1002 - เบาะแสของจักรพรรดิผู้ยิ่งใหญ่ 

1002 - เบาะแสของจักรพรรดิผู้ยิ่งใหญ่

“พี่เย่พวกเราสู้จนหมดเรี่ยวแรงแล้ว ฉวยโอกาสที่นางเฒ่านั้นยังไม่กลับมารีบหนีไปจากที่นี่ดีกว่า!” เอี๋ยนอี้ซีกล่าว

“ครั้งนี้ข้าได้รับความเจ็บปวดอย่างหนัก โอกาสต่อไปข้าจะไม่มีทางปล่อยอี้ชิงอู่ให้หลุดมืออย่างแน่นอน!” หลี่เทียนกล่าวด้วยความโกรธ

ทั้งสองมองหน้ากันเล็กน้อย จากนั้นร่างกายของพวกเขาก็เปลี่ยนเป็นหมอกเลือดอันเข้มข้น หมอกเลือดกระจายตัวอยู่ทั่วความว่างเปล่าชั่วขณะก่อนที่มันจะรวมตัวกันกลายเป็นชายแปลกหน้าอีกคน

ฉากนี้ทำให้ทุกคนที่กำลังโจมตีตกตะลึงอย่างถึงที่สุด มนุษย์ 2 คนรวมร่างกันกลายเป็นคนใหม่ นี่มันพลิกความรู้ความเข้าใจของพวกเขาโดยสิ้นเชิง

ท่ามกลางสายตาตกตะลึงของผู้คนมากมาย พลังของชายแปลกหน้าคนนั้นปะทุออกมาอย่างรุนแรง ก่อนที่ร่างของเขาจะทะลวงฝ่าวงล้อมและหายสาบสูญไปอย่างรวดเร็ว

ในบริเวณนี้มีเพียงกลิ่นอายโลหิตเข้มข้นกระจายอยู่ แน่นอนว่าเย่ฟ่านก็ใช้ทักษะซิงจื่อหลบหนีไปจากที่นี่เช่นกัน

สองวันต่อมาเอี๋ยนอี้ซี หลี่เทียน และเย่ฟ่านพบกันอีกครั้งบนภูเขาโบราณที่อยู่ห่างจากเดิมหลายหมื่นลี้

“หากข้าไม่สามารถแก้แค้นได้ข้าจะไม่ยอมใช้ชื่อหลี่เทียนอีกต่อไป ในอนาคตอี้ชิงอู่จะต้องกลายเป็นนางบำเรอของข้า” หลี่เทียนกล่าวอย่างเกรี้ยวกราด

“หากเจ้าจะทำแบบนั้นก็อย่ามาใกล้ข้า” เอี๋ยนอี้ซีเตือน

เย่ฟ่านมองไปที่ศิษย์พี่ศิษย์น้องทั้งสองคนด้วยสายตาแปลกประหลาด เขาไม่เข้าใจว่าเรื่องนี้เกิดขึ้นได้อย่างไร

“ข้ารู้ว่าพี่ย่สงสัยในเรื่องใด มันเป็นเพราะเตาหลอมเซียนของจักรพรรดิเหิงอวี่(เหิงหยู)ที่มอบให้บรรพชนของเราทำให้เราทั้งสองคนตกอยู่ในสภาพแบบนี้” ลี่เทียนมีสีหน้าชั่วร้าย

เย่ฟ่านไม่ได้สนใจในตอนแรก แต่ในไม่ช้าก็อุทานด้วยความตกใจ

“เดี๋ยวก่อน เจ้ากำลังกล่าวถึงอะไร ใครเป็นคนมอบเตาหลอมเซียนให้กับบรรพชนของเจ้า?”

“ข้ากล่าวอะไรผิดไป?”

หลี่เทียนระงับท่าทางชั่วร้ายและสีหน้าของเขาเคร่งขรึมมาก

“เจ้าบอกว่าจักรพรรดิผู้ยิ่งใหญ่เหิงอวี่สร้างเตาหลอมเซียนสำหรับบรรพชนของเจ้า!”

