บทที่ 431 กับดัก 5
บทที่ 431 กับดัก 5 อย่างไรก็ตามร่างของคาร์ลเซถลาเมื่อลุกขึ้นจากท่าหมอบกะทันหัน “เฮ้ย!” ~ มนุษย์? เป็นไรหรือเปล่า?!~ คาร์ลมองมือที่ช่วยคว้าร่างของเขาเอาไว้จนไม่ต้องลงไปนอนกองกับพื้น “...ขอบคุณ” “ขาท่านชาหรือขอรับ?” “ใช่” “หึหึ” ชเวฮันหัวเราะเบาๆ มันเป็นการหัวเราะที่ออกมาโดยไม่รู้ตัวและไม่ใช่การหัวเรา...