่อแค่ไหนตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา!" ชายหนุ่มตะโกนขณะที่เขาจ้องมองที่อเล็กซ์
อเล็กซ์ส่ายหัวอย่างรวดเร็ว
“มันเหลือเพียงแต่พวกจอมเวทย์เท่านั้น และเส้นทางแห่งเวทมนตร์เป็นเส้นทางเดียวที่รู้จักสู่พลังที่แท้จริง” ชายหนุ่มพูดด้วยความหงุดหงิด “ถ้าใครอยากได้พลังก็แค่เข้าร่วมกับพวกจอมเวทย์ สิ่งนี้กลายเป็นเส้นทางที่เรียบง่ายที่สุดที่ผู้คนสามารถเข้าถึงได้”
“แต่ทำไมหลังจากแข็งแกร่งขึ้นแล้ว พวกเขาถึงไม่ลองอะไรใหม่ๆ?” ชายหนุ่มกล่าวพูดด้วยความโกรธและรำคาญ “เหตุใดถึงต้องทำให้มันน่าเบื่อเช่นนี้ด้วย”
“แม้แต่คนที่พยายามจะใช้เส้นทางอื่นในการไขว่คว้าพลัง ในที่สุดก็ยอมแพ้และเข้าร่วมกับพวกจอมเวทย์ หลังจากนั้นพวกเขาก็ตระหนักว่าความก้าวหน้าของพวกเขาไม่เร็วพอ ไม่เอาน่า ถ้าความก้าวหน้าในด้านเวทย์มนตร์ของตนเองไม่เร็วพอ พวกเจ้าก็แค่เปิดเส้นทางสู่พลังใหม่ของตนเองก็แค่นั้นเอง!”
“และที่แย่ที่สุด พวกจอมเวทย์ไม่จำเป็นจะต้องขัดขวางเส้นทางสู่พลังอื่นด้วยซ้ำ!” ชายหนุ่มตะโกนออกมา “พวกเขาไม่จำเป็นจะต้องทำด้วยซ้ำ เพราะในที่สุดทุกคนก็จะเข้าร่วมกับพวกเขา! พวกเขามีทั้ง เวทย์มนตร์ เทคนิค และ งานฝีมืออื่นๆ ที่ได้รับการขัดเกลามานับพันปี ในขณะที่คนที่แข็งแกร่งในเส้นทางอื่นๆ ล้วนต้องตายเพราะการกวาดล้างในอดีตของพวกเขา แน่นอนว่าสิ่งนี้ทำให้ทุกคนวิ่งเข้าไปหาพวกเขากันเป็นฝูง”
“ดังนั้นโลกทั้งใบของข้าจึงเต็มไปด้วยพวกจอมเวทย์ และ การต่อสู้ระหว่างพวกจอมเวทย์ก็เป็นอะไรที่น่าเบื่อที่สุดในชีวิต!” ชายหนุ่มตะโกนออกมา “เจ้าเคยเห็นคนขว้างปาสิ่งของใส่กันจากระยะไกลเป็นเวลาหลายชั่วโมงหรือไม่? นี่มันน่าเบื่อเป็นบ้า!”
จังหวะของชายหนุ่มได้เร่งขึ้น
“และมันก็เป็นความผิดของไอ้บ้านี่!”
ปัง! บูม!
ชายหนุ่มเตะศพด้วยความโกรธ และศพก็บินออกไปด้วยความเร็วอย่างบ้าคลั่งไปที่กำแพง ซึ่งมันได้ระเบิดทันที
อเล็กซ์สูดหายใจเข้าลึกๆ
หลังจากเตะศพแล้ว ชายหนุ่มดูเหมือนจะรู้สึกดีขึ้น และรอยยิ้มชั่วร้ายก็ปรากฏขึ้นบนใบหน้าของเขา
“เจ้าน่าจะเห็นตอนที่เขาเข้ามาในพระราชวังของข้าครั้งแรก เขาทำตัวราวกับเป็นเจ้าของที่นี่” ชายหนุ่ม
“ในตอนนั้น ข้าค่อนข้างชอบเขาเพราะเขาสามารถกลายเป็นคนที่ทรงพลังได้ และ ข้าคิดว่าเส้นทางสู่พลังอื่นๆ จะฟื้นตัวตามกาลเวลา”
“ถึงกระนั้น เจ้าบ้านี่กลับทำตัวเหมือนเป็นเจ้าข้าวเจ้าของสถานที่แห่งนี้และบอกให้ข้าหาที่นั่งให้เขา”
ชิ้ง!
ปัง!
เขาได้เตะไปที่กำแพงจนเกิดการระเบิดอีกครั้ง
“เหมือนกับตอนนี้ ข้าเตะเขาไปทั่วห้องจนเขาตายในที่สุด” ชายหนุ่มพูดด้วยรอยยิ้มที่มุ่งร้ายอย่างแท้จริง “มันใช้เวลาหลายชั่วโมง ในที่สุดเขาก็ยอมจำนนต่อความรุนแรงและอาการบาดเจ็บที่เพิ่มขึ้นเรื่อยๆ”
อเล็กซ์ยังคงเงียบสนิท
ผู้ชายคนนี้อันตราย!