เย่ฟ่านจ้องมองชายหนุ่มทั้งสองและขอให้พวกเขาพูดความจริง

“โอ้ ตาเซียนของจักรพรรดิผู้ยิ่งใหญ่หายไปจากโลกนานแล้ว ไม่มีใครรู้ถึงการดำรงอยู่ของมัน และในไม่ช้ามันจะปรากฏขึ้นอีกครั้ง” หลี่เทียนกล่าว

“ไม่ มันจะไม่มีทางปรากฏขึ้นอีก!” เอี๋ยนอี้ซีปฏิเสธอย่างรุนแรง

“ศิษย์พี่ตอนนี้คนนอกรู้ความลับของเราแล้ว พวกเราร่วมมือกันฆ่าพี่เย่กันเถอะ ไม่อย่างนั้นความลับของเตาหลอมเซียนคงต้องถูกเปิดเผยสักวันหนึ่ง”

หลี่เทียนกล่าวอย่างจริงจังโดยไม่มีสิ่งใด สัญญาณของการล้อเล่น

เขามีบุคลิกชั่วร้ายมาก แน่นอนว่าในอดีตเขาจะต้องเคยทำเรื่องชั่วช้ามานับครั้งไม่ถ้วน มิฉะนั้นเอี๋ยนอี้ซีที่เป็นศิษย์พี่คงไม่ตั้งข้อรังเกียจเขาถึงขนาดนี้

“ยอมรับความตายเถอะพี่เย่ เราจะทำให้เจ้าเจ็บปวดน้อยที่สุด!” เอี๋ยนอี้ซีจ้องมองเย่ฟ่าน

“เฮ้ พี่เย่ทำไมเราไม่ร่วมมือกันฆ่าศิษย์พี่ของข้าจะดีกว่า เขาน่าเบื่อเกินไป” หลี่เทียนกล่าวอย่างจริงจัง

“เจ้าสองคน…”

เย่ฟ่านจ้องมองพวกเขา ตอนนี้เขาต้องการรู้ความลับของจักรพรรดิเหิงอวี่เป็นอย่างมาก แต่เขาไม่สนใจเกี่ยวกับเตาหลอมเซียนมากนัก

“พี่เย่อย่าคิดว่าเขาล้อเล่น เขาต้องการฆ่าข้าจริงๆ เขาพยายามมาแล้วห้าครั้งและเกือบจะทำสำเร็จด้วย” เอี๋ยนอี้ซีกล่าว

“ศิษย์พี่ทุกอย่างต้องเริ่มจากการทำลายก่อนแล้วจึงค่อยสร้างขึ้นใหม่ เรื่องนี้คือสัจธรรมของโลก” หลี่เทียนกล่าวอย่างจริงจัง

เอี๋ยนอี้ซีเงียบ เขารู้ดีว่าขอแค่พวกเขาคนใดคนหนึ่งกลืนกินอีกฝ่ายเข้าไป ความแข็งแกร่งของคนที่เหลืออยู่จะก้าวเข้าสู่ระดับใหม่ทันที

“เรื่องนี้ไม่แน่ว่าจะเป็นผลดี บางทีมันอาจให้ผลร้ายมากกว่าที่เจ้าคิด”

เขาดูเคร่งขรึมและจ้องมองหลี่เทียน ราวกับศิษย์พี่ผู้มีจิตใจอารีกำลังเตือนศิษย์น้องของเขาด้วยความรัก

“อย่ามองข้าแบบนั้น ในอดีตเตาหลอมเซียนมีชื่อเสียงโด่งดังมาก แต่ไม่เคยมีใครกล้าใช้มันยกเว้นพวกเรา เจ้าก็รู้วิธีแก้ไขดีอยู่แล้ว สักวันหนึ่งมันต้องเกิดขึ้น” หลี่เทียนกล่าวเสียงทุ้ม

เย่ฟ่านศิษย์พี่ศิษย์น้องทั้งสองโต้เถียงกันอยู่เป็นเวลานาน ในที่สุดเขาก็ได้รับข้อมูลบางอย่าง มรดกที่บรรพชนของทั้งสองคนได้รับมาทรงพลังอย่างยิ่ง

นี่คืออาวุธเต๋าสุดขั้วจากยุคโบราณ มันเป็นสิ่งที่ฝืนความเป็นธรรมชาติอย่างถึงที่สุด มันมีความสามารถในการตัดแบ่งอารมณ์ที่หลากหลายภายในใจมนุษย์และทำให้คนผู้นั้นมีความสุขโต่งจนน่าสะพรึงกลัว

ตัวอย่างเช่นศิษย์พี่ศิษย์น้องทั้งสองที่ยืนอยู่ตรงหน้านี้ คนหนึ่งมีความปรารถนาในเรื่องเพศอย่างไม่อาจควบคุมตัวเองได้ ในขณะที่อีกคนกลับชื่นชมในความงามจนดูผิดปกติ

หลี่เทียนกล่าวว่า “โอ้ อย่ากล่าวถึงเรื่องนี้อีกเลย พวกเราเป็นเพียงผลผลิตของการทดลองที่ชั่วร้ายเท่านั้น หลังจากที่อาจารย์เสียชีวิตก็ไม่มีใครกล้านำเตาหลอมเซียนออกมาใช้อีก”

“เจ้าแน่ใจหรือว่าเตาแตกหักนั้นถูกสร้างขึ้นโดยจักรพรรดิเหิงอวี่”

“เตาแตกหักแบบไหน นั่นคืออาวุธเต๋าสุดขั้ว อย่างน้อยมันก็เคยดื่มเลือดของเซียนโบราณมาแล้วถึงสี่คน”

หลี่เทียนไม่พอใจต่อคำพูดของเย่ฟ่านอย่างมาก

เย่ฟ่านไม่ได้สนใจเตาที่มีชื่อเสียงนี้มากนัก เขาแค่ต้องการทราบอดีตของจักรพรรดิเหิงอวี่ และเหตุใดเขาจึงปรากฏตัวในดวงดาวโบราณจื่อเว่ย

“ดูเหมือนเจ้าคงไม่ใช่คนจากโลกใบนี้จริงๆ เพราะแม้แต่จักรพรรดิเหิงอวี่เจ้าก็ยังไม่รู้จัก?!”

หลังจากได้ยินคำถามของเย่ฟ่านอีกครั้งหลี่เทียนก็กล่าวด้วยความประหลาดใจ และเอี๋ยนอี้ซีก็แสดงท่าทางแปลกๆ

“เคยมีคนนอกมาที่โลกใบนี้หรือไม่” เย่ฟ่านถาม

“เส้นทางโบราณพังมานับพันปีแล้ว อย่างน้อยตลอดหลายปีที่ผ่านมาก็ไม่มีคนนอกเคยเข้าสู่โลกใบนี้แม้แต่คนเดียว” เอี๋ยนอี้ซีตอบ

หลี่เทียนถามด้วยความประหลาดใจ “เจ้ามาจากไหน ข้าเคยได้ยินว่าเส้นทางโบราณเชื่อมต่อกับต้นกำเนิดชีวิตแห่งอื่น ว่ากันว่าเซียนโบราณคนสุดท้ายของโลกเราก็เดินทางไปที่โลกใบนั้น”

“โอ้ ข้าเดินทางมาจากดาวไถ”

เย่ฟ่านตอบ เขารู้ว่าเขาไม่สามารถซ่อนเรื่องนี้ได้ และเขาจำเป็นต้องเปิดเผยความลับบางอย่างเพื่อให้ฝ่ายตรงข้ามเปิดเผยความลับของตัวเองเช่นกัน

“อะไรนะ เจ้าเป็นคนที่มาจากนอกภูมิภาคจริงๆ ช่วยพาข้าไปที่ทุ่งดวงดาวโบราณของเจ้าได้ไหม ข้าอยากเห็นว่าอีกโลกหนึ่งเป็นอย่างไร” หลี่เทียนรู้สึกตื่นเต้นอย่างมาก

“เจ้าคิดว่าการเดินทางมันง่ายแบบนั้นจริงหรือ อย่างน้อยข้าก็ใช้เวลาเกือบ 10 ปีกว่าจะมาถึงที่นี่” เย่ฟ่านอธิบายสั้นๆ ว่าเกิดอะไรขึ้นบ้าง

จักรพรรดิเหิงอวี่ถือกำเนิดในเขตดวงดาวโบราณจื่อเว่ย เย่ฟ่านรู้สึกสับสนเล็กน้อยกับข่าวนี้ แต่หลังจากที่เขาพิสูจน์เต๋าในโลกอื่นและกลับมาปรากฏตัวบนโลกนี้อีกครั้งเขาก็หายสาบสูญไปจากที่นี่โดยสิ้นเชิง