ชายหนุ่มหายใจเข้าลึก ๆ และมองไปที่อเล็กซ์อีกครั้ง
“ยังไงก็ตาม นี่แหละคือจุดเริ่มต้นของเจ้า” เขากล่าวออกมา “คนที่มีความกล้าและมีแรงผลักดันที่จะกลายเป็นผู้แข็งแกร่งที่แท้จริง”
“ข้าจะส่งเจ้าไปยังโลกของข้าด้วยร่างกายที่ไม่สามารถฝึกฝนเวทย์มนตร์ได้ อย่างไรก็ตาม เจ้าจะสามารถแสวงหาเส้นทางสู่พลังอื่นๆ ได้ ตราบใดที่ไม่ใช่เส้นทางแห่งเวทย์มนตร์”
"และนั่นคืองานทั้งหมดของเจ้า" ชายหนุ่มพูดด้วยรอยยิ้มขณะที่เขานั่งลงบนบัลลังก์ของเขาอีกครั้ง
“แค่เป็นตัวของตัวเองในโลกของข้า เจ้าจะทำอะไรก็ได้ที่เจ้าต้องการ เพราะมันไม่สำคัญ สุดท้ายแล้ว ไม่ว่าเจ้าจะไล่ล่าหาอำนาจมากเพียงใด สิ่งที่เจ้าต้องทำก็คือสิ่งที่ไม่ข้องเกี่ยวกับเวทย์มนตร์”
"นั่นคือทั้งหมดที่เจ้าต้องทำ"
อเล็กซ์คิดเกี่ยวกับคำพูดของชายหนุ่มขณะที่เขาขมวดคิ้ว
มีพลังเทียบเท่ากับพระเจ้าองค์นี้ต่อหน้าเขางั้นหรือไม่?
ฟังดูไม่เลวเลย
โลกที่ผู้คนต้องต่อสู้กันอย่างแท้จริง?
ฟังดูไม่เลว
เขาสามารถส่งเสริมตัวเองและผลักดันตัวเองไปสู่ขีดจำกัดอีกครั้งด้วยร่างกายใหม่?
ฟังดูไม่เลว
อย่างไรก็ตาม อเล็กซ์ยังคงถอนหายใจ
'จริง ๆ แล้วฉันก็รู้สึกโอเคกับเรื่องนี้ แต่มันก็รู้สึกแปลก ๆ เพราะมันรู้สึกเหมือนกับว่าฉันไม่มีทางเลือกในเรื่องนี้'
"พัฟฟ!" ชายหนุ่มถ่มน้ำลายด้วยเสียงหัวเราะสั้นๆ "ไม่มีทางเลือก? นั่นคือปัญหาของเจ้า?"
“ก็ได้ งั้นข้าจะให้เจ้าเลือกก็แล้วกัน”
"จะกลับไปยังโลกของเจ้าและเข้าร่วมกระบวนการชีวิตหลังความตายหรือมาที่โลกของข้า เจ้าสามารถตัดสินใจเองได้”
อเล็กซ์นึกถึงโลกใบเก่าและครอบครัวของเขาที่เขาทิ้งไว้เบื้องหลัง
เขาคิดถึงพวกเขา
อย่างไรก็ตาม เขาเสียชีวิตไปแล้ว
มันไม่มีทางที่พระเจ้าองค์นี้จะชุบชีวิตเขา
หรือก็คือเขาสูญเสียพวกเขาไปแล้ว
อเล็กซ์ถอนหายใจอีกครั้ง
พระเจ้าได้ให้ทางเลือกแก่เขา แต่นั่นไม่ใช่ทางเลือกที่แท้จริง เนื่องจากการตัดสินใจของอเล็กซ์ได้เกิดขึ้นแล้วก่อนที่จะมีทางเลือกนั้นปรากฏเสียอีก
“สามารถตัดความคิดที่ไร้ประโยชน์พวกนั้นไปได้แล้วงั้นเหรอ” ชายหนุ่มถามด้วยรอยยิ้ม
อเล็กซ์มองดูศพที่เปลือยเปล่าอยู่ครู่หนึ่ง
จากนั้นเขาก็หันไปหาชายหนุ่มและพยักหน้า
ชีวิตใหม่ของเขากำลังจะเริ่มต้นอีกครั้ง
"ไม่ต้องรีบร้อน!" ชายหนุ่มตะโกน "อย่าได้กดดันตัวเองจนเกินไป เพราะก่อนที่เจ้าจะเข้าสู่โลกของข้า บางทีข้าควรจะช่วยเหลือเจ้าก่อน”
คิ้วขวาของอเล็กซ์ยกขึ้น “ช่วยเหลือ?”
“ใช่” ชายหนุ่มพูดพร้อมกับยิ้มอย่างพึงพอใจในขณะที่เอนหลัง
"ข้ามีของขวัญสามชิ้นให้เจ้า ซึ่งมันจะช่วยทำให้การเดินทางสู่เส้นทางแห่งอำนาจของเจ้าง่ายขึ้นมาก"