ในระหว่างนั้นบรรพชนของศิษย์พี่ศิษย์น้องทั้งสองได้อยู่รับใช้จักรพรรดิผู้ยิ่งใหญ่ นั่นเป็นเหตุผลให้จักรพรรดิผู้ยิ่งใหญ่มอบเตาหลอมเซียนให้เขาเป็นการตอบแทน

เนื่องจากข้อจำกัดด้านวัสดุ แม้ว่าเตาหลอมนี้จะถูกสร้างขึ้นโดยจักรพรรดิผู้ยิ่งใหญ่ แต่ก็สามารถเป็นครึ่งก้าวอาวุธเต๋าสุดขั้วเท่านั้น และไม่สามารถเป็นอาวุธเต๋าที่แท้จริงได้

“กลายเป็นแบบนี้…” เย่ฟ่านตกตะลึง

“แล้วทำไมจักรพรรดิผู้ยิ่งใหญ่ของเราจึงเดินทางไปที่ทุ่งดวงดาวของเจ้า” หลี่เทียนพึมพำ

จากนั้นดูเหมือนจะคิดอะไรบางอย่าง และกล่าวว่า “ในดาวของเจ้ามียาเซียนหรือเปล่า?”

“ตามที่ข้ารู้มีประมาณห้าหรือหกต้น” เย่ฟ่านตอบตามจริง

“เป็นไปได้อย่างไร แค่ยาเซียนต้นเดียวก็ถือว่าหาได้ยากแล้ว มันไม่มีทางที่โลกของเจ้าจะมียาเซียนถึงห้าหกต้น” เอี๋ยนอี้ซีรู้สึกประหลาดใจ แสดงท่าทางงุนงง

“พวกมันเป็นยาเซียนที่เหลือรอดมาจากยุคโบราณ หากไม่มีการเปลี่ยนแปลงอาจจะมีมากกว่านั้นด้วยซ้ำ” เย่ฟ่านกล่าว

“เป็นไปไม่ได้ เป็นไปไม่ได้อย่างแน่นอน!” หลี่เทียนตื่นเต้นมาก จากนั้นถามว่า “มียาเซียนชนิดใดบ้าง”

“ยาเซียนเฟิ่งหวงและมังกร…” เย่ฟ่านกล่าว

เอี๋ยนอี้ซีตกตะลึงและถามว่า “นี่เป็นเรื่องจริงหรือ! มีบันทึกโบราณกล่าวว่ายาเซียนมังกรที่แท้จริงถือกำเนิดขึ้นในทุ่งดาวโบราณจื่อเว่ยแต่ไม่เคยมีใครเห็นมัน

อย่างไรก็ตามโลกของเราไม่เคยมียาเซียนเฟิ่งหวงอย่างแน่นอน มันมีโอกาสสูงที่ยามังกรจะเดินทางไปตามเส้นทางโบราณและเข้าสู่โลกของเจ้า”

“ไม่ว่าอย่างไรข้าก็ต้องไปที่โลกของเจ้าให้ได้ แล้วโลกของเจ้ายังมีสิ่งใดที่โลกของเราไม่มี?” หลี่เทียนตกลงใจอย่างแน่ชัด และสอบถามเย่ฟ่านเกี่ยวกับสิ่งที่เขาอยากรู้

“ในโลกของข้ามีอาวุธเต๋าสุดขั้วมากมายนับไม่ถ้วน อย่างไรก็ตามหากพูดถึงความแข็งแกร่งของบุคคลพวกเขายังเป็นรองปรมาจารย์ศักดิ์สิทธิ์ในโลกนี้” เย่ฟ่านกล่าว

จากนั้นเขาก็ได้รู้ว่าจักรพรรดิผู้ยิ่งใหญ่ล้วนเดินทางมาที่ทุ่งดวงดาวโบราณจริงเว่ยเมื่อไม่กี่พันปีก่อน จากนั้นพวกเขาก็หายสาบสูญไป

ประวัติศาสตร์นี้เห็นได้ชัดว่าพวกเขาออกจากโลกอำพรางสวรรค์และอาศัยอยู่ที่นี่หลายพันหลายหมื่นปีอย่างแน่นอน